စိုေျပျခင္းကင္းမဲ့ကာ အိုစာေသာ မိန္းမတေယာက္၏ အသြင္သ႑န္ ျဖစ္လ်ွက္ရွိေသာ မိန္းမလွကၽြန္းသည္ မွတ္မိ ႏိုင္ဖြယ္မရွိေပ။ မီးေလာင္ထားေသာ ဒီေရေတာမ်ား၊ ျပိဳလဲ ပ်က္စီးခဲ့ေသာေၾကာင့္ တ၀က္တပ်က္သာ က်န္ေတာ့ ေသာ သစ္ပင္မ်ားႏွင့္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ရွိလွေပသည္။
ကနစို၊ လမု၊ ကဗလာ၊ မဒမ၊ ဗ်ဴး၊ သင္ေပါင္းစသည္ျဖင့္ အပင္မ်ိဳးစံုေပါက္ေရာက္ေသာ ထိုေတာသို႔ ယခင္ ေရာက္ စဥ္က ေတာၾကီးကိုၾကည့္ရသည္မွာ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ ကုန္ႏိုင္စရာမရွိဟု ထင္စရာ ၾကားကြက္လပ္ေနရာဟူ၍ မရွိ ေလာက္ေအာင္ သစ္ပင္မ်ိဳးစံုေပါက္ေရာက္ေနခဲ့ေသာ ေတာျဖစ္သည္။ ကနစို၊ဗ်ဴး ကဲ့သုိ႔ေသာ အပင္ၾကီးမ်ားက ေမာ္ၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းကင္ကို မေတြ႕ႏိုင္ေအာင္ပင္ မိုးထားသည္မွာ အိမ္တအိမ္ထဲေရာက္ေနသလိုပင္။ ထို႔ျပင္ လမု၊မဒမ ၊သင္ေပါင္းစေသာအပင္တုိ႔မွာလည္းေအာက္ပိုင္းတြင္ ထူထပ္စြာေပါက္ေနခဲ့ျပီး ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းတုိ႔က ေမြ႕ရာသဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္အထိ ေတာၾကီးျပီး ဒီေရေတာမ်ား ေပါမ်ားခဲ့ေသာ မိန္းမလွကၽြန္းျဖစ္သည္။
ထိုေတာသည္ေဘးမဲ့ေတာဟု ဆိုေသာ္လည္း ထိုေတာမွ မဒမတိုင္မ်ား၊ အျခားသစ္ပင္မ်ားကို ထင္းအျဖစ္ ခိုးခုတ္ ၾကသူမ်ားလည္းရွိသည္။ ဘိုကေလး မီးေသြးကဲ့သို႔ နာမည္ၾကီး မီးေသြးမ်ားရရွိရန္ မိန္းမလွကၽြန္းမွ သစ္ပင္မ်ား သာ မက၊ ကၽြန္းညိဳၾကီးမွ သစ္ပင္တုိ႔ကိုလည္း ထိုကဲ့သို႔ပင္ ခိုးခုတ္ခဲ့ၾကကာ မီးေသြဖိုမ်ားဆီသို႔ ေလွမ်ားျဖင့္ အေခါက္ ေခါက္အခါခါ သယ္ပို႕ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခိုးခုတ္ေသာ ပမာဏသည္ ေပါမ်ားစြာ ေပါက္ေရာက္ လ်က္ရွိ ေသာ ပမာဏႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက နည္းပါးလွသည့္အတြက္ ေတာသည္ မပ်က္စီးခဲ့ရပါ။
သို႔ေသာ္ ထိုကၽြန္းႏွင့္အနီးပတ္၀န္းက်င္မွ သဘာ၀ သယံဇာတ ေပါးမ်ားေသာ ဒီေရေတာမ်ားအား ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္း ရွင္မ်ားက မ်က္စိက်ခဲ့သည့္အတြက္၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွစျပီး ဒီေရေတာမ်ားကို ခုတ္ပစ္ကာထိုေနရာတြင္ ပုစြန္ေမြးျမဴေရးကန္မ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ေသာက္ေသာက္လဲ ျမတ္ခဲ့ၾကသည္မွာ စံတင္ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း ယုဇန ပုစြန္ေမြးျမဴေရး စခန္း တာ၀န္ခံတဦး၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိခဲ့ရသည္။
