ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟာ … ဦးရုကၡစိုးႀကီး။ ရုတ္တရက္ ကိုယ္ထင္မျပဘဲ လမ္းေတြ ဘာေတြ ေလွ်ာက္လာေနပါလား။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဦးရုကၡစိုးႀကီးလည္း သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ သမားေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး စြမ္းအင္ကို ေႁခြတာတာ ေနမွာေပါ့ကြာ၊ မင္းကလည္း။ထံုးစံအတိုင္း ထင္ရာ ျမင္ရာမ်ားကို စြတ္ေျပာ ေနေသာ ဖိုးရႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔မွာ ဦးရုကၡစိုး ေနာက္တြင္ လူတဦး လိုက္ပါ လာသည္ကို ရုတ္တရက္ မျမင္ၾကေပ။
ရုကၡစိုး။ ။ မဟုတ္ရပါဘူးကြာ … ငါ့ဘာသာ တရားမွတ္ၿပီးလို႔ မင္းတို႔နဲ႔ စကားေျပာရေအာင္ ေတာင္ေပၚက ဆင္းလာတာ၊ မင္းတို႔ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ လိုက္ရွာေနတဲ့ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ လမ္းမွာေတြ႕လို႔ ေခၚလာရတယ္။ ဒီမွာ မင္းတုိ႔အတြက္ ဧည့္သည္ေတြ ပါလာတယ္။
ေျပာရင္း ဦးရုကၡစိုးက ဖယ္ေပးလိုက္ရာ ေနာက္တြင္ကပ္ပါလာေသာ ဧည့္သည္တဦးကို ဖိုးရႈပ္တို႔ ျမင္သြားၾကသည္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟာ … ျပည္ေထာင္စု ဘာညာဘာညာနဲ႔ ဘယ္ညာ ညာဘယ္ပါတီရဲ႕ ဥကၠဌႀကီးပါလား။ ဘယ္က ဘယ္လို ခ်င္းမုိင္ကို ေရာက္လာတာလဲ။
ဥကၠဌ။ ။ စိတ္ညစ္လို႔ဗ်ာ … ရန္ကုန္မွာ မိုးကလည္းေကာင္း၊ တုပ္ေကြးေတြျဖစ္ၾက၊ ေရေတြလွ်ံ၊ မီးေတြပ်က္၊ ႂကြက္ေတြကေပါ ဆိုေတာ့ မိုးနည္းတဲ့ ခ်င္းမိုင္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး နားမလားလို႔။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဟာ … အခုအခ်ိန္က နားရမယ့္ အခ်ိန္မွ မဟုတ္ဘဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ပါတီအတြက္ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ရမွာေလ။
ႂကြက္စုတ္၏ စကားအဆံုးတြင္ ျပည္ေထာင္စု ဘာညာဘာညာႏွင့္ ဘယ္ညာ ညာဘယ္ပါတီ ဥကၠဌႀကီးမွာ ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ခ်ံဳးပြဲခ် ငိုေလေတာ့သည္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ဥကၠႀကီးရဲ႕။ ဒါေလးေျပာတာ ငိုစရာလား။
ဥကၠဌ။ ။ ေျပာရက္လိုက္ၾကတာ၊ ေျပာရက္လိုက္ၾကတာ … ဒါေလး မဟုတ္ဘူး၊ ဒါႀကီးဗ်၊ ဒါႀကီး။ ခုနကပုဂၢိဳလ္ေျပာတာ က်ဳပ္ရဲ႕ အနာေဟာင္းကို ဆြလိုက္သလိုပဲ ခံစားရတယ္။ ဘာ ပါတီလႈပ္ရွားမႈလဲ၊ ဘာ ပါတီလႈပ္ရွားမႈလဲ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ က်ေနာ္ေျပာတာ ဘာမ်ားအမွားပါလို႔လဲဗ်ာ။
ဥကၠဌ။ ။ မမွားပါဘူး။ မမွားပါဘူး။ မွားတာက က်ဳပ္ပါ … က်ဳပ္ပါဗ်ာ။
ဥကၠဌႀကီးမွာ ေျပာရင္းက တရႈတ္ရႈတ္ျဖင့္ ငိုေန ျပန္သည္ ...။
