ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္အတြင္းက ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အင္အားျပင္းတဲ့ ဗုံး ၄ လံုး ေပါက္ကြဲခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္အသစ္ ေနျပည္ေတာ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ေရႊမႏၲေလးနဲ႔ တပ္ၿမိဳ႕ ျပင္ဦးလြင္ တို႔မွာပါ။ စစ္တပ္ႀကီးစိုးၿပီး ပေဟဠိဆန္လွတဲ့ ဒီလုိႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ဗံုးကြဲတာဟာ ဆန္းတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗံုးကြဲတဲ့အခါတုိင္းမွာ ေပါက္ကြဲမႈနဲ႔ အဲ့ဒီေနာက္ဆက္တြဲ အေျခအေနေတြက ျမန္မာျပည္မွာ လံုၿခံဳေရးအာမခံခ်က္၊ တရားခံကို ဥပေဒအရအေရးယူဖို႔ ျမင္သာထင္သာရွိၿပီး ထိေရာက္တဲ့စနစ္ မရွိဘူးဆိုတာကို ထင္ရွားေစတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗံုး ၄ လံုးမွာ ၃ လံုးက မိနစ္ပိုင္းေလးပဲျခားၿပီး ေပါက္ကြဲခဲ့တာပါ။ ပထမဗံုးက မႏၲေလးေစ်းခ်ဳိအနီး ဂ်စ္ကားထဲမွာ ကြဲတာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဒုတိယဗံုးက ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာျပတိုက္နားက လူေနအိမ္တလံုးကို ပ်က္စီးေစခဲ့ပါတယ္။ တတိယ ဗံုးကေတာ့ တပ္ၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ ေတာင္ေပၚ အပန္းေျဖစခန္းလည္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာျပည္က အေကာင္းဆံုး စစ္တကၠသိုလ္ အပါအဝင္ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ အင္စတီက်ဳ ၄ ခုရွိတဲ့ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕က ေနရာတခုမွာ ကြဲခဲ့တာပါ။ တတိယဗံုးကြဲၿပီးလို႔ ၃ နာရီမျပည့္ခင္မွာပဲ ပထမဗံုးကြဲတဲ့ ေနရာတဝုိက္က အမိႈက္ပံုအနီးမွာ စတုတၳဗံုး ကြဲခဲ့ျပန္ပါတယ္။
မႏၲေလးနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္က ဗံုးေပါက္ကြဲမႈဓာတ္ပံုေတြဟာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ လူမႈကြန္ရက္ျဖစ္တဲ့ Facebook ကေနတဆင့္ ျမန္မာေတြၾကားမွာ ျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အစိုးရရဲ႕ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာထဲမွာ ဗံုးကြဲတဲ့သတင္း ပါလာပါတယ္။ ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ အိမ္ႏွစ္လံုးနဲ႔ ကားတစီး ပ်က္စီးသြားတယ္၊ ၃ ေယာက္ ဒဏ္ရာရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ စိုးရိမ္ရတဲ့အေျခအေနမရွိဘူး စသည္ျဖင့္ေပါ့။
ဒီဗံုးခြဲမႈေတြဟာ ၂၀၁၀ ဧၿပီမွာ ဆက္တိုက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗံုးခြဲတိုက္ခုိက္မႈေတြလိုမ်ဳိးပဲ အစီအစဥ္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပံုရပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက မူဆယ္မွာရွိတဲ့ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ကုန္သြယ္ေရးဂိတ္ကို ဧၿပီ ၁၄ မွာ တႀကိမ္၊ ရန္ကုန္က သႀကၤန္ေရကစားမ႑ပ္ကို ဧၿပီ ၁၅ မွာ တႀကိမ္နဲ႔ ျမစ္ဆံုက ေရကာတာစီမံကိန္းကို ဧၿပီ ၁၇ မွာ တႀကိမ္ ဗံုးခြဲခဲ့တာကိုး။ မတူတာတခုကေတာ့ ဒီတႀကိမ္ ေပါက္ကြဲမႈေတြဟာ ထိခိုက္ေသေၾက ဒဏ္ရာရမႈ အမ်ားႀကီးမရွိဘဲနဲ႔ ပစ္မွတ္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့ပံုရတာပါပဲ။
