၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အျဖစ္ ၀င္ေရာက္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ဖူးသူ ဦးေအာင္သန္းကို ပါတီ၏ စီပြားေရးမူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ဧရာ၀တီမဂၢဇင္း၏ ေရြးေကာက္ပြဲစာမ်က္ႏွာ တာ၀န္ခံ ထက္ေအာင္က ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ေမး။ ။ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီရဲ႕ မူ၀ါဒလုပ္ငန္းစဥ္ထဲမွာ “အစိုးရအရင္းရွင္စနစ္ (State Capitalism) သို႔ ဦးမလွည့္ေရးအတြက္ လြတ္လပ္စြာယွဥ္ၿပိဳင္ေရာင္း၀ယ္တဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကို က်င့္သံုးမယ္” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ လက္ရိွတိုင္းျပည္မွာ သြားေနတဲ့စီးပြားေရး ပံုသ႑ာန္က အစိုးရအရင္းရွင္ပံုစံ သြားေနတယ္လို႔ ယူဆပါသလား။ ဘယ္လိုအေၾကာင္း အခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဒီလိုယူဆထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အစိုးရ သတင္းစာေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕လက္၀ယ္မွာ ရိွရမယ္၊ တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ လက္၀ယ္မွာရိွရမယ္လို႔ သူတို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ လက္၀ယ္မွာ ရိွရမယ္ဆိုတဲ့အခါၾကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အယူအဆက ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ဆိုတာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွား ေရာင္း၀ယ္တာမ်ိဳး ျဖစ္ရမယ္။ အဲဒီေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးပံုသ႑ာန္နဲ႔ စီးပြားေရးဟာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕လက္၀ယ္ရိွရမယ္ဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္က ဆန္႔က်င္ဖက္ လာျဖစ္တယ္။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပီပီျပင္ျပင္သြားမယ္ဆိုရင္ စီးပြားေရးကို လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ပဲ လုပ္ခြင့္ရိွရမယ္ ဆိုတဲ့အျမင္ က်ေနာ္တို႔မွာရိွပါတယ္။
ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ကို ပီျပင္ေအာင္လုပ္တဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ပါတီအေနနဲ႔ မူ၀ါဒခ်မွတ္ထားတာက “လူမႈစီးပြားဘ၀ ျမႇင့္တင္ေရးအသင္း” ေတြကို ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္သြားမယ္။ အဲဒီ အသင္းေတြကသာလ်င္ အေျခခံလူတန္းစားအလႊာကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ သြားႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို အသင္းမ်ိဳး လုိအပ္သလဲဆိုေတာ့ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္မွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသားတဲ့သူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခားက ၀င္ေရာက္လာမယ့္ အရင္းအႏွီးေတြက အၿပိဳင္အဆိုင္ ကုမၸဏီေတြ ထူေထာင္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေစ်းကြက္ကို ဥပမာ - ကုန္ေစ်းႏႈန္း သတ္မွတ္တဲ့ကိစၥေတြကို အဲဒီ အဖြဲ႕အစည္းေတြ လက္ထဲမွာပဲ လံုး၀ မေရာက္ရေအာင္ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားေတြၾကားထဲမွာ ဒီလိုအသင္းေတြကို ဖြဲ႕စည္းသြားမွာပါ။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ လယ္သမားက ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕ သံုးပံု ႏွစ္ပံုေလာက္ ရိွေနေတာ့ ေက်းရြာကိုအေျခခံၿပီး ဖြဲ႕စည္းသြားမွာပါ။ ေက်းရြာဘဏ္ သေဘာေဆာင္ၿပီး ရြာလူထုက ထည့္၀င္တဲ့ေငြရင္းက နည္းရင္ ႏိုင္ငံေတာ္က အစ ပထမမွာ ေငြရင္း မတည္ ထည့္၀င္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္တိုင္ရပ္တည္ လာႏိုင္တဲ့အခါ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ေငြရင္းကို တျဖည္းျဖည္း ႏုတ္ယူသြားမယ့္ ပံုစံျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်းရြာလူထုရဲ႕ လူမႈစီးပြားဘ၀ကို ကူညီႏိုင္မယ့္ ေက်းရြာပိုင္ ဘဏ္တခု ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ေမး။ ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု အာဏာရိွစဥ္က ျပည္ေတာ္သာ စီမံကိန္းဆိုၿပီး လုပ္သြားခဲ့တာရိွတယ္။ အခု ပါတီ အေနနဲ႔ စီးပြားေရး မူ၀ါဒေတြကို ခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ ဦးႏုေခတ္က မူ၀ါဒေတြကို ျပန္လည္ ထင္ဟပ္ထားတာ ရိွပါသလား။
