ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အခန္းက႑

Monday, 09 August 2010 17:40 အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
Print
အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္ ထံ ဒီမိုကရက္ႏွင့္ ရီပတ္ဘလီကင္ အထက္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ၃၂ ဦးက မၾကာေသးမီက ေပးပို႔ခဲ့ေသာ စာထဲ၌ အေမရိကန္ အစိုးရ၏ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မူ၀ါဒအား ယခုထက္ပို၍ ထိေရာက္မႈ ရွိေစေရးကို တိုးျမႇင့္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သြားရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ၾကသည္။ အေမရိကန္ အစိုးရအေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ “လူ႔ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္သည့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားႏွင့္ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ျခင္းရွိမရွိ စံုစမ္းစစ္ေဆးႏိုင္ရန္အတြက္ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္တရပ္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို ေထာက္ခံပံ့ပိုးရန္” ကိုလည္း ၎တို႔က စာထဲ၌ ေတာင္းဆိုထား ေသးသည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္ေသာ ရလဒ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလာေရးကို ေမွ်ာ္လင့္၍ သမၼတ အိုဘားမား အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မူ၀ါဒအသစ္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤမူ၀ါဒသည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ ျမႇင့္တင္ေရးႏွင့္ စစ္အစိုးရအေပၚ ခ်မွတ္ထားသည့္ စီးပြားေရးအရ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈမ်ားအား ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းသြားေရးတို႔ိကုိ ေပါင္းစပ္ထားသည့္ မူ၀ါဒျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၌ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွႏိုင္ငံတို႔က စစ္အစိုးရအေပၚ ေထာက္ခံမႈရွိေနသျဖင့္ အေမရိကန္အစိုးရ၏ မူ၀ါဒအသစ္သည္ စစ္အစိုးရအေပၚ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ ရွိႏိုင္မည္မဟုတ္။

ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းက ဖိအားေလ်ာ့နည္းေနခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုးရက တုိင္းျပည္ႏွင့္ အဖိႏွိပ္ခံ လူထုကို ေရြးေကာက္ပြဲနည္းျဖင့္ ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လံုးပမ္းလွ်က္ရွိသည္။ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္လာႏိုင္သည့္ အေနအထားတြင္ မရွိ။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၌ အာဖဂန္နစၥတန္၊ ေျမာက္ကိုရီးယားႏွင့္ အီရန္စသည့္ အာရွႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ေရရွည္ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား ရွိ႐ံုမွ်မက ယင္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရန္ မဟာဗ်ဴဟာ ဦးတည္ခ်က္လည္း ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မူ၀ါဒအား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာ၌မူ သတိမမူမိသေလာက္ပင္ ေႏွးေကြးလြန္းလွသည္။ အေမရိကန္ လက္ေထာက္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကာ့တ္ ကမ္းဘဲလ္ႏွင့္ ၎၏ လက္ေထာက္ စေကာ့ မာစီရယ္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အလည္အပတ္ သြားေရာက္၍ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ဖူးသည္။ ၎တို႔သည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရန္ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ သမၼတ အုိဘားမား အစိုးရ၏ အဆင့္အျမင့္ဆံုး အရာရွိမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ က်န္ရွိေနေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ တိုေတာင္းလြန္းသျဖင့္ ၎တို႔၏ ျမန္မာ့အေရး ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ အရာမထင္ဘဲ ဦးတည္ခ်က္မဲ့သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူးကိုယ္စားလွယ္တဦး ခန္႔ထားမည္ဟု ဇြန္လ အေစာပိုင္းတြင္ လူထုေရးရာဌာန လက္ေထာက္ အတြင္းေရးမႉး ဖိလစ္ပ္ ေဂ် ခေရာ္ေလ က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအထိ ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ျခင္း မရွိေသးေခ်။ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ခန္႔အပ္ေရးသည္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ တြမ္ လန္းေတာ့စ္ က ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ တင္သြင္းခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ေက်ာက္စိမ္း ပိတ္ပင္ေရး ဥပေဒၾကမ္း (Tom Lantos Block Burmese JADE Act 2008) ၏ အစိတ္အပိုင္းတခု ျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒၾကမ္းကို သမၼတ ဘုရွ္က ဥပေဒအျဖစ္ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၿပီး ဒီမိုကရက္ႏွင့္ ရီပတ္ဘလီကင္ ပါတီႏွစ္ရပ္စလံုး၏ မဲျဖင့္ အတည္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒကို ေထာက္ခံခဲ့သူမ်ားတြင္ ထိုအခ်ိန္က အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္ေသာ သမၼတ အိုဘားမားလည္း အပါအ၀င္ပင္။