အခုလိုဗံုးခြဲမႈေတြဟာ ျမန္မာစစ္တပ္က ကခ်င္၊ ရွမ္းနဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္ေတြမွာရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြကို စစ္ဆင္ေရးဆင္ႏႊဲဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္ အနည္းငယ္အတြင္း ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ျမစ္ႀကီးနားအပါအဝင္ ျမန္မာျပည္က ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ဗံုးကြဲတာ ၆ ႀကိမ္ထက္မနည္း ရွိခဲ့ပါၿပီ။
ေမလ ၁၈ ရက္ေန႔တုန္းက ရထားတစင္းေပၚမွာ ဗံုးကြဲၿပီး ခရီးသည္ ႏွစ္ေယာက္ေသ ကိုးေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္နားမွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီဗံုးခြဲမႈကို ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ံုး (KNU) ရဲ႕ လက္ခ်က္လို႔ အစိုးရက စြပ္စြဲပါတယ္။ ဇြန္လ ၁၀ ရက္္ေန႔မွာလည္း ေနျပည္ေတာ္က ေစ်းမွာ ဗံုးေနာက္တလံုးထပ္ကြဲၿပီး လူႏွစ္ဦး ဒဏ္ရာအနည္းငယ္ရခဲ့ျပန္ပါတယ္။ လူအဖမ္းအဆီးတခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့တယ္လို႔ ေရွ႕ေျပးသတင္းထြက္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းသတင္းေတြ ေရေရရာရာ မၾကားရေတာ့ပါဘူး။
အခု တႀကိမ္မွာေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔လက္ခ်က္ဆိုတာကို ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ တိတိက်က် ေရးမထားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ “ေသာင္းက်န္းသူမ်ားအေနျဖင့္ ျပည္သူမ်ား အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ ရရွိထားၿပီးျဖစ္သည့္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ ပ်က္ယြင္းသြားေစရန္ ရည္ရြယ္လ်က္ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးမႈမ်ားကို အစဥ္တစိုက္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိရာ ယခုအခါ လူစည္ကားရာ အတြင္းပိုင္းေနရာမ်ားအထိ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးႏိုင္ေရးအတြက္ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးေရးသမားမ်ားကို ေငြေၾကးပမာဏာ မက္လံုးေပး၍ ျဖားေယာင္းစည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းၿပီး ေစခိုင္းလ်က္ရွိေၾကာင္း” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။
တခါ ဗံုးကြဲမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗံုးခြဲမႈမွာ သံသယရွိတဲ့ ရွမ္းအမ်ိဳးသား ၃ ဦးကို အစိုးရက ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ထားတယ္လို႔ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာထဲမွာ ဗုဒၶဟူးေန႔က ေရးထားျပန္ပါတယ္။ ဒါတင္မက ဗံုးကြဲမႈအတြက္ သံသယရွိတဲ့ ကခ်င္အမ်ိဳးသား ၂ ဦးကိုလည္း မႏၲေလးမွာ ဖမ္းထားတယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။ အဲ့ဒီသံသယ ရွိသူေတြဟာ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ပတ္သက္တယ္ဆိုတာကို အာဏာပိုင္ေတြက အခုထိ ေျပာဆိုျခင္း မရွိေသးပါဘူး။
ဒါကေတာ့ ဗံုးကြဲမႈျဖစ္တုိင္းမွာ အစိုးရက လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတဲ့ နည္းပါပဲ။ ပထမအေနနဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြကို အစိုးရက ဆက္လက္တိုက္ခိုက္ေနတာဟာ မွန္တယ္ဆိုတာကို ျပဖို႔ “ေသာင္းက်န္းသူ” ေတြရဲ႕ လက္ခ်က္လို႔ ႐ိုးမယ္ဖြဲ႔မယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္မႈနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္မႈမရွိတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ မ်က္စိစပါးေမြးစူးေနသူ ၃၊ ၄ ေယာက္ကို ဖမ္းမယ္။ အဲ့ဒီလို အဖမ္းခံရသူေတြဟာ ဗံုးကြဲမႈနဲ႔မဆိုင္တဲ့ အျခားျပစ္မႈေတြနဲ႔ ေထာင္ခ်ခံရတာခ်ည္းပဲ။ ဥပမာအေနနဲ႔ ျပရမယ္ဆိုရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ သႀကၤန္ ရန္ကုန္ဗံုးကြဲမႈအၿပီးမွာ အဖမ္းခံခဲ့ရတဲ့ လူ ၅ ေယာက္ဟာ အဲ့ဒီဗံုးခြဲမႈနဲ႔ ဘယ္ေသာအခါကမွ အခ်ိတ္ အဆက္မရွိေပမယ့္ အျခားအမႈေတြဆင္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၁၁ ႏွစ္ထိ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။
ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူေတြကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဗံုးခြဲသူေတြဟာ အေသအေပ်ာက္မရွိဘဲ ပစ္မွတ္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ စြမ္းရည္ကို ျပခ်င္ပံုရတယ္လို႔ ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အခုလို အစီအစဥ္ရွိရွိ ထိထိမိမိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈဟာ ေတာတြင္းအေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသားတပ္ေတြမွာ ရွိတဲ့ စြမ္းရည္ထက္ကို သာလြန္ေနတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။
ျပႆနာက ျဖစ္ပြားခဲ့သမွ် ဗံုးကြဲမႈေတြထဲက ဘယ္ဗံုးကြဲမႈကိုမွ အစိုးရလံုၿခံဳေရးအရာရွိေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊ တာဝန္ယူမႈ ရွိရွိနဲ႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈ လုပ္ခဲ့တာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ မႈခင္းေဆးပညာဆိုင္ရာ သက္ေသခံ အေထာက္အထားေတြ စုေဆာင္းတာ၊ အခ်က္ အလက္ေတြကို လူထုထံခ်ျပတာ စသည္ျဖင့္ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုမလုပ္ခဲ့လို႔လည္း ျမန္မာျပည္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အစိုးရ အာဏာပိုင္ေတြအေပၚ အယံုအၾကည္ မဲ့လာတဲ့အျပင္ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ဖန္တီးဖို႔နဲ႔ အတိုက္အခံေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ၿပီး အာဏာဆက္ကိုင္ထားဖို႔ အတြက္ အစိုးရကိုယ္တိုင္ကမ်ား ဒီလို ေဖာက္ခြဲမႈေတြကို စီစဥ္ေဆာင္ရြက္တာလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္။
ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ေနထိုင္ၾကသူေတြကေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔ ဗံုးကြဲတာေတြကို ေၾကာက္လန္႔တဲ့အတြက္ အခုဆိုရင္ လူစည္ကားတဲ့ ေစ်းလို၊ မီးရထားဘူတာရံုလိုမ်ိဳး ေနရာေတြကို ေရွာင္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဗံုးကြဲမႈေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံသူေတြၾကားမွာပါ စိုးရိမ္မႈေတြ ျဖစ္လာေစပါတယ္။ ဇူလိုင္လထဲမွာ နယ္ကို ခရီးထြက္ဖို႔နဲ႔ အဲ့ဒီမွာရွိတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ရံုးေတြဆီသြားဖို႔ အစီအစဥ္ဆြဲထားတယ္လို႔ သူက ဆိုတာကိုး။ သူတို႔အတြက္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈ ပိုျဖစ္ေစတာကေတာ့ တကယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၂၀၀၃ ကလိုမ်ိဳး နယ္ေတြဆီ ခရီးထြက္မယ္ဆိုရင္ “အၾကမ္းဖက္ေႏွာင့္ယွက္မႈ” နဲ႔ ႀကံဳရလိမ့္မယ္လို႔ အစိုးရမီဒီယာက မၾကာေသးခင္ကပဲ သတိေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အားလံုးအတြက္ အဓိက စိုးရိမ္စရာကေတာ့ ဗံုးကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးမသြားတဲ့အျပင္ တိုးလာေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီဗံုးခြဲတိုက္ ခိုက္မႈေတြကို ႀကိဳးကိုင္သူေတြနဲ႔ က်ဴးလြန္သူေတြဟာလည္း လြတ္ေနဆဲပါ။ တိုက္ခိုက္မႈေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူပဲ ရွိေနေန သူတို႔အေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ပစ္မွတ္ေတြကို အမ်ားျပည္သူ ထိခိုက္ေသေၾကဒဏ္ရာရမႈ ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီး ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ျပသခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတိုက္ခို္က္မႈေတြဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ တာဝန္ခံမႈ တာဝန္ယူမႈ မရွိပါဘူး။
ဗံုးခြဲသူေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရန္ကုန္မွာ ဆက္ေနေအာင္ ေျခာက္လွန္႔လိုတဲ့ အစိုးရေအးဂ်င့္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ဒီဗံုးကြဲမႈေတြကို အကာအကြယ္ယူၿပီး သူ႔ကို လုပ္ႀကံဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဗံုးခြဲမႈေတြဟာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြကို သိကၡာခ်ဖို႔နဲ႔ ႏွိမ္နင္းဖို႔ အစိုးရရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း အစိုးရအေနနဲ႔ ထိုးစစ္ကို ဆက္ဆင္ႏႊဲေနမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕ျပေပ်ာက္ၾကားနည္းနဲ႔ ျပန္တုံ႔ျပန္မယ္လို႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ အဖြဲ႔ေတြက အစိုးရကို သတိေပးတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးတခုကေတာ့ ဗံုးခြဲမႈေတြဟာ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္မွန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္လာဖို႔ ေႏွးေကြးလြန္းေနတာကို စိတ္ကုန္ေနၾကတဲ့ အစြန္းေရာက္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ေထာက္ျပလိုတာကေတာ့ တစံုတေယာက္က ဒီဗံုးကြဲမႈေတြမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္လို႔ ေျပာလာရင္ေတာင္ တိုက္ခိုက္မႈေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္သူေတြရွိေနတယ္ ဆိုတာကို ဘယ္သူကမွ သိႏိုင္မွာမဟုတ္တဲ့အျပင္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ အႏၱရာယ္နဲ႔ ဆက္လက္ရင္ဆိုင္ရမွာပဲ ဆိုတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ “အစိုးရသစ္” ရဲ႕ ဗံုးကြဲမႈေတြအေပၚ တု႔ံျပန္တာက ရန္သူကို အျပစ္တင္မယ္၊ သက္ေသအေထာက္အထားေတြကို ဖုန္းကြယ္ပစ္မယ္ဆိုတဲ့ အစိုးရေဟာင္းရဲ႕ နည္းနာအတိုင္း ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
အစိုးရလူေတြအေနနဲ႔ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္မႈေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ ဗံုးခြဲ တိုက္ခိုက္မႈေတြကို ကိုင္တြယ္ အေရးယူမႈေတြဟာ သိပ္ကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ဆန္လြန္းလွပါတယ္။ တရားခံေတြကို ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူႏိုင္ျခင္း မရွိ႐ံုမက အဲ့ဒီ ဗံုးကြဲမႈေတြကို အေၾကာင္းျပၿပီး ဖိႏွိပ္မႈေတြ လုပ္ခ်င္သေလာက္ လုပ္လို႔ရတာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အရပ္သားအစိုးရအမည္ခံ အစိုးရသစ္အေနနဲ႔ အရင္အစိုးရေဟာင္း အတိုင္းပဲ ဆက္လုပ္တယ္၊ အစိုးရသစ္မွာ တာဝန္ရွိသူေတြဆိုတာလည္း နည္းနာေဟာင္းအတိုင္း သြားေနတဲ့ အစိုးရေဟာင္းက လူေတြပဲျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို သက္ေသျပေနတာလို႔ပဲ ေကာက္ခ်က္ခ်႐ံုကလြဲလို႔ တျခားမရွိေတာ့ေၾကာင္းပါ။
Just Too Convenient by Yeni ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆို ေဖာ္ျပသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
