ေခတ္စကားျဖင့္ဆုိရေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ၿပိဳင္စံရွားေသာ ပုဂၢဳိလ္ထူး ျဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏။ အဓမၼမင္းႏွင့္ အဓမၼမင္းေျမႇာင္တုိ႔၏ အဓမၼတရား စီရင္မႈကုိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္မွ ႏိႈင္းရေကာင္းလားဟု အျပစ္တင္ လွ်င္လည္း ခံရမည္သာ ျဖစ္သည္။ဤသီတင္းပတ္မ်ားအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားကုိ ဘယ္တုန္းကမွ မၾကားဘူးေသာ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ ျပစ္ဒဏ္ေပး စီရင္ျခင္းမ်ားကုိ ၾကားရေသာေၾကာင့္ မေနႏုိင္မထုိင္ႏုိင္ ဤေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
အတုလဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ျဖင့္ ရည္ၫႊန္းရျခင္းမွာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းတရားမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။
အတုလ ႏုိင္ငံေတာ္
ျမန္မာျပည္ကုိ အုပ္စိုးခဲ့ေသာ ဗမာအစုိးရ အဆက္ဆက္တုိ႔က ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူမ်ဳိးစုေပါင္း တရာေက်ာ္ ေနထုိင္သည္ဟု ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ဤလူမ်ဳိးစုေပါင္း တရာေက်ာ္ကုိ ဘယ္သူက ဘယ္ေနရာမွာ ကြင္းဆင္း၍ ဘယ္သုိ႔ဘယ္ပုံ ေရတြက္ကာ စာရင္းအင္း ျပဳစုခဲ့ေၾကာင္းကုိ ဦးကုလားရာဇ၀င္၊ မွန္နန္းရာဇ၀င္မွ အစ ဘယ္သမုိင္း ရာဇ၀င္က်မ္းမ်ားတြင္မွ တိတိက်က် ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိပါ။ သုိ႔ရာတြင္ ဗမာအစုိးရ အဆက္ဆက္တုိ႔ ဤသုိ႔သာ ဆက္ကာဆက္ကာ ဟစ္ေအာ္လာၾကသျဖင့္ လူအေပါင္းတုိ႔ကလည္း ယင္းကုိ သံေယာင္လုိက္ကာ ေျပာဆုိေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလ၏။
ဤေနရာ၌ ဘာသာစကားႏွင့္ လူမ်ဳိးကုိ ခြဲျခားသိဖုိ႔လုိ၏။ ခ်င္းလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ တေတာင္ေက်ာ္လွ်င္ ဘာသာ စကား တမ်ဳိးေျပာင္းသြားသည္ဟု စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြ ခ်င္းအမ်ဳိးသား ပညာရွင္တေယာက္က ေျပာသျဖင့္ မွတ္သားရဖူး၏။ ကရင္လူမ်ဳိးတြင္လည္း ပုိးကရင္၊ စေကာကရင္ စသည္အားျဖင့္ ဘာသာစကား ကြဲျပားေသး ၏။ ရွမ္းလူမ်ဳိးတြင္လည္း ဘာသာစကား ကြဲျပားမႈေတြရွိ၏။ တရုတ္လူမ်ဳိးတြင္လည္း ဘာသာစကား ကြဲျပားမႈ မ်ားစြာရွိေလ၏။
ဤသုိ႔ ဘာသာစကား ကြဲျပားမႈကုိ ဗမာအစုိးရအဆက္ဆက္တုိ႔က လူမ်ဳိးေပါင္း တရာေက်ာ္သည္ဟု နားလွည့္ ပါး႐ိုက္၍ လွည့္စားေနျခင္းျဖစ္၏။ ဖက္ဒရယ္ အေရးအတြက္ ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေတာင္းဆုိေနၾကေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားကုိ ေသးငယ္လွေသာႏုိင္ငံအတြင္း ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးရလွ်င္ လူမ်ဳိး တရာေက်ာ္ ရွိသည့္အတြက္ ႏုိင္ငံ အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား နေ၀တိမ္ေတာင္ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ ျဖစ္ေစရန္ ေသြးခြဲေျပာဆုိေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ယင္းကုိ နားေယာင္ေနသူတုိ႔ကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ႏုိင္ငံေသးငယ္ေသာ္လည္း လူမ်ဳိးေပါင္းတရာေက်ာ္ ေနထုိင္သည့္အတြက္ ကမၻာတြင္ ဘယ္တုိင္းျပည္ႏွင့္မွမတူ ၿပဳိင္စံရွားသည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ပါေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤႏုိင္ငံသည္ အတုလႏုိင္ငံေတာ္ ျဖစ္ပါေပ၏။