ဤအေတာအတြင္း ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး၌ အေမရိကန္အစိုးရ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မခ်င့္မရဲျဖစ္ရေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေျပာဆိုၾကသူမ်ားတြင္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ ကုလသမဂၢ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ ေပၚလို ဆာဂ်ီယို ပီညဲ႐ိုးလည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာမူ၀ါဒကို အဆင့္ျမင့္ ဦးစားေပးအျဖစ္ ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ရမည္ဟု ပီညဲ႐ိုးက ဇူလိုင္လ ၂၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာတြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ “အေမရိကန္အစိုးရက ဘက္ေပါင္းစံု ဖိအားမေပးဘဲ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ စကား၀ုိင္းသို႔ လာစရာ အေၾကာင္းမရွိ” ဟု ပီညဲ႐ိုးက ေရးသားခဲ့သည္။

အေမရိကန္အစိုးရသည္ ဥေရာပသမဂၢႏွင့္ ကုလသမဂၢတို႔မွ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္မည့္ အထူးကိုယ္စားလွယ္တဦးကို အျမန္ဆံုး ခန္႔အပ္ျခင္းျဖင့္ ယင္း၏ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ စိတ္အားထက္သန္မႈကို ျပရေပလိမ့္မည္။ ထိုကိုယ္စားလွယ္အေနႏွင့္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ ဖြဲ႔စည္းေရးကို ေထာက္ခံ ပံ့ပိုးျခင္းျဖင့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရေပလိမ့္မည္။ စစ္အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း လူ႔ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္သည့္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားႏွင့္ စစ္ရာဇ၀တ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ျခင္း ရွိမရွိ စစ္ေဆးႏိုင္ေရးအတြက္ ကုလသမဂၢ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္တရပ္ ဖြဲ႔စည္းရန္ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ ေသာမတ္စ္ အုိေဟး ကင္တားနားက တင္ျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အေမရိကန္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၃၂ ဦးက ျမန္မာ့အေရးအတြက္ တိုးျမႇင့္ေဆာင္ရြက္ရန္ အေမရိကန္အစိုးရအား တိုက္တြန္းခဲ့သည့္အျပင္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၆၀ နီးပါးကလည္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ျမန္မာ့အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သမၼတ အိုဘားမားထံ စာေရးသား ေပးပို႔ခဲ့ၾကေသးသည္။ ၎တို႔စာထဲတြင္ သမၼတအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ျဖစ္ပြားေနေသာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္သည့္ ရာဇ၀တ္မႈကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၌ တင္ျပေဆြးေႏြးရန္ တိုက္တြန္းထားသည္။

အေမရိကန္ အစိုးရအေနႏွင့္ ေ၀ါစထရိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ စားသံုးသူ ကာကြယ္ေရးဥပေဒ (Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act) ကို အသံုးျပဳ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေနေသာ US Securities and Exchange Commission (SEC) ထံ မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ႏွင့္ သတၳဳတြင္းကုမၸဏီမ်ားကို ျမန္မာစစ္အစိုးရသို႔ ယင္းတို႔ ေပးေဆာင္ရသည့္ ေငြေၾကးပမာဏမ်ားအား တရား၀င္ ထုတ္ျပန္ရန္ ဖိအားေပးႏိုင္သည္။ အခြန္ဘ႑ာမ်ားသည္ အစိုးရပိုင္ ဘဏ္စာရင္းမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္မႈ နည္းပါးလြန္းလွသျဖင့္ ထိုဘ႑ာေငြမ်ားသည္ ေျမာက္ကိုရီးယားႏိုင္ငံက ေထာက္ပံ့ေနေသာ ႏ်ဴကလီးယား စီမံကိန္းအပါအ၀င္ တျခားလုပ္ငန္းမ်ားသို႔ စီးဆင္းသြားဖြယ္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေမရိကန္အစိုးရသည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္စပ္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ စင္ကာပူႏွင့္ ဒူဘုိင္း ဘဏ္မ်ားကို ပစ္မွတ္ထား၍ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈမ်ား ျပည့္ျပည့္၀၀ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။

ထို႔ျပင္ စစ္အစိုးရအား ႏိုင္ငံတကာမွ လက္နက္ခဲယမ္း တင္ပို႔ေရာင္းခ်ေနမႈ ရပ္တန္႔ေရးအတြက္လည္း အေမရိကန္ အစိုးရက ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။

အေမရိကန္အစိုးရသည္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခုိင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပသရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ အေမရိကန္ အစိုးရအေနႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးတို႔တြင္ တစိုက္မတ္မတ္ အေလးအနက္ရွိသည္ဟု  ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ေဒသတြင္းမွ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္သူလူထုက ယံုၾကည္ေပလိမ့္မည္။

US Must Show Strong Leadership in Burma Policy ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါသည္။