အခုအခ်ိန္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ တန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲေတာ္ရာသီ စ ေနေလာက္ပါၿပီ။
စမ္းေခ်ာင္း၊ ၾကည့္ျမင္တိုင္၊ ကမာရြတ္ စတဲ့ျမိဳ႕နယ္ေတြမွာ သီတင္းကြ်တ္ပဲြျပီးတာနဲ႔တျပိဳင္နက္ ခ်ား ရဟတ္ ေတြ၊ မုန္႔ေစ်းတန္းေတြဟာ က်ေနာ္တို ့လမ္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္ကုိ တန္ေဆာင္တုိင္ပဲြမတိုင္မီ စတင္ ေရာက္ရွိ လာၾကပါတယ္။ က်ဳံးႀကီးလမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္းၾကား အထက္ေမာ္တင္လမ္းမႀကီးမွာလည္း မုန္႔ ေစ်းတန္းေတြ၊ ခ်ားရဟတ္ေတြနဲ႔ ပဲြေစ်းႀကီး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။
လမ္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္ တန္ေဆာင္တုိင္ပဲြကို (၃)ရက္က်င္းပေလ့ရွိပါသည္။ အဖိတ္ေန႔၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ နဲ႔ လျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္ေန႔တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီရက္ေတြမွာ အိမ္တိုင္း လမ္းတိုင္း မီးေတြ ထြန္းၾကပါတယ္။ လမ္းတိုင္းလမ္းတုိင္းမွာ ကထိန္ခင္းၾကျပီး ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလွဴပဲြေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ညေန ၆ နာရီက စျပီး ကီလီလမ္းက လမ္းမေတာ္လမ္း အထိကားေတြ သြားလာလုိ႔ မရေတာ့ပါ။
လမ္းေတြ ပိတ္ထားရပါတယ္။ လမ္းထိပ္တိုင္းမွာ ဇာတ္စင္ငယ္ေလးေတြ ထုိးၾကျပီး လူငယ္ေလးေတြ က ေတးသရုပ္ေဖာ္ေတြ၊ ဟာသဇာတ္လမ္းတိုေလးေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကေလးဘ၀ အခ်ိန္ တုန္းက ရုပ္ေသဇာတ္ သရုပ္ေဖာ္ေတြ လုပ္ၾကတယ္လုိ႔ လူႀကီးေတြကေျပာၾကတယ္။
ရုပ္ေသဇာတ္ သရုပ္ေဖာ္ဆိုတာက ဥပမာ ဥမၼာဒါနီ မိဖုရားၾကီးက သိ၀ိမင္း လွည့္လည္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေလသာ ျပတင္းကေနပန္းႀကဲတာမ်ဳိး။ ေလသာေဆာင္မွာ မိဖုရားက ပန္းဖလားႀကီးကိုင္ထားျပီး ေအာက္မွာ သိ၀ိမင္း က ဆင္ေပၚကေနေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့အခန္းမ်ဳိး သရုပ္ေဖာ္တာ။ သရုပ္ေဆာင္ႏွစ္ဦးစလံုးမလႈပ္မရွားနဲ႔ ဒီအတုိင္း ဇာတ္စင္ေပၚမွာ ၁၀ မိနစ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ေခြ်းျပိဳက္ျပိဳက္ထြက္ျပီး လူေသလုိေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ဇာတ္စင္ေပၚမွာေနရတာ။ သိပ္ပင္ပန္းပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ ေခတ္ၾကေတာ့ စတီရီယိုသီခ်င္းေတြစေပၚတဲ ့ေခတ္ျဖစ္လာျပီ၊ သီခ်င္းဖြင့္ျပီးကတဲ ့ေခတ္ ေရာက္လာတယ္၊ မွတ္မိသေလာက္က စိုးပိုင္၊ ဂ်င္မီဂ်က္(လား႐ႈိးသိန္းေအာင္)၊ တကၠသိုလ္ေအးေမာင္၊ ႏဲြ႕ယဥ္၀င္း၊ တင္မိုးခိုင္ တုိ႔ရဲ႕ေတးသရုပ္ေဖာ္သီခ်င္းေတြမ်ားပါတယ္၊ လမ္းထိပ္တိုင္းမွာလည္းဇာတ္စင္ ရွိၿပီး ေတာ့၊ နာမည္ေတြလည္း ေပးထားပါတယ္။ က်ဳံးႀကီးလမ္းတေလွ်ာက္ လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္၊ ႀကံဳေလဗံုေပြ စတဲ့နာမည္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
