ဧရာဝတီ

ရရင္ရ … မရရင္ ခ် … ရရ မရရ ခ် … “ဂြပ္”
(မလန္႔ၾကပါႏွင့္ … ဖုန္းကို ပစ္ခ်လိုက္သံ ျဖစ္ပါသည္)

သို႔ေသာ္ … လန္႔ၿပီး ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတာကေတာ့ တံခါးရြက္ၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္ ဦး႐ုကၡစိုးပဲျဖစ္သည္။ အခန္းထဲမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္သည္ ဖုန္းကိုပစ္ခ်လိုက္ကာ ႏွာေခါင္းကို ပြစိပြစိ လုပ္လိုက္ၿပီး…

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ တံခါးရြက္ၾကားက ႐ုကၡစိုးႀကီး … ပုန္းမေနပါနဲ႔၊ ဝင္လာခဲ့ပါ။

ဦး႐ုကၡစိုး ရင္ေတြပန္းေတြတုန္ ေခါင္းနားပန္းေတြ ႀကီးသြားၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္၏ အခန္းထဲကို လွမ္းဝင္လိုက္သည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (မပြင့္ တပြင့္ ၿပံဳးျပရင္း) လာပါ … လာပါ …

သူ႔ေရွ႕က ျမန္မာျပည္ ေျမပံုကားခ်ပ္ႀကီးႏွင့္ ႐ႈပ္ပြေနေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ား … စစ္ဆင္ေရး စီမံခ်က္မ်ားကို မ်က္စိကစားၿပီး ဝင္လာေသာ ဦး႐ုကၡစိုးကို ႀကိဳဆိုလိုက္သည္။

႐ုကၡစိုး။     ။ ေနျပည္ေတာ္သိမ္း စီမံကိန္းဆိုပါလား (မရဲတရဲေမးလိုက္သည္)။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (လည္ေခ်ာင္းရွင္းလိုက္ၿပီး) ဒါေပါ့ဗ် … ဒီပြဲကို အျပတ္ရွင္းမွ ရေတာ့မယ္။ ခုပဲ ဖုန္းေခၚၿပီး အထဲက တပ္ေတြကို အမိန္႔ေပးလိုက္ၿပီ။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးသာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေရးကို အဆံုးအျဖတ္ ေပးမွာဆိုေတာ့ ခ်မွပဲရေတာ့မယ္။ ခ်သာခ် … ေနျပည္ေတာ္ထိ တက္သိမ္းျပမယ္။

႐ုကၡစိုး။     ။ (စိတ္ကူးထဲတြင္ တဦးတည္းေျပာ) ဖိုး႐ႈပ္နဲ႔ ႂကြက္စုတ္ကို သတိရလိုက္တာ။ ဒီႏွစ္ေကာင္ပါလာရင္ ေကာင္းမွာပဲ။ ခုေတာ့ သူ႔ဟာသူ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း အခန္းထဲမွာေနရတာ အားငယ္ လိုက္တာ။ ဒီ ေသခ်င္းဆိုး ႏွစ္ေကာင္ သင္တန္း သြားတက္တာတဲ့။ ဘာသင္တန္းလဲေတာ့ မသိဘူး၊ Per diem ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္ေလးရလို႔ သြားတယ္လို႔ ဖိုး႐ႈပ္ကေတာ့ေျပာတာပဲ။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ဘယ္လိုလဲ ဦး႐ုကၡစိုး … က်ေနာ့္ရဲ႕ plan ကို ဘယ္လိုထင္လဲ (ခါးပတ္ကို ဆြဲတင္လိုက္ရာ ပူေနေသာ ဗိုက္ႀကီးက ေပၚသြားသည္)

႐ုကၡစိုး။     ။ ေဂါင္းပါတယ္ … ေဂါင္းပါတယ္ … (ဦး႐ုကၡစိုး အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားေတြ ျဖစ္ေနသည္)

