ဓေလ့ထံုးစံကို အစိတ္စိတ္ အႁမႊာႁမႊာ ခြဲပစ္ခဲ့ၿပီ

အႏုရသ စာေပ နယ္ပယ္တြင္ စာေရးသူ၏ ဘဝႏွင့္ စာေပကို တြဲၿပီး ခံစားရမည္ဟု ယူဆသူရွိသလို ခြဲၿပီးမွ ခံစားရမည္ဟု ယူဆသူလည္း ရွိသည္။ က်ေနာ္ ကေတာ့ စာေရးသူ၏ ဘဝႏွင့္ သူ႔စာေပကို ခြဲၿပီး မခံစားခ်င္ပါ။ တြဲၿပီးမွသာ ခံစားၾကည့္ ခ်င္သည္။

ဥပမာ အားျဖင့္ ရုရွား ကဗ်ာ ဆရာမ “မာရီနာ စဗက္ထေရဗါ”၊ အေမရိကန္ ကဗ်ာဆရာမ “ဆစ္ဗီယာ ပလပ္”တို ့၏ ကဗ်ာ မ်ားကို က်ေနာ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္ သြားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္ ဟူေသာ သူတို႔ဘဝ အထၱဳပၸတၱိႏွင့္ တြဲၿပီးမွ ပိုၿပီး ခံစား နားလည္လို႔ ရႏုိင္ခဲ့ သည္ဟု ယူဆမိသည္။ 

သည္လိုပါပဲ။ ဂီတ ပညာရွင္ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္း ကိုလည္း ကားတစင္းေအာက္ ေျပးဝင္ လိုက္သည့္ သူ႔ဘဝ နိဂုံးႏွင့္ တြဲၿပီးသူ ့သီခ်င္းမ်ားကို က်ေနာ္ ပိုၿပီး ေလးနက္ခဲ့မိ၏။

ယခုလည္း ရုရွားကဗ်ာ ဆရာေက်ာ္ “မာယာ ေကာ့ဗ္စကီး”ကို သူ႔ဘဝ နိဂုံးပိုင္းႏွင့္ တြဲကာ သူ႔ကဗ်ာ မ်ားကို က်ေနာ္ပိုၿပီး ခံစား လက္ခံလို႔ ရႏုိင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆမိသည္။ သူ႔ကိုယ္သူ အဆံုး မစီရင္ခင္ ေသတမ္း စာထဲ၌ ဤသို႔ ေရးသြားခဲ့၏။

“အျဖစ္ အပ်က္က အဆံုး သတ္သြားပါၿပီ
အခ်စ္ေလွ ...
ဓေလ့ ထံုးစံကို အစိတ္စိတ္ အႁမႊာႁမႊာ ခြဲပစ္ခဲ့ၿပီ” ဟု
သူ႔ရင္ခုန္သံကို ကမၻာႀကီး တခုလံုး ၾကားေအာင္ ေျပာသြားခဲ့ ေရးခဲ့၏။

ထို ေသတမ္းစာ အတိုအထြာေလးသည္ပင္ သူ႔ကဗ်ာမ်ားကို ေနာက္ထပ္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ သို႔မဟုတ္ က်ေနာ့္ ဘဝ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားအထိ တခုတ္တရဖတ္ရန္ ေသခ်ာသြားေစေသာ နတ္တမာန္မ်ား၏ တြန္းအားအျဖစ္ က်ေနာ္ ယံုၾကည္လိုက္မိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ဘဝတစိတ္တပိုင္းပင္ျဖစ္ပါေစ သူကိုယ္တိုင္ေရးခဲ့သည့္ သူ ့မွတ္တမ္းစာအုပ္ ကေလး“ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္ အေၾကာင္း”ကို က်ေနာ္ စိတ္ပါလက္ပါ ဖတ္ခဲ့သည္။ စာအုပ္ တအုပ္လံုး ဆံုးေတာ့ သူ မေသမီေရးခဲ့သည့္ သူ ့ေသတမ္းစာက က်ေနာ့္အယူအဆကို အမွန္တကယ္ပင္ ပိုၿပီးခိုင္မာေစလိုက္၏။

