ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ေအာင္မေလးဗ် ...။ လန္႔လိုက္တာ ဦးရုကၡစိုးရယ္။ လန္႔လိုက္တာ ရယ္တဲ့မွလန္႔လိုက္တာ။ ရုကၡစိုး။ ။ လန္႔တာ ရိုးရိုးလန္႔လို႔မရဘူးလား။ ဘာလို႔ ဇာတ္သံပါေနရတာလဲ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ရိုးရိုး လန္႔လို႔ေတာ့ ရတာေပါ့ ဦးရုကၡစိုးရယ္။ ဒါေပမယ့္ သားသားေလးက အခု ဇာတ္ေထာင္ဖို႔ ေလ့က်င့္ ေနတာ ဆိုေတာ့ အရာရာကို ဇာတ္မူ ဇာတ္ဟန္ ဇာတ္သံေလးနဲ႔ လန္႔ပါတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဘယ္ကသားသားေလးလဲ။ ဦးေဆာ္ၾကမ္းသားကို ဇာတ္ေထာင္ေပးမလို႔လား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ေၾသာ္ … လြဲျပန္ပေကာဗ်ာ … ဗ်ာ့။ က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္ တင္စားၿပီး ေျပာလိုက္တာပါ။ ဒါနဲ႔ ဦးရုကၡစိုးေကာ ပါဦးမလား။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟင့္အင္း … က်ဳပ္က အေငြ႕ပဲစားတာဆိုေတာ့ အိမ္သာမလိုပါဘူးဗ်ာ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ အဲဒါကို ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး ဦးရုကၡစိုးရဲ႕။ ေအာင္မေလးေနာ္ … ေဝးျပန္ၿပီ။ က်ဳပ္ေထာင္တဲ့ ဇာတ္ထဲ ပါမလားလို႔ ေမးေနတာ။ ဦးရုကၡစိုးသာ ပါရင္ အဝတ္အစားဖိုး သက္သာတာေပါ့ဗ်ာ။
ဦးေဆာ္ၾကမ္းက ဇာတ္ဟန္ အျပည့္ႏွင့္ ေျပာရင္း ႏွပ္ညႇစ္ကာ လႊတ္ေတာ္ေရွ႕က တုိင္လံုးႀကီးတြင္ သုတ္လုိက္သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ မပါေသးပါဘူး ဝန္ႀကီးရယ္၊ ဟုတ္ပါဘူး … ဇာတ္ဆရာရယ္။ က်ဳပ္ဘာသာ ရုကၡစိုးဘဝနဲ႔ ေအးေအး ေနပါရေစ။ ဒါနဲ႔ ခုနတုန္းက ဘာလို႔ တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႔ ငိုေနရတာလဲ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထားအမွန္ … အဲ က်ဳပ္တို႔ တမတ္သားအစိုးရရဲ႕ သေဘာထားအမွန္ကို လူေတြက နားမလည္ၾကပါလားလို႔ စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္း ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ပါ … အမယ္မင္း ဝမ္းနည္းလိုက္တာေနာ္ … အဟင့္ ဟင့္။
ရုကၡစိုး။ ။ မငို … မငိုလိုက္ပါနဲ႔ဦးဗ်ာ … ခဏေလး ခဏေလး ေမးပါရေစဦး။ ဘယ္လိုမ်ိဳး သေဘာထားမွန္ေတြကို လူေတြက ဘယ္လိုမ်ိဳး နားမလည္တာတုန္း။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ လႊတ္ေတာ္မွာေလ … လုပ္ပံုကို ၾကည့္ပါဦး။ တခါလာလည္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လို ေဆြးေႏြးမွာလဲ၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုပါတယ္ ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ တကယ္ဆုိ က်ဳပ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ေလာက္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းတာ ဘယ္ႏိုင္ငံရွိလဲ။
ရုကၡစိုး။ ။ လႈပ္မရေအာင္ ခ်ဳပ္ထားမွေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဒါပဲေလ … ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းမႈ မရမွာစိုးလို႔ လႈပ္ႏုိင္တဲ့သူေတြကို ခ်ဳပ္ထားျပန္ေတာ့လည္း လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္တဲ့၊ ဥပေဒေတြ ျပင္ေပးပါတဲ့၊ အေရးေပၚ ဥပေဒ ၅ (ည) ကိုေတာင္ ျဖဳတ္ခိုင္းလိုက္ ေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ မတရားတဲ့လူေတြ။
ရုကၡစိုး။ ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္ေတြ အဆိုတင္သြင္းသမွ် အကုန္ ပယ္ခ်တဲ့ ဝန္ႀကီးတို႔ တမတ္သားေတြ က်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ တရားတာေပါ့ေနာ္။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဒီမွာ ဦးရုကၡစိုး။ က်ဳပ္က အရပ္ပုေပမယ့္ စိတ္ကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဆြဲဆန္႔ထားတယ္ေနာ္။ အခုဟာက ဆြဲဆန္႔ထားတဲ့ က်ဳပ္စိတ္ကို ရွည္ေနရာက တို၊ တိုေနရာက ခံစားခ်က္ေတြျပင္းထန္ ေပါက္ကြဲၿပီး ငိုရေအာင္ လုပ္ေနလို႔ဗ်။
