မေမ့အပ္သည့္ ေရႊဝါေရာင္လႈပ္ရွားမႈ

Tuesday, 27 September 2011 13:26 အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
Print
ယေန႔ ႏုိင္ငံေရးေလာကတြင္ လူတုိင္းပါးစပ္ဖ်ား၌ ေရပန္းစား ႏႈတ္ေတြ႕ေနသည့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး၊ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္၊ ေရးသားေျပာဆိုခြင့္ စသည္တို႔မွာ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ လႈပ္ရွားမႈက ေမြးဖြားေပးလိုက္သည္ဟု ဆိုလွ်င္ မမွားေပ။

သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပိုင္း ၂၀၀၈ မတ္လတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက အာဏာလႊဲေပးမည္ဟု တရားဝင္ေျပာဆို ခဲ့ရသည္။ ၂၀၀၈ ေမလတြင္ နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းေၾကာင့္ လူအမ်ား ေသေၾကေနသည့္ ၾကားမွ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို အတည္ျပဳခဲ့ၿပီး တရားမွ်တမႈ မရွိေသာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပကာ မဲမသမာမႈမ်ားျဖင့္ အႏုိင္ယူခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ လက္ရွိ အာဏာ ရေနျခင္းသည္ ပင္လွ်င္ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္လႈပ္ရွားမႈ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပင္။

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး အရပ္သားအစိုးရ ဝန္ႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရံုမက သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ပင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးႏုိင္ခဲ့ကာ ရလဒ္ေကာင္းမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္ ႏုိင္ခဲ့သည့္ အေနအထား ျဖစ္ခဲ့သည္မွာလည္း ေရႊဝါေရာင္လႈပ္ရွားမႈ၏ အရင္းျပဳ အနာခံခဲ့ေသာ ရလဒ္ဟုပင္ ဆိုရေပလိမ့္မည္။

ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ၄ ႏွစ္တာကာလ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ယမန္ေန႔က လူ ၂၀၀ လမ္းေပၚ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထုိသူတို႔က လမ္းေပၚတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖင့္ ၎တို႔၏ ဆႏၵမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ခဲ့သည္။ ဆိုင္းဘုတ္မေထာင္၊ ေအာ္ဟစ္ျခင္း မရွိဘဲ စည္းကမ္းေသဝပ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အာဏာပိုင္မ်ားဘက္က အဖမ္းအဆီးမရွိဘဲ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ျခင္းက ေကာင္းသည့္ အလားအလာဟု ဆိုရေပမည္။

သို႔ရာတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပျခင္းကို ဆူပူေသာင္းက်န္းျခင္းႏွင့္ မကြဲျပားသူမ်ား ရွိေနေသးသည္။ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ လိုသည့္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္သူမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ ဆႏၵကို လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ ရွိရမည္ဆိုသည့္ အခ်က္ကို ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒထဲတြင္လည္း ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။

စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔က လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ သူမ်ားထဲတြင္ အမ်ားစုမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ် ခံေနရသည့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား၏ မိသားစုမ်ား ျဖစ္သည္။ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ကာလက အဖမ္းအဆီးခံခဲ့ရသူတို႔၏ မိသားစုဝင္မ်ားလည္း ပါသည္။ ထိုသူတို႔မွာ ၎တို႔၏ မိသားစုဝင္မ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ကို ဆူပူေသာင္းက်န္းသည္ဟု မယူဆဘဲ လက္ခံၾကရေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းမည္ ဆိုပါက ယခင္သြားေနသည့္ လမ္းေဟာင္း၊ သံသရာ ေဟာင္းထဲတြင္သာ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ယခု လူအမ်ားလိုလားေနသည့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္လိုလွ်င္ တရားမွ်တစြာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ႏုိင္ရမည္။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးကို အေထာက္အကူျပဳရန္ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဖမ္းဆီးထားသည့္ သံဃာမ်ား၊ သီလရင္မ်ား၊ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးကို ႁခြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးရမည္။

ယမန္ေန႔က ဆႏၵထုတ္ေဖာ္လမ္းေလွ်ာက္ သူတို႔မွာ တရားမွ်တမႈကိုသာ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကို ေျခလွမ္းလိုလွ်င္ ထိုအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေစရန္ လမ္းစေဖာ္ေပးဖို႔ လိုသည္။ အနစ္နာခံခဲ့သူတို႔ကို မေမ့ မေလ်ာ့ေစေရး၊ မတရား အဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရသူတို႔ကို သတိရေစေရး၊ တရားမွ်တမႈကို ေတာင္းဆို ပိုင္ခြင့္ ရွိေရးအတြက္ ေနရာႏွင့္ အခြင့္အေရးတို႔ကို အသိအမွတ္ျပဳရန္ အေရးႀကီးသည္။ မတရား က်ဴးလြန္ ခံခဲ့ရေသာ လူမ်ား၏ ဒုကၡကို ေျဖသိမ့္ေပးႏုိင္မည့္ လမ္းစ ရွာေဖြေပးရေပလိမ့္မည္။

ေရႊဝါေရာင္ ၄ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ကာလသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးႏွင့္ တရားမွ်တေရးအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုး အခ်ိန္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ဒီမုိကေရစီ ေျခလွမ္းကို စမည့္အခ်ိန္တြင္ အနစ္နာခံခဲ့သူမ်ားအား ခ်န္မထားသင့္ေပ။ အက်ဥ္းခ် ခံထားရသည့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား ႁခြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးျခင္းသည္သာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး အတြက္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ဟု ဆိုႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

သို႔မွာသာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့သူမ်ား ခံစားခဲ့ရေသာ နာက်င္မႈမ်ားအတြက္ နားလည္စာနာမႈႏွင့္ အသိအမွတ္ ျပဳေပးရာ ေရာက္မည့္အျပင္၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ၾကားမွ အာဃာတမ်ား ေလ်ာ့ပါးႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပလိုပါသည္။     ။