ေမး။ ။ လန္ဒန္ ေရာက္ၿပီးမွ ပထမဆံုး ဓာတ္ပံု စ႐ုိက္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပ ေပးပါဦး။ ေျဖ။ ။ ညီမ လန္ဒန္ စေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က အသက္ ၁၆ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ညီမနဲ႔ သိတဲ့ အစ္ကိုႀကီး တစ္ေယာက္က University မွာ ဓာတ္ပံုနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မာစတာတန္း တက္ေနတာ။ သူ႔ ပေရာဂ်က္ အတြက္ ဓာတ္ပံု ႐ုိက္ဖို႔ ေမာ္ဒယ္လ္ လုိက္ရွာ ေနတယ္ ဆိုၿပီး အကူအညီ ေတာင္းတာနဲ႔ ကိုယ္ကလည္း ျမန္မာ ျပည္မွာ တုန္းက နည္းနည္း ပါးပါး လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႔ အႀကံဳလည္း ရွိတယ္၊ ၀ါသနာလည္း ပါေတာ့ ကူညီေပးမယ္ ဆိုၿပီး စ႐ုိက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါ ပထမဦးဆံုးေပါ့။
ေမး။ ။ စသ႐ုပ္ေဆာင္ခ်ိန္ တုန္းက ဘယ္လို အခက္အခဲ ရွိခဲ့လဲ။
ေျဖ။ ။ ကိုယ္က ၀ါသနာ ပါလို႔လား မသိဘူး။ ကင္မရာေရွ႕ ေရာက္တာနဲ႔ အိုက္တင္က အလိုလို လုပ္ၿပီးသား ျဖစ္ေနတာ။
ေမး။ ။ အဲဒီတုန္းကေရာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈရွိခဲ့လား။
ေျဖ။ ။ အဲဒီ တုန္းကေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ၊ ကိုယ္ဒီေလာက္ အထိ ျဖစ္လာမယ္ လုိ႔လည္း ထင္မထားဘူး။ အေပ်ာ္ေလးနဲ႔ပဲ။ ကိုယ္ကလည္း ၀ါသနာ ပါတယ္၊ ၀ါသနာပါေတာ့ ကင္မရာေရွ႕ ေရာက္ရင္ပဲ ေပ်ာ္ေနတယ္ေလ။ အဲဒီ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ တင္ပဲ သံုးေခါက္ေလာက္ ႐ုိက္ျဖစ္တယ္။ ေမာ္ဒယ္လ္ ၀က္ဘ္ဆိုက္ ေတြမွာ ဓာတ္ပံု ဆရာအေနနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာ အစ္ကိုႀကီး တေယာက္နဲ႔ ထပ္႐ုိက္ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ သူကေနၿပီး ေမာ္ဒယ္လ္၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြ ရွိတယ္၊ ပုိက္ဆံလည္းမေပးရဘူး၊ ကိုယ့္ဓာတ္ပံုေတြ တင္ၾကည့္၊ ဒီအတိုင္းေနတာထက္ စာရင္ အဆက္အသြယ္ေတြ ပိုရႏိုင္လာတယ္ဆိုၿပီး ေမာ္ဒယ္လ္၀က္ဘ္ဆိုက္ ေတြမွာလည္း တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကေန တဆင့္ ဒီမွာ ရွိတဲ့ ဓာတ္ပံုဆရာေတြ၊ မိတ္ကပ္ ဆရာေတြ၊ ေနာက္ ေအဂ်င္စီေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ရလာတာပါ။
ေမး။ ။ အဲဒီလုိ တင္လုိက္ ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ပုိၿပီးေတာ့ လူသိမ်ားလာတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရႏိုင္မလား။
ေျဖ။ ။ လူသိမ်ားတယ္လို႔ ညီမထင္တာကေတာ့ ... ကမ္းေျခမွာ ေရကူး၀တ္စံုနဲ႔ ရိုက္တာကို လူက ေတာ္ေတာ္ကို အသိမ်ားသြားတယ္လုိ႔ ညီမက ထင္တယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီလို ေရကူး၀တ္စံုမ်ိဳးေတြနဲ႔ ရိုက္တဲ့ အခါမွာ ဟန္နီဦး အေနနဲ႔ ဘယ္လုိ စိတ္ခံစားမႈျဖစ္လဲ။ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစား ခဲ့ရတာရွိလား။