ထုိ႔အျပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ယေန႔အထိ အႏွစ္ ၅၀ တုိင္တုိင္ စစ္တပ္က အမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေတာက္ေလွ်ာက္ အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့သည္။ ကမၻာတြင္ ဘယ္ႏုိင္ငံ ဘယ္တုိင္းျပည္ကမွ စစ္တပ္၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ဤမွ်ၾကာၾကာ မေနခဲ့ၾကရ။ ဤသုိ႔ေသာဂုဏ္ ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကမၻာတြင္ ၿပိဳင္စံရွားေသာ အတုလႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါေပသည္။
အတုလမင္း
ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လက္ရွိအုပ္စုိးေနေသာမင္းသည္ ယုတ္မာသည့္ အရာတြင္ ကမၻာ၌ ၿပိဳင္စံရွားလွ၏။ အာဏာ ရမၼက္ ငမ္းငမ္းတက္ရာတြင္လည္း ကမၻာ၌ ၿပိဳင္စံရွား၏။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ အရာ၌လည္း မည္သူမွ် သူ႔ကုိမယွဥ္ႏုိင္။ ၀ါဒမတူသူတုိ႔ကုိ နည္းအမ်ုဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ႏွိမ္နင္းႏွိပ္ကြပ္၏။ ေနာက္ဆုံး တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ ခါးစည္းခံေနၾကရေသာ ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းတုိ႔ ကင္းေ၀းလုိ ကင္းေ၀းျငား ေမတၱာပုိ႔ ႂကြခ်ီလာၾကသည့္ လက္နက္ဆုိ၍ စီးစရာ ဖိနပ္ပင္လွ်င္ ယူေဆာင္မလာၾကေသာ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ မ်ားကုိပင္လွ်င္ သူ၏အာဏာ ကုလားထုိင္ကုိ ကုိင္လႈပ္သည္ဟုဆုိကာ လက္နက္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းေစ၏။
နာဂစ္မုန္တုိင္း ႐ုိက္ခတ္သျဖင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ ေ၀ေနၾကေသာ တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ကုိ ညႇာတာျခင္း ကင္းမဲ့စြာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားၿပီး အကူအညီေပးမည့္ သူတုိ႔ကုိလည္း မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ကာ ရန္သူအျဖစ္ ႐ႈျမင္လွ်က္ မကူညီ ႏုိင္ေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးပိတ္ပင္၏။ သူ၏ရက္စက္မႈကုိ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားတုိ႔သာမက စၾက၀ဠာကမၻာႀကီး တခုလုံးရွိ လူသားအားလုံးတုိ႔က ရင္သပ္႐ႈေမာ တအံ့တၾသ ျဖစ္ၾကရေလကုန္၏။ ရက္စက္မႈအေပါင္း သရဖူ ေဆာင္းထားသည့္ ဤသုိ႔ေသာ ဂုဏ္ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကုိ ေသနတ္မုိး၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ သန္းေရႊေခၚဆုိ ထုိမင္းၾတား႐ူးႀကီးသည္ အတုလမည္ေတာ္မူပါေပ၏။
အတုလ မင္းေျမႇာင္မ်ားႏွင့္ အတုလ တရားစီရင္မႈ
အုပ္စုိးသူမင္းကုိ အမွီျပဳ၍ ကပ္ေျမႇာင္ ခုိစားေနၾကသည့္ မင္းမႈထမ္း ၀န္ႀကီး ၀န္ေလး စာေရး စာခ်ီ ဒရ၀မ္ တံခါးေစာင့္ အားလုံးတုိ႔ကုိ မင္းေျမႇာင္ဟုေခၚ၏။ ျမန္မာစကားပုံ၌ “မင္းကား ေကာင္းလ်က္ မင္းေျမႇာင္ ဖ်က္၏” ဟူေသာ စကားရွိ၏။ ယခုမူ မင္းကုိယ္တုိင္က ပ်က္စီးေနသျဖင့္ ထုိမင္းကုိ ကပ္ေျမႇာင္ စားေနၾက ေသာ မင္းေျမႇာင္ တသုိက္တုိ႔သည္ကား အထူးဆုိဖြယ္ရာမရွိၿပီ။ တရားမရွိသည့္ မင္းက တရားမဲ့စြာ ခုိင္းေစ ေနသည္ကုိ သိပါလ်က္ အားလုံးေသာ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔သည္ တာ၀န္ေက်ႁပြန္စြာ အမႈေတာ္ ထမ္းေပးေနၾက ေလကုန္၏။