မိန္းမလွကၽြန္းအနီးတ၀ုိက္မွ ဒီေရေတာမ်ားအားလံုးနီးပါး ပုစြန္ကန္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း မိန္းမလွကြ်န္းသည္ ေဘးမဲ့ေတာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုေဘးရန္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ရခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ားအတြက္ စီးပြားျဖစ္ ေစခဲ့ သလို၊ ဒီေရေတာသည္ ဒီေရႏွင့္ ဆားငန္ေရ တုိပ၏ ဒဏ္မွ ကာကြယ္ေပးႏိုင္သလို၊ မိေက်ာင္းမ်ား၊ ေမ်ာက္ မ်ား၊ ဆတ္မ်ား၊ ငွက္မ်ား၊ ရွဥ္႕မ်ား စေသာ သက္ရွိ သတၱ၀ါမ်ား၏ မွီခိုရာလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ ထိုကြ်န္းေပၚတြင္ ေမ်ာက္တရာ ဘုရားႏွင့္ နတ္ကြန္းမ်ားရွိေသာေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ားမွာ နတ္ၾကီးေသာ၊ အမွား မလုပ္၀ံ့ေသာ၊ ဆုေတာင္း တိုင္တည္လို႔ရေသာ ကၽြန္းတကၽြန္းအျဖစ္လည္း အေလးထားခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။
“ဒီကၽြန္းေပၚတက္လာတဲ့သူေတြက သားၾကီး၊ ငါးၾကီး သယ္မလာၾကဘူး၊ ေျခေလးေခ်ာင္းသား မစားၾကဘူး၊ ေနာက္ ကၽြန္းပိုင္ေတာင္ပိုင္ေတြကို မရိုေသတဲ့ စကားမ်ိဳးလည္း မေျပာဖူးၾကဘူး၊ ဒီေဒသက လူေတြအားလံုး စည္းထားၾကတယ္၊ ရသမွ် သစ္ကို အကုန္မခုတ္ဘူး၊ သူတို႔ ေျပာစကားအရေတာ့ နတ္ေပးသေလာက္ပဲ ယူ တယ္လို႔ ေျပာတာေပါ့”ဟု အဆိုပါ ကၽြန္းေပၚမွ တာ၀န္က် သစ္ေတာ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာျပသည္။
ေဒသခံတို႔၏ အယူအဆအရ ေလာဘၾကီးသူ၊ ကၽြန္းပိုင္ကို မယံုၾကည္သူမ်ား မိေက်ာင္းဆြဲခံရသည္ဟု ယံုၾကည္ ထားၾကေသာေၾကာင့္ ေတာ္ရံုသစ္ခုတ္သမားမ်ားသည္ အမွားအယြင္းမရွိေအာင္ေနၾကသည္။ အေပ့ါ့အေလး သြားေသာ ကိစၥကိုပင္ မလုပ္ၾကဟု သိရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သစ္ခုတ္ေနစဥ္ မိေက်ာင္းမ်ားေတြ႕ေသာ္လည္း ေဘးမျဖစ္ခဲ့ၾကသလို မိေက်ာင္းမ်ားကလည္း အႏၱရာယ္မျပဳဘဲ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကသူမ်ားလည္းရွိသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၂ ရက္ေန႕တြင္ တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ နာဂစ္မုန္တိုင္းသည္ ျမစ္ေဘး၊ ေခ်ာင္းေဘးတြင္ ရွိေသာ ေက်းရြာမ်ားအားလံုးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ျပီး လူအေျမာက္အမ်ား ေသေၾကေပ်ာက္ဆုံးေစခဲ့ေသာ္လည္း ထို မိန္းမလွ ကၽြန္းေပၚတြင္ ရွိေသာ သက္ရွိမ်ားကိုမူ မဖ်က္ဆီးႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
“အဲဒီညက က်ေနာ္တို႔ လင္မယားက မိန္းမလွကၽြန္းထဲသြားျပီး ထင္းခိုးခုတ္ေနလို႔ အသက္ရွင္ခဲ့တာ၊ ဒီေရ ေတာ ေတြနဲ႔ သစ္ပင္ၾကီးေတြရွိတယ္၊ မုန္တိုင္းဒဏ္ကို ခံရေပမယ့္ လူေသေလာက္ေအာင္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူးေပါ့၊ က်ေနာ္ တို႔ တင္မကဘူး အဲဒီေန႔ မိန္းမလွကၽြန္းေရာက္ေနတဲ့သူ ေတြ တေယာက္မွ မေသဘူး၊ အံၾသစရာပဲ” ဟု လမုအုပ္ေလးေက်းရြာမွ ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
ဒီေရေတာအုပ္ၾကီးေၾကာင့္ ကၽြန္းေပၚမွာ သစ္ခိုးခုတ္ေနသူမ်ားသည္ အသက္ရွင္ခဲ့ရသည္၊ ထိုကၽြန္းေပၚမွ အပင္ ၾကီးမ်ားသည္သာ ပ်က္စီးေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရျပီး ဒီေရတာပင္ငယ္မ်ားမွာမူ အပ်က္အစီးမရွိခဲ့ဟု အဆိုပါ ရြာသားက ဆိုသည္။
