ႏွစ္ေလးဆယ္ ရွင္သန္ေနဆဲ ဇာတ္ေကာင္မ်ား

ၿပီးခဲ့တဲ့လပိုင္းေလာက္က က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတခိ်ဳ႕နဲ ့သတင္းဌာနတခ်ိဳ႕ဆီကရတဲ့ သတင္းအရဆိုရင္ ကြယ္လြန္သူ စာေရး ဆရာ“ႏုိင္ဝင္းေဆြ”ရဲ႕ဝတၳဳ တခ်ိဳ႕ကို ျပန္လည္ထုတ္ေဝခြင့္ ရေတာ့မွာျဖစ္တယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ပထမေတာ့ က်ေနာ္ အံ့အား သင့္ပါတယ္။ ဘာျပဳလို ့လည္းဆိုေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ (၂)ခု အတြင္း ဆရာႏိုင္၀င္းေဆြရဲ့ဝတၳဳေတြ ျပန္လည္ထုတ္ေဝခြင့္ မေျပာနဲ ့သူ ့နာမည္ကိုေတာင္မွ ေဖၚျပခြင့္မရခဲ့တဲ့ အေနအထားမွာ ဒီလိုသတင္းမ်ိဳးကိုၾကားရေတာ့ က်ေနာ္ တကယ့္ကို မွင္တက္မိခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ သံသယျဖစ္မိတဲ့အခ်က္ေတာ့ရွိပါတယ္။

ဆရာ ႏိုင္၀င္းေဆြရဲ့ လံုးခ်င္းဝတၳဳ (၁၀) အုပ္ရွိတဲ့အနက္ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကေတာ့ ထုတ္ေဝခြင့္ ရမွ ရႏုိင္ပါ့မလား ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ အခုပဲ ပထမ အသုတ္ ထပ္မံထုတ္ေဝခြင့္ရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး စိစစ္ေရးက က်လာပါၿပီလို ့ဆိုတဲ့ ဝတၳဳေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရးေနာက္ခံနဲ ့ေရးတဲ့ဝတၳဳေတြမဟုတ္ၾကပါဘူး။

shin cover
ဝတၳဳအမည္။    ။ မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ
စာေရးသူ   ။    ။ ႏိုင္၀င္းေဆြ
ထုတ္ေဝ ခုႏွစ္။    ။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္
စိစစ္ေရးက က်လာၿပီဆိုတဲ့ဝတၳဳေတြက “မဟူရာေမတၱာ”နဲ႔“ေႏြတည” ဝတၳဳေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း စိစစ္ေရးက ေရွာေရွာ႐ႈ႐ႈ ခ်ေပးလိုက္တာလို ့ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ဝတၳဳေတြထဲက “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” နဲ ့“ဘဝစာမ်က္ႏွာမ်ား” ဝတၳဳေတြကိုေတာ့ ထပ္မံထုတ္ေဝခြင့္ ရေကာင္းမွ ရႏုိင္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့သံသယ က်ေနာ့္မွာ ရွိပါတယ္။ ဘာျပဳလို႔လည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီဝတၳဳေတြက ‘ေခတ္ျပိဳင္ဘဝသရုပ္ေဖၚ‛ ဝတၳဳေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံေရးေနာက္ခံရွိတယ္လို ့စိစစ္ေရးက ယူဆ ႏုိင္စရာရွိေနလို ့ပါပဲ။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္း(၂ဝ) ေက်ာ္ေျမျမႇဳပ္ သၿဂႋဳဟ္ျခင္းခံထားရတဲ့စာေရးဆရာ တေယာက္ရဲ့ စာေပ လက္ရာေတြကို ျပန္လည္ဖတ္႐ႈႏုိင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကေတာ့ မဂၤလာသတင္းပါပဲ။ ၿပီးေတာ့“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ”
လို ဝတၳဳမ်ိဳးကို ထပ္မံထုတ္ေဝခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တကယ့္ကို မဂၤလာသတင္းလို႔ဆိုရပါလိမ့္မယ္။