* * * * * * *

မာယာေကာ့ဗ္စကီး က သူ ့ေမြးေန ့ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ၁၈၉၄ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ဟုေရးခဲ့၏။ တဆက္တည္းဆိုသလို သူ႔
ေမြးေန႔မွာ သူ႔မိခင္ေျပာျပေသာေန႔ႏွင့္ သူ႔ဖခင္၏ မွတ္တမ္းစာအုပ္ပါေန႔စြဲ တထပ္တည္းမက်သည္ကိုလည္း ထည့္ၿပီး ေရး၏။

ထိုအခါ က်ေနာ့္ေမြးေန႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အခက္အခဲတခုကိုလည္း က်ေနာ္သြားေတြးမိသည္။ က်ေနာ့္ ေမြးေန႔ အဂၤလိပ္ ေန႔စြဲမွာ ၄-၄-၄၇ ၊ ၾကာသပေတးေန႔ျဖစ္၏။ ဤေန႔စြဲျဖင့္ပင္ က်ေနာ္ေက်ာင္းတက္ခဲ့သည္။ အလုပ္ေလ်ာက္ ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာ ႏွစ္တစ္ရာ ျပကၡဒိန္တြင္မူ ယင္းေမြးေန႔ႏွင့္ ၾကာသပေတးေန ့ဆိုသည္မွာ တထပ္တည္း မက်။ က်ေနာ္က ေမြးေန႔ ေန႔စြဲကို အတည္ယူလ်င္ ၾကာသပေတးေန႔ ဆိုသည္ကို စြန္႔လႊတ္ရမည္။ ၾကာသပေတးေန႔ ကို အတည္ယူလ်င္ ၄-၄-၄၇ ေမြးေန႔ကို စြန္႔ရမည္။ ယခု မာယာေကာ့ဗ္စကီး၏ မွတ္တမ္းလာ ေမြးေန႔ ေန႔စြဲကို ဖတ္ရေတာ့ မဆီမဆိုင္ ကိုယ့္ေမြးေန ့အခက္အခဲကိုေတြးကာ ၿပံဳးလိုက္မိေသးသည္။

မာယာေကာ့ဗ္စကီးက သူ ့မွတ္တမ္းတြင္ “ရုိမန္းတစ္ဝါဒ ဇစ္ျမစ္မ်ား”ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ သူ ့ငယ္စဥ္ဘဝကို စၿပီး ေရး၏။ တကယ္လည္း သူ႔မွတ္တမ္းအစ ေရးပံုသားပံုက ရုိမန္းတစ္ဆန္လြန္း၏။

ဥပမာ သူ ေမြးဖြားရာေဒသ သူ ့အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္ကို သူက “ဘက္ခ်္ဒါဒီ အနီးတြင္ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာခံတပ္ရွိသည္။ ခံတပ္ ကား ေလးဘက္ ေလးတန္တြင္ ၿမိဳ႕ရုိးမ်ားျဖင့္ ခုခံကာကြယ္ရန္ ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ ေထာင့္တိုင္းေထာင့္တိုင္းတြင္ အေျမာက္မ်ား တင္ထားသည္။ ၿမိဳ႕ရုိးတိုင္းတြင္လည္း ျပအိုးမ်ားရွိသည္။ ျပအိုးမ်ား၏ ဟုိမွာဘက္တြင္ က်ံဳး၊ က်ံဳး၏ ဟုိမွာဘက္တြင္ ေတာမ်ားႏွင့္ ေခြးအမ်ား။ ေတာတန္း မ်ား၏ ဟုိမွာဘက္တြင္ ေတာင္ကတံုးမ်ား။ ကၽြႏု္ပ္ႀကီးျပင္း လာ ေသာအခါ ခံတပ္ထဲက အျမင့္ဆံုးေနရာမ်ားဆီ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ခံတပ္၏ေျမာက္ဘက္တြင္ ေတာင္ကတံုးမ်ား နိမ့္ဆင္းသြားသည္။ ေျမာက္ဘက္တြင္မူ ေတာင္ကတံုးမ်ားၾကားဝယ္ ကြက္လပ္မ်ား ျဖစ္လ်က္ရွိေနသည္”ဟု အင္မတန္ လွပေသသပ္စြာ လြမ္းျပခဲ့၏။

(မွတ္ခ်က္။   ။မာယာေကာ့ဗ္စကီးက သူ ့မွတ္တမ္းအစကို ရုိမန္းတစ္ဝါဒ ဇစ္ျမစ္မ်ား ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီးေရးေသာ္ လည္း သူ ့ကို မည္သူကမွ် ရုိမန္းတစ္ဝါဒီဟု မျမင္ၾကပါ။ သူ႔ကို အနာဂါတ္ဝါဒီ တဦးအျဖစ္သာ ျမင္ၾက၏။)

