သူသည္ Gay parade ဟု ေခၚသည့္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ား စီတန္း လမ္းေလွ်ာက္ပဲြႀကီး တခုတြင္ ပါ၀င္ ဆင္ႏဲႊရန္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္လာသူ တဦးျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သုိ႔ျပန္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎၏အမည္ကုိ အသုံးျပဳခြင့္ မျပဳေပ။
ၿပီးခ့ဲသည့္ တနဂၤေႏြေန႔က သူ ႏွင့္ အျခား ျမန္မာျပည္သား အေယာက္ ၂၀ ခန္႔သည္ လမ္းေလွ်ာက္ပဲြကုိ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး၀တ္စုံမ်ား ၀တ္ဆင္ၿပီး ဆင္ႏဲႊရန္ စီစဥ္ထားၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၎တုိ႔ ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္စားေနသည့္ စီတန္းလွည့္လည္ပဲြ ျပဳလုပ္မည့္ အခ်ိန္တြင္ နယ္ေျမခံ ဆႏၵျပသူတခ်ဳိ႕၏ ပိတ္ဆုိ႔ ကန္႔ကြက္မႈေၾကာင့္ အစီအစဥ္တခုလုံး ဖ်က္သိမ္းလုိက္ရသည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ျမန္မာျပည္ အရပ္ရပ္မွ ေရာက္လာၾကသည့္ မိန္းမလ်ာမ်ား (၎တုိ႔အေခၚ လိင္တူခ်စ္သူမ်ား) သည္ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွ တပ္ေခါက္ ျပန္ၾကရသည္။
၎တုိ႔၏ အဆုိအရ လိင္တူခ်င္း ႏွစ္သက္သည့္ ေယာက်္ားမ်ားကုိ သုံးမ်ဳိးခဲြျခားႏုိင္သည္။ အပုန္း၊ အပြင့္ ႏွင့္ သူငယ္ေတာ္တုိ႔ ျဖစ္သည္။
“အပုန္း” ဟူသည္မွာ လူသိမခံလုိသူမ်ားျဖစ္သည္။ မိန္းမလ်ာ ျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ားက သိရိွသြားမည္ကို အထူးစိုးရိမ္ ေၾကာက္ရြ႕ံၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ပညာတတ္ လူတန္းစားမွ ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ “ေယာက်္ားပုန္း” ဟုလည္း ၎တုိ႔ေလာကတြင္ ေခၚၾကသည္။
“အပြင့္”ဟူေသာ ေ၀ါဟာရမွာ မိန္းမလ်ာျဖစ္ေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ၀တ္စားဆင္ယင္ ေျပာဆုိ ေနထုိင္သူမ်ားကုိ ရည္ရြယ္သည္။
အပုန္း၊ အပြင့္ တုိ႔ႏွင့္ ခ်စ္သူအျဖစ္ ေပါင္းသင္းသူမ်ားကုိ “သူငယ္ေတာ္”ဟု ေခၚၾကသည္။
အပုန္းတုိ႔သည္ ၎တုိ႔၏ မိသားစု၀င္မ်ားကုိ အသိမေပးဘဲ ျပင္ပတြင္ အမ်ဳိးသမီး အ၀တ္အစားမ်ား ၀တ္ဆင္ေလ့ ရိွၾကသည္။ မိသားစု၀င္မ်ား သိရိွသြားၿပီးေနာက္ အိမ္သုိ႔မျပန္ဘဲ အပြင့္ အျဖစ္ ေနထုိင္သြားသူမ်ားလည္း ရိွသည္။
၎တုိ႔သည္ ပညာေရးတြင္ အခက္အခဲမ်ား ရိွၾကသည္ဟု ဆုိသည္။ “ေက်ာင္းမွာဆိုရင္လည္း ဆံပင္အရွည္ မထားရဘူး။ ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းဆက္ မတက္ႏိုင္ဘဲ ထြက္လိုက္ၾကတယ္” ဟု အပြင့္တေယာက္က ေျပာသည္။
တခါတရံ ၎တုိ႔၏ မိဘမ်ားက အတင္းအက်ပ္ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ စီစဥ္သည့္အခါ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႏွင့္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခုိက္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကဳံရသည္ဟု ဆုိသည္။
လိင္တူခ်စ္သူမ်ားမ်ားကုိ HIV/ AIDS ေရာဂါပုိးမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးသူမ်ားအျဖစ္ ထင္ျမင္ ယူဆေနၾကသည္ ဟု ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕တြင္ ေနထုိင္သည့္ လိင္တူခ်စ္သူ တဦး ျဖစ္ေသာ ကိုေအာင္မ်ဳိးမင္းက ေျပာသည္။
“လူ႔အသိုင္းအ၀န္း တခုလံုးက လိင္တူခ်င္း ခ်စ္သူမ်ားကို ေမြးရာပါ သဘာ၀တရားသာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ျမင္ဖို႔လိုတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရြးခ်ယ္ ရပ္တည္မႈ အေပၚ ခြဲျခား ဆက္ဆံတာေတြ မလုပ္ဘဲ၊ လူကို လူလို တန္းတူညီမွ် အသိအမွတ္ ျပဳဖို႔ လုိပါတယ္” ဟု ကိုေအာင္မ်ဳိးမင္းက ေျပာသည္။