ေျဖ။ ။ အဲဒီတုန္းက ညီမတုိ႔ ဆီမွာ အပူခ်ိန္က ၇ ဒီဂရီ၊ ၈ ဒီဂရီ ဆိုေတာ့ ေရဆိုတာလည္း အရမ္းခဲေနတာ။ ေႏြရာသီ ၀င္ခါစ ဆိုေတာ့ ပထမအပတ္မွာေတာ့ ေနပူတယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တပတ္ ႐ုိက္ဖို႔ခ်ိန္းလိုက္တယ္။ ညီမက လန္ဒန္မွာ ေနတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီကို သြားရတာလည္း ႏွစ္နာရီ၊ သံုးနာရီေလာက္ ကားစီးရတယ္ေလ။ ညီမကလည္း ဒီမွာ လုပ္ရမယ့္ ဟာေတြက အခ်ိန္ဇယား အျပည့္ဆိုေတာ့ မရ … ရတဲ့ ရက္ကေလးကို ေရြးၿပီးေတာ့ အဲဒီေန႔ကေတာ့ မိုးမရြာေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္ ဆုိၿပီး သြားတာ မိုးေတာ့မရြာဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ေနလည္း မပူဘူး အရမ္းကိုေအးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္က အလုပ္လုပ္ေနရတာေလ။ အရမ္းေအးတယ္ ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခေပးၿပီး ကိုယ္က ျပန္သြားဖုိ႔လည္း ညီမက အဲဒီလုိ မလုပ္တတ္ပါဘူး။ ညီမ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ႀကိဳးစားတယ္။ ညီမ မ်က္ႏွာမွာ လံုး၀ ေအးတယ္ဆုိတာကို မေပၚေအာင္လုိ႔ တတ္ႏိုင္သမွ် သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဒီပံုမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ထားတာ အရမ္းပီျပင္ေတာ့ ဒီအတြက္ေရာ ႀကိဳတင္ေလ့က်င့္ထားတာေတြ ရွိခဲ့လား။
ေျဖ။ ။ ညီမကေတာ့ ကတ္တေလာက္ေတြ အရမ္းၾကည့္တယ္။ ဓာတ္ပံုေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္တယ္။ ပုိ႔စ္အဆန္းေလးေတြ ေတြ႔ရင္လည္း မွန္ေရွ႕မွာ လုပ္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ကင္မရာေရွ႕ ေရာက္ရင္ အလုိလုိေနရင္းနဲ႔ကို ဘာေလးလုပ္မယ္၊ ညာေလးလုပ္မယ္ ေပါ့ေနာ္။ ဒါကလည္း ညီမ တေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ညီမလည္း ဓာတ္ပံုတခ်ိဳ႕ ရိုက္ဖူးတယ္ဆိုေတာ့ တခါတေလ အဲဒီလုိ ဓာတ္ပံုဆရာနဲ႔ ေမာ္ဒယ္လ္နဲ႔ အဲဒီလုိမ်ိဳး ဆက္သြယ္မႈ မရွိတဲ့ အခါက် ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစား ႀကိဳးစား မေကာင္းတတ္ပါဘူး။ ကမ္းေျခမွာ မိန္ကေလး တေယာက္ ေရေဆာ့မယ္၊ ဒီအတုိင္း အဲဒီ ပံုစံ ေလးနဲ႔ အဲဒီလုိ ပက္လက္လွဲၿပီး အေနထားက်ေတာ့ နည္းနည္း ၿပံဳးလုိက္ ရယ္လုိက္မယ္ ဆိုရင္ သဘာ၀ သိပ္မက် ျဖစ္တာေပါ့။ တခုခု စိတ္သြင္းၿပီးေတာ့ အဲဒီ ကင္မရာကို စိုက္ၿပီး အဲဒီလုိမ်ိဳး ၾကည့္လုိက္မယ္၊ ေနာက္ မ်က္လံုး အေနအထားကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စူးရွၿပီးေနမယ္၊ ကိုယ့္ attraction ေလး ရွိေအာင္ ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီလိုပဲ ရိုက္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ထြက္လာမွ ပံုေလးက ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းသြားတာ။