“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳကို က်ေနာ့္အဖို ့ဒီတႀကိမ္ပါနဲ ့ဆိုရင္ (၄) ႀကိမ္ေျမာက္ဖတ္ျဖစ္ျခင္းပါပဲ။ ပထမ (၃)ႀကိမ္တုန္းက ႏွစ္သက္လြန္းလို ့ဖတ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အခုတႀကိမ္ကေတာ့ လိုအပ္လို ့ကို ဖတ္ခဲ့တာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ မတ္လပိုင္းထဲမွာ ႏိုင္၀င္းေဆြ ရဲ့ “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳကို က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ အပိုင္းလိုက္ရုိက္ၿပီးတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႏိုင္၀င္းေဆြရဲ့ဝတၳဳေတြ ကို ဒီဘက္ေခတ္လူငယ္ေတြ မဖတ္ဘူးေသးတာကို ျဖည့္ဆီးေပးတဲ့ သေဘာနဲ ့ျပည္တြင္းမွာ သူ႔ ဝတၳဳေတြ ျပန္လည္ထုတ္ေဝ ခြင့္ မရတာကိုလည္း ေခ်ဖ်က္တဲ့သေဘာနဲ ့က်ေနာ့္ဘေေလာ့ဂ္မွာ သူ ့ဝတၳဳတခ်ိဳ႕အစအဆံုးရုိက္တင္ဖို ့လုပ္ခဲ့တာပါ။

ဒီဝတၳဳကို ျပန္တင္ေတာ့ အက်အေပါက္အမွားအယြင္းေတြ မရွိရေအာင္ စကားလံုး တလံုးခ်င္းဆီျပန္ဖတ္ရပါတယ္။ ဒီလို အလုပ္သေဘာ ဆန္ဆန္ လိုအပ္လို႔ ျပန္ဖတ္ရတဲ့အခါ ဟိုတုန္းက ဖတ္စဥ္တုန္းက ရင္ခုန္ပံုမ်ိဳး မဟုတ္တဲ့ ထူးျခားတဲ့ ရင္ခုန္ ပံုမ်ိဳး ရလိုက္ျပန္ပါတယ္။

“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳရဲ့ ေနာက္ခံကာလဟာ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ စီးပြားေရး စနစ္က ေမြးထုတ္တဲ့ ေမွာင္ခိုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရဲ့ အစဦးပိုင္းကာလျဖစ္ပါတယ္။ ထန္းလ်က္ေမွာင္ခိုကုန္ကူးတဲ့(ထန္းလ်က္ ကုန္သည္ဒိုင္အတြက္ ထန္းလ်က္သယ္ေပးရသူ ကယ္ရီသမားသာျဖစ္ပါတယ္) ဆင္းရဲသူ မိန္းမပ်ိဳ တဦးနဲ ့ရထားလိုက္ လက္မွတ္စစ္ မီးရထားဝန္ထမ္းလူငယ္ တဦးတို ့ရဲ့ေမတၱာဘြဲ ့ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ပါပဲ။

ဒီဝတၳဳရဲ့ အဖြင့္စာမ်က္ႏွာမ်ားဟာ အင္မတန္ရသေျမာက္တဲ့ စာမ်က္ႏွာမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖြင့္စာမ်က္ႏွာမ်ားသည္ပင္လ်င္ ဒီဝတၳဳကို အစမွအဆံုး တထိုင္တည္းနဲ ့ဆံုးေအာင္ဖတ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ဖို ့အာမခံႏုိင္တဲ့ စာမ်က္ႏွာမ်ားျဖစ္တယ္လို ့က်ေနာ္ထင္မိ ပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ ့ဝတၳဳရဲ့ ပထမဆံုး စာပိုဒ္တခ်ိဳ ့က်ေနာ္တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ 

