ဧရာဝတီ

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားသင့္ပါသလား။ က်ေနာ္ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ သြားသင့္သည္ဟု အေျဖေပးရပါလိမ့္မည္။ ဤသို႔ သြားလွ်င္ျဖင့္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ရလဒ္တစံုတရာ ထြက္ေပၚ လာစရာ အေၾကာင္းရွိပါသလား။ က်ေနာ့္အေျဖကေတာ့ မျမင္မိပါဟု ဆိုရလိမ့္မည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း သြားသင့္ပါသနည္း။

စစ္အစိုးရက ႏိုဗဲလ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လိမ္ညာ အကြက္ဆင္၍ တရားစြဲဆိုခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ဤျဖစ္ရပ္က ျမန္မာျပည္၏ လူျပန္ေပးဆြဲထားခံရသည့္ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ပမာျဖစ္ေၾကာင္း ပိုမိုထင္ရွားလာခဲ့သည္။ ဤသို႔ ေသာ အက်ပ္အတည္း အေျခအေနတြင္ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာသည့္ ညိႇႏိႈင္းျဖန္ေျဖေရးသမားတဦး လိုအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

မစၥတာဘန္ကီမြန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ တဖန္ျပန္လာလိုသည့္ ဆႏၵရွိေၾကာင္း ေသခ်ာရွင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုထားဖူး သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ထြက္ေပၚလာသည့္ သတင္းမ်ားအရ စစ္အစိုးရဘက္ကလည္း သူ႔ကို လာမည့္ဇူလိုင္လတြင္ လက္ခံေတြ႔ဆံုရန္ အသင့္ရွိေနသည္ဟု ၾကားသိလာရသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ကုလအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္က စိုးရိမ္ပူပန္ေနသည္။ ယခုခရီးစဥ္က ရလဒ္မ်ားမ်ားစားစား ထြက္ ေပၚလာဖြယ္ မရွိ။ ထိုမွ်မက စစ္အစိုးရက ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အသံုးခ်ခံရဖြယ္ရွိေၾကာင္းကိုလည္း ကုလသမဂၢ ဌာနမ်ားက အႀကံျပဳလာၾကသည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဆက္လက္၍ မည္သည့္အစီအစဥ္မွ ျပဳလုပ္ေဆာင္႐ြက္ျခင္းမရွိေသး ဟု ဆိုသည္။

ကုလဌာနခ်ဳပ္၌ သေဘာထား အမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲလြဲေနၾကသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ မစၥတာဘန္ကီမြန္း သြားသင့္၊ မသြားသင့္ ၀ိေရာဓိ ျဖစ္ေနၾကသည္ဟု ၾကားရသည္။ အဆိုးျမင္သူမ်ားက အကယ္၍သူသြားလွ်င္လည္း လက္ခ်ည္းဗလာ ျပန္လာရ လိမ့္မည္ဟု ဆိုေနၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထင္ရွားသည့္ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးသမားတဦး ျဖစ္သည့္ ဦး၀င္းတင္က လြန္ခဲ့သည့္အပတ္က မိမိသို႔ ေျပာ ၾကားခဲ့ရာတြင္ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္ မလာမီတြင္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက အေသအခ်ာ“အိမ္စာ” ျပဳလုပ္ခဲ့ရန္လိုအပ္သည္ဟု အႀကံ ေပးပါသည္။ ယခုခရီးစဥ္ကို ေထာက္ခံသူမ်ားကမူ ကုလ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားတြင္ မည္ သည့္ ရလဒ္ထြက္ေပၚသည္ျဖစ္ေစ၊ မထြက္ေပၚသည္ျဖစ္ေစ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားေနရာ ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈ ျခင္းလည္း ပါ၀င္သည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။  

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ မေစ့စပ္စတမ္း ေခါင္းမာၾကသည့္၊ ႏိုင္ငံတကာ သေဘာထားကို နားမေထာင္ႏိုင္ဘဲ ရွိေနၾကသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးမ်ားကို ၾကည့္၍ မစၥတာဘန္ကီမြန္းကိုယ္ႏႈိက္က တြန္႔ဆုတ္ေနပံုရသည္ကို နားလည္မႈ ေပးႏိုင္ပါသည္။
သူ၏ အထူးသံ မစၥတာ အီဗရာဟင္ ဂန္ဘာရီ၏ ၿပီးခဲ့သည့္ကာလက ျမန္မာျပည္ ခရီးစဥ္မ်ားသည္လည္း အက်အရႈံးႏွင့္ သာ အဆံုးသတ္ခဲ့ရပါသည္။ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံသား ကုလအရာရွိတဦးအတြက္ သိကၡာမ်ား အလဟႆ ပံုေပးလိုက္ရ သည့္ႏွယ္ ရွိေနခဲ့ပါသည္။

