“ထီ ….”
“ထီ ...”
စိုးမိုးေက်ာ္ႏွင့္ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ ထီဆိုင္ ေၾကာ္ျငာဟု မထင္လိုက္ပါႏွင့္ ...။ ျမရတနာႏွင့္ သန္းဆု ကုေဋ ေၾကာ္ျငာလည္း မဟုတ္ျပန္ပါ။ ခ်ိဳကုပ္ ဒူးႀကီးႏွင့္ ဇနီး ေဒၚကြိဳင္ကြိဳင္တို႔ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ညစာစားပြဲ ခန္းဝင္တီးလံုး သို႔မဟုတ္ စည္ေတာ္ရြမ္းသံ ကို အနီးစပ္ဆံုး အသံဖမ္း၍ ေရးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ေတာ္လွန္ေရးေန႔ ညစာစားပြဲအၿပီး ၃ ရက္ခန္႔အၾကာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ႀကီး ဦးရုကၡစိုးႏွင့္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးတုိ႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကသည္ကို ရန္ကုန္သားတာေတက မလွ်ိဳ႕မဝွက္ဘဲ အရင္းအတိုင္း ဤသို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ရုကၡစိုး။ ။ ညစာစားပြဲ ဝင္တာမ်ား ဗံုတီးၿပီး ဝင္ရတယ္လို႔ဗ်ာ။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဗံုတီးတာ မဟုတ္ဘူးေလ အဲဒါ ေအာင္စည္ရြမ္းတာလို႔ ေခၚတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ အဝင္တခါ အထြက္တခါ တီးတာ ဘယ္လိုသေဘာလဲဗ်။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဝင္ရင္လည္း တီးမယ္၊ ထြက္ရင္လည္း တီးမယ္ … ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ေလ။ အဲဒီစည္ႀကီးမွာ NLD လို႔ ေရးထားတယ္။ NLD ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ရင္လည္း တီးမယ္၊ ထြက္ရင္လည္း တီးမယ္ … ဘာလုပ္လုပ္တီးမယ္။
ဟဲဟဲ ေဗဒင္ဆရာက ေျပာလို႔ဗ်။ ေအာင္စည္ရြမ္းၿပီး ညစာစားပြဲကို အဝင္အထြက္လုပ္ရင္ NLD ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေအာင္ပြဲခံရမယ္ဆိုလို႔ … ။ တကယ္မွန္တယ္။ အခု က်ဳပ္ ေအာင္ပြဲခံရၿပီ။
ရုကၡစိုး။ ။ က်ဳပ္ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုတာကေကာ … ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး … ေအာင္ပြဲခံမလို႔ ေခၚတာ။ က်ဳပ္က လူေတြကို ဘယ္သူ႔မွ မယံုဘူးေလ။ ေရႊပန္းလည္း မယံုဘူး၊ ေမာင္ေကြးလည္း မယံုဘူး။ မေတာ္ က်ဳပ္ကို လုပ္ႀကံရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ အာဏာသိမ္းရင္ေကာ ...။ ဒါေၾကာင့္ လူမဟုတ္တဲ့ ခင္ဗ်ားလို နတ္နဲ႔တူတူ ေအာင္ပြဲခံမလို႔ ေခၚလိုက္တာ။ ကဲ ကဲ သံုးေဆာင္ဗ်ာ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟာ … က်ဳပ္က နတ္ေလ … အေငြ႕ပဲစားတာ မသိဘူးလား။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ သိတယ္ေလ။ အဲဒီလို အေငြ႕ပဲစားေတာ့ အကုန္အက် သက္သာတာေပါ့။ ဒီ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ အားလံုးက အကုန္လံုး ငွားထားတာေတြခ်ည္းပဲ … ။ ေဟာဒီ ဘဲကင္နဲ႔ ၁၂ မ်ိဳးဟင္းခ်ိဳက ဆီအိုးနားဟိုတယ္က ငွားထားတာ၊ ေဟာဒီဘက္က စားစရာ ေသာက္စရာေတြက ေမွာင္ခိုႀကီးမ်ားဟိုတယ္က ငွားထားတာ … ႀကိဳက္တာသာ စားေပေရာ့။