၁၉၆၄......
ႏွင္းထုႀကီး ပိတ္ဆို႔ ေမွာင္ပိန္းေနေသာနံနက္မ်ား၌ ရထားႀကီးသည္ ဘူတာရုံေရွ ့မွ ထြက္ခြာရန္ ေၾကာက္ရြံ ့တုန္လႈပ္ ေန  သည္။ မထြက္ခြာ၍လည္း မျဖစ္။ သူသည္ မီးခုိးမ်ားကို မႈတ္ထုတ္လုိက္ၿပီး တညည္းညည္းတညဴညဴျဖင့္ ထြက္ခြာရေတာ့ သည္။ ေရွ႕နား ကြက္္ကြက္ကေလးသာျမင္ရသည့္ မီးေမာင္းကုိ ဖြင့္လိုက္သည္။ ျဖတ္သန္းမႈအရွိန္ ရလာလွ်င္ သူ႔ေသြးမ်ား သည္လည္း ဆူပြက္လာကာ သူသည္ တစတစ အေၾကာက္ပ်ယ္လာေနသည္။ ေတာင္တြင္းႀကီးဘူတာရုံ ပလက္ေဖာင္း  မီးေရာင္မ်ားကုိ လြန္လာခဲ့လွ်င္ သူသည္ သူ႔ကိုယ္သူ အားေပးသည့္ ဥၾသသံရွည္တခ်က္ကို ညွစ္ထုတ္ေအာ္ဟစ္လုိက္သည္။

ခ်က္ခ်င္း သူ႔ဥၾသသံကုိ ပတ္ဝန္းက်င္မွလာေသာ ၾသဘာေကာင္းခ်ီးသံမ်ားဟု ကေယာင္ကတမ္းျဖင့္ ေတြးကာ သူသည္ အမွားမွား အယြင္းယြင္း အားတက္လာသည္။ ပုိ၍ ေမွာင္ပိန္းေနေသာ အေမွာင္ထုႀကီးအတြင္းသုိ႔ ေသြးရူးေသြးတန္းျဖင့္ ခြဲျဖတ္ ဝင္ေရာက္ေနသည္။

က်ေနာ္သည္ ဤရထားႀကီး၏ စက္ကိရိယာ အစိတ္အပုိင္းတခုလုိပင္ တဲြတတဲြ၏ ေထာင့္ဘက္ အေမွာင္ရိပ္ထဲမွ လုိက္ပါေနရ သည္။ က်ေနာ္သည္ ပီပီျပင္ျပင္မျမင္ရသည့္ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕ကို အမွတ္မထင္ၾကည့္လာခဲ့သည္။ ဘူတာရုံမွ မီးေရာင္ မ်ား သည္ ေနာက္သုိ႔ဆုတ္ေျပးကာ ေသးငယ္ေနရစ္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ဘက္မွလမ္းဓာတ္မီးတုိင္အေရာင္မ်ားသည္ ရထားႀကီးေပၚသို႔ ဖ်တ္ခနဲ လာထိေနၾကလ်က္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာၿငိမ္သက္ေနလ်က္၊ ရခုိင္ဘုရားပ်က္ႀကီး၏ထုထည္သည္ အေမွာင္ရိပ္ထဲမွ အေမွာင္ မည္းႀကီးတခု အျဖစ္ျဖင့္ အျမင္၌ ျဖတ္သန္းေနခဲ့လ်က္၊ ရထားႀကီးသည္ အေကြ႔အရွည္ႀကီး၌ ျဖည္းျဖည္းေရြ႔ေရြ႔ ေကြ႔လုိက္၏။