ဖိုးရႈပ္။ ။ မွားပါတယ္ ဦးရုကၡစိုးရယ္။ ဘာေတြလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ဘာသာ ေအးေအးေဆးေဆး နားနားေနေန ေနေနတာကို ဘယ္လို ဧည့္သည္ ေခၚလာတာလဲဗ်ာ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဧည့္သည္ ဆိုမွ သတိရတယ္။ ဦးရုကၡစိုးေျပာေတာ့ ဧည့္သည္ေတြဆို … အခုေတာ့ တေယာက္တည္း ပါလား။
ရုကၡစိုး။ ။ ပါလာပါတယ္။ ေနာက္တေယာက္က ….။
“အလွတရားေတြက ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနေလရဲ႕ … ကမၻာႀကီးကို ပလိပ္ေရာဂါသည္ရဲ႕ လက္ထဲ ထည့္ၾကမလို႔လား …။ ေရနံတြင္းဝက မုိင္းဗံုးဟာ ရုတ္တရက္ ငါ့ရင္ထဲကိုဝင္ေရာက္ … ပိန္လွီေနတဲ့ လက္ကေလးနဲ႔ ေတာင္းေနတဲ့သူဟာ … ငါကိုယ္တုိင္ျဖစ္သြားတယ္”
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟာ … ဘာေတြလဲ ဦးရုကၡစိုးရဲ႕။ ေနပါဦး … သူ႔ကို ျမင္ဖူးသလိုပဲ။
ရုကၡစိုး။ ။ ျမင္ဖူးမွာေပါ့ … အဲဒါ … အမ်ိဳးသား စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ႏွင့္ ကေသာင္းကနင္း ပါတီရဲ႕ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးေလ ...။ သူက ေမာ္ဒန္ ကဗ်ာဆရာကြ။ က်ံဳးေဘးေရာက္တုန္း ကဗ်ာစပ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့တာ။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ တဘက္ေစာင္းနင္း ေလာကႀကီးမွာ အျမင္မတူမႈေတြ ရွိေနမွာပဲ။ ဒါေတြကို ေရာေမႊထုဆစ္ဖို႔ ပန္းပု ဆရာ တေယာက္ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး စကားကို ရွင္းရွင္း ေျပာေပးပါလားဗ်ာ။ ဘာေျပာေနမွန္း မသိလို႔ပါ။ ဟုိမွာ တေယာက္ကလည္း ငို … ဒီ တေယာက္ကလည္း ဘာေတြ ေျပာေနမွန္းမသိ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဦးေႏွာက္ေတြလည္း ေျခာက္ကုန္ၿပီ။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ အခုအခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ခ်င္းမိုင္လို ေနရာမွာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသ မိတယ္။ တကယ္ဆို ခင္ဗ်ားတို႔က ျမန္မာျပည္မွာ စည္းရံုးလႈံ႔ေဆာ္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနရမွာ မဟုတ္လား။
ဥကၠဌ။ ။ (ႏွပ္ေခ်းကို ရႊတ္ခနဲေနေအာင္ ညႇစ္ရင္း) ဟုိလူေတြက အရင္ဘဝက ေဘာလံုးသမားေတြ ျဖစ္ခဲ့လား မသိဘူးဗ်ာ။ လူခ်လိုက္တာလည္း လြန္ေရာ၊ အတင္းဝင္ အတင္းဖ်က္လုပ္ေနတာနဲ႔ … ဂိုးသြင္းခြင့္ … အဲ ေယာင္လို႔ ဘာမွကို လုပ္ခြင့္ မရပါဘူးဗ်ာ။
ဦးရုကၡစိုး။ ။ လုပ္ျပန္ၿပီ။ နားကို မလည္ေတာ့ဘူး။ ကမၻာ့ဖလားအေၾကာင္း ေျပာေနတာလား။ ၿပီးတာျဖင့္ ၃ ရက္ေတာင္ရွိၿပီ။
