ဦး႐ုကၡစိုး၊ ဖိုး႐ႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔သည္ ေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ထိုင္ကာ ျပကၡဒိန္တခုႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနေလ၏။ ၎တို႔သည္ ၂၀၀၈ ျပကၡဒိန္၏ စက္တင္ဘာစာမ်က္ႏွာရွိ ရက္စြဲတခ်ိဳ႕ကို
ေရးမွတ္လ်က္ ရွိသည္။
႐ုကၡစိုး။ ။ ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕လေတြထဲမွာ စက္တင္ဘာလကေတာ့ ငါတို႔ျမန္မာျပည္သားေတြအတြက္ တကယ့္ကို အမွတ္တရျဖစ္ေစတဲ့ေန႔ေတြ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ မ်ားမ်ားလာတယ္ကြ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဟုတ္တာေပါ့ ဦး႐ုကၡစိုးရဲ႕ လဆန္းရက္ေတြကေနစတြက္ၾကည့္ရင္ ပခုကၠဴ ဘုန္းႀကီးေတြကို ႐ိုက္တဲ့ေန႔၊ ရန္ကုန္မွာ ဘုန္းႀကီးေတြစထြက္တဲ့ေန႔၊ တႏိုင္ငံလံုးက ဘုန္းႀကီးေတြဆႏၵျပတဲ့ေန႔၊ စီအာပီပီ ဖြဲ႔တဲ့ေန႔၊ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္တဲ့ေန႔၊ ကိုးေလးလံုးေန႔၊ န၀တ အာဏာသိမ္းတဲ့ေန႔၊ ဘုန္းႀကီးေတြကို ႐ိုက္တဲ့ေန႔၊ ပစ္တဲ့ေန႔ …. အားပါး … မ်ားလိုက္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြဗ်ာ။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ အဲဒိေလာက္အထိ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမ်ားေနမွေတာ့ ဒီမိုကေရစီရတဲ့အခါက်ရင္ စက္တင္ဘာတလလံုးကို ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ေမာ္ကြန္း၀င္လအျဖစ္နဲ႔ တလလံုး႐ံုးပိတ္ရက္သတ္မွတ္ဖို႔ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမွာ ထည့္သြင္းေရးစြဲရမွာဗ်။
႐ုကၡစိုး။ ။ အေရးထဲ ဒီငပ်င္းက ငပ်င္းက်င့္၊ ငပ်င္းႀကံ နဲ႔ … ဒီမိုကေရစီရတဲ့အထိမေစာင့္ေတာ့ဘဲ မင္းတို႔႐ံုးမွာ အခုကစၿပီး ပိတ္ၾကည့္ပါလား။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ အဲဒီအႀကံကို လက္ခံဖို႔အသင့္ပါ … ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့႐ံုးေတြလည္း လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ပိုအားေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။
႐ုကၡစိုး။ ။ မင္းေျပာပံုအရဆို ငါ့နတ္ကြန္းေတာင္ စက္တင္ဘာတလ ပိတ္ထားရမလို ျဖစ္ေနၿပီ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေအးဗ်ာ … ဘာလိုလိုနဲ႔ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းတာ မနက္ျဖန္ဆို အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ၿပီေနာ္ …။ ဒီေကာင္ေတြ အခုအခ်ိန္အထိ စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ့္ အရိပ္အေယာင္ မေတြ႔ရေသးဘူး။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ လမ္းမမွတ္မိေတာ့လို႔ပါကြ … ဟားဟား။ တေန႔တေန႔ သတင္းစာကေန ႏိုင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲ .. ဘာညာေျပာေနမွေတာ့ စစ္တန္းလ်ား ျပန္ပါ့မလားကြ။
ဦး႐ုကၡစိုးက ျမန္မာေတာ္လွန္ေရး႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ားမွ သ႐ုပ္ေဆာင္ေလသံျဖင့္ …