ရုကၡစိုး။ ။ ေတာ္ေတာ္လည္း ကုန္က်ေနပါဦးမယ္။ ဒါနဲ႔ ေနပါဦး။ NLD က ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္တာနဲ႔ ခင္ဗ်ားက တကယ္ ေအာင္ၿပီလား။ ေသခ်ာလို႔လား။
ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက ဦးရုကၡစိုးကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ၾကည့္လိုက္သည္။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ခက္ပါလား ဦးရုကၡစိုးရယ္။ NLD ေတြေတာင္ သူတို႔ဘာသာ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘူး ဆံုးျဖတ္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အလကားေနရင္း ေအာင္ပြဲခံေနေသးတာ၊ က်ဳပ္လည္း ေအာင္ပြဲခံမွာေပါ့။ ဘာျဖစ္ေသးလဲ။
ရုကၡစိုး။ ။ က်ဳပ္သိသေလာက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက NLD ကို ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေစခ်င္ေနတာ မဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ား ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္မလာေတာ့ သူတို႔အတြက္ ေအာင္ပြဲေပါ့ဗ်။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ တကယ္က မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ဳပ္က NLD ကုိ စိတ္ထဲကေန ႀကိတ္ၿပီး ေၾကာက္ေနတာ။ အဟဲ။ NLD ဆိုတဲ့ နာမည္တလံုးကို ေၾကာက္တာေလ။ အဲဒီနာမည္ေနာက္မွာ လူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ မေၾကာက္သလိုလို ဘာလိုလို ဟန္ေဆာင္ေနတာ။ သူတို႔ကို လံုးဝ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါဆို ခုမွပဲ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္ ဆိုပါေတာ့။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ သက္ျပင္းခ်တာမဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာ္ကို ေပ်ာ္သြားတာ။ သူတို႔က က်ဳပ္ဆင္တဲ့ ခြင္ထဲ တန္းခနဲ ဝင္လာတာကိုးဗ်။ အဲဒီေလာက္ထိ လြယ္ေတာ့လည္း နည္းနည္း ပ်င္းတယ္ဗ်ာ။ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ မေကာင္းဘူးေပါ့။
ရုကၡစိုး။ ။ တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက NLD ကို ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေအာင္ စည္းရံုးသင့္တာေပါ့။ အခုဆိုရင္ တေယာက္တည္း အေျပးၿပိဳင္ရသလို ျဖစ္မေနဘူးလား။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ တေယာက္တည္း အေျပးၿပိဳင္ရေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္လဲ။ ပထမရဖို႔ လိုရင္းပဲဟာ။ က်ဳပ္က အစကတည္းက အရွက္မွ မရွိဘဲ။ ဒီေနရာမွာ အရွက္မရွိတဲ့သူက ႏိုင္တာပဲဗ်။ ၾကည့္ေလ … သူတို႔က ပါတီ ဂုဏ္သိကၡာဘာညာနဲ႔ … အရွက္ရွိျပလိုက္တာ အခုဆို အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေခါင္းမာခဲ့တဲ့ ပါတီ ဖ်က္ရေတာ့မယ္ ဟီဟိ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦးဉာဏ္ဝင္းကုိ ဘူးသီးတလံုး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တာဆို၊ အဲဒါေၾကာင့္ အားလံုးက ဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေကာက္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာဆို ဟုတ္လား။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဟုတ္မွာေပါ့ ...