ကုိေအာင္မ်ဳိးမင္းသည္ လိင္တူခ်စ္သူမ်ား ဆုိင္ရာ ပညာေပး စာေစာင္ တခု ျဖစ္သည့္ သက္တံ မဂၢဇင္း (Rainbow Magazine)ကုိ ထုတ္ေ၀ေနသူ တဦး ျဖစ္သည္။
မိန္းမလ်ာ ဟု ေခၚေဝၚသံုးႏႈန္းမႈကုိ ကုိေအာင္မ်ိဳးမင္းက ကန္႔ကြက္သည္။
“ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက မိန္းမလ်ာလုိ႔ ေျပာလိုက္ရင္ ႏွိမ္တဲ့သေဘာ၊ အထင္ေသးတဲ့ သေဘာ၊ အသိအမွတ္ မျပဳတဲ့ သေဘာေတြ က်ေနာ္တို႔ ခံရတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္က ႏႈတ္က်ိဳးေနတဲ့ ဒီစကားလံုးကို က်ေနာ္တို႔က မႀကိဳက္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ လိင္တူခ်စ္သူလို႔ သံုးဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္” ဟု ကုိေအာင္မ်ိဳးမင္းက ေျပာသည္။
ပတ္ဝန္းက်င္၏ ေလးစားမႈရထားသည့္ အထက္တန္းလႊာ၊ ပညာတတ္မ်ား ၾကားတြင္ လိင္တူခ်စ္သူ ဟူေသာ စကားလံုးကို အသုံးျပဳရန္ မ၀့ံမရဲ ျဖစ္ေနၾကၿပီး၊ ပံုစံခြက္ႀကီးကို ရုိက္ဖ်က္ရန္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကဆဲျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
ေအာင္ျမင္ ထင္ရွားသည့္ လိင္တူခ်င္း ခ်စ္သူမ်ား ရိွသည္ဟု ကုိေအာင္မ်ဳိးမင္းက ဆုိသည္။ မိတ္ကပ္ပညာရွင္က့ဲသုိ႔ေသာ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားမွာ ၎တုိ႔၏ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းတြင္ အလြန္ ေအာင္ျမင္ၾကသည္ဟု ၎က သုံးသပ္ျပသည္။
“ဘယ္ေနရာမွာ အခက္အခဲရွိလဲ ဆိုေတာ့ ေရွ႕ေနတုိ႔၊ အစိုးရအရာရွိတို႔၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမတို႔၊ ဆရာဝန္ေတြ ၾကားမွာေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း မေျပာရဲဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ မိန္းမလ်ာလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ မိတ္ကပ္ရယ္၊ ေရွာက္သီးေဆးျပားသည္ရယ္၊ နတ္ကေတာ္ရယ္ကလဲြလုိ႔ ဒီထက္ ပိုမျမင္ေသးတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ကိုေအာင္မ်ိဳးမင္း ကေျပာသည္။
ကႏြဲ႔ကလ် ျဖစ္သူမ်ားကို အသက္ႀကီးသူမ်ားက ဝိုင္း၀န္း ႏွိပ္စက္ၾကျခင္း၊ ရပ္ကြက္ထဲတြင္လည္း ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း၊ ႐ုိက္ပုတ္ျခင္း စသည့္ လူတေယာက္၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေစေသာ အႏုိင္က်င့္မႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရသည္ဟု ဆုိသည္။
ကုိေအာင္မ်ဳိးမင္းသည္ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕အေျခစုိက္ လူ႔အခြင့္အေရး ပညာေပးဌာန (ျမန္မာႏုိင္ငံ)၏ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးလည္း ျဖစ္သည္။
၂၀၀၂ခုႏွစ္မွစၿပီး လိင္တူခ်င္းခ်စ္သူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ပညာေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခ့ဲသည္ဟု ဆုိသည္။
“ပတ္ဝန္းက်င္က အသိအမွတ္ျပဳဖို႔၊ ေလးစားဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ life style (လူမႈဘ၀ပုံစံ) အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲ ရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း ပညာေပး ေဆြးေႏြးျဖစ္တယ္” ဟု ကုိေအာင္မ်ဳိးမင္းက ဆုိသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