႐ုကၡစိုး။ ။ ဒီေကာင္ေတြ စစ္တန္းလ်ားျပန္ဖို႔ဆိုတာ မင္းတို႔၊ ငါတို႔လိုလူေတြ .. အဲ … လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာေတြရဲ႕ စုေပါင္းအားနဲ႔ တိုက္ထုတ္မွရမွာ။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ အေရးထဲ သူကပဲ နိစၥဓူ၀ ဒုကၡခံေနရတဲ့လူေတြထက္ပိုၿပီး တက္ႂကြျပေနေသးတယ္။ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္တဲ့ဘိုေတြလို အိုးကမပူ စေလာင္းကပူ ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနမယ္ေနာ္ … အေျပာအဆိုဆင္ျခင္မွေပါ့။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဟုတ္တယ္ဗ် … ႐ုကၡစိုးေတာင္ အဲဒီေလာက္တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုရင္ စစ္တပ္က ေရွးကထက္ ပိုခ်စ္ျပေတာ့မွာေပါ့။ ဒီေန႔ျမန္မာ့အလင္းမွာ ေဆာင္းပါးရွင္က ေပါတာႀကီးကို ႏိုင္ငံျပဳသုခမိန္ (statesman) သေယာင္ေရးထားၿပီး ေနာက္မ်ိဳးဆက္အတြက္ပါၾကည့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ … ဖားထားတယ္ဗ်။
ဒီေန႔အဖို႔ေတာ့ ႐ုကၡစိုးႀကီး ခံေနရၿပီ။ ဖိုး႐ႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔က ၎အား အႀကိတ္အနယ္ တြယ္ေနၾက၏။
႐ုကၡစိုး။ ။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြနဲ႔ ေျပာရတာလည္းကြာ စကားတခြန္းေတာင္အမွားမခံဘူး။ ေတာင္ၿပံဳးက ၃၇ မင္းလိုပါပဲလား။ အမွားကို မခံဘူး။
ႂကြက္စုတ္။ ။ မမွားသင့္တာ မမွားရေလေအာင္ ေျပာတာပါ၊ ေနာက္ဆို ဆင္ျခင္လို႔ ရတာေပါ့။
ဦး႐ုကၡစိုးက လိမ္မာပါးနပ္စြာပင္ ေျပာေနသည့္စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းေလ၏။
႐ုကၡစိုး။ ။ ျပည္တြင္းသတင္းထူးေလးဘာေလး မရွိၾကဘူးလား။ ထူးျခားသတင္းေတြမၾကားရတာ ၾကာလွေပါ့။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ရန္ကုန္က မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ဆီကၾကားတာေတာ့ … ဖိုး႐ႈတ္တို႔ ဧရာ၀တီကို ရဲအရာရွိႀကီးေတြ အၿမဲ ေစာင့္ဖတ္ၾကတယ္ဆိုပဲ။
ႂကြက္စုတ္၏စကာေၾကာင့္ ဖိုး႐ႈပ္ႏွင့္ ဦး႐ုကၡစိုးမွာ ေခါင္းေမြးမ်ားပင္ ေထာင္ကုန္၏။
႐ုကၡစိုး။ ။ မင္းသတင္း တယ္ထူးျခားပါလားကြ။ ရဲကေတာင္ ဧရာ၀တီကို ေစာင့္ဖတ္တယ္ဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီရဖို႔ သိပ္မေ၀းေတာ့ဘူးေပါ့။
ႂကြက္စုတ္။ ။ အဲ … ဒါေပမယ့္ ေစာင့္ဖတ္တာ အေၾကာင္းေတာ့ ရွိတယ္ဗ်။
႐ုကၡစိုး။ ။ ေျပာစမ္းပါဦး။
ႂကြက္စုတ္။ ။ သူတို႔သတင္းဌာနက အခုေနာက္ပိုင္း တရားခံမေပၚတဲ့ မႈခင္းသတင္းေတြေရးလြန္းေတာ့ ႂကြက္ခ်ဳပ္ (ရဲခ်ဳပ္) ခင္ရီက ေအာက္ေျခအဆင့္ဆင့္ကို ေခၚဆူလြန္းလို႔ သဲလြန္စရွာတဲ့သေဘာနဲ႔ ေစာင့္ဖတ္ၾကတာပါ။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ အမွန္ ႂကြက္က (ရဲ) တရားခံမေဖာ္ထုတ္ႏိုင္လို႔ အမႈမေပၚတာမဟုတ္ဘူး။ တရားစီရင္ေရးစနစ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဖမ္းလဲမထူးပါဘူးဆိုၿပီး လႊတ္ေပးတဲ့ သေဘာမွာရွိတယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေျပာစမ္းပါဦး … တရားစီရင္ေရး အေၾကာင္းေလး …။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ ဒီလိုေလ ရဲကေတာ့ တာ၀န္အရ ဖမ္းလိုက္ေပမယ့္ တရားခံက ဟိုအေကာင္နဲ႔ပတ္သက္၊ ဒီလူႀကီးနဲ႔ နီးစပ္ဆိုေတာ့ ဖမ္းသင့္၊ မဖမ္းသင့္ကို စဥ္စားရတာေပါ့။