စစ္အစိုးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ မတရားျပဳမူေနပံုကို မစၥတာဂန္ဘာရီက ယခုေနာက္ဆံုးတိုင္ တလံုးတပါဒ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မရွိေသးပါ။ ထို႔ထက္မက ျမန္မာျပည္ေရးရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ သူနားမလည္ေၾကာင္း သက္ေသ အေထာက္အထား ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနပါေသးသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံမ်ားကပါ သူ႔ အေပၚ ယံုၾကည္မႈပ်က္လာၾကသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္အခ်က္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ သူက ေနာက္ဆံုး ရယ္ေမာစရာ လူျပက္သဖြယ္ ျဖစ္ေနရပါ ေတာ့သည္။

ထို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း မစၥတာဘန္ကီမြန္း အေနႏွင့္ ဂန္ဘာရီ၏ အမွားမ်ဳိး ေနာက္ထပ္မလိုက္မိေစရန္ လိုအပ္ပါသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္စဥ္က မစၥတာဘန္ကီမြန္းႏွင့္အဖြဲ႔တို႔ မုန္တိုင္းသင့္ ေဒသမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈခဲ့ၾကပါသည္။ ယခင္တႀကိမ္ ခရီးစဥ္အတြင္း လူအမ်ားက အဖံုဖံုတုံ႔ျပန္မႈမ်ားျဖင့္ ၾကံဳခဲ့ရပါသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ၿငိဳျငင္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမည္ကို လံုး၀ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မရွိ ခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္လည္း အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားက သူ႔အေပၚ ေဒါသျဖစ္ခဲ့ၾကရပါသည္။

ယခုတႀကိမ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားမည္ဆိုပါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂,၀၀၀ ေက်ာ္ လြတ္ေျမာက္ေရးသည္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ အဓိက တာဝန္တခု ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္။ ခရီးစဥ္တႀကိမ္တည္းႏွင့္ ဤသို႔အေျဖ ထြက္ ေအာင္ျမင္လာမည္ေလာဟု သံသယျဖစ္ဖြယ္ ရွိေနပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူက ျမန္မာစစ္ေခါင္း ေဆာင္မ်ားကို အျပတ္သားဆံုး သတင္းစကားပါးရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သူကိုယ္တိုင္ကေတာင္းဆိုရန္ လိုအပ္ပါသည္။

ပထမအခ်က္အေနႏွင့္ သူျပဳလုပ္ရမည့္လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အေသအခ်ာျပင္ဆင္ရန္(အိမ္စာ)လိုအပ္ပါသည္။ အေျခ အေနကို အျပည့္အစံု နားလည္ရန္ လိုအပ္ၿပီး အခြင့္အလမ္းမ်ားႏွင့္ ျပႆနာမ်ားကိုလည္း ခြဲျခားသိရန္ လိုအပ္ပါသည္။

သူနားလည္ထားရန္ လိုအပ္သည့္အခ်က္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြး ေကာက္ပြဲကာလ မတိုင္မီ လြတ္ေျမာက္လာေစေရး ကိစၥမွ်သာမက၊ ဤေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အင္အားစုအားလံုး ပါ၀င္ႏိုင္ ေစေရးအတြက္လည္း ေသခ်ာေစရန္ ဖိအားေပးရမည္ ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢက စစ္အစိုးရ၏ လမ္းျပေျမပံုတြင္ အင္အားစု မ်ား အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္ေစရန္ ေတာင္းဆိုထားခဲ့ၿပီး ဤအခ်က္ကိုလည္း စစ္အစိုးရက စိုးစဥ္းမွ် နားမေထာင္ခဲ့ပါ။ လ်စ္လ်ဴရႈ ထားခဲ့ပါသည္။

ထိုမွ်မက မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းက စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးကပ္ျပႆနာမ်ားကိုလည္း ၾကည့္ရႈေျဖရွင္းေပးရန္ လိုအပ္ေနေသး သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ ျပႆနာႏွင့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရအၾကား ပဋိပကၡကိုလည္း ေသခ်ာေလ့လာ ကိုင္တြယ္ရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။ ဤျပႆနာမ်ားကို ေစ့ငုစြာ နားလည္ႏိုင္ေရးအတြက္ဆိုလွ်င္ သူက တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ ေဒသမ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားေရာက္ၾကည့္ရႈရန္ လိုအပ္ၿပီး ဒုကၡသည္မ်ားစြာႏွင့္ အႏၱရာယ္မွ ကင္းလြတ္ေစရန္ ေရႊ႔ေျပာင္းထြက္ေျပးေနၾကရသူမ်ား၏ ေဒသမ်ားသို႔လည္း သြားေရာက္စစ္ေဆးၾကည့္ရႈရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။

သိသာထင္ရွားသည့္ ရလဒ္ေပၚထြက္လာေစရန္ သူက မဟာဗ်ဴဟာ အေသအခ်ာ ခ်မွတ္ေရးဆြဲရန္လိုအပ္ၿပီး တိက် ေသခ်ာသည့္ အခ်ိန္ဇယားလည္း လိုအပ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ား ေျပလည္ေစေရး ကိစၥကို ေခါင္းထဲထည့္၍ စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားခ်ည္းကသာ ႏိုင္ငံကိုကယ္တင္ ဆယ္မႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း သိထားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