။ သူက ဘူး ဆို ဖရံုမသီးဘူး ဆိုေပမယ့္ က်ဳပ္က ခရမ္းသီးေကာ၊ ငရုပ္သီးေကာ၊ ပဲေတာင့္ရွည္ေကာ အကုန္ သီးျပဦးမွာ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ရက္ ၃၀ က်န္ေသးတယ္ေနာ္။ အဲဒီရက္ ၃၀ အတြင္း အစီအစဥ္ေျပာင္းၿပီး မွတ္ပံု တင္လိုက္ရင္ေကာ။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ နည္းနည္း အလုပ္ရႈပ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္လို မဲလိမ္၊ မဲခိုးမယ္ဆိုတာကို ကမၻာေက်ာ္ ငလိမ္ႀကီးေတြ၊ ျမန္မာ့သူခိုးႀကီးေတြနဲ႔ အျမန္ဆံုးတိုင္ပင္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ စြမ္းအားရွင္ေတြအတြက္ တုတ္ေတြ အင္တာေနရွင္နယ္က မွာရမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို NLD အဖြဲ႕ဝင္ေတြကို အသားလြတ္ဝင္ရိုက္ခိုင္းၿပီး … ေန႔တြက္ ေပးရမယ္။ ဟာ … နတ္ျဖစ္ၿပီး ပါးစပ္ပုပ္ႀကီးနဲ႔ ...။ ခင္ဗ်ားေျပာသလို မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ။
ရုကၡစိုး။ ။ ကဲ ကဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူးပဲ ထားပါေတာ့။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္မလဲ။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ က်ဳပ္ … ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ကုန္ၿပီဗ်ာ။ တရား အားထုတ္မလားလို႔ စဥ္းစားေနတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဘယ္လို … ဘယ္လို တရား အားထုတ္မယ္ ဟုတ္လား။ က်ားသား မိုးႀကိဳးဗ်ာ။ သမၼတ ေတြ ဘာေတြ ဝင္လုပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိေတာ့ဘူးလား။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဘယ့္ႏွယ္ သမၼတ လုပ္ရမွာလဲ။ သမၼတ လုပ္ရင္ ေလးႏွစ္ပဲ ခံမွာေပါ့။ ၿပီးရင္ ဘံုေပ်ာက္မွာ။ က်ဳပ္က တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးပဲ တသက္လံုးလုပ္မွာ။
ရုကၡစိုး။ ။ ေန … ေနပါဦး … တရားအားထုတ္မယ္ဆို။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ တရား အားထုတ္မယ္ဆိုတာက တရုတ္အားထားမယ္လို႔ ေျပာတာ ...။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးအျဖစ္နဲ႔ တသက္လံုး ေနမယ္။ တရုတ္ႀကီးရဲ႕ လမ္းစဥ္အတုိင္း ဘုရားစူး ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တရားဝင္ တည္ေထာင္မယ္။ က်ဳပ္ကို ကန္႔လန္႔တိုက္မယ့္ တခုတည္းေသာ ပါတီလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ေအးရာေအးေၾကာင္း မုန္႔စိမ္းေပါင္းပဲ။