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (လက္သီး လက္ေမာင္း တန္းကာ… ) က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တပ္ေတြကို မယ္ေဟာင္ေဆာင္ လမ္းအတိုင္းခ်ီၿပီး ဒါ႐ိုက္ ေနျပည္ေတာ္ကို ခ်ီတက္ခိုင္းမယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ … ၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြမွာ စည္း႐ံုးေရး လႈံ႔ေဆာ္ေရးေတြလုပ္ၿပီး ေနျပည္ေတာ္ကို ဝိုင္းပတ္ခ်ီတက္ေရး ေႂကြးေၾကာ္ရမယ္။ ဗံုးေတြ မ်ားမ်ား ေဖာက္ရမယ္။

ထိုစဥ္ အိမ္ေရွ႕မွ ကားရပ္သံ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္ အလန္႔တၾကားႏွင့္ ျပတင္းေပါက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး တုန္လႈပ္သြားသည္ကို ဦး႐ုကၡစိုး သတိထားလိုက္မိသည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ဘယ္သူေတြလဲ … ဘယ္ကလဲ … ။

႐ုကၡစိုး။     ။ က်ဳပ္လဲ ဘယ္သိမလဲဗ် … (အေရးအေၾကာင္းရွိပါက အဖမ္းမခံရေအာင္ ထိုင္းမွာလုပ္ထားေသာ Work permit ကို ထုတ္ျပဖို႔ ျပင္ထားရသည္။ ခ်င္းမိုင္ရဲေတြက အခုတေလာ ပြဲၾကမ္းေနသည္။ သူတို႔က license to arrest ခြင့္ရထားသူေတြကိုး)

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ဦး႐ုကၡစိုးႀကီး … ေသေသခ်ာခ်ာ သြားၾကည့္စမ္းပါ … တကယ္လို႔ ထိုင္းရဲဆိုရင္ ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ ေျပးထားရေအာင္လို႔ … ။

႐ုကၡစိုး။     ။ “ခုနက သူပဲ ေနျပည္ေတာ္သိမ္းမယ္ ဆိုၿပီး ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္နဲ႔ … ခုေတာ့လဲ တမ်ဳိးႀကီးပါလား” ဟု ေတြးရင္း အိမ္ေရွ႕ကို ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ …

“How do you do? Long time, no see ဦး႐ုကၡစိုးႀကီး … ” ဟူ၍ လွမ္းေျပာလုိက္သည့္ လူတေယာက္ကို ေတြ႕ရာ ဦး႐ုကၡစိုး လန္႔တာ၊ ထိတ္တာေတြ ေပ်ာက္သြားသည္။

႐ုကၡစိုး။     ။ ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူပါလား … အလို မိတ္ေဆြ တေယာက္လဲ ပါသကိုး။

မိတ္ေဆြဆိုသူကေတာ့ သိုးေဆာင္း လူမ်ဳိးတဦးျဖစ္ၿပီး အိတ္တအိတ္ကို ဆြဲကိုင္ကာ အိမ္ထဲဝင္လာသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္ ကမန္းကတန္း ထြက္လာၿပီး … “Hey … how are you doing?” ဟူ၍ အေနာက္တိုင္း ဝတ္စံုကို အက်အန ဝတ္ထားသည့္ ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူကို ေက်ာ္ကာ မစၥတာ သိုးေဆာင္းကို အရင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္တို႔က မိတၱဗလဋိကာ စာအုပ္ကို အေသအလဲ ဖတ္ထားတာပဲဟာ… ဘယ္ရမလဲ။

ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူ။     ။ ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ က်ေနာ္ေခၚလာတာ … သူက ျမန္မာ့အေရး စိတ္ဝင္စားသတဲ့။ အင္တာေနရွင္နယ္ donor ႀကီး ဆိုပါေတာ့ … ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္၏ မ်က္လံုးမ်ား အေရာင္လင္းလက္သြားသည္ …

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ အေတာ္ပဲ … အေတာ္ပဲ … ဒီမွာလဲ စီမံကိန္းေတြ Project ေတြေရးေနတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ အံကိုက္ပဲ … ။