႐ုကၡစိုး။ ။ တရားစီရင္တင္ဘယ္ကမလဲ ေထာက္လွမ္းေရးစနစ္ေတြကလည္း အထင္ႀကီးစရာ မရွိပါဘူးကြာ။ လူေတြကို ေသလုေျမာပါး႐ိုက္ႏွက္စစ္ေဆးေနမွေတာ့ အနာမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး ကိုယ္လုပ္လုပ္၊ မလုပ္လုပ္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ၾကတာက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ ေအးဗ်ာ … ႀကံဳတုန္း တရားခြင္က အလြဲေလးတခုကို ေျပာျပဦးမယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ရယ္ေသာသူ အသက္ရွည္၏တဲ့ … လုပ္ပါဦး အသက္ရွည္ေဆးေလး။
ဖိုး႐ႈပ္။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က လူ႐ႊင္ေတာ္ ဇာဂနာကို ႐ံုးထုတ္တုန္းက တရား႐ံုးက သူ႔ကိုစြဲခ်က္တင္တဲ့ ကိစၥေလးတခုပါ … စြပ္စြဲခ်က္ကဘာလဲဆိုေတာ့ သီးေလးသီး အၿငိမ့္အဖြဲ႔ ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္ခြာတုန္းက ျမ၀တီၿမိဳ႕ကတဆင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ကို နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္၀င္ေရာက္ဖို႔ ကိုဇာဂနာက အကူအညီ ေပးခဲ့တယ္လို႔ စြဲခ်က္တင္တယ္ေလ။
ဖိုး႐ႈပ္၏စကားေၾကာင့္ ႐ုကၡစိုးႀကီးႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔ တဟားဟားျဖစ္ေနပံုမွာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ထြက္ၾကေလ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သီေလးသီး အၿငိမ့္အဖြဲ႔တဖြဲ႔လံုးသည္ စစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္႐ံုးက ထုတ္ေပးလိုက္သည့္ ပတ္စ္ပို႔မ်ားျဖင့္ ရန္ကုန္ မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းမွ တရား၀င္ထြက္ခြာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ မမွားေသာေထာက္လွမ္းေရး မေသေသာ တပ္ခ်ဳပ္ ဆိုတဲ့ စကားပံုလိုေပါ့ကြာ … မွားတဲ့အခါလည္း မွားေပမေပါ့။
႐ုကၡစိုး။ ။ မမွားေသာေရွ႕ေန မေသေသာ ေဆးသမားပါကြ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ မေသေသာ ေဆးသမားမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ အဲဒီစကားပံုကို ေမာ္ဒီဖိုင္း (ဆန္းသစ္) လုပ္ထားတာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ဘ၀ေျပာင္းတယ္ဆိုၿပီး ေကာလာဟလေတြသာ ထြက္ထြက္လာၿပီး လက္ေတြ႔မွာ ပစ္လိုက္တိုင္းေထာင္လို တေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ေနလို႔ဗ်။
ႂကြက္စုတ္ ေမာ္ဒီဖိုင္းထားသည့္ စကားပံုက အဆန္းပင္။ လက္ရွိတပ္ခ်ဳပ္ အမွန္အကန္ ဘ၀ေျပာင္းပါက ျမန္မာျပည္သူတို႔ ဆုေတာင္းျပည့္သည္ဟု ဆိုရမည္ပင္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္တက္လာမည့္ တပ္ခ်ဳပ္ကေကာ … ဦး႐ုကၡစိုးက တကိုယ္တည္း အသံတိတ္ စဥ္းစားေနေသာ္လည္း အေျဖကထြက္မလာ။ အာ႐ံုေတြသာ တျဖည္းျဖည္း ေ၀၀ါး၍ ေနပါေတာ့သည္။| < Prev | Next > |
|---|