ရုကၡစိုး။ ။ တခ်ိဳ႕ပါတီေတြက မွတ္ပံုေတာင္ မတင္ရေသးဘူး … စည္းရံုးတာေတြ ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ ၾကားတယ္ေနာ္။ ခင္ဗ်ားကို ေက်ာ္တက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ေၾသာ္ ေအြးလင္တို႔ ရဲတင္းတို႔ ပါတီေလးေတြလား။ လုပ္ပါေစ။ သူတို႔ေတြရွိေနမွ က်ဳပ္ကို ႏုိင္ငံတကာက ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ေအာင္သြားတယ္ ထင္မွာေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို နည္းနည္းပါးပါး ပံ့ပိုးေပးၿပီး ေအာ္ခိုင္းထားတာ။ ပါတီ မစံုမွာစိုးလို႔ေတာင္ ညီအစ္ကို ၂ ေယာက္ကို တပါတီစီ ခြဲခုိင္းထားရတယ္ ...။ တကယ္ဆို သူတို႔မွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ၁၀ ေယာက္ေလာက္သာရွိ။ ၁၀ ပါတီရၿပီ။ ပြဲၿပီးၿပီဗ်ာ။
ရုကၡစိုး။ ။ အခုလည္း ပါတီစံုသားပဲ … သူတို႔ ညီအစ္ကို တပါတီစီရယ္၊ မဆလရယ္၊ ႀကံ့ဖြံ႕ရယ္ … ဦးကိုယ့္ေဝတို႔ ပါတီရယ္၊ အနည္းဆံုး ခင္ဗ်ားလုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရတဲ့ ပါတီ ၅ ပါတီရွိတယ္ မဟုတ္လား။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဘယ္ႏွပါတီ ရွိရွိ NLD မရွိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ မွတ္ပံုတင္ဖို႔ သက္မွတ္ရက္ ေက်ာ္တာနဲ႔ … သူတို႔ ဆုိင္းဘုတ္ေတြကအစ ဘာမွမထားဘူး အကုန္ျဖဳတ္မယ္။ သူတို႔ကို နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖ်က္မယ္ … ကဲ … ကဲ ေလာေလာဆယ္ … ေအာင္ပြဲႀကီး … ခံ … ခံ … ။ ေအာင္မေလး … ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီလဲဟ ...။
စကားမဆံုးေသးခင္ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ႀကီး၌ ရုတ္တရက္ ေလျပင္းမုန္တိုင္း တုိက္ကာ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ား ရုတ္တရက္ ျပတ္ေတာက္ သြားေသာေၾကာင့္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး လန္႔သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးကေတာ္ ေဒၚကြိဳင္ကြိဳင္လည္း အလန္႔တၾကား အခန္းထဲ ဝင္လာသည္။
ကြိဳင္ကိြဳင္။ ။ ေမာင္ေတာ္ဘုရား … ေမာင္ေတာ္ဘုရား။ နိမိတ္ေတြ မေကာင္းေတာ့ဘူး ဘုရား။ ငလ်င္လည္း လႈပ္ဦးမယ္လို႔ ၾကားေနပါတယ္။
ခ်ိဳကုပ္။ ။ ဒါ … ဒါ … ဟိုေကာင္မေလးရဲ႕ ဘူးသီး အစီအမံေၾကာင့္ျဖစ္ရမယ္ … ။ ငါတို႔ကို ေအာက္လမ္းနည္းနဲ႔ လုပ္တာ ျဖစ္ရမယ္ … ပုဏၰားျဖဴေတြ ပုဏၰားညိဳေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ။ ဘယ္ေဗဒင္ဆရာမွ မရွိရင္ ငါ့ဘာသာ အစီအမံလုပ္မယ္။ ကြိဳင္ကြိဳင္ ေသခ်ာ နားေထာင္။
ကြိဳင္ကြိဳင္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ေမာင္ေတာ္ဘုရား။
ခ်ိဳကုုပ္။ ။ တတိုင္းျပည္လံုးမွာ ရွိရွိသမွ် ဘူးသီးေတြအကုန္လံုး ျပဳတ္ၿပီး ငါးပိရည္နဲ႔ တို႔စားရမယ္လို႔ အမိန္႔ထုတ္လိုက္။ ဦးရုကၡစိုးႀကီးပါ စားသြား … သြား။ ဟင္ ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ။
ဦးရုကၡစိုးႀကီးမွာ ဘူးသီးျပဳတ္ႏွင့္ ငါးပိရည္ရန္မွ လြတ္ရန္ ေစာစီးစြာ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္၍ ထိုေနရာမွ အသာလစ္ထြက္ သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ ။
“ေထြရာေလးပါး” သည္ Satire ေခၚ သေရာ္စာ က႑ ျဖစ္ပါသည္။ သတင္းမွန္မ်ားအေပၚ အေျခခံ ေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ပါ။
| < Prev | Next > |
|---|