ရုကၡစိုး။ ။ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာလဲ ရွင္းစမ္းပါဦး။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အၿမဲတမ္း ေကာ္မရွင္မွာ ထည့္ခ်င္တယ္တဲ့။ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း ပါဦး ဦးရုကၡစိုးရယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါ ငိုစရာလား ဝန္ႀကီးရာ။ မထည့္ခ်င္လည္း မထည့္ဘူး ေျပာလိုက္ရံုပဲ မဟုတ္လား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ဗ်။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကိုက ဒါကို တင္စရာလား၊ တင္သင့္လား စဥ္းစားပါဦး။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဆိုတာ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ရၿပီးသားေလ၊ သူ႔ကို ဒီထဲ ထပ္ထည့္ရင္ က်ဳပ္တို႔လိုလူေတြ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ဘယ္ရေတာ့ မွာလဲ မဟုတ္ဘူးလား။ က်ဳပ္တို႔ခမ်ာမွာ ဆုေလး ဘာေလး ရလိုရျငား ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတာေပါ့။
ရုကၡစိုး။ ။ ေၾသာ္ ႏုိဘဲလ္ဆု လိုခ်င္လို႔ ငိုတာေပါ့ ဟုတ္လား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဟာ ႏုိဘဲလ္ဆု လိုခ်င္လို႔ ငိုစရာလား ဦးရုကၡစိုးရယ္။ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု မရလည္း ကိုယ့္ဘာသာ ျမန္မာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု၊ အမ်ိဳးသားၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ဆိုၿပီး နာမည္တပ္ ေပးလို႔ရတာပဲဟာ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါဆိုလည္း ျမန္ျမန္ေျပာဗ်ာ။ အခုထိ ငိုရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း မသိရေသးဘူး။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ေျပာပါ့မယ္ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ သနားစရာေကာင္းတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔ တမတ္သား အစိုးရလည္း ဆိုတာ ...။တကယ္ဆို ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုခ်င္ရင္ အစိုးရကိုခ်ည္း ေျပာေနလို႔ ျဖစ္မလား။ က်ဳပ္တို႔ဘက္က ပစ္ေန၊ ခတ္ေန၊ ထုေန ရတယ္ဆိုတာက တို႔တာဝန္ အေရး ၃၇ မင္းကို … အဲနတ္နဲ႔ မွားသြားတယ္၊ ၃၇ ပါးကို မထိပါးေစခ်င္လို႔ပါဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႔ ဘယ္ေလာက္ ပစ္ပစ္ သည္းခံၿပီး သူတို႔ဘက္က လက္နက္ခ်လိုက္ရင္ ၿပီးေရာဥစၥာ။
“ဘယ္ေလာက္ ပစ္ပစ္” ဆုိသည့္ေနရာတြင္ ဦးေဆာ္ၾကမ္းက ႏွပ္ညႇုစ္ထားသည့္ တစ္ရွဴးစကၠဴစုတ္ကို ပစ္ေပါက္ ျပလိုက္ေသးသည္။
ရုကၡစိုး။ ။ အစိုးရဘက္က ဘယ္ေလာက္ပစ္ပစ္ သည္းခံရမယ္ ဟုတ္လား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ အခုေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ေတြ လုပ္တာ မဟုတ္ပံု ေျပာဦးမယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ ဒီအေၾကာင္းခ်ည္းပဲ လာလာေျပာေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ကလည္း ေျပာၿပီးသားေတြ ျပန္ေျပာရတယ္။ ေျပာၿပီးသား ျပန္ေျပာဖို႔ ဆိုတာ လြယ္တယ္မထင္နဲ႔ဗ် … အရင္က ေျပာထားဖူးတဲ့ အဲ ဖတ္ျပထားတဲ့ စာရြက္ေတြျပန္ရွာၿပီး ျပန္ရြတ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ အလုပ္ရႈပ္တယ္မွတ္လဲ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါဆိုလည္း ေနာက္တခါ ထပ္ေျပာရင္ ဖတ္ျပမေနဘဲ အရင္က ဖတ္ျပခဲ့တာကို