ေမး။ ။ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုၿပီး ဦးစားေပးတဲ့ ျမန္မာျပည္လို ႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုဓာတ္ပံု႐ုိက္ခြင့္ရမယ္ဆို ႐ုိက္လိုက္တဲ့ ေမာ္ဒယ္အေပၚမွာ ဘယ္လို အျမင္မ်ဳိးရွိသြားေစႏိုင္လဲ။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ႐ုိက္ခြင့္ ရ မရေတာ့ မသိဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတ့ဲ မင္းသမီး တေယာက္ အေနနဲ႔ အဲဒီလုိ ရိုက္လိုက္ၿပီ ဆုိရင္ သူတုိ႔ အတြက္ မေကာင္းတဲ့ အရိပ္ထိုးသြားႏိုင္မလားလုိ႔ ညီမ ထင္တယ္။ ဒီျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ျပည္သူ အမ်ားစုက ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံကို တုိးတက္ခ်င္ၾကတယ္ေလ။ ဥပမာ - ယိုးဒယားတုိ႔၊ ကိုရီးယားတုိ႔၊ တရုတ္တုိ႔ကိုပဲၾကည့္၊ သူတုိ႔လည္း လြန္ခဲ့တဲ့ တခ်ိန္တုန္းက ညီမတုိ႔လုိပဲ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ ၀တ္စံုေတြ ၀တ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ ေအာင္ျမင္တုိးတက္ သြားၾကတယ္။ သူတုိ႔မွာ ဒါေတြ က်န္လားဆိုေတာ့ မက်န္ေတာ့ ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါေတြကို သူတုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေနနဲ႔ တခ်ိန္တုန္းက သူတုိ႔ မိန္ကေလး တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလုိမ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ေခတ္နဲ႔ အညီ ကိုယ္က ေျပာင္းတာေလ။ ကုိယ့္ ႏိုင္ငံႀကီးပဲ တုိးတက္ၿပီးေတာ့ ၀တ္စံုုက ဒါႀကီးေတြပဲ ၀တ္ၿပီးေတာ့ ဒီလုိႀကီးပဲ ေနေနလုိ႔ ျဖစ္ပါ့မလား။ အဲဒီလုိ ႏိုင္ငံမ်ိဳးလည္း မရွိဘူးလုိ႔ ညီမ ထင္တယ္။
ေနာက္ျပီးဒီမွာ ဓာတ္ပံု တပံု ရဖို႔ ေဒၚလာဆိုလည္း သိန္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး ကုန္ၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်ေတာ့ အဲဒီေလာက္အထိ သံုးႏိုင္တဲ့ ေငြပမာဏလည္းမရွိဘူးထင္တယ္။
ေနာက္ တခုက အေနအထား မ်ိဳးစံု ရွိတယ္ေလ။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေမာ္ဒယ္လ္ အမ်ဳိးအစား ေပါင္းစံုရွိတယ္။ play boy ေမာ္ဒယ္လ္ လိုမ်ဳိး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ မ်ဳိးနဲ႔ ႐ုိက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေရကူးကန္မွာ သဘာ၀ အတုိင္း ေရကူးတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ပါေအာင္ သ႐ုပ္ ေဆာင္တယ္။ အဲဒီလို သေဘာမ်ဳိး ႐ုိက္တာပါ။ ျမန္မာ အမ်ားစု ကေတာ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္ဆုိေတာ့ အျမင္က်ဥ္းၾကေတာ့ တမ်ိဳးျမင္ ၾကတာေပါ့။ ညီမကိုလည္း အီးေမးလ္ေတြ ဘာေတြ လာၾက၊ ညီမ ပံုေတြ ကိုလည္း ေ၀ဖန္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္လည္း တခ်ိန္တုန္းက အဲဒီလုိ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ ေနရာမွာ ေနခဲ့ရေတာ့ ကမၻာႀကီးနဲ႔ အဆက္ အသြယ္ ျပတ္ေနတယ္။ ကမၻာႀကီးမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာလည္း မသိဘူး။ ဒီလိုပဲ သေဘာထား လိုက္တယ္။ တခ်ဳိ႕ေတြလည္း ႏုိင္ငံ အသီးသီး ေရာက္ၿပီး မ်က္စိပြင့္၊ နားပြင့္ လာၾကၿပီး ဒါကို လက္ခံလာ ႏိုင္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္က ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဆုတ္ယုတ္ေအာင္ ဘာမွ လုပ္ေန တာလည္း မဟုတ္ဘူးေလ။
