ကာတြန္း ဆရာႀကီး ဦးေဖသိန္း၏ လက္ရာ ကာတြန္းက က်မအတြက္ ထူးျခားေနသည္။ ၾသဂုတ္ ၆ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္သည့္ ဟီရိုရွီးမားအထိန္းအမွတ္ ရုပ္တုႀကီး၏လက္ကို ျခည္ထားေသာ သံႀကိဳးမ်ားက အဂၤလိပ္အကၡရာ ၈ ပံုစံမ်ား ျပတ္ထြက္ေန၏။
|
|
ဧရာဝတီသတင္းေထာက္ ေအးခ်မ္းေျမ့သည္ ၈ ေလးလံုး ကာလက သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသူ တဦးအျဖစ္ ပါဝင္ကာ ဗမာႏိုင္ငံလံုး ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၉ မွ စတင္၍ ျပည္တြင္း စာနယ္ဇင္း ေလာကသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူတဦး ျဖစ္သည္။ |
ထိုေန႔ နံနက္က က်မတို႔ၿမိဳ႕တြင္ မိုးဖြဲဖြဲသာ ရြာေနသည္။ ေရနံခ်က္စက္ရံုမွ ဥၾသသံျဖင့္ အိပ္ရာထခါစ က်မအတြက္ ထူးဆန္းေသာလူသံမ်ားေၾကာင့္ တအံ့တၾသျဖစ္ကာ သြားတိုက္ရင္းတန္းလန္း ၿခံဝင္းအျပင္သို႔ ထြက္ၾကည့္မိေတာ့သည္။ ေရနံခ်က္ စက္ရုံဘက္မွ လူအုပ္ႀကီးၿပိဳဆင္းက်လာသည္။
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း “တို႔အေရး၊ တို႔အေရး” ေႂကြးေၾကာ္ေနသည့္ ေရနံေျမအလုပ္သမားမ်ားမွာ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း က်မတို႔အိမ္ေရွ႕မွျဖတ္၍ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ လုပ္ေနက် လူမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအထဲတြင္ က်မ အစ္ကိုမ်ားႏွင့္ ဦးေလးငယ္လည္း ပါသည္။
“ေက်ာင္းသားေတြက စက္ရံုထိပ္ကေနပိတ္ၿပီး တရားေဟာၾကတာ။ အလုပ္မဆင္းပါနဲ႔၊ ေနဝင္းအစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵျပၾကမယ္။ အားလံုးလိုက္ခဲ့ၾကပါဆိုတာနဲ႔ ဦးငယ္တို႔လည္း အလုပ္ထဲမဝင္ဘဲ လုိက္လာၾကတာ” ဟု ဦးေလးက ေျပာျပသည္။
က်မစိတ္ထဲတြင္ သမိုင္း သင္ခန္းစာထဲက သခင္ဖိုးလွႀကီးတို႔ေခတ္ ေရနံေျမသပိတ္ ...၊ ထုိ႔ေနာက္ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု ႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္လိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ခ်က္ခ်င္း အကႌ်လဲကာ “သမီးလည္း လိုက္သြားမယ္” ဟု ဆုိရင္း ေက်ာင္းသားမ်ားဦးေဆာင္သည့္ အလုပ္သမားထုႀကီးေနာက္က လိုက္ပါသြားခဲ့သည္။ ခြပ္ေဒါင္းအလံ၊ အုပ္စုလိုက္ပါလာသည့္ သံဃာေတာ္မ်ား၊ တို႔အေရး၊ တို႔အေရး ဟစ္ေႂကြးသံမ်ား။
“က်ိဳက္ေဒးယံ်ဳေစတီကို သပိတ္စခန္း ဖြင့္လိုက္ၾကၿပီ” ဟု အေဖက ေျပာျပသည္။ က်ိဳက္ေဒးယ်ံဳေစတီေရွ႕မွာက ကြင္းျပင္ က်ယ္ႀကီးရွိသည္။ ေစတီေဘးတြင္ အာဇာနည္ေက်ာက္တုိင္ ရွိသည္။ အာဇာနည္ေန႔တိုင္း က်မတို႔ ၿမိဳ႕လံုးကၽြတ္ ပန္းေခြခ်ရာ ေက်ာက္တုိင္ေလး။ ထိုေက်ာက္တုိင္ေလးေဘးမွာ ရပ္လ်င္ ကြင္းျပင္ကို အေပၚစီးမွ ျမင္ရသည္။ သပိတ္စခန္း ဖြင့္သည့္ အခ်ိန္မွ စတင္၍ မနက္တခါ၊ ညေနတခါ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပၾကၿပီး ညေနတိုင္း ထိုေနရာမွာ တရားပြဲရွိသည္။ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အရပ္သားမ်ား၊ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ၿမိဳ႕ခံစာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာမ်ား၊ စစ္တပ္က စစ္ဗိုလ္၊ စစ္သားမ်ား ပါမက်န္ တရားတက္ေဟာၾကသည္။
က်မတို႔ ၿမိဳ႕ကေလးက ေက်ာင္းသားေတြ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို နာခံကာ ၿငိမ္ဝပ္လွ်က္ရွိသည္။ သတင္းေတြက ရန္ကုန္ျမစ္ကို ျဖတ္သန္း၍ ၿမိဳ႕ကေလးဆီ ေရာက္လာသည္။ ေရဒီယိုကလည္း ၾကားရသည္။
