သို႔ရာတြင္ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုက ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈ၏ ထိေရာက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးခြန္း ထုတ္ဖြယ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ ဖက္ဒရယ္တရားရံုးက ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဇင္ေယာ္၏ သမီးျဖစ္သူ မဇင္မြန္ေအး (အသက္၂၅ ႏွစ္)အား ၿပီးခဲ့သည့္ လ၌ ပညာသင္ၾကားေနမႈမွ ရပ္ဆိုင္းၿပီး ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရအဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ မိသားစု၀င္မ်ားကို ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံတြင္း၀င္ေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ ထား သျဖင့္ ယင္းသို႔ ျပစ္ဒဏ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ေမလတုန္းကလည္း စစ္အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္သည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ဦးေတဇ၏သားျဖစ္သူ ျပည့္ၿဖိဳးေတဇ က ဥေရာပ သမဂၢမွ ခ်မွတ္ထားေသာ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈမ်ား ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ထားမႈကို ဥေရာပ တရားရံုးတခုက ပယ္ခ် ခဲ့ သည္။ စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ သာမန္ဘြဲ႔ရၿပီးပါက ၿဗိတိန္ သို႔မဟုတ္ ဥေရာပ ႏိုင္ငံတခုခုတြင္ ပညာဆက္လက္သင္ၾကားႏိုင္ရန္ အတြက္ ၎အေနႏွင့္ ယင္းသို႔ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ရသည္။
စစ္အစိုးရ အပါအ၀င္ ၎တို႔ႏွင့္နီးစပ္ေသာအသိုင္းအ၀ုိင္းက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆန္႔က်င္ေရးစကား တသြင္သြင္ ေျပာေနၾက ေသာ္ျငား သားသမီးမ်ားကိုမူ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားေစလိုသည္မွာ လူတိုင္းအသိပင္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ သည္ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုးကို လိုတရေနသူမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ ဤသို႔ စဥ္းစားသည္မွာ အထူး အံ့အား သင့္ဖြယ္ မဟုတ္ေပ။ ရုရွ၊ တရုတ္ႏွင့္ စကၤာပူႏိုင္ငံမ်ားရွိ တကၠသိုလ္မ်ားသည္ စစ္ဗ်ဴရုိကေရစီ ယႏၱရား လည္ပတ္ရန္ လိုအပ္သည့္ နည္း ပညာႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အတတ္ပညာမ်ားကို ဆည္းပူးရန္ ေကာင္းမြန္သည့္ ေနရာမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္ဆံုးႏွင့္ အထက္ျမက္ဆံုး လူတန္းစားတြင္ ပါ၀င္သည္ဟု ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ယူဆထားေသာ ၎တို႔၏ သားသမီးမ်ားအား အဆင့္အျမင့္ဆံုး ပညာေရးကို ျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္သည့္ ေနရာမ်ား မဟုတ္ၾကေခ်။
သို႔ရာတြင္ သာမန္ျပည္သူ အမ်ားစုအတြက္မူ အမွန္တကယ္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရေရးမွာ အိပ္မက္ပမာ ရွိလွသည္။ လန္ဒန္ အေျခ စိုက္ ႏိုင္ငံတကာ မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရး အင္စတီက်ဳ (International Institute for Strategic Studies) က ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ျပန္ေသာ အစီရင္ခံစာအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ တႏိုင္ငံလံုးဘတ္ဂ်က္၏ ၀.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပညာေရး က႑၊ ၀.၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ကို က်န္းမာေရးက႑ တို႔တြင္ အသံုးျပဳသည္ဟု သိရသည္။