ေမး။ ။ အဲဒီေန႔က ၀တ္စံု ဘယ္ႏွစံုနဲ႔ ရိုက္တာလဲ။
ေျဖ။ ။ ၄ စံု ရိုက္တယ္။ အဲဒါ႐ုိက္ေနတုန္းက ကမ္းေျခ တခုလံုးမွာ ေရကူး၀တ္စံုနဲ႔ ဆုိလို႔ ညီမတေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ အကုန္လံုး က ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဟယ္ ...မေအးဘူးလားဆိုၿပီး ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကေတာ့ မနက္ကေန ညေနအထိပဲ တေနကုန္တယ္။
ေမး။ ။ အဲဒါက ဘယ္ကမ္းေျခမွာလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါက BOUNE MOUTH ကမ္းေျခ မွာပါ။ သူက လန္ဒန္ကေနတဆင့္ ထပ္သြားရတဲ့ေနရာမွာ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ အေနနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ ရခိုင္ဘက္အျခမ္းလိုေနရာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ညီမတေယာက္ တည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဓာတ္ပံု ဆရာေတြေရာ၊ အကုန္လံုးႀကိဳးစားၾကလို႔ပါ။
ေမး။ ။ ေရကူး၀တ္စံုေၾကာ္ျငာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုေ၀ဖန္ၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဆိုေတာ့ ဒီလို ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာေရာ ဟန္နီဦး အေနနဲ႔ ဘယ္လိုသေဘာထားၿပီးေနဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ။
ေျဖ။ ။ ေ၀ဖန္ခံရတာေတာ့ အႏုပညာသမားတုိင္းပါပဲ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ သူေရာ၊ မေအာင္ျမင္တဲ့ သူေရာ။ ခ်ီးမြမ္းတာလည္း ရွိသလို ကဲ့ရဲ႕တာလည္းရွိတယ္ေလ။ ညီမ ၾကားဖူးတာက ခ်ီးမြမ္း မခံရတဲ့ လူရွိတယ္တဲ့၊ ဒါေပမယ့္ ကဲ့ရဲ႕ မခံရတဲ့လူ မရွိဘူးတဲ့။
ေမး။ ။ ျမန္မာျပည္က ေမာ္ဒယ္လ္ ေတြရဲ႕ အေနအထားနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက ေမာ္ဒယ္လ္ေတြရဲ႕ အေနအထား ဘယ္ေနရာေတြမွာ ကြာျခားမႈရွိတယ္လို႔ ျမင္မိလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းမွာ လုပ္ခဲ့ တုန္းကေတာ့ ညီမ အရမ္းငယ္ေသးတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ညီမက ျပည္တြင္း ေလာကကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ညီမ သိသေလာက္ ေျပာမယ္ဆုိလုိ႔ ရွိရင္ေတာ့ ဥပမာ - ျမန္မာျပည္က ေမာ္ဒယ္လ္ တေယာက္က မင္းသမီးလည္း လုပ္တယ္၊ သီခ်င္းလည္းဆိုတယ္၊ ေၾကာ္ျငာလည္း ရိုက္တယ္။ အဲဒီလုိ အစံုေပါ့ေနာ္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ ေစ်းကြက္က က်ဥ္းတာကိုး ဒီမွာက ေမာ္ဒယ္လ္ တေယာက္ဆိုတာ ဥပမာ - သူေျခေထာက္လွရင္ ေျခေထာက္ေမာ္ဒယ္လ္၊ သူ႔ေျခေထာက္ကို သူ အာမခံ ထားမယ္။ လာသမွ် ဖိနပ္ေတြ ရိုက္မယ္ဆို ေျခေထာက္ ေမာ္ဒယ္လ္ ေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဖက္ရွင္ ေမာ္ဒယ္လ္ ဆုိလုိ႔ ရွိရင္ ေအဂ်င္စီေတြနဲ႔ ေဟာင္ေကာင္ သြားၿပီးေတာ့ ဓာတ္ပံု႐ုိက္တာရွိတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေတြမွာက ေစ်းကြက္ နယ္ေျမက အရမ္းႀကီးေတာ့ လုပ္ရတာ အဆင္ေျပတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက ေစ်းကြက္နယ္ေျမ အရမ္းက်ဥ္းေတာ့ ကိုယ္တေယာက္တည္းနဲ႔ အစံုလုပ္ရတာေပါ့။ Kate Mossဆိုရင္ သူ ရုပ္ရွင္ မရိုက္ဘူး၊ သူ ေမာ္ဒယ္လ္ဆုိ ေမာ္ဒယ္လ္ပဲလုပ္တယ္။ ဒီမွာက နယ္ပယ္အရမ္းက်ယ္ေတာ့ ကိုယ့္မွာပါလာတဲ့ စြမ္းရည္နဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်ေလး ျဖစ္ေအာင္ သံုးလုိ႔ရတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္ ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲ ေခ်ာေခ်ာ ႏိုင္ငံျခားကို သြားၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာဆိုတာနဲ႔ ခက္ခဲတယ္။ ျမန္မာပတ္စ္ပို႔စ္က သိတဲ့အတိုင္းပဲ။ အဲဒီလိုေတြ အရမ္းကြာျခားတယ္လို႔ ညီမ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္တခုက ေမာ္ဒယ္အလုပ္ကို ကိုယ္က အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ေၾကာ္ျငာေတြ မ်ားမ်ား ႐ုိက္ရမွျဖစ္မယ္ေလ။ ျမန္မာျပည္မွာက ေမာ္ဒယ္လ္ ရႈိးခ်ည္းပဲ သြားၿပီး အားကိုးလို႔မရဘူး၊ ဓာတ္ပံုခ်ည္းပဲ ရိုက္မယ္ဆုိရင္လည္း ကိုယ္က ဘာမွ ျဖစ္မလာဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္က ကိုယ့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈ အတြက္ သ႐ုပ္ေဆာင္တာေရာ၊ သီခ်င္း ဆိုတာေရာ ၊ ေမာ္ဒယ္လ္ေရာ မ်ဳိးစံု လုပ္ရေတာ့မယ္။ အဓိက ကေတာ့ ေစ်းကြက္နယ္ပယ္ က်ဥ္းလို႔ပါ။
ျပည္ပမွာကေတာ့ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ေမာ္ဒယ္တေယာက္က တနာရီကို ေပါင္ တေထာင္၊ ေဒၚလာ ႏွစ္ေထာင္ အဲဒီလုိမ်ိဳး ရတယ္ဆုိေတာ့ သူတုိ႔အတြက္ ဓာတ္ပံု ရိုက္ရတာ ရပ္တည္လို႔ရေနၿပီ။ သူတုိ႔ ဒီလိုင္းသက္သက္ပဲ သြားတယ္။ အဲဒီလုိမ်ိဳးေတြ ကြာျခားတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဟန္နီဦး အားက် အတုယူတဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ အႏုပညာရွင္ေတြရွိရင္ ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ ျပည္တြင္းမွာ အားက်တဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္ေတြကေတာ့ တင္မိုးလြင္၊ သႏၱာလႈိင္နဲ႔ ပပ၀င္း တို႔ပါပဲ။ ျပည္ပမွာ Kate Moss ကိုႀကိဳက္တယ္။
ေမး။ ။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အရ ေမာ္ဒယ္လ္ဆိုတဲ့ အေပၚမွာ အျမင္ေတြ ကြာေနေသးတာ၊ လက္ခံမႈနည္းေသးတာကို ဟန္နီဦး ဘယ္လုိ ျမင္လဲ။