ေျဖ။ ။ တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြကို ထင္ဟပ္ထားပါတယ္။ အခုလို အသင္းဖြဲ႕စည္းမႈမ်ိဳးေတြက ဟိုတုန္းက ရိွခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ပါတီရဲ႕မူ၀ါဒမွာ သံုးႏႈန္းထားတာက “အေသးစား ေငြေၾကး အစုအဖြဲ႕” ေပါ့။ ဒီလိုဖြဲ႕စည္းမႈကို ႏိုင္ငံေတာ္က ဦးေဆာင္ လုပ္မွာလား။ ျပည္သူေတြက သူတို႔သေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ရိွမွာလား။
ေျဖ။ ။ ႏိုင္ငံေတာ္အပိုင္းက ဒီလိုဖြဲ႕စည္းခြင့္ရေအာင္ ဥပေဒျပဌာန္းၿပီး လုပ္ေဆာင္ေပးမွာပါ။ အေပၚကေန ဖြဲ႕စည္း မေပးပါဘူး။ ရပ္ရြာထဲမွာ ရပ္ရြာလူထု လက္ခံတဲ့သူေတြက သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ဖြဲ႕စည္းရမွာပါ။ ဒါက ဒီမိုကေရစီသေဘာရဲ႕ အႏွစ္ သာရ တခုပါပဲ။ အလားတူ ၀န္ထမ္းေတြ ထဲမွာလည္း ဒီလိုအဖြဲ႕မ်ိဳး ထူေထာင္သြားမွာပါ။ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ ဥပမာ ဖဆပလ ေခတ္က “ဗာစီတီ ကြန္ကိုး” ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္ ၀န္ထမ္းေပါင္းစံုအဖြဲ႕ ရိွတယ္။ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ကိစၥေတြကို အဲဒီလိုအသင္းမ်ိဳးေတြက ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ေအာင္ ဖြဲ႕စည္းသြားမွာပါ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္း အတက္အက်ေၾကာင့္ သူတို႔အေပၚ သက္ေရာက္မႈေတြကို ကာကြယ္လို႔ရေအာင္ပါ။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္အထိ စဥ္းစားထားသလဲဆိုေတာ့ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုး ေစ်းသည္ ေတြဟာ ေန႔ျပန္တိုး (ေငြေခ်းရတဲ့) ဘ၀နဲ႔ပဲလည္ေနၿပီး အဲဒီဘ၀က မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကဘူး။ သူတို႔အတြက္လည္း ဒီလို အဖြဲ႕အစည္းေတြ ထူေထာင္မွာပါ။ အရင္းအႏွီးကို အတိုးႏႈန္း သက္သက္သာသာနဲ႔ ထုတ္ေပး ႏိုင္မယ္၊ ေနာက္ပိုင္း သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အရင္းအႏွီးရိွလားတဲ့ အထိျဖစ္လာမွာပါ။
ေမး။ ။ ဒီႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ဆန္စပါး အထူးျပဳ အသင္းတခုဖြဲ႕လိုက္တယ္။ အဲဒီအသင္းက စပါး စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ ဆီကေန ေစ်းကြက္မွာ ေရာင္းခ်တဲ့အထိ လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုအသင္းအဖြဲ႕မ်ိဳးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီက ဖြဲ႕စည္း လုပ္ေဆာင္မဲ့ အသင္းအဖြဲ႕ ဘာမ်ား ကြာျခားမႈ ရိွပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ခ်င္တဲ့ အသင္းအဖြဲ႕က အဲဒီလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအသင္းအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ကုန္သည္ႀကီးေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဖြဲ႕ထားတာပါ။ က်ေနာ္တို႔က ကုန္သည္ႀကီးေတြရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားကို မၾကည့္ဘူး။ ေအာက္ေျခလူတန္းစားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ၾကည့္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျခင္းေရာ၊ ပံုသ႑ာန္ျခင္းေရာ မတူပါဘူး။ ေနာက္တခုက အကန္႔အသတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစ်းကြက္ပံုစံကို ေျပာင္းပစ္ခ်င္တယ္။ ဥပမာ ေလာင္စာဆီျဖန္႔ျဖဴးမႈကို ပုဂၢလိကကို ခ်ေပးတယ္။ ဒီ ေလာင္စာဆီကို ၀ယ္ဖို႔ေရာင္းဖို႔ဆိုတာ အၿပိဳင္အဆုိင္ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ က်ေနာ္တို႔အျမင္က အကန္႔အသတ္ ရိွတယ္။ ဆိုလိုတာက ၿပိဳင္ဆိုင္မႈကို တားဆီး ခံေနရတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကို မလိုခ်င္ပါဘူး။
ေမး။ ။ ေလာင္စာဆီေစ်းကြက္ကို ၀င္ႏိုင္ဖို႔ အကန္႔အသတ္ ရိွေနတယ္ဆိုတာက ေငြရင္း အင္အားမ်ားလို႔ ဒီေစ်း ကြက္ထဲ မ၀င္ႏိုင္တာရယ္၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို သီးျခားရရိွေနတဲ့ လူတန္းစား တရပ္ရိွေနတာရယ္ေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္မွန္သလား။
