ဧရာဝတီ

ၿပီးခဲ့သည့္ေမလက အေမရိကန္ေရတပ္သေဘၤာမ်ား ျမန္မာကမ္းေျခနားနီးလာၿပီး နာဂစ္ေလေဘးသင့္ရ သူမ်ားကို ကူညီ ကယ္ဆယ္ရန္ ေရာက္လာၿပီဆိုသည့္ သတင္းမ်ား ၾကားရသည့္အခါ လူသားခ်င္းစာနာမႈကို အေျခခံ၍ ႏိုင္ငံတကာက ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ ေတာ့မည္ေလာဟု လူအမ်ားက ၀မ္းပန္းတသာ အားေပးခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက လ်စ္လ်ဴရႈထား ၿပီး သူတို႔ဖာသာ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္ေရး ႀကိဳးပမ္းရုန္းကန္ေနၾကရသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ အနည္းဆံုး အား ေဆးတခြက္ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ၎စစ္သေဘၤာမ်ားႏွင့္အတူ ပါလာသည့္ ႏိုင္ငံျခားတပ္ဖြဲ႔မ်ားက အနည္းဆံုး အစားအေသာက္ မ်ား၊ ေဆး၀ါးမ်ား ကူညီႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။     

သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုး စစ္သေဘၤာမ်ားက အကူအညီမေပးႏိုင္ဘဲ ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့မည္ကို စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ၾကားသိခဲ့ၾက ရသည္။ ယခုတႀကိမ္တြင္လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ ရုတ္ခ်ည္းၿပိဳလဲရဖြယ္ စိတ္ကူးယဥ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားလည္း ေရႊေတာင္ ႀကီး ၿပိဳက်သလို ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သည္ေလာက္ႏွစ္မ်ားၾကာရွည္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခံေနရသည့္ ႏိုင္ငံတခု လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုက မည္သို႔ ကူညီေပးႏိုင္ေတာ့ပါအံ့နည္းဟူသည့္ ပေဟဠိပုစၦာေမးခြန္းမ်ားႏွင့္သာ က်န္ခဲ့ရေတာ့သည္။
    
ေနျပည္ေတာ္ခံတပ္မွေန၍ အေ၀းထိန္းကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ အပါအ၀င္ သူ၏ဖက္ေတာ္သား တစုကို ျဖဳတ္ခ်ဖယ္ရွားရန္ဆိုလွ်င္ နာရီပိုင္းမွ်ႏွင့္ပင္ ၿပီးစီးဖြယ္ ရွိပါသည္။ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ခံထားရ သည့္သူမ်ား အပါအ၀င္ အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက အိမ္ေစာင့္အစိုးရတခုဖြဲ႔စည္းၿပီး အသြင္ ေျပာင္းကာလကို ဦးေဆာင္ႏိုင္ၾကပါသည္။ မ်ားမၾကာမီလမ်ားတြင္ပင္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးၿပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါလိမ့္မည္။

အီရတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ မတူသည့္အေျခအေနမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကာလၾကာရွည္ သိမ္းပိုက္ထားရန္ လိုလိမ့္မည္မဟုတ္ဘဲ၊ ႏိုင္ငံ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ တန္ဖိုးႀကီးမားလွသည့္ ကတိက၀တ္မ်ားလည္း လိုအပ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံ ျပန္ လည္စတည္ရန္အတြက္ ေငြေဒၚလာ ဘီလီယံ အေျမာက္အမ်ား ကနဦးတြင္ လိုအပ္ေကာင္းလိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ လည္း အီရတ္တြင္ ေပါက္ကြဲထြက္မလာေစရန္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက သံုးေနရသည့္ တလစာအသံုးစရိတ္မွ်ေလာက္ ပင္ ကုန္က်စရာ မရွိပါ။ အဖိုးအခနည္းနည္းႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္တဦး ဖယ္ရွားလိုက္သည္ကို ျမင္ရႏိုင္ၿပီး၊ လြတ္လပ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသစ္ ေပၚထြန္းလာသည္ကိုလည္း ဂုဏ္ယူစြာ ျမင္ရပါလိမ့္မည္။

ျပည္ပေရာက္ အတိုက္အခံလႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လက ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသာ အေမရိကန္ သမၼတ ေဂ်ာ့ ဒဗလ်ဴ ဘုရွ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ သူကူညီမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အျပသေဘာေဆာင္သည့္ ကတိမ်ား ေပးခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အကယ္၍ သူကသာ အမွန္တကယ္ကူညီလိုပါက ျမန္မာျပည္သူမ်ားလြတ္ ေျမာက္ေရး လိုအင္ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀လာေစရန္အတြက္ သူ႔အေနႏွင့္ ထူးျခားလုပ္ကိုင္စရာ သိပ္မရွိလွေတာ့ဟုလည္း လူ အမ်ားက ျမင္ေနၾကသည္။

ကံဆိုးသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ကံၾကမၼာက ယခုတိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊလက္ထဲတြင္ ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သူက ေမလ ၂၀၃ ရက္ နာဂစ္မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီး ရက္သတၱပတ္အခ်ဳိ႔တိုင္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းႏွင့္ လက္ခံစကားေျပာရန္ ျငင္းဆန္ေနခဲ့သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလ ကုလသမဂၢ အႀကီးအကဲ ဘန္ကီမြန္း၏ ခရီးစဥ္တြင္ ေခါင္းမာလွသည့္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသာ ေတြ႔ဆံုရမည္ ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ရာ သူက ႏိုင္ငံေရးကိစၥမ်ား ေရွ႔တန္းတင္ မေဆြးေႏြးမိေစေရးအတြက္ အထူးသတိထား ေရွာင္ရွားခဲ့ သည္။ သူက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊထံ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္သားမ်ား ႏိုင္ငံအတြင္း ၀င္ေရာက္ခြင့္ေပးပါရန္သာ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ သည္။ ေသခ်ာသည္မွာ ထိုအခ်ိန္က အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္သက္တမ္း ၅-ႏွစ္ၾကာခံရၿပီးလုနီးၿပီျဖစ္ေသာ ဒီမိုကေရစီေရး ေခါင္း ေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေရးကိစၥမ်ားကိုလည္း တလံုးတပါဒမွ် ဖြင့္ဟေျပာဆိုခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ျခင္းပင္။

မစၥတာဘန္ကီမြန္း၏ ခရီးစဥ္ေနာက္ပိုင္း မၾကာမီတြင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားစြာက "သည္တခ်ီ ကုလသမဂၢက စစ္အစိုးရကို ကယ္ခဲ့ျပန္ၿပီ" ဟု ေျပာဆိုရယ္ပြဲဖြဲ႔ခဲ့ၾကသည္။

ကုလသမဂၢ အႀကီးအကဲ၏ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊအတြက္မူ အက်ဳိးရွိစရာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူမွာ သူသာရွိေနၾကာင္း ျပသသည့္သဖြယ္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ျပန္သြား ၿပီး ေနာက္ပိုင္းလမ်ားတြင္မူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိုႀကီးက သူ၏ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို တိုး၍ လုပ္ေဆာင္လာေတာ့သည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို "စည္းကမ္းျပည့္၀သည့္ ဒီမိုကေရစီ" ဆိုသည္ကို လက္ခံရန္ အတင္းအက်ပ္တိုက္တြန္းခဲ့ၿပီး၊ ၎၏ တင္းမာသည့္ မူ၀ါဒမ်ားကိုလည္း ျပန္လည္ဆန္းသစ္ က်င့္သံုးလာခဲ့ျပန္သည္။

ကုလသမဂၢက က်န္ရွိေနေသးသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂,၀၀၀ ေက်ာ္ လႊတ္ေပးေရးအတြက္ ဆက္လက္ေတာင္းဆိုေန ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ေနာက္ထပ္ အက်ဥ္းသားရာအခ်ဳိ႔ကို ထပ္မံျဖည့္သြင္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေနျပန္သည္။ ဤသို႔အစိုးမရႏိုင္ သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို ခံျပင္းလာၾကသျဖင့္ အေမရိကန္ သမၼတေဟာင္း ဂ်င္မီကာတာ၊ ေဂ်ာ့ခ်္ အိပ္ခ်္ ဒဗလ်ဴ ဘုရွ္၊ ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း တိုနီ ဘလဲယား၊ ဂၽြန္ေမဂ်ာ၊ မာဂရက္ သက္ခ်ာ၊ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဂ်ဴနီခ်ီရို ကိုအိဇူမိ တို႔အပါ အ၀င္ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ၁၁၂ ဦးတို႔က ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အႀကီးအကဲကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္၍သြားေရာက္ပါရန္ စာေရးေတာင္းဆုိခဲ့ၾကသည္။

ဤေမတၱာရပ္ခံစာေပးပို႔ရန္ အတြက္ကို ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ကဂ်ဲ မဂၢနီး ဘြန္ဒဲဗစ္ (Kjell Magne Bondevik) က ဦးေဆာင္ စည္းရံုးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ကုလအႀကီးအကဲ ဘန္ကီမြန္းအေနႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု၍ ထိန္းသိမ္းထားသူ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရး ေတာင္းဆိုေပးပါရန္ ဖိအား ေပးခဲ့ၾကသည္။ အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္သြားေရး ခရီးစဥ္ မျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ေသာ္မွ သူ႔အေနႏွင့္ "ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအားလံုး ယခုႏွစ္မကုန္မီတြင္ လြတ္ေျမာက္ေစရန္" အာမခံခ်က္ ရရွိေရး တခုခုလုပ္ေဆာင္သင့္သည္ဟု အၾကံ ေပးခဲ့ၾကသည္။