အခု အေရးအသားမ်ားနဲ႔ စဖြင့္ထားတဲ့ ဒီဝတၳဳရဲ့ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္မ်ားဟာ ခဲရာခဲဆစ္ဖန္တီးယူရတဲ့ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ ကြက္ မ်ားေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူး။ သာမန္အားျဖင့္ဆိုရင္ စာဖတ္အားေကာင္းသူအမ်ားစုက ဇာတ္ကြက္တခ်ိဳ႕ကို ႀကိဳ ေတြးလို ့ရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ရုိးစင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းတခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေ၀ဖန္ေရးဆရာ “ေမာင္စြမ္းရည္”ေျပာတဲ့ ထိုအခ်ိန္တုန္းက ထုထည္ႀကီးမားလွတဲ့ “အပစ္အခတ္၊ အညွစ္အသတ္၊ အညစ္အပတ္” ဝတၳဳ စာရင္းဝင္မဟုတ္တာ တခု တည္းနဲ ့“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳရဲ့ဂုဏ္ဟာ သန္ ့စင္ျမင့္မားေနတဲ့သေဘာရွိတယ္လို ယူဆမိပါတယ္။

စာေရးသူကိုယ္တိုင္က မီးရထားဝန္ထမ္းတဦးျဖစ္တာမို ့သူ ့ဘဝကိုယ္ေတြ ့တခ်ိဳ႕ကို ရသအဖြဲ ့အႏြဲ ့မ်ားနဲ ့ရက္ရွယ္ ထား လိုက္တဲ့သေဘာမို ့့“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳဟာ ျမန္မာ ဂႏၳဝင္ေျမာက္ ဝတၳဳတပုဒ္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မွားယြင္းေသာ စီးပြားေရးစနစ္တခုရဲ့ သားေကာင္မ်ား၊ အနိဌာရုံမ်ားကို ပီျပင္ထင္ရွားစြာ ထင္ဟပ္ေဖၚျပႏုိင္လို႔လည္း ေခတ္ တေခတ္ရဲ့ ရသမွတ္တမ္းဝင္ သမိုင္းသက္ေသဝတၳဳတပုဒ္အျဖစ္ လက္ခံခဲ့ၾကရမယ့္သေဘာ ရွိပါတယ္။

ဇာတ္လမ္းအရ ရုိးစင္းတဲ့ဇာတ္လမ္းတပုဒ္သာျဖစ္တယ္လို ့က်ေနာ္ အထက္ကေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္တြင္းႀကီးျမိဳ ့နဲ ့ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ ့ၾကားခုတ္ေမာင္းတဲ့ ရထားတစင္းေပၚက အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ထန္းလ်က္ေမွာင္ခိုကူး တဲ့ ဆင္းရဲသူ မိန္းမပ်ိဳေလး ညိဳညိဳ နဲ ့ရထားလိုက္လက္မွတ္စစ္ ကိုရင္ေမာင္တို ့ရဲ့ လြမ္းေမာဖြယ္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ဘာျပဳလို ့ဒီဝတၳဳကို လူေတြအာရုံစိုက္ခဲ့ၾကရသလဲ။ ဒီဝတၳဳကို ဘာျပဳလို႔ ထပ္မံထုတ္ေဝခြင့္ ရေကာင္းမွ ရႏုိင္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယူဆခဲ့တာလဲ။ ခိုင္မာတဲ့ သက္ေသေတြ ဒီဝတၳဳမွာ ရွိပါတယ္။