ေျဖ။ ။ မွန္ပါတယ္၊ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့ အခါၾကေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို ဖြင့္ေပးေပမယ့္ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ လူအမ်ားစုက ေငြေၾကးအင္အား မျပည္စံုတဲ့ အေျခအေနမွာ ေငြေၾကးျပည့္စံုတဲ့ လူနည္းစုေလာက္ကပဲ လုပ္ႏိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီအေျခအေနကို ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ အာဆီယံ ႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ မေလးရွား၊ စင္ကာပူနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔မွာ စီးပြားေရးဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ပံုသ႑ာန္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံျခားတိုက္ရိုက္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ (FDI) က အဓိက ေမာင္းႏွင္ အားျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ကမၻာ့ဘဏ္နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကး ရန္ပံုေငြအဖြဲ႕ေတြဆီကလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေခ်းေငြေတြ အလံုးအရင္းနဲ႔ ရၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနေၾကာင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ လုပ္ခံထားရတယ္။ ဒီပိတ္ဆို႔မႈေတြက ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ ကာလေတြမွာလည္း ဆက္ၿပီးရိွေနႏိုင္တဲ့ အရိပ္လကၡဏာေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ တိုင္းျပည္ထဲ ၀င္လာေအာင္ ဘယ္လိုမူ၀ါဒေတြ ခ်မွတ္ထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အထက္ကေျပာခဲ့သလို ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို ပီပီျပင္ျပင္ ေဖာ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ၀င္လာမယ့္ အရင္းအႏွီးေတြအတြက္ အာမခံခ်က္ရိွရပါမယ္။ ဒါဆိုရင္ ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြက ၀င္လာမွာပါ။ အခုလည္း အေမရိကန္ကေျပာေနတဲ့ အသံတခုရိွပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ သူတို႔ဘက္ကလည္း အေျပာင္းအလဲလုပ္မယ္လို႔ အသံေပးေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ေမး။ ။ အေမရိကန္က အေျပာင္းအလဲ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့အသံက ရန္ကုန္မွာ အေျခစိုက္ အေမရိကန္သံရံုးနဲ႔ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံမႈကေန ရလာတဲ့ သတင္းစကားလား။
ေျဖ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး၊ အေမရိကန္အစိုးရပိုင္းက က်ေနာ္တို႔ဆီ လာတုန္းက ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့အပိုင္းကို ေျပာတာပါ။
ေမး။ ။ လက္ရိွ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္ဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီက မဲအားလံုးနီးပါး ရေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲ အခင္းအက်င္းတခု လုပ္ေနတယ္။ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္လာရင္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီက အတိုက္အခံ ပါတီတခုအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ဘယ္ေလာက္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာလဲ။
ေျဖ။ ။ ႀကံ႕ဖြံ႕ပါတီရဲ႕ အခင္းအက်င္းကေတာ့ အန္မတန္ႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ အလားတူ အေတြ႕အႀကံဳ တခုရိွပါတယ္။ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သန္႔ရွင္းနဲ႔ တည္ၿမဲ ဖဆပလ တို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက အင္အား အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ တည္ၿမဲ ဖဆပလက လူထုေထာက္ခံမႈ မရခဲ့ပါဘူး။ အခုလည္း က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္ေနတာက လူထုမွာ Hidden Desire (ေနာက္ကြယ္က ဆႏၵ) ဆိုတာရိွတယ္။ အဲဒီ ဆႏၵကို လူထုက ထုတ္သံုးႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔က လုပ္ေပး ႏိုင္ရင္ ခုနက အင္အားေတာင့္တင္းပါတယ္ ဆိုတဲ့ ပါတီကို က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြက ေက်ာ္လႊားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ ပါတယ္။ လူထုဟာ အဲဒီ Hidden Desire ေၾကာင့္ မညိႇရပဲ ညီေနၾကတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ေမး။ ။ လက္ရိွ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းအရ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တမႈ ရိွလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တမႈ ဆိုတာက ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ လက္ရိွအေျခအေနမွာ လက္ရိွ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္ ေနတဲ့ ပါတီက အစိုးရ ဌာနေတြအေပၚ သူတို႔ရဲ႕ စည္းရံုးေရးအင္အားက က်ေနာ္တို႔ထက္ သာတာေပါ့။ သူတို႔က လက္ရိွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရိွေနတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ ၀န္ထမ္းအားလံုးကို သူတို႔ မစည္းရံုးႏိုင္ပါဘူး။
| < Prev | Next > |
|---|