ဥကၠဌ။ ။ ဘယ္ကလာ ကမၻာ့ဖလားအေၾကာင္း ေျပာရမွာလဲ။ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီ အေၾကာင္း ေျပာေနတာ။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ ခင္ဗ်ားက ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ သီအိုရီကို ေတာ္ေတာ္ေလ့လာထားပံုရတယ္ ...။ မုိက္တယ္ဗ်ာ …။ ဒီပံုစံနဲ႔သာ စည္းရံုးေရး တရားေဟာရရင္ ခင္ဗ်ားပါတီ မဲေတြ အမ်ားႀကီးရမွာ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဘုန္းႀကီးရူးနဲ႔ ေလွလူးေတာ့ ေတြ႕လာၾကၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ ကဲပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ၂ ေယာက္ ဘာလို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ပါတီကိစၥေတြ မလုပ္ဘဲ ခ်င္းမုိင္ေရာက္ေနရတယ္ ဆိုတာကို လိုတိုရွင္း ေျပာစမ္းပါ။ တေယာက္ အရင္ စေျပာ၊ ဟုတ္ၿပီလား။
ဥကၠဌ။ ။ ဆုပ္လည္းစူး၊ စားလည္းရူး အေနအထားနဲ႔ ေရွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာ ျဖစ္ၿပီး စားရမွာလည္း သဲတရွပ္ရွပ္ ပစ္ရမွာလည္း အဆီနဲ႔ တဝင္းဝင္း ဆိုသလိုေပါ့ဗ်ာ။
ဖုိးရႈပ္။ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွင္းသြားပါၿပီ။ ေနာက္တေယာက္က ေျပာပါဦး။
ဖိုးရႈပ္က ရြဲ႕ေျပာလိုက္သည္ ...။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ ေလာကႀကီးမွာ အထင္နဲ႔ အျမင္ဆိုတာ ကြာဟတတ္တာပဲဗ် ...။ တံလွ်ပ္ကိုေရထင္ၿပီး ေရႊသမင္ အလုိက္မွားတာမ်ိဳးကို အျပစ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာမလား။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ကဲ … ကဲ … ဆက္ေျပာရင္ ပိုရႈပ္ကုန္ေတာ့မယ္။ ဦးရုကၡစိုးက နတ္ဆိုေတာ့ အကုန္သိမွာပဲ။ ဦးရုကၡစိုးပဲ နားလည္သလို ရွင္းျပပါေတာ့ဗ်ာ။
ဥကၠဌ။ ။ ေနဦး … ေနဦး … ဦးရုကၡစိုး မရွင္းနဲ႔ က်ေနာ္ပဲ ရွင္းပါ့မယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက စိစစ္ေရးေၾကာင့္ သြယ္ဝိုက္ၿပီး ေျပာေနရတာ အက်င့္ပါသြားလို႔ပါ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တဲ့ ေရြးေဂါက္ပြဲႀကီးက ဘာမွကို ေမွ်ာ္လင့္စရာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔လည္း ေဝးၿပီ … အဟင့္ … လႊတ္ေတာ္မွာ ျပင္ၾကမယ္ ဆိုတာလည္း … ခုအတုိင္းဆို ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာေနတာပါဗ်ာ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဗ်ာ … ခင္ဗ်ားတို႔ အခုမွ သိတာလား။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အခုမွ သိေတာ့ … ေရွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာ ျဖစ္ေနၿပီဗ်။ စည္းရံုးတဲ့အေနနဲ႔ လူမႈေရး လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့လည္း က်ေနာ္တို႔လုပ္ရင္ ဥပေဒနဲ႔ ၿငိတယ္၊ ႀကံ့ဖြံ႕ကလုပ္ရင္ ရတယ္။ ဟိုကပိတ္၊ ဒီကပိတ္ … ဟိုကကာ၊ ဒီကကာနဲ႔။ အလွဴေငြလည္း ေကာက္လို႔မရ၊ မီဒီယာကိုလည္း ေျပာလို႔မရ ...။ ပိုက္ဆံလည္း မရွိ … ဘာလုပ္ရမွန္းလည္း မသိ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟစ္ပ္ ေဟာ့ ဆိုေနတာမ်ားလား။