“ဆန္တျပည္ ႏွစ္က်ပ္ခြဲ စိန္လြင့္ေခါင္းကိုခြဲ၊ ဘဲဥတလံုး သံုးမတ္ စိန္လြင့္ေခါင္းကိုျဖတ္” ဆိုသည့္ အသံမ်ားႏွင့္အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိန္လြင္ ျပဳတ္ၿပီ ဆိုသည့္သတင္း၊ ထို႔ေနာက္ ျမန္မာ့အသံမွေန၍ “အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး အုပ္ျမစ္ခ်ၾကတာေပါ့” ဟု ေလေျပထိုးသံ ေလးႏွင့္ လူအမ်ား ဟားတုိက္ရယ္ေမာၾကေသာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္၏ အသံ ၾကားရျပန္သည္။
ထို႔ေနာက္ သမဂၢမ်ား ဖြဲ႕ၾကသည္။ က်မက ေက်ာင္းသားသမဂၢဝင္၊ အေဖက ၿမိဳ႕နယ္ စာေပႏွင့္စာနယ္ဇင္း သမဂၢ၊ အေမက အိမ္ရွင္မမ်ားသမဂၢ … အသီးသီး ဝင္ၾကသည္။
ႏုိင္ငံပိုင္ သတင္းစာမ်ား၊ ပုဂၢလိက ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ သပိတ္သတင္းမ်ား ပလူပ်ံေနသည္။ မင္းကိုႏုိင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ မိုးသီးဇြန္ စသည့္ နာမည္မ်ားကို က်မတို႔ အထပ္ထပ္ ေျပာၾကသည္။ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ ဆယ္တန္းေအာင္ခါစ၊ ပူပူေႏြးေႏြး ေက်ာင္းသားသမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ က်မကေတာ့ ဟိုတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လို ေနမွာပဲဟု စိတ္ကူးယဥ္မိသည္။
က်မတို႔ အိမ္ကေလးမွာ အေဖ့မိတ္ေဆြမ်ား၏ စုရပ္။ သတင္းမ်ားကို လက္ေရးႏွင့္ေရးၾက၊ လက္ႏွိပ္စက္ျဖင့္ ရိုက္ၾကသည္။ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား ေရးၾကသည္၊ က်မတို႔ ၿမိဳ႕ေလးက လူငယ္ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ၊ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ား အစည္းအေဝး က်င္းပၾကသည္။ တေန႔လံုး ေရးၾကၿပီး ညဘက္ ေစ်းနားက ရွိသမွ် နံရံမ်ားမွာ လုိက္ကပ္ၾကသည္။ က်မလည္း စာမူမ်ားကို ဝင္ကူးေပးသည္။ က်မတို႔၏ နံရံကပ္စာေစာင္ကို လူအမ်ားဖတ္ရႈေနတာ ျမင္ရလ်င္ ပီတိျဖစ္သည္။
က်မအေဖက ကာတြန္း ဆြဲသည္။ သူ႔ ပင္ကိုယ္ လက္ရာကို ဖ်က္ကာ ဆြဲျခင္း ျဖစ္သည္။ ပန္းခ်ီမ်ား ျဖင့္လည္း သရုပ္ေဖာ္ ေပးသည္။ အေဖ့ကို ၾကည့္ၿပီး က်မလည္း ကာတြန္း ဆြဲခ်င္ လာသည္။ အေဖ့ကို ေျပာေတာ့ အေဖက စာရြက္မ်ား၊ ေဘာပင္မ်ားႏွင့္ ေဆးမ်ား၊ စုတ္မ်ား ခ်ေပးသည္။
က်မ ဘဝတြင္ ပထမဆံုးႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ကာတြန္း တကြက္ ျဖစ္၏။ အာဏာရွင္ ဦးေနဝင္းကို ရည္ညႊန္း၍ ေရးဆြဲခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ က်မ၏ ကာတြန္းပံုတြင္ လူတဦး ပက္လက္ လဲက်ေနသည္၊ ေခါင္းမွာ တိုးလွ်ိဳေပါက္၊ အေပါက္ႀကီးႏွင့္ … သေဘာက ဒီလူ ေသဆံုး ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ သူ႔လက္ထဲတြင္ ပန္းတပြင့္ကို မလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ ထားသည္၊ ထို ပန္းပြင့္ေပၚမွာ က်မက “အာဏာ” ဟု ေရးလိုက္သည္။ ေသသည္ အထိ အာဏာကို မလႊတ္သူ ဟူသည့္ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။
၂၂ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ၂၆ ႏွစ္တာ လူထုကိုပိျပားေစခဲ့ေသာ မဆလ စနစ္ဆိုးကေတာ့ ၿပိဳက်ခဲ့သည္။ ဦးေနဝင္းလည္း ေသၿပီ။ သူ႔ စစ္တပ္ကေတာ့ အာဏာကို လက္မလႊတ္ေသး။
< Prev | Next > |
---|