သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္အက်ခံၿပီး ၀ယ္ယူခ့ဲေသာ္လည္း အက်ဳိးအျမတ္ မ်ားစြာ မရသည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္ဟု အကဲခတ္မ်ားက ေျပာသည္။
အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ သၾကားစက္ရုံ လည္ပတ္မႈ အားေကာင္းခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မူ အားနည္းျခင္းေၾကာင့္ သၾကားအထြက္ႏႈန္း က်ဆင္းခ့ဲေၾကာင္း ကခ်င္ စာနယ္ဇင္းသမားတဦးက ေျပာသည္။
“အစပိုင္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေကာင္းေကာင္း လည္ပတ္တယ္၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေလာက္က စၿပီး အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ က်သြားတယ္၊ အဓိက ကေတာ့ စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အပိုင္းမွာ က်သြားတယ္” ဟု ကခ်င္သတင္းဌာန Kachin News Group ၏ အယ္ဒီတာ လဖိုင္ ေနာ္ဒင္းက ေျပာသည္။
က်ပ္ေငြ သိန္း သံုးေထာင္ကုိ တလုံးတခဲတည္း ေပးေခ်ျခင္း မဟုတ္ဘဲ လြန္ခ့ဲသည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္က စတင္ၿပီး အရစ္က် ေငြေပးသြင္းခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
သၾကားစက္ရံု လည္ပတ္ေရးကုိ KIO ၏ စီးပြားေရး အဖဲြ႔တခုျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရးသမားမ်ား ရွယ္ယာထည့္၀င္ထားသည့္ ဘူဂါ (Buga) ကုမၸဏီ လီမိတက္က တာ၀န္ယူခ့ဲသည္။
ဘူဂါကုမၸဏီသည္ ႀကံမွ ထြက္သည့္ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ားအနက္ သၾကား တမ်ိဳးတည္းကိုသာ ထုတ္လုပ္ခြင့္ ရထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ႀကံပင္မွ ရရိွႏုိင္ေသာ ထုတ္ကုန္မ်ား ျဖစ္သည့္ စကၠဴ၊ ပရိေဘာဂ၊ ဘီယာ စသည္တုိ႔ကို ထုတ္လုပ္ရန္ အာဏာပုိင္တုိ႔ထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ မရသျဖင့္ ဘူဂါကုမၸဏီအတြက္ တြက္ေျခမကုိက္သည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
နမၼတီး သၾကားစက္သည္ ယခင္က ႏိုင္ငံပိုင္ စက္႐ုံ ျဖစ္ေသာ္လည္း အာဏာပုိင္တုိ႔က ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ ပုဂၢလိကလက္သုိ႔ လဲႊေျပာင္းေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
စက္ရုံ၀ယ္ယူသည့္သတင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ရွိ KIO ရုံးသို႔ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း ေသာ္လည္း တာဝန္ခံ ေျဖၾကားမည့္သူ မရွိဟု ရုံး၀န္ထမ္းတဦးက အေၾကာင္း ျပန္ၾကားခ့ဲသည္။
KIO က ၀ယ္ယူလုိက္သည့္ နမၼတီး သၾကားစက္သည္ သက္တမ္း ၅၆ ႏွစ္ရိွၿပီဟု သိရသည္။
KIO တြင္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္ဖဲြ႔ (KIA) အမည္ရိွ စစ္ေရးအဖဲြ႔ ရိွၿပီး ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲခ့ဲသည္။ ယခုအခါ ေက်ာက္စိမ္းတြင္း၊ ေရႊတြင္း၊ သစ္ထုတ္လုပ္ေရး၊ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး စသည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္လ်က္ ရိွသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