မာယာေကာ့ဗ္စကီးက သူ႔ငယ္ဘဝ ပထမဆံုးဖတ္ရသည့္စာအုပ္မ်ားထဲတြင္ “ဆာ အာသာကိုနင္ဒြိဳင္း”၏ “ဒြန္ကြီစုတ္” စာအုပ္ကိုဖတ္ကာ သူ႔ကိုယ္သူ ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာဝတ္ သူရဲေကာင္းတဦးလို ဝတ္စားကစားခဲ့သည္ကို ေရး၏။ ေနာင္ သူ႔ အသက္(၂၀) ဝန္းက်င္တြင္ေရးသည့္ အနာဂါတ္ဝါဒ ေၾကညာစာတမ္းဟုပင္ တင္စားေျပာဆိုခံရသည့္ နာမည္ ေက်ာ္ “ေဘာင္းဘီဝတ္မိုးတိမ္” ကဗ်ာရွည္ထဲ၌ သူသည္ လူ႔အဖြဲ ့အစည္းေဟာင္းကို အျပင္းအထန္ေလွာင္ေျပာင္ သည့္ ကဗ်ာပိုဒ္မ်ား ထည့္ေရးခဲ့၏။

အမွန္စင္စစ္ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းတခု၏ ကေမာက္ကမျဖစ္မႈမ်ားကို ေလွာင္ေျပာင္ထားသည့္ ယင္း “ဒြန္ကြီစုတ္” စာအုပ္ မွာ ငယ္စဥ္ကတည္းက သူ႔အေပၚလႊမ္းမိုးခဲ့သည္ေလာဟု က်ေနာ္ေတြးမိသည္။

မာယာေကာ့ဗ္စကီးကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔စရုိက္သူ႔ခံစားခ်က္ကို သူ႔မွတ္တမ္းထဲ၌ အခုလိုေရးခဲ့၏။ “တခါမက စိတ္ ကူးေပါက္ခဲ့သည္မွာ အေဟာင္းတိုင္းကို အူလႈိက္သည္းလႈိက္ မုန္းပစ္မည္။ အရာရာတိုင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ဆလိုဗိုနစ္ တိုင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနသည္ မဟုတ္လား။ ဒါ ကၽြႏု္ပ္၏ အနာဂတ္ဝါဒ၊ ကၽြႏု္ပ္၏ ဘုရားမဲ့ဝါဒ။ ေနာက္ ကၽြႏု္ပ္၏ ႏုိငံတကာဝါဒမ်ား ျမစ္ဖ်ားခံရာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္သည္” ဟု အတိအက်ပင္ မာယာေကာ့ဗ္စကီးေရးခဲ့၏။

မာယာေကာ့ဗ္စကီး၏ အမစ္ျဖစ္သူ အိမ္ကိုခဏျပန္လာစဥ္ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ကဗ်ာျဖင့္ ေရးထားသည့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ား သူ႔အတြက္ယူလာခဲ့၏။ မာယာေကာ့ဗ္စကီး စြဲလမ္းသြားခဲ့ရသည့္ စာရြက္ စာတမ္းမ်ားျဖစ္၏။

သူက ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို “ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိ ကဗ်ာလကၤာႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးသည္ အတူတူ ဆက္စပ္ေနေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္စိတ္ထဲ ေရာက္လာေလသည္” ဟု တခုတ္တရ ထည့္ေရးခဲ့၏။