စတိတ္႐ိႈး စင္တင္ဂီတတီး၀ုိင္းေတြစတင္ခဲ့တဲ့အထဲမွာ လမ္းမေတာ္ျမိဳ႕နယ္ကစတင္ခဲ့တဲ့အထဲမွာပါတယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားဘူးလုိ႔ဆိုခ်င္ပါတယ္၊ မဟာဗႏၶဳလ လမ္းမႀကီး။ လွည္းတန္းလမ္းထိပ္နဲ ့၁၀ လမ္းထိပ္( ၈၈ အေရးေတာ္ပံုကာလက လူ႔ေဘာင္သစ္ဌာနခ်ဳပ္ရံုးေရွ႕) ၾကားမွာ ဇာတ္စင္တခုရွိခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီဇာတ္စင္ ႀကီး မွာ ျမန္မာ့အသံကာလေပၚတူရိယာတီး၀ိုင္းအဖဲြ႕နဲ႔ ပေလးဘိြဳင္။ L.P.J( ပေလးဘိြဳင္အဖဲြ ့ကြဲျပီးေနာက္ ေပၚလာ ေသာတီး၀ိုင္း)။ အီလက္ထရြန္နစ္မရွင္း စတဲ့့တီး၀ုိင္းေတြဟာ ႏွစ္တုိင္း ေဖ်ာ္ေျဖၾကပါတယ္၊ ျမန္မာ့ အသံက အဆိုေတာ္ ေတြ စံုစံုလင္လင္နဲ ့စတီရီယိုအဆိုေတာ္ေတြအကုန္နီးပါးလာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖၾကပါတယ္၊ အဲဒီ ဇာတ္စင္ကို မာဃ ဇာတ္စင္လုိ ့နာမည္ေပးတာကိုသိရပါတယ္၊ အဲဒီဇာတ္စင္ကုန္က်ေငြကိုလည္း ၉လမ္း တြင္းမွာရွိတဲ ့ငါးပိငါးေျခာက္ပဲြရံုေတြနဲ ့လွည္းတန္း၊ ၁၀ လမ္း မွာေနတဲ ့သူေတြဆီက အလွဴေငြေကာက္ခံျပီး လုပ္ၾကတာလို ့သိရပါတယ္။
ေနာက္တခုက လမ္းမေတာ္တန္ေဆာင္တိုင္မွာ သမိုင္း၀င္ တခုကေတာ့ (၁၃) လမ္း ေအာက္လမ္းမွာ ကာတြန္းျပပဲြတခုႏွစ္စဥ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလမ္းကို ဦးဗဂ်မ္းလမ္း (ကာတြန္းဗဂ်မ္းလမ္း)လို႔လည္းေခၚပါတယ္၊ ကာတြန္းဦးဗဂ်မ္းကိုဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔အမည္ေပးထားတာပါ။
ကာတြန္းေတြဆဲြထားတဲ ့မီးပံုးေတြကို အိမ္တိုင္းရဲ႕ေရွ႕မွာ မီးထြန္းညွိၿပီး ျပသထားပါတယ္။ လူေတြတုိးမေပါက္ ေအာင္ စည္ကားပါတယ္။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြအေၾကာင္း။ ဘတ္စ္ကားေတြအေၾကာင္း။ မိန္းခေလးေတြရဲ႕ ၀တ္ပံု စားပံုးအေၾကာင္းေတြကို ေဖာ္ျပတဲ့ ေခတ္ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့သေရာ္ထားတဲ့ပံုေလးေတြကို ခ်ိတ္ဆဲြတတ္ ပါတယ္၊ တခါတေလ ျပသခြင့္ အပိတ္ခံရတဲ့ ကာတြန္းပံုေတြလည္းရွိပါတယ္။
တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြေတာ္ ကထိန္လွည့္တဲ့ပဲြထဲမွာ ကီလီေစ်း ကထိန္လွည့္ပဲြဟာ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္တဲ့အထဲ မွာပါပါတယ္၊ ကီလီေစ်းအတြင္းမွာ သစ္သီးဒိုင္။ ငါးဒိုင္။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဒိုင္။ အသားဒိုင္။ ေရခဲဒိုင္ စသျဖင့္ ဒိုင္ေတြရွိပါတယ္။ ကထိန္ကာလမွာ ဒိုင္တဒုိင္နဲ ့တဒိုင္အျပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ၾကပါတယ္။ အလွဴေငြေတြဟာ သိန္းခ်ိီရွိတတ္ပါတယ္။
၁၉၇၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္ေတြမွာ ေငြတသိန္းဟာတန္ဖိုးေတာ္ေတာ္ရွိပါတယ္၊ ကထိန္ လွည့္တဲ ့အခါမွာ အရုပ္ႀကီး ေတြနဲ ့တန္ဆာဆင္ထားတဲ ့ကားတန္းနဲ ့လွည့္တဲ့အထဲမွာပါတဲ့လူတန္းႀကီးဟာ ကီလီလမ္းကစရင္ ဘုန္းႀကီး လမ္းအထိေတာင္ အတန္းက မျပတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။
ေနာက္တခါ ခုႏွစ္အတိအက်မမွတ္မိတဲ ့တန္ေဆာင္တုိင္ပဲြေတာ္တစ္ခုမွာျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္အထင္ကေတာ့ ၁၉၇၅ နဲ ့၁၉၇၉ ၾကား ႏွစ္တႏွစ္ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္၊ တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြေတာ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးညမွာ ဘုန္းႀကီးလမ္း အလယ္လမ္းမွာ စာေပေဟာေျပာပဲြ တခုလုပ္ပါတယ္။