ေျဖ။ ။ အျမင္က်ဥ္းၾကလို႔ လက္မခံႏိုင္တာလို႔ ညီမျမင္တယ္။ ဒါက မဟုတ္တာ၊ မေကာင္းတာ လုပ္စားေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ညီမ က်င္လည္ေနရတာလည္း ဒီႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အဲဒီလုိ အႏုပညာ ေလာကလည္း ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္မွာ ဒီဟာက ေမာ္ဒယ္လ္ တေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားကို ျပဖုိ႔ အတြက္ေပါ့ေနာ္။ ညီမ Nude မ႐ုိက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိမ်ိဳး ေရကူး၀တ္စံုကေတာ့ Mask အေနနဲ႔ ကို္ယ့္ရဲ႕ body structure ျပရတာပါ။ ဘယ္ေလာက္ ႏႈန္းနဲ႔ ျပရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး အဲဒီလုိ သတ္မွတ္ခ်က္ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ၉၉. ၉ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ကေတာ့ ကိုယ္ခႏၶာကိုျပရတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီလုိမွပဲ ေအဂ်င္စီက ကိုယ့္ရဲ႕ အေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ဓာတ္ပံု၊ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားကို သိၿပီးေတာ့မွ သူတုိ႔က ဒီေမာ္ဒယ္လ္နဲ႔ အလုပ္အတူတူ တဲြလုပ္၊ မတဲြလုပ္ဖုိ႔ ဆုိတာ သူတုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရတာေပါ့ေနာ္။
ေမး။ ။ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္ကိုေရာက္သြားတဲ့ ျမန္မာေမာ္ဒယ္လ္ေတြ အခုခ်ိန္ထိ မရွိေသးတာ ဘာေၾကာင့္လို႔ထင္မိလဲ။
ေျဖ။ ။ ညီမထင္တာကေတာ့ အဓိက ျမန္မာႏိုင္ငံကေနၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတကာပဲြေတြမွာ ကိုယ္က apply လုပ္လုိ႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကေနၿပီး apply လုပ္ရတာ ခက္ခဲမယ္လုိ႔ ညီမထင္တယ္။ ဥပမာ - မ်ားေသာအားျဖင့္ ထုိင္းဆုိရင္လည္း သူတုိ႔ အတြက္က ဘယ္ႏိုင္ငံသြားသြား ဗီဇာက လြယ္တယ္ေလ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသား တေယာက္ အေနနဲ႔က ဗီဇာက ဘယ္လိုရွိမလဲ မသိဘူး။ Unknown reason တခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ဗီဇာက ခက္ၾကတယ္။ အခုက်ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္ကို အမ်ားဆံုး သံုးလာၾကပါၿပီ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ညီမ ေတြ႕ရပါတယ္။ အရင္ေခတ္တုန္းက အဲဒီလိုမ်ိဳး မသံုးခဲ့ၾကေတာ့ ကမၻာႀကီးမွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနလဲဆိုတာ မသိ၊ သံုးခဲ့ ျပန္ရင္လည္း ဟုိက ပိတ္လုိက္၊ ဒီက တားလုိက္နဲ႔ အဲဒီလုိမ်ိဳး ေၾကာင့္လို႔လည္း ညီမ ထင္တယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီျမန္မာႏုိင္ငံ ေအဂ်င္စီေတြ အေနနဲ႔လည္း အဲဒီလုိ world wide ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဘာညာဆုိရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုထိ မက္ေဒၚနယ္တို႔ ဘာတို႔ေတာင္ မရွိေသးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ... ညီမလည္း အဲဒီေလာက္ပဲ နားလည္တယ္။