ပထမ ပိုင္းအေနနဲ ့ဒီဝတၳဳရဲ့အတတ္ပညာပိုင္းက္ိစၥကို က်ေနာ္ အရင္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဆရာ“ႏိုင္၀င္းေဆြ”ဟာ “မသိန္းရွင္ဆီ ပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳကို ဇာတ္ရွိန္တဆင့္ၿပီးတဆင့္ စနစ္တက်ျမွင့္တင္သြားတဲ့နည္းနဲ ့ေရးပါတယ္။ ပေဟဠိ ဆန္ဆန္ ဇာတ္လမ္း ဆင္တာမ်ိဳးလုပ္ၿပီး စာဖတ္သူကို ဆြဲေခၚသြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္၊ စာဖတ္သူက ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီလိုပဲျဖစ္လာေတာ့မွာပဲ ဆိုတဲ့ ခန္ ့မွန္းသိ သိေနႏုိင္ေပမယ့္ ဇာတ္ဝင္ခန္း တခန္းၿပီးတခန္း မျဖစ္မေနဆက္ဖတ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေရးဖြဲ ့သြားႏုိင္တာကေတာ့ တကယ့္ကို အံ့ၾသဖို ့ေကာင္းတဲ့ အတတ္ပညာအရ ေအာင္ျမင္မႈပါပဲ။ ကိုရင္ေမာင္က ရထားလိုက္လက္မွတ္စစ္၊ ညိဳညိဳက ပထမ ကုန္စိမ္းေရာင္းသူ။ မ်က္မျမင္ဖခင္ လူမမာမိခင္နဲ ့ေမာင္ငယ္ကေလးကို လုပ္ကိုင္ေကၽြးရသူ။

ရထားလက္မွတ္ဝယ္မစီးႏုိင္သူ။ တေန ့ရထားလက္မွတ္ ဝယ္မစီးသူ ညိဳညိဳကို လက္မွတ္စစ္ကိုရင္ေမာင္က ဖမ္းဆီးမိရာက စလို ့သူတို ့ႏွစ္ဦးသိကၽြမ္းရင္းႏွီးၾက။ တေန ့တျခား က်ပ္တည္းလာတဲ့ စီးပြားေရးဒဏ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ညိဳညိဳက တင္းခံေတာင့္ခံထားသည့္ၾကားမွ ထိုစဥ္က တားျမစ္ကန္႔သတ္ကုန္ တခုျဖစ္သည့္ ထန္းလ်က္ကို ေမွာင္ခိုကူးရသည့္ အဆင့္ အထိ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ရ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားသူ လက္မွတ္စစ္ ထြန္းေမာင္က ညိဳညိဳကို ရထားေပၚတြင္ လိုက္လံဖမ္းဆီးဖို ့ၾကိဳးစားစဥ္ ညိဳညိဳက မထင္မွတ္ဘဲ ရထားအႀကိတ္ခံလိုက္ရလို ့ေသဆံုးသြားရတဲ့ ေၾကကြဲ စြာ နိဂုံးခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီဝတၳဳရဲ့ အတတ္ပညာေရးေအာင္ျမင္မႈက စာဖတ္သူတိုင္းလိုလို ညိဳညိဳနဲ ့ကိုရင္ေမာင္တို ့ရဲ့ အျပဳအမူ အေနအထိုင္ အဆက္ အဆံကိစၥဟူသမွ် မ်က္စိထဲ စြဲထင္ေနေစေလာက္ေအာင္ ဖြဲ႕ႏုိင္ေရးႏုိင္တာ ေတြ ့ရပါတယ္။