မစၥတာဘန္ကီမြန္း၏ တုံ႔ျပန္ေျပာဆိုခ်က္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး ေစာင့္ၾကည့္ေနသူမ်ားအတြက္ အားပ်က္ဖြယ္ ရွိလွ သည္။ ႏိုင္ငံအတြင္း ႏိုင္ငံေရးအရ အက်ဥ္းက်ခံေနရသူမ်ားအတြက္မူ ဘ၀ပါပ်က္ရေတာ့မည့္ ကိန္းျဖစ္သည္။ သူက ျမန္မာ ႏိုင္ငံသို႔ သူသြားေရာက္ရန္မရွိေသးေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းမွာ ယခုအခ်ိန္သည္ ရလဒ္ေကာင္းမ်ား ရရန္မျဖစ္ႏိုင္ေသးသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုခဲ့သည္။ တနည္းဆိုရေသာ္ သူက ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈမ်ား မရွိလာျခင္းေၾကာင့္ "စိတ္ပ်က္ မိ" ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏အရႈံးကို လက္ခံလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားအုပ္၀င္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ အၿပီးမွာပင္ မစၥတာ ဘန္ ကီမြန္းက ကုလသမဂၢအေနႏွင့္ အရႈံးေပၚေနေသာ အေရွ႔ေတာင္အာရွႏိုင္ငံတခု၏ ဇာတ္လမ္းကိုပင္ ဖန္တီး၍ အေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ လွည့္ပတ္ေျပာခဲ့ေသးသည္။

သတင္းေထာက္မ်ားသို႔ ေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္၊ သူက " ျမန္မာအစိုးရအေနႏွင့္ ကုလသမဂၢႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ပါမည္ဟု ၎တို႔၏ ႏိုင္ငံျခားေရး အေျခခံမူတြင္ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤအခ်က္ကို မိမိတို႔က ႀကိဳဆို ေၾကာင္းႏွင့္ ေရွ႔ဆက္ေဆာင္ရြက္လိမ့္မည္ဟု ယူဆေၾကာင္း၊ သူတို႔၏ ကတိက၀တ္မ်ားအတိုင္း ဆက္လက္အေကာင္ အထည္ေဖာ္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း" မွ်သာ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ေသခ်ာသည္မွာ စစ္အစိုးရက "ဤသို႔ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ပါမည္" ဟု ေျပာဆိုထားခ်က္ကို ယံုၾကည္ႏိုင္ရန္ လံုး၀မရွိပါ။ ထိုမွ်မက စစ္အစိုးရက ျမန္မာျပည္သူမ်ားကိုသာမက ႏိုင္ငံတကာမိသားစုကိုပါ အႀကိမ္ႀကိမ္လိမ္ညာခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ ေသာ္လည္း မစၥတာဘန္ကီမြန္းကမူ ဤကတိစကားကို လက္ခံထားပံုရၿပီး၊ အေၾကာင္းမွာ သူကျပတ္ျပတ္သားသား အေရး ယူေဆာင္ရြက္ရေတာ့မည့္ တာ၀န္၀တၱရားကို ေရွာင္လြဲေခ်ဖ်က္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း မစၥတာဘန္ကီမြန္းက သင့္ေလ်ာ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သူျပန္လာမည့္အေရး ျဖစ္ႏိုင္ေျခကို အၿပီး သတ္ ျငင္းပယ္မထားခဲ့ေသးပါ။

" က်ေနာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေနာက္တႀကိမ္ထပ္လာဖို႔ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးစရာ ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးရွိ ပါတယ္။ လူသားခ်င္းစာနာမႈအရ အကူအညီေပးေရး၊ ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးဖို႔ ရွိေနပါေသး တယ္" ဟု သူက ေျပာခဲ့သည္။ " ဒါေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္ကေတာ့ က်ေနာ္ အဲသည္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ) ကို သြားဖို႔ အခ်ိန္အခါအရ သင့္ေလ်ာ္တယ္လို႔ မထင္ပါဘူး" ဟု ဆိုခဲ့ျပန္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဘန္ကီမြန္းူက ေျပာလိုသည့္သတင္းစကားမ်ားကို စစ္အစိုးရ လက္ခံၾကားနာ ႏိုင္ေအာင္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အေျခအေနမ်ား ဖန္တီးရန္ တာ၀န္၀တၱရားကို ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အာဏာကို ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုကို ေက်ာ္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့သည့္ စစ္အစိုးရတခုက သူ႔ဘာသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားစတင္လုပ္ ေဆာင္လာရန္ သည္အတိုင္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားေနသည္ကေတာ့ အဓိပၸါယ္ မရွိလွပါ။ အကယ္၍ ကုလသမဂၢကသာ အမွန္ တကယ္ ကူညီလိုသည္ဆိုပါက ယခုပင္ စတင္ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အေျခအေနေပးမွ လုပ္ေဆာင္ၾက ရမည့္ ကိစၥမ်ဳိး မဟုတ္ပါေၾကာင္း....။

< Prev		Next >