အဓိက အားျဖင့္ ညီမ ထင္တယ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပိုင္း ဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမွ အမ်ားေသာ အားျဖင့္ ဒီလုိမ်ိဳး ပြင့္လင္း လာမယ္။ လူေတြက ဦးေႏွာက္ပြင့္၊ နားပြင့္၊ အသိဉာဏ္ပြင့္ ျဖစ္လာမယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံက ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြ ေတာ္ၾကပါတယ္။ အမ်ားေသာ အားျဖင့္ သူတုိ႔ ႀကိဳးစား ခ်င္စိတ္ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ လူမႈေရး ေတြမွာ ေတာ္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ အခြင့္ အေရး မရွိၾကလုိ႔ပါ။ အေျခ အေနေၾကာင့္ အခြင့္အေရး မရွိေတာ့ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လမ္းမွ မရွိတာ။ အဲဒါေၾကာင့္လို႔ ညီမ ထင္ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ညီမ ၾကည့္ေနတာ ခ်မ္းခ်မ္း ဆိုတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္ တေယာက္ သူဒီႏိုင္ငံကို လာရင္ ေတာ္ေတာ္ကို ေအာင္ျမင္ မယ္လုိ႔ ညီမ ျမင္ပါတယ္။ ညီမက အရပ္ ၅ ေပ၊ ၄ လက္မပဲ ရွိတယ္။ ဒီမွာ ေမာ္ဒယ္လ္ တေယာက္ ျဖစ္ဖုိ႔က အရပ္ ၅ ေပ ၉ လက္မ ကေန ၅ ေပ ၁၁ လက္မ အတြင္း ရွိမွ ၉၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ေအာင္ျမင္တယ္။ အရပ္ ၅ ေပ ၉ လက္မ ေအာက္နဲ႔ ၅ ေပ ၁၁ လက္မ အထက္ရွိတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္ ေတြက ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ အတြက္ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီမ အခုသြားမွာ က်ေတာ့ ဖက္ရွင္ ေမာ္ဒယ္လ္ သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ညီမ အခု သြားမွာက ဓာတ္ပံု ေမာ္ဒယ္လ္၊ Commercial ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ညီမက အဓိက ဒါႀကီးကို အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမႈ အေနနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ယေန႔တိုင္ ခ်မထားပါဘူး။ ညီမက ၀ါသနာ အရလုပ္တယ္။ ညီမရဲ႕ အိပ္မက္က ဘာလဲဆုိေတာ့ ညီမ နာမည္ အရႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္ လူ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ညီမကို သိၾကမယ္ ဆိုတာ ေလာက္ပဲ။ ညီမ လုပ္ခ်င္တာကို ထပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားသြားမယ္၊ လုပ္သြားမယ္။
တေန႔မွာ ညီမလုပ္ခ်င္တာက ဘာလဲဆိုေတာ့ လူမႈေရးအလုပ္ေတြ လုပ္ခ်င္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံနယ္စပ္ေတြမွာ ေက်ာင္းေလးေတြ ဖြင့္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္နာမည္နဲ႔ အဲဒီလုိ လုပ္မယ္။ အဲဒါကေတာ့ ညီမရဲ႕ အိပ္မက္ပါ။ ။
| < Prev | Next > |
|---|