ဤပမာဏကို စစ္တပ္အတြက္ သံုးစြဲသည့္ ၄၀-၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ မည္သည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနသည္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္က ေထာက္ပံ့ထားေသာ ပညာေရး စနစ္ အတြင္း ၎တို႔၏ သားသမီးမ်ား ဆက္လက္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာေက်ာင္းမ်ားက ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား အား ဖိအားေပး၍ အလႉေငြ မၾကာခဏ ထည့္ခိုင္းသည့္အေပၚ စစ္အစိုးရက အခါအားေလ်ာ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ ျပစ္တင္ႀကိမ္းေမာင္းေလ့ ရွိေသာ္လည္း ကေလးသူငယ္မ်ား ပညာသင္ၾကားခြင့္ဆံုးရံႈးေနရသည္မွာ စစ္အစိုးရေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါက မွားအံ့မထင္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ား၏ အခြင့္ထူးခံ သားသမီးမ်ား ကမၻာ့အဆင့္မီ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ပညာ သင္ၾကားခြင့္ ျငင္းပယ္ခံရေသာအခါမ်ား၌ မည္သူမွ် ထူးကဲသည့္ သနားညွာတာမႈမ်ိဳး မခံစားရျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္ ဤသို႔ ျငင္းပယ္ခံရသည့္ အခါမ်ိဳးတြင္ ယင္းအခြင့္ထူးခံ သားသမီးမ်ားအေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ ပညာသင္ၾကားခြင့္ပင္မရသည့္ သာမန္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအမ်ားစု၏ ဒုကၡကို အနည္းငယ္ မွ်ေ၀ခံစား နားလည္သင့္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလားအလာရွိေသာ လူငယ္မ်ား အလွ်ံအပယ္ရွိေနေသာ္ျငား ပညာေရး အခြင့္အလမ္းမ်ား ကင္းမဲ့ေနသျဖင့္ အနာဂတ္ ေပ်ာက္ေနၾကရသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေၾကးရတတ္အသိုင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ သာမန္ျပည္သူလူထုမွ ေပါက္ဖြား လာေသာ သားသမီးမ်ားအၾကား ပညာသင္ၾကားခြင့္ အခြင့္အလမ္း မတူညီ ျဖစ္ေနသင့္သနည္း။
ဤသို႔ အခြင့္အလမ္း သာတူညီမွ်မရွိျခင္းသည္ သာမန္ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ဟု ယူဆလင့္ကစား သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ပညာ သင္ ၾကားခြင့္ မရျခင္းသည္ တိုင္းျပည္အတြက္ မည္မွ် အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိသည္ကိုမူ စဥ္းစားဆင္ျခင္သင့္သည္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခား၌ ပညာ သင္ၾကားျခင္းသည္ တရားမ၀င္ နည္းလမ္းျဖင့္ ရရွိထားသည့္ စည္းစိမ္မ်ားျဖင့္ ဇိမ္ခံသည့္ ဘ၀ႏွင့္ အတူတူျဖစ္သည္၊ ဤအရာ သည္ ၎တို႔၏ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးျဖစ္သည္ဟု အထက္တန္းလႊာ သားသမီးမ်ားက ယူဆထားပါက မွားယြင္းမည္ျဖစ္သည္။
အေကာင္းဆံုးပညာေရးဆိုသည္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား၏ စဥ္းစားႏိုင္စြမ္းကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ယံုမွ် သာမကဘဲ ၎တို႔၏ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း အမွန္တကယ္အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာေစရန္ နည္းလမ္းမ်ား စဥ္းစားရာတြင္လည္း မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျပဳသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတဦး၏ သား သို႔မဟုတ္ သမီးသည္ အေနာက္ႏိုင္ငံတခုခု၌ ပညာသင္ၾကား၍ ဒီမိုကေရစီတန္ဖိုးမ်ားကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းသိျမင္လာပါက ဤအရာသည္ ေကာင္းမြန္သည့္အရာပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ယင္း အသိအျမင္ ဗဟုသုတမ်ားကို ၎တို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ မိဘမ်ားထံ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္ပါက ပို၍ပင္ေကာင္းသည္ဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။