ေတာင္တြင္းႀကီးဘူတာ ဦးေကာင္းဇုံ ေစ်းဆိုင္ေရွ႕ေညာင္ပင္ေအာက္က ထိုင္ခံုမွာ ညိဳညိဳက ထိုင္ေနစဥ္ ရထားႀကီးေကြ ့ဝင္ လာပံု၊ ကိုရင္ေမာင္က အေဝးႀကီးကတည္းက ညိဳညိဳကို လွမ္းျမင္ေနရပံု၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ထန္းလ်က္ေမွာင္ခိုကုန္ကူးရ သည့္ အေျခအေနျဖစ္လာသည့္တိုင္ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ ထုတ္မေျပာဘဲ စိတ္ခံစားခ်က္ကိုယ္စီနဲ ့ေၾကကြဲၾကရပံု၊ ရထားဂါတ္ဗိုလ္တြဲေပၚမွာ ကိုရင္ေမာင္က သူလက္ေဆာင္ေပးတဲ့ အနီေရာင္ပဝါစေလးကို ညိဳညိဳက လက္မခံရပါေကာင္းလားဆိုၿပီး ရထားေပၚက ပစ္ခ်လိုက္တဲ့အခါ လမ္းျပင္အလုပ္သမားေတြက ရထားႀကီးေနာက္မွာ အေျပးအလႊားလိုက္ပါ ေကာက္ယူေနၾကပံု၊ ဝွက္ထားတဲ့ ထန္းလ်က္ေတာင္း အဖမ္းခံလိုက္ရလို ့ငိုယိုအသနားခံေနသူ ဆံပင္မ်ားေဖြးေဖြးျဖဴေနတဲ့ အမယ္အို တဦးရဲ့ျမင္ကြင္း၊ အစရွိတဲ့ဇာတ္ကြက္ ျပကြက္မ်ားက ေနာင္ ဒီဝတၳဳကိုဖတ္မိသူအားလံုး ဆံုမိိသည့္အခ်ိန္တိုင္း တသသ ေျပာ မဆံုး ခံစားလို ့မဆံုးႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေစတဲ့ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ထန္းလ်က္ေမွာင္ခိုကုန္ကူးရင္း ဘဝပ်က္ၾကရတဲ့ မေအးသြယ္၊ တင္တင္၊ မေအးေရႊတို႔ လိုအမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ရထားရဲမ်ား၊ ဂတ္ဗိုလ္မ်ား၊ လက္မွတ္စစ္မ်ား၊ ရွာေဖြေရးဝန္ထမ္းမ်ား အစရွိတဲ့ ေမွာင္ခိုကုန္ေလာက အေမွာင္အတြင္း ပ်က္စီးျခင္းမက ပ်က္စီးေနတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ စရုိက္လကၡဏာမ်ားကိုလည္း ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္ေအာင္ ေရးဖြဲ ့ႏုိင္တာေတြ ့ရပါတယ္။

ဒုတိယပိုင္းအေနနဲ ့မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ ဝတၳဳ အေၾကာင္းအရာပိုင္းကို က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဝတၳဳရဲ့ ဦးတည္ခ်က္၊ ဒီဝတၳဳ ကေပးတဲ့ ဒႆနကို ေလ့လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာ ႏိုင္၀င္းေဆြက “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳမွာ လူေတြ အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားရျခင္းဟာ စနစ္ေၾကာင့္ျဖစ္တာဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ ့ေရးတာေတြ ့ရပါတယ္။ ငါ့ဝမ္းပူစာ မေနသာလို ့အစိုးရကန္႔သတ္ထားတဲ့ ထန္းလ်က္ေမွာင္ခိုကုန္ကူးၾက ရတာ ျဖစ္တယ္။ ေမွာင္ခိုကုန္ေတြ လြတ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကရွားၾက ေပးၾကကမ္းၾကရင္းက လူေတြ စာရိတၱပ်က္ျပားရျခင္းျဖစ္တယ္။ ဝန္ထမ္းေတြအားလံုးလည္း ဒီေမွာင္ခိုကုန္ကူးျခင္း အေမွာင္တိုက္အတြင္းက သားေကာင္မ်ားသာျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆ ကို အေျခခံၿပီးမွ ေရးခဲ့တာ အထင္အရွားေတြ ့ရပါတယ္။ ဒီအယူအဆကို အေျခခံတယ္ဆိုေပမယ့္ စာေရးသူကေတာ့ သူ႔တၳဳ ထဲမွာ ဒီအယူအဆနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး အတံုးလိုက္အတစ္လိုက္ ေဖၚျပတာမ်ိဳး၊ ဇာတ္ေကာင္တဦးဦးက တဆင့္ တရားဝင္ ေဟာေျပာတာမ်ိဳး လံုးဝမလုပ္ဘဲ စာဖတ္သူေတြကို တျဖည္းျဖည္း ေတြးထင္သိျမင္လာေစေအာင္ သိမ္ေမြ ့ညက္ေညာစြာ ရွင္းျပလိုက္တဲ့သေဘာနဲ ့ေရးတာ ေတြ ့ရပါတယ္။ စာေရးသူက လူေတြ အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားရျခင္းဟာ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ေပးခ်င္ ေျပာခ်င္တဲ့သေဘာလို ့ယူဆရပါတယ္။