ဦးသိုးေဆာင္းကို ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဖက္လွဲတကင္း လုပ္လိုက္ကာ “I have seen you before … ” ဟု မရွက္မေၾကာက္ ေျပာခ်လိုက္သည္။ ႏိုင္ငံျခားသားက အံ့အားသင့္သြားၿပီး “ဘယ္မွာေတြ႔ဖူးတာပါလိမ့္” ဟု ေမးလိုက္သည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ Facebook ထဲမွာေလ။

ရုကၡစိုး။     ။ ဟိုက္ ….။

ဦး႐ုကၡစိုး ဒီတခ်ီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္ကို အရမ္းေလးစားသြားသည္။ ဦးသိုးေဆာင္းက ျမန္မာေျမပံုႀကီးကို ေငးၾကည့္လိုက္ၿပီး အထင္ႀကီး ေလးစားသြားဟန္ျဖင့္ … “ကဲ ေျပာစမ္းပါဦး၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ Project plan ေတြ …” ဟု ေမးလိုက္သည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။      ။ ထခ်မွ သန္းေရႊ ျပဳတ္က်မယ္ … ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတိုက္ပြဲကို အဆံုးသတ္ရေတာ့မယ္ …။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအေရးဟာ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္မွာ … ။အာဏာရွင္ သန္းေရႊ အစိုးရကို အသားကုန္ ဆန္႔က်င္ၾက … ။ (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္ ကုန္းေအာ္လိုက္ရာ လိပ္ေခါင္းထြက္သြားေလသည္)

ဧည့္သည္ေတြ လန္႔ကုန္ၾကသည္။ မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက အိမ္ေျမာင္ေတြ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြႏွင့္ စုပ္သပ္ ထြက္ေျပးကုန္ၾကေလသည္။

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ (မ်က္ႏွာႀကီး နီသြားၿပီး) ဒါမ်ဳိး မရဘူး … armed struggle ဆိုရင္ Funding မေပးဘူး။ Statement ထဲမွာ အဲဒီလို mention လုပ္ရင္ေတာင္ ပိုက္ဆံမေပးဘူး လူကေလး … ဒါေတြ ေျပာလို႔မရဘူး … ။

ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူ။       ။ (စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္) ဒီေခတ္ႀကီးက engagement ေခတ္ႀကီး … ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျပဴးက်ယ္ရဲ႕ … engage လုပ္ရမယ္။ ေနျပည္ေတာ္ကို ပန္းေတြ ဘာေတြပို႔ၿပီး ေရႊလမ္း ေငြလမ္း ေဖာက္ … “ေဂါက္” …

ဤ “ေဂါက္” မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္ စိတ္ဆိုး မာန္ဆိုးျဖင့္ ေဆးလိပ္ခြက္ႏွင့္ လွမ္းေပါက္လိုက္ေသာသံ ျဖစ္သည္။

ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူ “I …. I ….I ” ဟု အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ ေအာ္ရင္း ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားသည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ဒီမွာ မစၥတာသိုးေဆာင္း Facebook ထဲမွာလည္း ေျပာၿပီးၿပီ … ျမန္မာျပည္မွာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ေနတယ္ … စစ္တပ္က မုဒိမ္းက်င့္ေနတယ္ … ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ လာဘ္စားတယ္ … ။

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ (မႈိေရာ မွ်စ္ပါရခဲ့သည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္) ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ … ဒီ Issue ေတြက Project လုပ္စားလို႔ ေကာင္းတယ္။ ဘယ္ေနရာေတြမွာ HR Violation ေတြ ျဖစ္ေနလဲ ေျပာ ေျပာ … စာရြက္ေပၚ အခုခ်ေရး … Report တင္ … ပိုက္ဆံေပးမယ္ … ။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (ဘဝင္ ျမင့္သြားၿပီး) နအဖကို တတိုင္းတျပည္လံုးက ေတာ္လွန္ေတာ့မယ္။ campaign ေတြ ထေနၿပီ … ဒီ အစိုးရႀကီး ျပဳတ္ေတာ့မယ္ … က်ေနာ္တို႔ အာဏာရေတာ့မယ္ … ။