တခ်ိန္တည္းမွာပင္ မိဘမ်ား၏ အျပစ္အတြက္ သားသမီးမ်ားကို အျပစ္ေပးျခင္းသည္ တရားမွ်တမႈ ရွိ မရွိ ေမးခြန္းထုတ္သင့္သည္။
မဇင္မြန္ေအး အမႈ၌ သူ႔ေရွ႕ေနက ၎၏အမႈသည္ သည္ “အျပစ္မရွိေသာကိစၥအတြက္ အျပစ္ေပးခံရျခင္းျဖစ္သည္” ဟု ေစာဒက တက္ခဲ့သည္။ “လူမဆန္သည့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ဖခင္ ပတ္သက္မႈရွိေသာေၾကာင့္ မဇင္မြန္ေအး သည္ မိဘမ်ားႏွင့္ ခပ္ခြာခြာ ေနထိုင္ခဲ့သည့္အျပင္ မိဘမ်ားကို ေငြေရးေၾကးေရးအရ မွီခိုေနသူလည္း မဟုတ္ပါ”ဟုပင္ ေရွ႕ေနက အခိုင္အမာ ထုေခ်လႊာ တင္ခဲ့ ေသးသည္။
အကယ္၍ ေရွ႕ေနေလွ်ာက္လဲခ်က္ မွန္ကန္ပါက မဇင္မြန္ေအးအား ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံမွ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးလိုက္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးျငင္းခံုရန္ ပို၍ပင္ ခက္ခဲေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အျပစ္ရွိ မရွိႏွင့္ပတ္သက္၍ ေကာက္ခ်က္မဆြဲမီ သိထားသင့္ သည့္ အရာမ်ားလည္း ရွိေသးသည္။ ယင္းတို႔မွာ တရားရင္ဆိုင္ခြင့္ အခြင့္အလမ္း ေပးခဲ့ျခင္းႏွင့္ မဇင္မြန္ေအး အေနျဖင့္ အားလံုး လက္ခံလာရန္ မစည္း႐ုံး မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အထက္လႊာရွိ အျခားေသာ လူငယ္မ်ားအေနႏွင့္ ဒီမိုကေရစီလူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားအား ၎တို႔ ခံစားထိုက္ေၾကာင္းကို အမ်ားကလက္ခံလာေစရန္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္းသင့္သည္ဟု ေလးေလး နက္နက္ အားေပး တိုက္တြန္းလိုသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ပညာတတ္မ်ား မ်ားသည္ထက္မ်ားမ်ား လိုအပ္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။ ၎တို႔အေနႏွင့္ ကုိယ့္ထက္ အခြင့္အလမ္းနည္းပါးသူမ်ား ႏိုင္ငံရပ္ျခားပညာေတာ္သင္ဆုရရန္ မည္သို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ရသည္ကို သင္ခန္းစာယူ၍ လိုခ်င္သည့္အရာမ်ား လက္ထဲေရာက္လာလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနမည့္အစား လိုခ်င္သည့္ အရာကို ရရန္ မည္သို႔ႀကိဳးပမ္းယူရမည္ကို ေလ့လာဆည္းပူးသင့္သည္။
အကယ္၍ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈတြင္ ေအာင္ျမင္မႈမရွိဘဲ ရံႈးနိမ့္ခဲ့ရေသာ္ျငား ၎တို႔အေနႏွင့္ တန္ဖိုးရွိသည့္ သင္ခန္းစာတရပ္ကို ထုတ္ယူႏိုင္ေသးသည္။ ယင္းမွာ ဤသို႔ ရံႈးနိမ့္ရျခင္းသည္ ၎တို႔ကို အိမ္ရွင္အျဖစ္လက္ခံမည့္ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဥေပဒမ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ စစ္အစိုးရ၏ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူထုအေပၚ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားႏွင့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ မူ၀ါဒမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ ဆိုေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။
Are 'Smart' Sanctions Making Burmese Dumber? ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆုိ ေဖာ္ျပပါသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