“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳဟာ အတတ္ပညာနဲ ့အေၾကာင္းအရာကို အံဝင္ခြင္က် ေပါင္းစပ္မိေအာင္ ေရးတဲ့ ဝတၳဳ အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။

“ႏိုင္၀င္းေဆြ” ရဲ့ “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ↔ဝတၳဳဟာ စင္းလံုးေခ်ာ လူတိုင္း ႁခြင္းခ်က္မရွိ လက္ခံထားၾကတဲ့ ဝတၳဳတပုဒ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဝတၳဳနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ေဝဖန္ျပစ္တင္ၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ဒီဝတၳဳဟာ “ဘဝသရုပ္ေဖၚ” သက္ သက္ဝတၳဳသာျဖစ္တယ္၊ လူေတြ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတာကိုပဲ ကြက္ၿပီးေဖၚျပတဲ့ဝတၳဳျဖစ္တယ္၊ တကယ္ေတာ့ လူေတြ ဒီအေမွာင္ထုအတြင္းက ဘယ္လို ေဖာက္ထြက္ရမလဲဆိုတဲ့ “ထြက္ေပါက္” ကိုေဖၚျပေပးႏုိင္တဲ့ “ဘဝသရုပ္မွန္” ဝတၳဳတပုဒ္ ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ေဝဖန္မွဳေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ ထန္းလ်က္ေမွာင္ခိုသမေလး ညိဳညိဳ ရထားအႀကိတ္ခံရလို ့ေဒါသေပါက္ကြဲေနတဲ့ ကိုရင္ေမာင္က လက္မွတ္စစ္ ထြန္းေမာင္ကို မထႏုိင္တဲ့အထိ လဲက်သြားေအာင္ ထိုးႀကိတ္လိုက္တဲ့အခ်က္ဟာ တကယ္ေတာ့ ထြက္ေပါက္အမွားသာျဖစ္ တယ္ ဆိုတဲ့ ေဝဖန္မွဳေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ညိဳညိဳနဲ ့ကိုရင္ေမာင္နည္းတူ ထြန္းေမာင္ဟာလည္း စနစ္တခုရဲ့သားေကာင္သာျဖစ္ၿပီး သားေကာင္အခ်င္းခ်င္း ရန္သူလိုေျဖရွင္းျခင္းဟာ မွားယြင္းတဲ့ေျဖရွင္းနည္းသာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ေဝဖန္သံမ်ားကိုလည္း ၾကားခဲ့ၾကရပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ပါေစ “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳရဲ့ဂယက္ဟာ ႀကီးပါတယ္။ ၁၉၆၅ နဲ ့၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ဆယ္စုႏွစ္တခုအတြင္း စကားေျပ အေရးအသား အေကာင္းဆံုးစာေရးဆရာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳမ်ိဳးအထိ ေျပာဆို သတ္မွတ္ ထင္ရွားခဲ့သူ စာေရးဆရာႏိုင္၀င္းေဆြဟာ ဒီလိုဝတၳဳမ်ိဳးေရးႏုိင္စြမ္းရွိလို႔သာ အခုလို သတ္မွတ္ခ်ီးက်ဴးခံရတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီဝတၳဳ ပထမ အႀကိမ္ ထုတ္ေဝစဥ္က အမွာစာေရးေပးခဲ့သူ ကဗ်ာဆရာႀကီး “ဒဂုန္တာရာ” ရဲ့မွတ္ခ်က္ကလည္း စိတ္ဝင္စား စရာပါ။