ဘုိးေဘး ဘီဘင္ လက္ထက္မွစ၍ ရတနာအျဖစ္ သတ္မွတ္လာခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္တုိ႔ကုိ ကုိယ္ထိ လက္ေရာက္ မေျပာႏွင့္ စိတ္ျဖင့္ ျပစ္မွား မိလွ်င္ပင္ အျပစ္ႀကီးသည္ဟု သိေနပါလ်က္ သူတုိ႔၏ အထက္ လူႀကီးေတြ ခုိင္းေစသည့္အတုိင္း ႐ုိက္ႏွက္ျခင္း၊ ကန္ေၾကာက္ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳျခင္းတုိ႔ျဖင့္ အမႈေတာ္ ေက်ႁပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေပးေနၾကေလ၏။ ေကာင္းလုိက္သည့္ မင္းမႈထမ္း၊ သခင့္အေပၚ သစၥာေစာင့္သိ ရာ၌ တုဘက္မရွိ ၿပိဳင္စံရွားလွသည့္ အတုလမင္းမႈထမ္း၊ အတုလမင္းေျမႇာင္မ်ား ပီသၾကပါေပသည္။
ဤသုိ႔ အမႈေတာ္ ေက်ႁပြန္ျခင္းအတြက္ သူတုိ႔၏ အထက္ဆရာႀကီးမ်ားက ခ်ီးျမႇင့္ေျမႇာက္စား ၾကျပန္သျဖင့္ သခင္အားရ ကၽြန္ပါး၀ျဖစ္ကာ ျပည္သူလူထုကုိ တရားလက္လြတ္ ပရမ္းပတာ ျပဳမူဆက္ဆံလာၾကသည္။
အျပစ္မရွိသူတုိ႔ကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ဖန္းဆီး၍ မတရား အျပစ္ေပး စီရင္ခ်က္ခ်ေနၾကသည္။ ျမန္မာျပည္မွာေရာ ကမၻာမွာပါ ဘယ္တုန္းကမွမၾကားဘူးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္အျပစ္ေပး၍ စီရင္ခ်က္ခ်ေန ၾကသည္။ ဤသုိ႔ စီရင္ခ်က္ခ်ေပးသည့္ တရားသူႀကီးမ်ားသည္ မတရားမွန္း မသိ၍ေတာ့မဟုတ္၊ အားလုံး သိၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ သုိ႔ပါလ်က္ ဤသုိ႔ စီရင္ခ်က္ ခ်ေပးရျခင္းမွာ သူတုိ႔ အထက္လူႀကီးမ်ား အမ်က္ေတာ္ရွ မည္ကုိ ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
ယင္းသည္ အဂတိတရား ေလးပါးတုိ႔တြင္ ေၾကာက္၍ အဂတိလုိက္စားျခင္း ဘယာဂတိ အမ်ဳိးအစား ျဖစ္၏။ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အဂတိ လုိက္စားသည္ ျဖစ္ပါေစ၊ အဂတိလုိက္စားသူသည္ အပါယ္ငရဲသုိ႔ သြားရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တရားသူႀကီးမ်ားႏွင့္ တရားေရး ၀န္ထမ္းမ်ား သိထားသင့္ၾက၏။
ပုိ၍ဆုိးသည္မွာ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ မတရားေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းျဖစ္၏။ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘ ဆရာ တည္းဟူေသာ အနႏၲငါးပါးတုိ႔ကုိ အက်ဳိးစီးပြားထိခုိက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ အလြန္ႀကီးေလးသည့္ ကံႀကီး ကုိ က်ဴးလြန္ေနျခင္းျဖစ္၍ သံသရာတခုလုံး အပါယ္ငရဲ၌ ေခါင္းမေဖာ္ႏုိင္ေအာင္ နစ္ျမဳပ္ေနလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အဓမၼမင္းၾတား႐ူးႀကီးႏွင့္တကြ သူ႔အေပၚ တာ၀န္ အလြန္ေက်ႁပြန္ၾကသည့္ တရားသူႀကီးမ်ား အထူးသတိခ်ပ္သင့္ ၾကသည္။
ႏုိင္ငံေကာင္းေစခ်င္၍ ႏုိင္ငံံ့အေရး ျပဳလုပ္ၾကသူမ်ားကုိ လူသတ္သမား ဒုစ႐ုိက္သမားေတြထက္ အဆမ်ားစြာ ႀကီးေလးသည့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္အျပစ္ေပးျခင္းေၾကာင့္ စၾက၀ဠာ ကမၻာႀကီး တခုလုံးက အံ့ၾသျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္ၾကရေလကုန္သည္။
ေၾသာ္ ... အတုလ တရားစီရင္မႈႀကီးပါတကား။
ယခုလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကုိ ကမၻာေပၚတြင္ ဘယ္တုိင္းျပည္ႏွင့္မွ မတူသည့္ စည္းကမ္းျပည့္၀ၿပီး ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ေသာ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ၾကဦးမည္ဆုိသျဖင့္ ဤစၾက၀ဠာႀကီး အတြင္း အတုလ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတခု ေပၚထြန္းလာေပဦးေတာ့မည္။
အုိ ... လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ႔ ရင္သပ္႐ႈေမာ တအံ့တၾသျဖင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္႐ႈၾကပါကုန္။ ။
စာေရးသူ အရွင္ရတနသည္ ျပည္ပတြင္ ပညာဆည္းပူးေနေသာ ရဟန္းတပါးျဖစ္ပါသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