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ (မွတ္စုစာအုပ္ ထုတ္ကာ အေမာတေကာ လိုက္ေရးေနရာမွ) ဘယ္မွာလဲ ဘယ္မွာလဲ Where? Where? ဟု အငမ္းမရ ေမးလိုက္သည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (ညံ့ပါ့၊ မသိရန္ေကာ ဟူေသာ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္) အင္တာနက္ ထဲမွာေလ … ။

ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူသည့္ ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူ နဖူးကို ပတ္တီးစည္းၿပီး ျပန္ဝင္လာသည္။

ဦးေၾကာင္ႏုိင္သူ။         ။ (ႏို႔ဆီခြက္ေကာက္သည့္ကုလား၊ ဝက္သားတုတ္ထုိး ေရာင္းသည့္တ႐ုတ္ .. စေသာ .. စေသာ .. ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူမ်ားက မၾကာခဏ ဖိတ္ေခၚေဆြးေႏြးသျဖင့္ စိတ္ႀကီးဝင္ေနေသာ ေလသံျဖင့္) က်ေနာ့္ရဲ႕ အျမင္ကေတာ့ သန္းေရႊကို “ႏွဴးႏွပ္ၿပီး ပူးသတ္မွ” ျပဳတ္က်မယ္ … ဒါေၾကာင့္ ထိုင္ခ်ခ် … ထခ်ခ် … သန္းေရႊ ျပဳတ္က်ေရးက အဓိက မဟုတ္လား … ။

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ လူကေလး ေတာ္တယ္ … ဒါေၾကာင့္ ငါးဘတ္ တကၠသိုလ္ႀကီးမွာ ပညာသင္ခြင့္ရတာ။ ဘိုလိုမႈတ္တာလဲ တဖူးဖူးနဲ႔၊ ခ်ီးစ္သံထြက္ေနတာပဲ … ။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ဘိုလိုမႈတ္ေကာင္းရင္လဲ ေရႊတိဂံုဘုရားမွာ tourist guide လုပ္စားပါလား …

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္က တခ်က္ဝင္တြယ္လိုက္ၿပီးသူ႔ ေဒါသကို ဦးသိုးေဆာင္းဘက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္ …

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကေရာ ဘာလုပ္ေနလဲ … (လက္ညွိဳးထိုးလိုက္ၿပီး ရန္ေတြ႔သလိုေျပာသည္) လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္သူေတြကို ပိုက္ဆံေပးခဲ့လဲ … ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပးခဲ့လဲ … ။

ဦးသိုးေဆာင္း မ်က္ႏွာေသေလးႏွင့္ စဥ္းစားၿပီး ျပန္ေျဖသည္။

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းက ကိုးေသာင္း ကိုးေထာင္ ကိုးရာ့ ကိုးဆယ္ … အေမရိကန္ေဒၚလာ ကိုးသန္း ကိုးသိန္း ကိုးရာ့ ကိုးဆယ္ …။

ဦး႐ုကၡစိုးက “ဒီ Donor ကလည္း ယၾတာေခ်သလို ပိုက္ဆံ ေပးတတ္သားပဲ” ဟု ေဘးက မွတ္ခ်က္ဝင္ခ်သည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ ဒီေငြေတြနဲ႔ Nargis အတြက္ ေပးတဲ့ေငြေတြ … ၊ ကိုဆန္းတင့္ မဆန္းတင့္နဲ႔ UN က ငေပါေတြကို ေပးေနတဲ့ လစာ ေငြေတြ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ယူေနတဲ့ ေငြေတြ … ေငြေတြကို ေပါင္းၿပီး တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာ အသံုးခ်လိုက္ရင္ ပြဲက တေန႔တည္းၿပီးတယ္ … ။