“ဒီေရေတာ ျခံဳေတြက အဲဒီတုန္းက မပ်က္စီးဘူး၊ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီျခံဳေပၚေတြမွာ လူေသေကာင္ ေတြ ခ်ိတ္ေနတာ၊ အနားက ရြာေတြက ေသသမွ် လူေတြ အားလံုးက ဒီေရေတာေပၚကို လာစု ျပံဳေနၾကတာ ဆို ေတာ့ စစ္တပ္က မီးေသနတ္ေတြနဲ႔ အဲဒီအေလာင္းေတြကို ပစ္ေတာ့ အေလာင္းေတြေရာ သစ္ပင္ေတြေရာ မီးေလာင္ျပီး ကၽြန္းက ခုလို မီးေလာင္ရာေတြ နဲ႔ ကၽြန္းျဖစ္သြားတာ”ဟု နာဂစ္မုန္တိုင္းအျပီး ၁၀ ရက္ခန္႔အၾကာ စစ္တပ္မွ fire gun မ်ားနွင့္ အေလာင္းမ်ားကို ပစ္ျပီး မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးသည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရေသာ ပဒဲေကာ ရြာသား တဦးက ေျပာျပသည္။
သစ္ပင္မ်ားစြာတုိ႔သည္ မီးေလာင္သည့္ ဒဏ္ေၾကာင့္ ယခုအခါ လယ္ကြင္းထဲ မီးရိႈ႕ျပီး ျမင္ကြင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္ ကို ေတြ႕ခဲ့ရျပီး ယခင္က ထိုေတာအတြင္း အေျမာက္အမ်ား ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ မိေက်ာင္းမ်ား၊ ေမ်ာက္မ်ား၊ ဆတ္ မ်ား၊ ငွက္မ်ား၊ ရွဥ့္မ်ား စေသာ သတၱ၀ါမ်ားသည္လည္း မည္သို႔ျဖစ္ကုန္ၾကျပီလဲ မသိေတာ့ေခ်။ အနီးပတ္ ၀န္းက်င္မွာပင္ ရွိေနသည္ကို မေတြ႕ခဲ့ရ။
“မိေက်ာင္းေတြလည္း ေျပာင္းကုန္တယ္လို႔ၾကားတယ္၊ နာဂစ္တုန္းက လူေသေကာင္ေတြကို စားခဲ့ရေတာ့ ခုဆို လူသားစားတဲ့ေကာင္ေတြျဖစ္ကုန္ျပီ၊ က်ေနာ္တုိ႔ရြာက ေမာင္သန္းက ဆစ္စေလာင္းေခ်ာင္းမွာ ပိုက္ခ်ေနတာ အဲဒါ သူ႔ကို မိေက်ာင္း ၀င္ဆြဲသြားတယ္၊ ျပီးေတာ့ ငယ္သူ ရြာက ကေလးတေယာက္ကလည္း ေလွပဲ့မွာ သူ႔ဟာသူ ထိုင္ေနတာကို မိေက်ာင္းက အျမီးနဲ႔ပုတ္ခ်လိုက္ျပီး ေရထဲဆြဲတာ၊ ခုထိ ရြာမွာ ေျပာလို႔ကို မဆံုးေတာ့ဘူး တေလာ အဲလိုေတြ ၾကားရေတာ့ ရြာသားေတြ ေၾကာက္ေနၾကတယ္”ဟု မိန္းမလွကၽြန္းႏွင့္ ၁ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္စက္ေလွႏွင့္ သြားရေသာ ဆစ္စေလာင္းေက်းရြာမွ ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
မိန္းမလွကၽြန္းေပၚတြင္ မိေက်ာင္းေမြးျမဴေရးစခန္းရွိျပီး အနီးတ၀ိုက္တြင္ ေဘးမဲ့ေပးထားေသာ မိေက်ာင္း တေထာင္ ၀န္းက်င္ခန္႔ရွိေၾကာင္း မိန္းမလွကၽြန္းမွ သစ္ေတာ ၀န္ထမ္းတဦး၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရ သည္။
“ဟိုးအရင္က ဒီကၽြန္းနားကိုလာျပီး သစ္ခုတ္တဲ့သူေတြကို ဆြဲတာမ်ိဳးဆိုတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ရွားတယ္၊အဆြဲခံရ ရင္လည္း ဒီက လူေတြက နတ္ရိုက္တာပဲလုိ႔ ေျပာၾကတယ္၊ မိေက်ာင္းကို ဘယ္သူကမွ အပစ္မတင္ၾကဘူး၊ နာဂစ္ ျပီးစတုန္းကေတာ့ မိေက်ာင္းဆြဲတယ္ဆိုတာ မၾကားေသးဘူး၊ ေနာက္ပိုင္းမွ ဟိုကေန ၾကားရ၊ ဒီကေန ၾကားရ ျဖစ္ လာ တာ၊ က်ေနာ္တုိ႔ မ်က္ျမင္မဟုတ္ေတာ့ ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ဘူး” ဟု အဆိုပါ ၀န္ထမ္းက ေျပာဆိုသည္။
ယခုအခါ ထိုကြ်န္းအနီးတ၀ုိက္တြင္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားမွာ ေရထဲ ပိုက္ဆင္းခ်လွ်င္အုပ္စုလိုက္သြားလာၾကသည္ အထိ မိေက်ာင္းရန္ကို ေၾကာက္ေနရျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားထံမွ သိရသည္။