“ယခု ႏုိင္၀င္းေဆြ၏ ‘မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ‛ ဝတၳဳအတြက္ ေျပာစရာသိပ္မရွိပါ။ သူ ့ဝတၳဳ ကိုယ္တိုင္ကပင္လ်င္ သူ ့ေခတ္၏ ျပည္သူ ့အစီရင္ခံစာ တရပ္ကို တင္သြင္းထားပါသည္”လို ့ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာက သူ ့ရဲ့အမွာစာထဲမွာ မွတ္ခ်က္ေပး ေရးခဲ့ ပါတယ္။

အခုဆိုရင္ ဆရာႏိုင္၀င္းေဆြရဲ့ ဝတၳဳေတြကို ျပန္လည္ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳေတာ့မယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း“မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳဆိုတာက ျပည္သူေတြရဲ့ဘဝအမွန္ကို တစံုတရာ ထင္ဟပ္ေဖၚျပထားတဲ့အျပင္ ဒီဝတၳဳထဲမွာေဖၚျပတဲ့ စနစ္ဆိုး တခုေၾကာင့္ လူေတြဆင္းရဲမြဲေတၾကရပံု၊ ဝန္ထမ္းေတြ အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္စီးၾကရပံုေတြက လက္ရွိေခတ္အျဖစ္အပ်က္ေတြ နဲ ့တထပ္တည္း က်ေနေသးတာမို ့စစ္အစိုးရ စာေပစိစစ္ေရးအေနနဲ ့ဒီ “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳကို ျပန္လည္ထုတ္ေဝခြင့္ ေပးမွ ေပးပါ့မလား။ စဥ္းစားဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေတာ့ ဆရာ“ႏိုင္၀င္းေဆြ” ကြယ္လြန္တာ (၁၅) ႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ။ ဆရာႏိုင္၀င္းေဆြက ၁၉၉၅ခု ဧၿပီလထဲမွာ ေသဆံုးခဲ့ ပါတယ္။ “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳရဲ့သက္တမ္းဟာလည္း ႏွစ္ (၄၀) ျပည့္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္လည္း “မသိန္းရွင္ဆီပို ့ေပးပါ” ဝတၳဳထဲက ညိဳညိဳလို ကိုရင္ေမာင္လို ဇာတ္ေကာင္ေတြကေတာ့ ရထားဘူတာရုံေတြ၊ ကားဆိပ္နဲ ့ေစ်းေတြ၊ လူသြားလမ္း ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ အခုထက္ထိ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ ပခံုးခ်င္းထိလုမတတ္ လမ္းေလ်ာက္သြားလာေနၾကတုန္း ဆိုတာ အထင္အရွားေတြ ့ေနရဆဲဲပါ။   ။
 
Facebook Video Blog
ကာတြန္း
ကာတြန္း
စစ္သည္ေတာ္ စာမ်က္ႏွာ
Ads-for-Cmnat224tg
  • အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
  • သူ႔အေတြး သူ႔အျမင္

ဒီမိုကရက္တစ္ ယဥ္ေက်းမႈ တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔

ျမန္မာျပည္ စာနယ္ဇင္းေလာက အတြက္ အံ့အားသင့္စရာေကာင္းေသာ၊ သို႔ေသာ္ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ သတင္းတပုဒ္ကို ယခုရက္ပိုင္းတြင္ ၾကားလိုက္ရသည္။ ျပည္ပအေျခစိုက္

အျပည့္အစံုသို႔

ဆႏၵမေစာၾကပါႏွင့္

ဧရာဝတီျမစ္ဆံု ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းႀကီးအား သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွ ဆိုင္းငံ့ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္သည္ ျမန္မာ တမ်ိဳးသားလုံး၏ ညီညြတ္မႈေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈရသည္ဟု ေျပာရပါမည္။

အျပည့္အစံုသို႔

Donate to Irrawaddy

ေငြလဲႏႈန္း

ေအာက္တိုဘာ ၀၆၊ ၂၀၁၁
us ေဒၚလာ = ၈၃၀ က်ပ္
th ဘတ္ = ၂၅.၆ က်ပ္