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ (အမွတ္သည္းေျခ မရွိေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္) ဘယ္မွာလဲ ေျပာေလ … ဒီလို Project မ်ဳိး ရွာေနတာ ၾကာၿပီ … ေျပာ … ဘယ္မွာလဲ … ။ အၾကမ္းမဖက္ဘဲ တကယ္ပြဲသိမ္းရင္ ခ်င္းသုပ္၊ လက္ဖက္သုပ္နဲ႔ မုိက္ကယ္ဝီစကီ တို႔ကို လႊတ္ၿပီး သင္တန္းေတြ ေပးခိုင္းလိုက္မယ္။

ဦး႐ုကၡစိုးေရာ ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူပါ စိတ္ဝင္စားသြားၾကသည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (အသံကို ျမႇင့္လိုက္ၿပီး) Laser guided missile ဆိုတာကို ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္ကဝယ္ၿပီး မယ္ေဟာင္ေဆာင္ နယ္စပ္ကေန ေနျပည္ေတာ္ကို ခ်ိန္ၿပီး ပစ္ထည့္လိုက္မယ္ … တခါတည္း ပြဲအၿပီးပဲ … ။ သန္းေရႊနဲ႔ ေမာင္ေအးရဲ႕ အိမ္ေတြကို ခ်ိန္ၿပီး ပစ္မယ္ … ။ သန္းေရႊ ေသးေပါက္ေနရင္ေတာင္ တည့္တည့္မွန္ေအာင္ ပစ္ႏိုင္တယ္ … ေမာင္ေအး ေဂါက္႐ိုက္ေနရင္လည္း မေရွာင္ႏိုင္ဘူး။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ လက္နက္ … ခင္ဗ်ားတို႔ သံုးေနတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ဆိုရင္ အေလာက္ပဲ … ။

႐ုကၡစိုးက “ဦးသန္းေရႊ ႂကြက္တြင္းထဲ ဝင္ပုန္းေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” ဟု ေမးေသာ္လည္း သူ႔ေလတိုးမေပါက္ေတာ့။
Engagement လုပ္ဖို႔ funding လိုခ်င္ေနသည့္ ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူကေတာ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ ေခါင္းခါ၍ ထြက္သြား သည္။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (သူ႔ proposal ကို လက္မခံမွန္းသိသြားသျဖင့္ ကမန္းကတန္း ေျပာလိုက္သည္) News breaker ဆိုတဲ့ အ႐ုပ္ျမင္ အသံၾကားၿပီး ေပါက္ကရ လႊင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြကိုလဲ မေပးနဲ႔ News Maker ဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြကိုလဲ မေပးနဲ႔။ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္အဖြဲ႔ကိုပဲ ေပးပါ … ဒီမွာ proposal အသစ္။

ဦးသိုးေဆာင္းက ၾကည့္လိုက္ရာ … ေခါင္းစဥ္က “ေခါင္းမာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကို ဝယ္နည္း” ဟု ေရးသားထားေလသည္။

“ဘယ္ေလာက္လဲ” ဟု ဦးသိုးေဆာင္းက ေမးလိုက္သည္။ ေစ်းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပဴးက်ယ္က ကပ္ေျပာလိုက္ရာ ဦး႐ုကၡစိုးပင္ မၾကားလိုက္

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ မ်ားလွခ်ည္လား … ။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (ေဒါသတႀကီးႏွင့္) ဒါ UN ကလူေတြ ခြင္လာထြင္သေလာက္ေတာင္ မရွိဘူး။ (ကုန္းေအာ္လိုက္ေသာ္ လည္း ဒီတခါ ထြက္စရာ လိပ္ေခါင္းမက်န္ေတာ့ေပ)

ဦးသိုးေဆာင္း။     ။ ဒါဆိုရင္ Next step ကဘာလဲ။

ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္။     ။ (လက္ႏွစ္ဘက္ကို ျဖန္႔ကားလိုက္ၿပီး ဟန္ပါပါႏွင့္) Regime change ေပါ့ … ဒီမိုကေရစီေတာ့ မလိုေသးပါဘူးဟု ေျပာလိုက္သည္။ သိုးေဆာင္း မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။

ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူ။     ။ (အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာၿပီး) engage ပဲလုပ္ပါဗ်ာ … က်ေနာ့္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊပန္းက visa ေပးဖို႔ စိတ္ဝင္စားေနတယ္ ၾကားတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔တို႔ကို ေခ်ာ့ေပါင္းတတ္ပါတယ္။

ေဘးမွ အလံုးစံုကို ရပ္ၾကည့္ေနသူ ဦး႐ုကၡစိုးကေတာ့ “အင္း … သံေဝဂရစရာပဲ … ဒီကလူေတြ ေပါက္ကရ လုပ္ပံုနဲ႔ေတာ့ Regime change မျဖစ္ဘဲ သန္းေရႊတို႔ အေျခခိုင္သြားႏိုင္တယ္ … ဘာမွမလုပ္ဘဲ ေနရင္ေတာင္မွ သူ႔ဟာသူ အလိုလို ျပဳတ္က်သြားမွာ” ဟု စိတ္ထဲက ေျပာေနသည္။

ေနာက္ဆံုး စက္ရပ္သတင္း …

ဦးသိုးေဆာင္းမွာ အၾကမ္းဖက္ေနသည့္ အစိုးရကို အၾကမ္းမဖက္ေသာနည္းႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေရး နားခ်ဖို႔ ဦးျပဴးက်ယ္ကို အျပင္ေခၚထုတ္သြားသည္။ ထိုင္းရဲကို ေၾကာက္ေသာ္လည္း ထိုင္ေနလို႔ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္၊ ထခ်မွ သန္းေရႊျပဳတ္မည္ဆိုၿပီး ရဲေဆးတင္ကာ ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္ ကုပ္ကုပ္ ကုပ္ကုပ္ႏွင့္ ကပ္ၿပီး လိုက္သြားသည္။

ဦးေၾကာင္ႏိုင္သူ ဦးသိုးေဆာင္းႏွင့္ ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္တို႔ ျမန္မာ့အေရးကို ဆက္ေဆြးေႏြးရင္း ခ်လိုက္ၾကတာ ထိုင္း မဲေခါင္ ဝီစကီ ေလးပုလင္း ကုန္သြားၿပီး ေမွာက္သြားၾကသည္။

ၿပီးေတာ့ ကာရာအိုေက ဆိုင္ထဲဝင္ၿပီး စကက္တိုတို ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္အတူ ေနျပည္ေတာ္သိမ္း ယိမ္းအကႏွင့္ ဗိုလ္ျပဴးက်ယ္တို႔ ျမဴးၾကေသးသည္။

အတိအတ ဦး႐ုကၡစိုးမွာကား ထိုင္ရမလို ထရမလို ကုန္းကုန္း ကြကြႏွင့္ ေႂကြးေၾကာ္လိုက္တာကေတာ့ “ရရင္ရ မရရင္ ခ် … ရရ မရရ ခ် … ခ်သာခ် … ဂြပ္” (ဒီ “ဂြပ္” ကိုလည္း မလန္႔ပါႏွင့္၊ ဦး႐ုကၡစိုး မဲေခါင္ေမာ့ၿပီး ခြက္ျပန္ခ်လိုက္သံ ျဖစ္သည္)

ရန္ကုန္သားတာေတ၏ ဦး႐ုကၡစိုးႏွင့္ ေထြရာေလးပါး က႑သည္ Satire ေခၚ သေရာ္စာ က႑ျဖစ္ပါသည္။ သတင္းအခ်က္အလက္ အမွန္မ်ားအေပၚမွာ အေျခခံေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ပါ။ အားေပးေဝဖန္ၾကေသာ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ပရိတ္သတ္ကို ေလးစားလွ်က္ …။

ရန္ကုန္သားတာေတႏွင့္ ဧရာဝတီအဖြဲ႔သားမ်ား …