ဥကၠဌ။ ။ ပြဲက ၿပီးသြားၿပီဗ် … ၿပီးသြားၿပီ … ဘာေရြးေဂါက္ပြဲမွ လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ မႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဖိုးရႈပ္။ ။ အင္းေလ … အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး သိၿပီးသားပဲဟာ … ခင္ဗ်ားတို႔ ပါတီေတြ မွတ္ပံု မတင္ခင္ ကတည္းက သိတယ္။ ေနာ္ ႂကြက္စုတ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ဒါ လူတုိင္း ေျပာေနတာပဲဟာ။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ ဟာ … ဟုတ္လား။ က်ေနာ္တို႔ေတာ့ အခုမွသိတယ္။ ဒါ အသစ္ေအာက္ေမ့လို႔ … ေမာ္ဒန္ေအာက္ေမ့လို႔ … လက္စသတ္ေတာ့ အန္းတစ္ႀကီးပါလား၊ အေဟာင္းႀကီးပါလား။
ဥကၠဌ။ ။ မသိဘူးေလဗ်ာ … မဆလ ေဇာက္ထုိးပါတီနဲ႔ တိုင္းရင္းသားႀကံ့ဖြံ႕ ပါတီေတြကမွ မေျပာတာ။ သူတို႔ေျပာရင္ အေစာႀကီး ကတည္းက သိမွာ၊ အေစာႀကီးကတည္းက သိရင္ က်ေနာ္တို႔လည္း ဘယ္ပါမလဲဗ်။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေျပာတာ။ ပဒုိင္းသီး လက္ထဲ ေရာက္ေနသလို ဆုပ္လည္းစူး၊ စားလည္း ရူး ဘဝပါလို႔။
ဥကၠဌ။ ။ မဟုတ္ဘူး … ေခ်ာင္းကို ပစ္၍ ျမစ္ကိုရွာ ေရသာမ်ား၍ ငါးမေတြ႕တဲ့ ဘဝဗ်။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ မဟုတ္ဘူး … မဟုတ္ေသးဘူး ...။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို႔ မွတ္ပံုတင္လိုက္မိတာ … က်ဳပ္တို႔ေတာ့ အရူးမကို လင္ေတာ္လိုက္ရ သလိုပါပဲဗ်ာ။
ဥကၠဌ။ ။ ဘဲအုပ္က တရာ၊ ႏွစ္ရာ … မေဗဒါက တပင္တည္း ဆိုသလို … လႊတ္ေတာ္မွာ ထိုင္ခံုအက်ိဳး တလံုးကိုေတာင္ လုထုိင္ရမယ္နဲ႔ တူပါတယ္။
အတြင္းေရးမႉး။ ။ ေၾသာ္ … က်ဳပ္ရဲ႕ ငုတ္မိသဲတုိင္ တက္ႏိုင္ဖ်ားေရာက္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္သာ ေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္လုိ႔ ကေတာ့လား … စိန္နားကပ္ေရာင္နဲ႔ ပါးေျပာင္တဲ့ ႀကံ့ဖြံ႕ေလာက္ကို စကားထဲေတာင္ ထည့္မေျပာဘူး။
ဥကၠဌ။ ။ ဆင္ျဖဴေတာ္မီွၿပီး ႀကံစုပ္ခ်င္ၾကတာပါဗ်ာ ...။ မိုးေကာင္းတုန္းေတာ့ ရြာထားၾကဦးေပါ့ ...။
ျပည္ေထာင္စု ဘာညာဘာညာနဲ႔ ဘယ္ညာ ညာဘယ္ပါတီဥကၠဌႏွင့္ အမ်ိဳးသား စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ႏွင့္ ကေသာင္းကနင္း ပါတီ အတြင္းေရးမႉး တုိ႔မွာ ျမန္မာစကားပံု ရွိရွိသမွ်ကို အၿပိဳင္အဆုိင္ အလြတ္ ရြတ္ေနၾကေလရာ သူတို႔ ေလဒဏ္မ်ားကို မခံႏုိင္သည့္ ဦးရုကၡစိုးႏွင့္ ဖိုးရႈပ္၊ ႂကြက္စုတ္တို႔လည္း ထိုေနရာမွ တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြားၾက ေလေတာ့၏။ ။
“ေထြရာေလးပါး” သည္ Satire ေခၚ သေရာ္စာ က႑ ျဖစ္ပါသည္။ သတင္းမွန္မ်ားအေပၚ အေျခခံ ေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ပါ။
| < Prev | Next > |
|---|