သူေျပာလိုသည့္ သတင္းစကားကို ပါးႏိုင္ရန္အတြက္ သူက တင္းတင္းမာမာ ဆက္ဆံႏိုင္ရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ ဤ ေနရာတြင္ " ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရးကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္၏ မိတ္ေဆြႏိုင္ငံမ်ား" ၁၄ ႏိုင္ငံထံမွ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ပံ့ပိုးမႈရရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ဤအဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွစ၍ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္း မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာခဲ့ရာ သူတို႔ကိုလည္း ေသခ်ာတိုက္တြန္းသင့္သည္။ ထိုမွ်မက ေဒသအတြင္းရွိ အေရးပါသည့္ႏိုင္ငံ အစိုးရ မ်ားထံမွလည္း ေထာက္ခံမႈအျပည့္အ၀ရရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက အေသအခ်ာ အိမ္စာမေဆာင္ရြက္သြားပါက သူၾကံဳေတြ႔ရႏိုင္ေသာ အႏၱရာယ္မိုင္း ကြင္းလည္း ရွိေနပါေသးသည္။ သူ၏ ခရီးစဥ္ကို စစ္အစိုးရက အသံုးခ်ႏိုင္ေသးသည္။ ေအာင္ျမင္မႈမရွိဘဲ ျပန္လာရၿပီး လူ အမ်ားေျပာင္ေလွာင္ခံရဖြယ္၊ အရွက္ရဖြယ္ အေျခအေနလည္း ရွိေနပါေသးသည္။  

ဤေနရာတြင္ ယခင္သူ ျမန္မာျပည္သို႔ ေစလႊတ္ခဲ့သည့္ အထူးသံ ကိုယ္စားလွယ္ထံမွလည္း ေလ့လာ သင္ခန္းစာထုတ္ယူ ႏိုင္ပါေသးသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ အႏွစ္ ၂၀ ကာလအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ကုလသံအရာရွိမ်ား၊ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား မည္မွ် သြား ေရာက္ခဲ့ၾကပါၿပီနည္း။ ခရီးတႀကိမ္တိုင္းသာ ရလဒ္မ်ားေပၚထြက္လာခဲ့မည္ဆိုပါက က်ေနာ္တို႔ ယခု ဒုကၡၾကံဳရစရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ေပ။ အေျခအေနက မ်ားစြာတိုးတက္ေကာင္းမြန္ေနၿပီး မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း၏ အကူအညီကိုပင္ လိုအပ္ ေတာ့မည္ မထင္ေပ။

ဤသို႔ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ရလဒ္မ်ား မေတြ႔ရရံုမွ်မက ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ အတြင္း  ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္ကိုသာ ထူးျခားစြာၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားအေပၚ ရာဇ၀တ္မႈမ်ား ပို၍က်ဴးလြန္ လာသည္ကိုသာ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါသည္။ ႏိုင္ငံ၏ လူမႈေရးအေျခအေနမွာလည္း ယိုယြင္းက်ဆင္းလာေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ယခု အခါ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ လူရူးမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ျပႆနာ ဗရပြႏွင့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနသည္။

အမွန္ေျပာရလွ်င္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံသြားလွ်င္လည္း လက္ခ်ည္းဗလာ ျပန္လာရဖို႔သာ ရွိပါသည္။ ေကာက္ က်စ္လွသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားက လွည့္စားလိုက္သည္ကို ၾကံဳရဦးမည္ ျဖစ္သည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက သူတို႔၏လမ္းျပေျမပံု အေၾကာင္း ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ေဟာေျပာပို႔ခ်သည္ကို နာၾကားရဖြယ္ရွိၿပီး ကုလသမဂၢက စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံေန သေယာင္ အတူတြဲ၍ ဓာတ္ပံုအရိုက္ခံရ၊ ေဖာ္ျပခံရဦးမည္လည္း ျဖစ္သည္။ ယခင္ကလည္း ဤကဲ့သို႔ ျပဳမူ အသံုးခ်ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ မစၥတာဘန္ကီမြန္းသည္ ထိေရာက္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းေရးသမား ျဖစ္လိုပါက သူက စင္ျမင့္ ေပၚတက္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ရင္ဆိုင္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊကို ေတြ႔ဆံု စိန္ေခၚသင့္ပါသည္။ အကယ္၍ စစ္အစိုးရက လိုက္နာရန္ ျငင္းဆန္ ေနပါကလည္း ေနာက္ဆက္တြဲၾကံဳရမည့္ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ေသခ်ာသတိေပးေျပာျပရန္ လိုအပ္ပါသည္။

ဤစဥ္းစားခ်က္အရဆိုလွ်င္ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ၾကည့္ၾကည့္ မစၥတာဘန္ကီမြန္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ သင့္ပါသည္။ ကမၻာတခုလံုးက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္ ေစာင့္စားေနၾကခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရ၏ စိန္ေခၚမႈကိုလည္း ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။

ေအာင္ေဇာ္ ေရးသားသည့္ Cost what it May, Ban Ki-moon Must Go to Burma ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။

< Prev		Next >