ေကာ္ပီလုပ္ ေဝလိုက္ေပါ့။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ အဲဒီ အႀကံ မဆုိးဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ေနာက္တခါ မေျပာရဲေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ တခါတည္း ႀကိမ္းခဲ့တယ္။ ေနာက္တခါ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ လာမေျပာနဲ႔ … ေျပာခ်င္ရင္ ဟိုဘက္က တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြကို သြားေျပာလို႔။ အဲဒီေတာ့လည္း သနားစရာပါဗ်ာ က်ဳပ္စကား ဆံုးတာနဲ႔ အားလံုး လက္ခုပ္တီးၾကရွာပါတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ေၾသာ္ ဒါေၾကာင့္ ဝန္ႀကီးက ငိုတာလား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဟာ လက္ခုပ္သံၾကားတာ ငိုစရာလားဗ်။ ထကခ်င္တာ မနည္းထိမ္းထားရတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟာဗ်ာ ဒါဆိုလည္း ဘာလို႔ငိုတာလဲ။ နတ္ေတာင္ စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ပါဗ်ာ … နည္းနည္း စိတ္ရွည္ေပးပါ။ က်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ေနတုန္း ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အင္တာဗ်ဴးေတြ၊ သူေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ေဖာ္ျပၾကတယ္။ လုပ္ပံု … လုပ္ပံု။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါ မေကာင္းဘူးလား ဦးေဆာ္ၾကမ္းရယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို မီဒီယာ ပြင့္လင္းလာၿပီ … လြတ္လပ္လာၿပီ ဆိုၿပီး ဝမ္းသာ ေနၾကတာ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ မဟုတ္တရုတ္ဗ်ာ။ စတုတၳမ႑ိဳင္တို႔ ဘာတို႔ဆိုတာ သမၼတက အရူးထၿပီး ေလွ်ာက္ေျပာတာ။ အဲဒီ မီဒီယာဆိုတဲ့ဟာေတြက နည္းနည္းေလာက္ ဖြင့္ေပးတာနဲ႔ ကုလားအုပ္လို တကိုယ္လံုး ဝင္ခ်င္ၾကတဲ့ဟာေတြ။ ဘယ္ရမလဲ က်ဳပ္ သိသိခ်င္း အကုန္ အေရးယူလုိက္တယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါနဲ႔ အမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕တယ္ဆို။ အေျခခံဥပေဒမွာလည္း ပါတယ္ေလ … လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားခြင့္ … ဆႏၵ ျပ … ျပ ...။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ေတာ္ … အဲဒါက ျမန္မာဗားရွင္း၊ အမ်ိဳးသားဗားရွင္း လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဗ်။ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားခြင့္ ရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တို႔တာဝန္အေရး ၃၇ ပါးကို ထိပါးလို႔မရဘူး။ ထိပါးရင္ အေရးယူမွာပဲ။ ဟာဗ်ာ … ေျပာရင္းနဲ႔ကို ဝမ္းနည္းလာ ျပန္ၿပီ။ က်ဳပ္က ႏွလံုးသား ႏုတယ္ဗ်။ ငိုခ်င္လာၿပီ။
ရုကၡစိုး။ ။ ေနပါဦးဗ်ာ … က်ဳပ္ နားမလည္လို႔ ေမးပါရေစ။ ဂ်ာနယ္ေတြကို အရင္ကလည္း ဒီလို အေရးယူေနက်ပဲဟာ အခုမွ ဘာကိစၥ ဝမ္းနည္းေနရတာလဲ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဝမ္းနည္းရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကို အခုလို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ဦးရုကၡစုိးရယ္။ ေၾသာ္ … ေဟာဒီက သားသားေလးမွာ … ေဟာဒီက ေဆာ္ၾကမ္းေလးမွာ … ဗ်။
ရုကၡစိုး။ ။ ရိုးရိုး ေျပာပါလားဗ်ာ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ သားသားေလးကို ခြင့္လႊတ္ၾကပါဗ်ာ။ ဒီလိုေလ … ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပံုပါတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ အရမ္းအေရာင္းသြက္တယ္တဲ့။ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ လူေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တယ္ ေမတၱာ ထားၾကပါလား။