ဖခင္ေသဆံုးၿပီးေသာအခါ မာယာေကာ့ဗ္စကီး၏ မွတ္တမ္းအရေျပာရပါက သူ ့မိသားစုမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလြန္းခဲ့သည္ ဟုဆိုရပါမည္။ စားပြဲကုလားထိုင္မ်ားကိုပင္ ေရာင္းခ်စားေသာက္ခဲ့ရ၏။ ေမာ္စကိုသို႔ ေျပာင္းေရႊ ့ခဲ့ရ၏။ သူသည္ မူလ တန္းအဆင့္ကို အမွတ္အနည္းဆံုးႏွင့္ေအာင္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ေဟဂယ္လ္၊ သဘာဝသိပၸံ၊ ဒႆနိကႏွင့္ မာ့က္စ္ ဝါဒစာအုပ္မ်ားကို စတင္ဖတ္ခြင့္ရသည္။ တရားမဝင္ေသာ စာအုပ္မ်ားကို စာသင္ခန္းထဲမွာပင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ သူဖတ္ခဲ့ရသည္။ အထူးသျဖင့္ လီနင္၏ “နည္းပရိယာယ္ႏွစ္သြယ္” စာအုပ္ကိုဖတ္ရသည့္အေၾကာင္း သူ ့မွတ္တမ္းထဲ၌ထည့္ေရးခဲ့၏။

သူသည္ မုန္႔ဖုတ္သမားမ်ား၊ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားမ်ား၊ ပံုႏွိပ္တိုက္အလုပ္သမားမ်ားၾကားတြင္ က်င္လည္ခဲ့ရသည္။ ဘဝ မ်ိဳးစံုျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ ေဗာ္ရွီဗစ္တဦး(ရုရွား ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၀င္)ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေနရာအႏွံ႔ ခရီးဆန္႔ ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဇာဘုရင္၏ နယ္ေျမခံ အာဏာပိုင္မ်ားက သူ႔ကို အျမဲေစါင့္ၾကည့္ခဲ့ေနခဲ့၏။ သူ ့ကဗ်ာမ်ားကို ထိုစဥ္က တေၾကာင္းတပါဒမွ် ထည့္သြင္းေဖၚျပျခင္းမျပဳရဲၾက။ စာေပေရးရာကိစၥတြင္ သူသည္ ဂႏၳဝင္လက္ရာမ်ားကို ထိုးႏွက္ ေဝဖန္ခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ သူ အဖမ္းခံရသည္။ သံုးႏွစ္သံုးမိုး နယ္ႏွင္ဒဏ္ ခံရသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုရွယ္လစ္စာေပကို စိတ္ ဝင္စားသည္။ ဆိုရွယ္လစ္စာေပသမားျဖစ္လာခဲ့သည္။ ကဗ်ာဆရာတေယာက္အျဖစ္ လူလားေျမာက္လာခဲ့သည္။

သူ၏ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလွေသာ “ေဘာင္းဘီဝတ္မိုးတိမ္” ကဗ်ာရွည္ကို ထုတ္ေဝေသာအခါ အာဏာပိုင္မ်ားက ျဖတ္ေတာက္ မင္တားၿပီးမွ ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ားဆက္တိုက္လုပ္သည္။ ျပဇာတ္မ်ားေရးသည္။ ေနာက္ေတာ့ သတင္းစာဆရာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ သူ ့ကဗ်ာေတြထဲ၌ ဗ်ဴရုိကရက္ ဆန္႔က်င္ေရးမ်ား ထုႏွင့္ထည္ႏွင့္ ေတြ ့လာရ၏။ လူ႔အဖြဲ ့အစည္းေဟာင္း၏ အနာအဆာမ်ားကို သူက ကဗ်ာထဲ၌ မညွာမတာ ကန္႔ကြက္ ႐ႈတ္ခ်ခဲ့၏။

ကြန္ျမဴနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားႀကီးေအာက္တြင္ သူသည္ ေၾကာင္တအုပ္ႏွင့္ၾကြက္တေကာင္လိုျဖစ္ခဲ့ရသည္ဟု က်ေနာ္ယူဆမိသည္။ သူ၏ “ေႂကြးေၾကာ္သံ” ကဗ်ာထဲ၌...

“ဗ်ဴရုိကရက္ တအုပ္တမႀကီးကို
သန္႔စင္ပစ္ဖို႔ မလြယ္ပ
ေရခ်ိဳးေပးလို ့လည္း မလံုေလာက္
ဆပ္ျပာတိုက္ေပးလို ့လည္း မလံုေလာက္
ေနာက္..အဲဒီ ဗ်ဴရုိကရက္ေတြေပါ့
သက္သက္သာသာ အေဝဖန္ခံရ
အေထာက္အပံ့ေတြေတာင္ ေပးခံေနရရဲ႕”ဟု ထည့္သြင္းေရးဖြဲ ့ခဲ့ေလသည္။