“ဒီေရေတာေတြရွိရင္ ဘယ္လိုမုန္တိုင္းမ်ိဳးလာလာ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေတြက ပူစရာမလိုဘူး၊ ခုလို လူေတြ သိန္းနဲ႔ ခ်ီျပီး ေသကုန္တယ္ဆုိတာ ဒီေရေတာေတြ ျပဳန္းတီးကုန္လုိ႔၊ အဲဒါကို သတိျပဳသင့္တယ္၊ အဲဒီေဒသမွာ ပုစြန္ကန္ေတြ ခ်ေပးတာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ဘူး၊ အစိုးရအေနနဲ႔ ေဒသခံေတြအတြက္ ထည့္စဥ္းစားေပးရမယ္”ဟု ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး ပညာရွင္တဦးက သံုးသပ္သည္။
အဆိုပါ ပညာရွင္က ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က စျပီး ရာသီဥတု သိသာစြာ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ျခင္းသည္ သစ္ေတာ ျပဳန္းတီးမႈ မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက သစ္ေတာ ျပံဳးတီးမႈမွာ ပိုမို မ်ားျပားလာေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအတြင္း ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္မႈမ်ားျဖစ္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ တြင္ ေလဆင္ႏွာေမာင္းတိုက္ခတ္မႈမွာ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာအရ ၆ ၾကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ေလ ဆင္ ႏွာေမာင္းတုိက္ခတ္မႈမွာ ၁၆ၾကိမ္ျဖစ္ခဲ့ျပီး မိုးၾကိဳးပစ္၍ ေသဆံုးခဲ့သူ လူေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိေၾကာင္း၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္လည္း မုန္တိုင္းျပင္းျပင္းထန္ထန္၀င္ေရာက္ျခင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း စသည့္ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ သစ္ပင္သစ္ေတာ ျပံဳးတီးျခင္းကသာ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခု အလြန္အမင္းပူျပင္း ေနျခင္းမွာလည္း နာဂစ္ေၾကာင့္ သစ္ေတာသစ္ပင္မ်ား ပ်က္စီးသြားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ေျပာဆုိသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒီေရေတာ ဟတ္တာ ၃၇၈၀၀ ေက်ာ္ပ်က္စီးခဲ့ျပီး သဘာ၀ သစ္ေတာ ၁၆၁၈၀၀ ဟတ္တာ ပ်က္စီးခဲ့ေၾကာင္း Post Nargis Joint Assessment PONJA တြင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားသည္။
ယခုအခါ မုန္တိုင္းသင့္ ဧရာ၀တီတိုင္းတြင္ ဒီေရေတာ ဟတ္တာ ၇၅၀ ထပ္မံစိုက္ပ်ိဳးရန္ အစီစဥ္ရွိေၾကာင္း၊၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ စတင္စိုက္ပ်ိဳးသည့္ ငါးႏွစ္တာ စီမံကိန္းျဖစ္ေၾကာင္း သစ္ေတာႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အဖြဲ႕(Freda) ၏ တာ၀န္ရွိသူ တဦးထံမွ သိရွိရသည္။
ထို႔ျပင္ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ဧရာ၀တီတိုင္း ငါးျမိဳ႕နယ္တြင္းရွိ ပ်က္စီးသြားေသာ သီးပင္မ်ားအား ယူအန္ဒီပီ က ကြမ္းပင္၊ အုန္းပင္ သံုးေသာင္းေက်ာ္ စိုက္ပ်ိဳးေပးမည္ ဟုၾကားသိရသည္။