ေဟာေျပာတဲ့ စာေရးဆရာေတြကေတာ့ သုေမာင္(စာေရးဆရာႏွင့္ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္)။ ခ်စ္ဦးညိဳ။ ဦးေသာ္က။ ဆရာမႀကီး ေစာမံုညွင္း။ ေအာင္ျပည့္ (အယ္ဒီတာ၊ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္)။ စာေရးဆရာ မင္းေက်ာ္ (၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား အံ့ဘြယ္ေက်ာ္ ဖခင္) တို႔ေလာက္သာမွတ္မိပါတယ္။
အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္တာကေတာ့ ဆရာခ်စ္ဦးညိဳက လကၤာဒီပခ်စ္သူ၀တၱဳထဲက ဒႆဂီရိ အေၾကာင္းကိုေဟာေျပာပါတယ္၊ ဆရာဦးမင္းေက်ာ္က လူငယ္ေတြနဲ ့ပတ္သက္ျပီး အသည္းကဲြတဲ့ အေၾကာင္း။ အဲဒီမွာ အျဖဴဆိုတဲ ့အရက္ျဖဴအေၾကာင္း။ အရက္ျဖဴ က အေရာင္ကျဖဴစင္တယ္။ သန္႔ရွင္း တယ္။ ဘာနဲ ့ေရာေရာရတယ္။ အခ်ိန္မေရြးေသာက္ မူးတယ္။ သစၥာရွိတယ္။ မိန္းမက သစၥာမရွိဘူး။ ေဖာက္ျပန္တတ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေဟာေျပာတာကိုမွတ္မိပါတယ္၊
ဆရာေအာင္ျပည့္ေဟာတာကေတာ ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ဟိုဘက္ပိုင္းနဲ ့၁၉၆၂ ခုႏွစ္ဒီဘက္ပိုင္းမွာ အိမ္ရွင္မမ်ား ေစ်း၀ယ္တဲ့ ကိစၥကိုေျပာတာပါ၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ဟိုဘက္ပိုင္းက အိမ္ရွင္မတစ္ဦးဟာ ေစ်း၀ယ္ရင္ ပိုက္ဆံ (၂) က်ပ္ ရွိရင္ ေစ်းျခင္းေတာင္းအျပည့္။ နုိင္ေတာင္မႏိုင္ဘူး။ ဒုကၡမ်ားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဒီဘက္ပိုင္းမွာအိမ္ရွင္မတစ္ဦးေစ်း၀ယ္ရင္ ပိုက္ဆံ ၁၀၀ ရွိရင္ ေစ်းျခင္းေတာင္းထဲမွာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခိ်ခ်ိ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ။ အိမ္ရွင္မေတြဘယ္ေလာက္သက္သာတဲ့ အေၾကာင္းကို ေဟာေျပာတာပါ၊ နားေထာင္ တဲ့လူေတြဟာ အဲဒီညမွာ လက္ခုပ္လက္၀ါးေတြတီးျပီး ၀ိုင္းအားေပးလိုက္ၾကတာ ေနာက္ေန႔မွာ ဆရာ ေအာင္ျပည့္ နဲ ့ေနာက္တစ္ေယာက္ဖမ္းခံရ တယ္လို႔ က်ေနာ္ ၾကားရပါတယ္၊ မေမ့ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္ပ်က္တစ္ခုပါ။
ဒီေန႔ ေခတ္မွာေတာ့ အဲဒီလို စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ လုပ္ခြင့္မရေတာ့ ပါဘူး၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔အတူ ဆိတ္သုဥ္းကုန္ပါၿပီ။
တန္ေဆာင္တိုင္ရက္ ၃ ရက္စလံုးဟာ က်ေနာ္တုိ ့အဖို ့ေပ်ာ္စရာေတြနဲ ့အတူ ေန႔ နဲ႔ ည မွားအိပ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ ကာလလည္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ညတိုင္းမိုးလင္းခဲ့ပါတယ္။ တန္ေဆာင္တုိင္ေနာက္ဆံုးညဆို ပဲြေတြက လည္း မိုးလင္းနီးပါးေဖ်ာ္ေျဖၾက ပါတယ္။
အခုေနာက္ပိုင္းကာလ တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြကေတာ့ မုန္႔ေစ်းတန္းနဲ ့ေစ်းေရာင္းပဲြေတြေလာက္ သာရွိပါေတာ့ တယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤေဆာင္းပါးသည္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္ကာလမ်ားႏွင့္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းကာလ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္မ်ားကို ရည္ညြန္းပါသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