ရုကၡစိုး။ ။ အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဘာျဖစ္ရမလဲ က်ဳပ္လို ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူမယ့္ သားက်ေတာ့ ဘယ္သူမွ အဖက္မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။ စဥ္းစားတုိင္း စဥ္းစားတိုင္း … အမယ္မင္း … ငိုခ်င္းခ်ည္းသာ ခ်လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ ဦးရုကၡစိုးရဲ႕ အဟဲ့ အဟဲ့ ...။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒင္းရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြ အင္တာဗ်က္ေတြ အကုန္ ပိတ္တယ္ ဒါပဲ။ ေအာင္မေလး ဝမ္းနည္းလိုက္တာေနာ္၊ ဝမ္းနည္းလိုက္တာ။
ရုကၡစိုး။ ။ လတ္စသတ္ေတာ့ ဒါေၾကာင့္ကိုး။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ေနာက္တခုရွိေသးတယ္ဗ်။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟာ ေနာက္တခု ရွိေသးလား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ရွိေသးတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား ထင္ရွားတဲ့ စီလီဘရစ္တီ တေယာက္လို၊ မင္းသမီး တေယာက္လို ျဖစ္ေနတာ က်ဳပ္ မႀကိဳက္ဘူး။ က်ဳပ္လည္း မင္းသား ျဖစ္လို႔ရတာပဲဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ မၾကာခင္မွာ ဝန္ႀကီး အျဖစ္က ႏုတ္ထြက္ေတာ့မယ္။ ဒီအလုပ္ကိုလည္း စိတ္ကုန္ၿပီ။ ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ အျပစ္ပဲ ေျပာခံေနရတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟင္ ဝန္ႀကီးအျဖစ္က ႏုတ္ထြက္ၿပီး ဘာလုပ္မွာလဲ။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဇာတ္ေထာင္မယ္၊ ဇာတ္ဆရာလုပ္မယ္၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ က်ဳပ္ဓာတ္ပံု မ်က္ႏွာျပည့္ထည့္မယ္၊ ေၾကာ္ျငာရိုက္မယ္၊ သီခ်င္းဆိုမယ္၊ စာအုပ္ထုတ္မယ္၊ ရုပ္ရွင္ရိုက္မယ္၊ အဆိုေတာ္ ေနခဲမွန္လို ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ရွိသမွ် အကုန္သံုးၿပီး ဓာတ္ပံု ရိုက္ခံမယ္။ က်ဳပ္ေထာင္တဲ့ ဇာတ္မွာ ပါခ်င္ရင္ အခုကတည္းက ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာလို႔ရတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ႏုိင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့သူေတြကို ဇာတ္ထဲထည့္မွာလား။
ေဆာ္ၾကမ္း။ ။ ဟုတ္တယ္ ဇာတ္ထဲမထည့္ခင္ အခ်ဳပ္ထဲေတာ့ ခဏထည့္မွာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ မပူပါနဲ႔ … တေန႔ေတာ့ လြတ္မွာပါ။ တေန႔က ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ ရြာစားေက်ာ္ စိန္ေက်ာ္လႈိင္ကိုေတာင္ က်ဳပ္ဇာတ္မွာ ဆုိင္းတီး ခိုင္းမလားလို႔။ ျပည္ပက မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုလည္း ဝဲလ္ကမ္းပါခင္ဗ်ာ။ က်ဳပ္ဇာတ္ကို ႏုိင္ငံျခားျပန္ စိန္ေဆာ္ၾကမ္း မဟာသဘင္ ဇာတ္အဖြဲ႕ႀကီးလို႔ နာမည္ေပးပါမယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ေရာဂါက ေတာ္ေတာ္ သည္းေနပံုပဲ။
“ေျပာေနတာၾကာတယ္ အခုကေနစၿပီး ႀကိဳးစားေတာ့မယ္။ အေဖရယ္ အေမရယ္ အစ္ကိုရယ္ ေမာင္ရယ္ အဘိုးရယ္ အဘြားရယ္ … သားသားေလးကို အားေပးၾကပါကြယ္ … စိန္ေဆာ္ၾကမ္းကို အားေပးၾကပါကြယ္ … တယ့္နယ္ေဗ်ာင္”
ေကြးေနေအာင္ ကၿပီး ထြက္သြားေသာ ဦးေဆာ္ၾကမ္းကို ၾကည့္ကာ ဦးရုကၡစိုးတပါးတည္း လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အအံုႀကီး ေရွ႕တြင္ ေၾကာင္တက္တက္ႏွင့္ က်န္ခဲ့ေလေတာ့သတည္း။ ။
ေထြရာေလးပါး က႑သည္ Satire ေခၚ သေရာ္စာ က႑ ျဖစ္ပါသည္။ သတင္း အခ်က္အလက္ အမွန္မ်ားအေပၚ အေျခခံေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ပါ။
| < Prev | Next > |
|---|