* * * * * * *

ရုရွား အနာဂတ္ဝါဒီ ကဗ်ာဆရာေက်ာ္ “ဗလာဒီမာ မာယာေကာ့ဗ္စကီး”သည္ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၁၄)ရက္ေန႔ တြင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္သြားခဲ့သည္။

သူက “ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္အေၾကာင္း” အမည္ျဖင့္ သူ၏ ကိုယ္ေရးအထၱဳပၸတၱိအက်ဥ္းကို သူကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့၏။ သူ႔ကို ဆိုဗီယက္ကမၻာ တခုလံုးက ေတာ္လွန္ေသာ သံမဏိ ကဗ်ာဆရာအျဖစ္ေလးစားၾက၏။ သို႔ေသာ္ သူႏွင့္အယူအဆ မတူ ၾကသူတခ်ိဳ႕၏ သူ ့အေပၚေျပာဆို ထားရွိခဲ့သည့္စကားမ်ားကလည္း အလြန္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းပါသည္။

ဥပမာ ဆိုဗီယက္သံကြန္ျခာႀကီးထဲပိတ္မိကာ လင္ေသသားဆံုးဘဝႏွင့္ေနခဲ့ရေသာ ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ ရုရွား ကဗ်ာဆရာမ “အက္ခ္မာေတာ္ဗါ”က သူ႔ကို “အခ်စ္ဆံုး ရန္သူ” ဟူေသာစကားလံုးျဖင့္ သူ ့အေပၚေႏြးေထြးခဲ့၏။

တခါ ေဒါက္တာဇီးဗားဂိုး ဝတၳဳႀကီးျဖင့္ စာေပႏုိဗဲလ္ ဆုရခဲ့သူ ရုရွား ကဗ်ာဆရာ“ပက္စတာနတ္” ကလည္း သူ႔ကို “အလကား ခြန္အားေတြ ျဖဳန္းတီးေနတဲ့သူ” ဆိုၿပီး သူ႔အေပၚ၊ သူ႔ႀကိဳးပမ္းခ်က္ႀကီးမားမႈမ်ားအေပၚ ခ်စ္ခင္စြာ အျပစ္တင္ခဲ့ဖူး၏။

ယခု မာယာေကာ့ဗ္စကီး၏ ကိုယ္တိုင္ေရးစာအုပ္ကို ဆရာ‘ေလးကိုတင္‛ က ျမန္မာဘာသာျပန္ၿပီး ျမန္မာစာဖတ္ ပရိသတ္ ကို ေက်းဇူးျပဳထား၏။

က်ေနာ္တို႔သည္ ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အထၱဳပၸတၱိစာအုပ္မ်ားကိုဖတ္ကာ မိမိ၏ အယူအဆ ဘ႑ာတိုက္အတြင္း ေရႊေရာင္ ဝင္းလက္သည့္ ေနာက္ထပ္ အယူအဆေကာင္းမ်ား ထပ္မံသိုမွီးႏုိင္ေကာင္း၏ဟု ယံုၾကည္မိေလသည္။     ။
 
Facebook Video Blog
ကာတြန္း
ကာတြန္း
စစ္သည္ေတာ္ စာမ်က္ႏွာ
Ads-for-Cmnat224tg
  • အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
  • သူ႔အေတြး သူ႔အျမင္

ဒီမိုကရက္တစ္ ယဥ္ေက်းမႈ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔

ျမန္မာျပည္ စာနယ္ဇင္းေလာက အတြက္ အံ့အားသင့္စရာေကာင္းေသာ၊ သို႔ေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ သတင္းတပုဒ္ကို ယခုရက္ပိုင္းတြင္ ၾကားလိုက္ရသည္။ ျပည္ပအေျခစိုက္

အျပည့္အစံုသို႔

ဆႏၵမေစာၾကပါႏွင့္

ဧရာဝတီျမစ္ဆံု ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းႀကီးအား သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွ ဆိုင္းငံ့ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္သည္ ျမန္မာ တမ်ိဳးသားလုံး၏ ညီညြတ္မႈေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈရသည္ဟု ေျပာရပါမည္။

အျပည့္အစံုသို႔

Donate to Irrawaddy

ေငြလဲႏႈန္း

ေအာက္တိုဘာ ၀၆၊ ၂၀၁၁
us ေဒၚလာ = ၈၃၀ က်ပ္
th ဘတ္ = ၂၅.၆ က်ပ္