ၿပီးခဲ့သည့္ ၁၄ ရက္ေန႔က စက္႐ံုပိုင္ရွင္ မစၥတာကူမာသည္ လူမိုက္မ်ားကို ေခၚေဆာင္၍ BWRPC ႐ံုးခန္း သို႔ ေရာက္လာကာ ျပင္ပတြင္ ရွိေနေသာ ကိုလင္းလင္းႏွင့္ ကိုၿဖိဳးတို႔ကို ႐ိုက္ႏွက္၍ ကိုၿဖိဳးကို ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္ သြားခဲ့သည္။ ကိုလင္းလင္းမွာ ေခါင္းတြင္ ၅ ခ်က္ ခ်ဳပ္လိုက္ရေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
“သူတို႔လာေတာ့ တံခါးကိုခ်က္ခ်င္းပိတ္လိုက္လို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ အျပင္မွာ ရွိတဲ့ က်ေနာ္တို႔ကို ဝိုင္း႐ိုက္တာ” ဟု ကိုလင္းလင္းက ေျပာျပသည္။
မစၥတာ ကူမာပိုင္ စက္႐ံုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး ၁၅ ဦးကို မတရား အခ်ိန္ပိုမ်ား ခိုင္းေစ ႐ံုမက လူမိုက္မ်ားေခၚကာ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္း ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ ၎အမ်ိဳး သမီးမ်ားက အလုပ္မဆင္းဘဲ ဆႏၵျပခဲ့သည္ဟု ထိုအမ်ိဳးသမီးမ်ားထဲမွ တဦးက ရွင္းျပသည္။
“က်မတို႔ကို ၂၄ နာရီ အျပည့္အလုပ္ဆင္းခိုင္းတယ္။ အဲဒါကို မလုပ္ႏုိင္ဘူးေျပာေတာ့ လူမိုက္ေတြေခၚၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မတို႔ကုိယ္ခႏၶာထဲမွာ ဖုန္းရွာမယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားတယ္” ဟု ထို အမ်ိဳးသမီးက ဆုိသည္။
အလုပ္မဆင္းဘဲ ဆႏၵျပခဲ့သျဖင့္ လူမိုက္မ်ားက ၎တို႔အခန္းကို အျပင္မွ ေသာ့ခတ္ထားရာ ၂ ရက္ခန္႔ အစာငတ္၊ ေရငတ္ခဲ့ရသည္ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔မွာ မေလးရွားႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာ သံ႐ံုးသို႔ ဆက္သြယ္ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့ေသာ္လည္း မည္သည့္အကူအညီမွ မေပးခဲ့ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
“က်မတို႔ေတြ ဖုန္းနဲ႔ ကိုလင္းလင္းတို႔ဆီ ဆက္သြယ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးၾကတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေခၚထားသျဖင့္ မစၥတာကူမာက မေက်နပ္ဘဲ လူမိုက္မ်ား ေခၚကာ BWRPC ႐ံုးခန္းကို ဝိုင္း၍ မေလးရွားရဲမ်ား ေရွ႕တြင္ပင္ ကိုၿဖိဳးကို ဖမ္းေခၚသြားခဲ့ရာ BWRPC မွ တာဝန္ရွိသူမ်ားက မေလးရွားႏိုင္ငံမွ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕မ်ားအား ဆက္သြယ္ အကူအညီေတာင္းခံ ခဲ့ရေၾကာင္း ကိုလင္းလင္းက ေျပာသည္။
လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕မ်ားက မစၥတာကူမာကို ဆက္သြယ္ၿပီး ကိုၿဖိဳးကို ျပန္မလႊတ္ေပးပါက ဥပေဒအရ အေရးယူမည္ဟု ေျပာရာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားႏွင့္ ကိုၿဖိဳးကိုလဲလွယ္မည္ဟု ျပန္လည္ အၾကပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားကို သြားေပးသည့္အခါမွ ကိုၿဖိဳးကို ျပန္လည္ လႊတ္ေပးခဲ့ရာ ယခုအခါ ကိုၿဖိဳးကို ကြာလာလမ္ပူ ဗဟိုေဆး႐ံုႀကီးတြင္ အတြင္းလူနာအျဖစ္ တင္၍ ကုသေပးေနရ ေၾကာင္း ၾကားသိရသည္။
အထက္ပါအျဖစ္အပ်က္ကို မေလးရွား ရဲဌာနတြင္ တိုင္ထားေသာ္လည္း ရဲမ်ားက မစၥတာကူမာ၏ အလုပ္သမား မ်ားကို ေခၚေဆာင္ထားေသာေၾကာင့္ BWRPC ကို တရားစြဲဆိုႏို္င္သည္ဟုသာ ေျပာဆိုေၾကာင္း ကိုလင္းလင္းက ေျပာျပသည္။
ယခုအခါ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို BWRPC ႐ံုးခန္းတြင္ပင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာလာစဥ္က တလလွ်င္ မေလးရွား ရင္းဂစ္ ၇၅၀ (က်ပ္ ၂၅၀၀၀၀ ခန္႔) မည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း မစၥတာကူမာ၏ စက္႐ံုတြင္ အခ်ိန္ပို မတရား ဆင္းရသည့္ျပင္ လစာ ၆၀၀ (က်ပ္ ၂ သိန္းနီးပါးခန္႔) သာ ရခဲ့သည္ဟု ၎အမ်ိဳးသမီးမ်ားထဲမွ တဦးက ဆိုသည္။
“က်မ မေလးထြက္လာတာ က်ပ္ ၁၃ သိန္းကုန္တယ္။ အေႂကြးက ၁၁ သိန္း။ ခု ေရာက္တာ ၄ လပဲရွိေသးတယ္။ အေႂကြးေတြ မေၾကေသးဘူး။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ မသိဘူး” ဟု သူက ေျပာျပသည္။
ယခုလက္ရွိတြင္ ကမၻာ့ေငြေၾကးအၾကပ္အတည္း ကာလျဖစ္ေနၿပီး မေလးရွားရွိ စက္႐ံုအမ်ားအျပား ပိတ္လိုက္ ရေသာေၾကာင့္ ၎စက္႐ံုမ်ားကို မွီခိုအလုပ္လုပ္ေနရသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမား အေတာ္မ်ားမ်ား အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနရသည္။
ထို႔ျပင္ မပိတ္ေသးသည့္ စက္႐ံုမ်ားသည္လည္း ပစၥည္းအမွာေလ်ာ့နည္းေသာေၾကာင့္ အိုဗာတိုင္မဆင္းရသည့္ အတြက္ ဝင္ေငြေလ်ာ့နည္းေနသည့္ ကာလျဖစ္ေၾကာင္း ဖလင္ျပား ထုတ္လုပ္သည့္ စက္႐ံုမွ အလုပ္သမား တဦးက ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္ဆိုအိမ္ကို ပိုက္ဆံျပန္မပို႔ႏုိင္တာ ၂ လရွိၿပီ။ အိမ္က က်ေနာ့္ကိုပဲ မီွခိုေနရတာ။ ရတဲ့ပိုက္ဆံက က်ေနာ့္ အသံုးစရိတ္ပဲ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စက္႐ံုမွာ ျမန္မာ ၆၀ ေက်ာ္ရွိတယ္။ အားလံုးက်ေနာ့္လိုခ်ည္းပဲ” ဟု သူက ဆိုသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