“အုန္းပင္ေပါင္း ၇ ေသာင္းကေန ၁ သိန္း ၀န္းက်င္ၾကားမွာ ပ်က္စီးသြားခဲ့တယ္လို႔ စာရင္းေကာက္လုိ႔ရတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ပင္ေရ ၃ ေသာင္းဆိုတာ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ပမာဏနဲ႔ စာရင္ေတာ့နည္းပါတယ္”ဟု အဆုိပါ ယူအန္ဒီပီမွ ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာျပသည္။
လက္ရွိအေျခအေနတြင္မူ ပ်က္စီးခဲ့ေသာ ဒီေရေတာမ်ား၊ သီးပင္မ်ားကို ျပန္လည္အစားထိုး စိုက္ပ်ိဳးရန္ စီစဥ္ လ်က္ရွိေသာ္လည္း အစိုးရအေနႏွင့္ စိတ္၀င္စားပံုမရေၾကာင္း အဆိုပါ ၀န္ထမ္းက ေျပာဆိုသည္။
ေဒသခံမ်ားကမူ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒီေရေတာမ်ားေပၚတြင္ထားရွိေသာ သေဘာထားမ်ားေျပာင္းလဲခဲ့ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကျပီ။ ထို႔ျပင္ နာဂစ္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲမႈတြင္ ေဒသခံတို႔၏ အလုပ္အကိုင္တခ်ိဳ႕လည္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။
“နာဂစ္မတိုင္ခင္က ဘိုကေလးျမိဳ႕ေပၚကို ထင္းပို႔တဲ့အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ခဲ့တာ၊ နာဂစ္တုိက္ေတာ့က်ေနာ္က မိန္းမလွ ကၽြန္းေပၚမွာပဲ သစ္ခိုးခုတ္ေနလို႔ အသက္ရွင္က်န္ခဲ့တာ၊ ဒီအပင္ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္အသက္ရွင္ခဲ့ရတယ္ ဆိုတာ ကိုသိျပီ၊ ေနာက္ ဒီကို ကယ္ဆယ္ေရးလာတဲ့သူေတြကလည္း ဒီေရေတာေတြ အေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ က်ေနာ္ သစ္ ခုတ္တဲ့အလုပ္မလုပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ေျပာင္းသြားတယ္၊ အဲဒါ အခုက်ေနာ္ ေရလုပ္ငန္းပဲ ျပန္လုပ္ ေနတယ္”ဟု လမုအုပ္ေလး ရြာသားက ေျပာသည္။
သူအပါအ၀င္အျခားေသာထင္းခုတ္သမား တခ်ိဳ႕တို႔လည္း ဒီေရေတာမွ မဒမတိုင္ ဘယ္ေလာက္ေစ်း ေကာင္း ေကာင္း မခုတ္ရန္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၾကေၾကာင္း။ ထို႕ျပင္ ဒီေရေတာ ျပန္လာစိုက္မည္ဟု ဆိုခဲ့ေသာ အဖြဲ႕မ်ားကို လည္း ကူညီျပီး စိုက္ပ်ိဳးေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီေရေတာကို မိန္းမလွကၽြန္းတကၽြန္းတည္းတြင္သာမက သူတို႔ ေက်းရြာပတ္၀န္းက်င္မ်ားတြင္ပါ စိုက္ပ်ိဳးေပးပါဟု ေတာင္းဆိုလိုေၾကာင္းေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တုိ႔ရြာေဘးက ပုစြန္ေမြးျမဴေရးကန္ေတြဆုိေတာ့ မုန္တိုင္းလာေတာ့ ေျပးစရာ ေျမလံုး၀မရွိဘူး၊ ဒီအတိုင္း ေသၾကရတာ၊ ဒီေရေတာေတြသာ ရွိခဲ့ရင္ ခုလို ရြာကလူေတြ ေသၾကရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိလာေတာ့ ဒီေရ ေတာ စိုက္မယ္ဆိုရင္ လာပါ၊ က်ေနာ္တုိ႔ရြာသားေတြ အားလံုး တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေပးဖို႔အသင့္ပါ”ဟု သူက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။
ထို လမုအုပ္ေလး ေက်းရြာသည္ လူဦးေရ ၇၀၀ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ေသာရြာျဖစ္ျပီး နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရကာ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္သာ အသက္ရွင္ရန္က်စ္ခဲ့ေသာ ေက်းရြာျဖစ္သည္။ ။
| < Prev | Next > |
|---|
