တျခား ႐ိုဟင္ဂ်ာ ၆ ဦးက ထုိေရဒီယိုေလးအနားတြင္ ပတ္လည္၀ိုင္းထိုင္လွ်က္ စူးရွစြာ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံလႊင့္ ခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ေနၾကသည္။ ထိုၿမိဳ႕ေလးသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္ခ်င္းစပ္လ်က္ရိွေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပိုင္ ၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕ ျဖစ္သည္။
“ငါတို႔ ရိုဟင္ဂ်ာ ေတြရဲ႕အေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းက ေျပာဆိုေနတာေတြကို ဗီအိုေအက လႊင့္ေနတယ္။ ေသခ်ာ နားေထာင္ၾကေဟ့ .. ” ဟု အသက္ ၅၂ အရြယ္ ဦးအာမက္က ေအာင္ျမင္၀င့္ႂကြားဟန္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
ညစဥ္လိုလို အာမက္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းတစုသည္ အေနာက္ႏိုင္ငံအသံလႊင့္ ဌာနမ်ားမွ ထုတ္လႊင့္ေသာသတင္းမ်ားကိုနား ေထာင္ၾကသည္။ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္သည့္အတုိင္း ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းႏွင့္ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားေသာ အကူအညီေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက သူတို႔ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ား လူေနမႈဘ၀ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေစရန္ ႀကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္ေနေသာ သတင္းမ်ားကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားေထာင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အာမက္တို႔ အိမ္နားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားတစုက ထိုကိစၥကိုပင္ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္။ သူတို႔၏အျမင္က တမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာေနထိုင္ၾကသည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ားကို ႏိုင္ငံသားအဆင့္ ေပးအပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ထိုလူအုပ္စုက တညီတညြတ္တည္း ဆန္႔က်င္ၾကပါသည္။
“ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးနဲ႔ တူတယ္ဗ်”ဟု အသက္ ၃၀ နီးပါးရိွၿပီ ျဖစ္ေသာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား တေယာက္က ေျပာသည္။
အကယ္၍ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ေပးလိုက္လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုျဖစ္ေသာ ျပည္သူ မ်ားသည္ အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္ ေရာက္ရိွသြားလိမ့္မည္ဟု သူက ဆိုသည္။
အသက္ ၅၀ ခန္႔ရိွ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသားႀကီးတဦးကလည္း လူရြယ္ကိုေထာက္ခံရင္း “႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္း ၁၅၀ ထဲမွာ မပါဘူး” ေျပာလိုက္ေသးသည္။
ထိုရခိုင္တိုင္းရင္းသားႀကီး၏ ေျပာဆုိခ်က္ကို ရခိုင္လူမ်ိဳးအမ်ားစုက ေထာက္ခံၾကသလို ထိုအခ်က္က အစိုးရ၏ မူ၀ါဒ အတိုင္းလည္း ျဖစ္ေနျပန္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ရခုိင္ျပည္နယ္ကို ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ေရာက္ရိွလာပံုကို ၁၈ ရာစုအထိ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ေျခရာခံေနၾကေသာ သမိုင္းပညာရွင္ အမ်ားအျပားအတြက္ အျငင္းပြားစရာ အခ်က္ ျဖစ္ေနသည္။
လူမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားကို အထူးျပဳေလ့လာေသာ ပညာရွင္မ်ားအဆိုအရ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ အိမ္ေျခအတည္တက် မရိွေသာ ေရႊ႕ေျပာင္း အေျခခ်လာၾကသူမ်ားမဟုတ္ဘဲ အလြန္ရႈပ္ေထြးလွသည့္ သူတို႔၏ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ Arabs, Moors, Persians, Turks, Mughals, Pathans, Bengalis, Chakmas, Rakhine, Dutch and Portuguese တို႔ ေရာစပ္၍ ေပါက္ဖြားဆင္းသက္လာၾကသည္ဟု သိရသည္။
အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ရခိုင္ေဒသတြင္ ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသား ဥပေဒ မ်ားက ေပးအပ္ခဲ့ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ညီတူညီမွ် ခံစားရရိွခဲ့ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။
ကိုလိုနီ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္စ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ား အျပည့္အ၀ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ခဲ့ ၾကပါသည္။ ေဒသဆိုင္ရာႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ မဲေပးခြင့္ႏွင့္ ၀င္ေရာက္အေရြးခ်ယ္ခံပိုင္ခြင့္ တို႔ ရရိွခဲ့ၾကပါသည္။ သူတို႔ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသား ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ား ထုတ္ေပးခဲ့သလုိ လြတ္လပ္စြာ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြခြင့္လည္း ေပးခဲ့သည္။
စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ သိမ္းယူခဲ့ၿပီး ဦးေန၀င္း အာဏာရရိွခ်ိန္ကစတင္၍ ထိုအခြင့္ အေရး မ်ားအားလံုး ဆံုးရံႈးခဲ့ရသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္ ျမင့္မားလာေစရန္လည္း ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္၏လူေနမႈဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ပါသည္။
“ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြၾကားမွာ ဆက္ဆံေရး အဆိပ္ခပ္ခဲ့တာ စစ္အစိုးရပါပဲ”ဟု ေမာင္းေတာၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္ လ်က္ရိွေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳး သမိုင္းပညာရွင္တဦးက မွတ္ခ်က္ခ်သည္။
ဦးေန၀င္းအစိုးရႏွင့္ လက္ရိွစစ္အစိုးရတို႔က အကာအကြယ္ေပးရန္ ျငင္းဆုိျခင္း ခံထားရေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ေစ်းေပါ ေသာ အလုပ္သမားမ်ားအျဖစ္ ရခိုင္လူမ်ိဳး အမ်ားအျပားက အၾကင္နာကင္းစြာ ေခါင္းပံုျဖတ္ခဲ့ၾကသည္ဟု စြပ္စြဲမႈမ်ား လည္းရိွသည္။ ဤ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာၾကေသာ ဘင္ဂါလီမ်ားသာ ျဖစ္သည္ ဆိုသည့္ ေျပာဆိုခ်က္မ်ား ပ်ံ႕ႏွ႔ွံေနၿပီး အျငင္းပြားမႈ မရိွသေလာက္ပင္ ျဖစ္သည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ခြဲျခားဆက္ဆံမႈက ယခုအခါ ေဒသဆိုင္ရာ အစိုးရဌာနမ်ားမွသည္ ရပ္ထဲရြာထဲအထိ ရခိုင္ျပည္နယ္ တခုလံုး ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔ျပည္နယ္မွာ ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္မႈကို စစ္အစိုးရက စနစ္တက် အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳေနပါတယ္။ အဲဒါမွပဲ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လူေတြကို ေကာင္းေကာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မွာပါ”ဟု ရခိုင္ သမိုင္းပညာရွင္က ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရ၏မူ၀ါဒသည္ ရခုိင္ႏွင့္႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအၾကား ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ပြားလာေစရန္ ဦးတည္ေနၿပီး လူမ်ိဳးေရး တင္း မာမႈမ်ားကို မီးထိုးေပးေနသလို ျဖစ္ေနသည္။
ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား ေနထိုင္ရာၿမိဳ႕ရြာမ်ားတြင္သာမက ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားေနထိုင္ရာ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ေဒသမ်ားတြင္ အေၾကာက္တရားက လႊမ္းမိုးလွ်က္ ရိွသည္။ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕တြင္လူဦးေရ ၄၉၃၀၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီး ထိုလူဦးေရ၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္သည္။ ရိုဟင္ဂ်ာ အမ်ားစုေနထိုင္ေသာ ေနာက္ထပ္ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မွာ ဘူးသီးေတာင္ ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕လူဦးေရ ၂၇၉၀၀၀ ၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား ျဖစ္သည္။
ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ရန္ၿငိဳးထားျခင္း၊ ေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္း စသည့္လူမႈေရးတင္းမာမႈမ်ားကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး လက္ရိွ စစ္အစိုးရက ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအေပၚ ပိုမိုတင္းက်ပ္သည့္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္မႈမ်ား တိုးျမႇင့္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ မ်ားကို ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ျငင္းပယ္ရုံမက ၎တို႔၏ အေျခခံရပိုင္ခြင့္မ်ားကိုပါ ကန္႔သတ္ခဲ့သည္။
လြတ္လပ္စြာ ခရီးသြားလာခြင့္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားၿပီး ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္း၌ ခရီးသြားခ်င္ လွ်င္ပင္ ေဒသဆိုင္ရာ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဌာနမ်ားတြင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံရသည္။ ခြင့္ျပဳလွ်င္လည္း ၁၄ ရက္ ထက္မပိုေသာ သြားလာခြင့္ကိုသာ ထုတ္ေပးသည္။
ခရီးသြားလာခြင့္ တားျမစ္ခ်က္သည္ ပညာေရးအပါအ၀င္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ ဘ၀ရပ္တည္ေရးကို အဆင့္တိုင္း၌ အခက္ အခဲျဖစ္ေစသည္။ ရခုိင္ျပည္နယ္၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြရိွ တကၠသိုလ္တြင္ ေဆးပညာႏွင့္ အင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ဌာနမ်ားမရိွ။ အကယ္၍လူငယ္မ်ားက ထုိဘာသာရပ္မ်ားကိုေလ့လာခ်င္လ်င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရိွ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ သြားေရာက္ေလ့လာရသည္။ သို႔ရာတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား အေနႏွင့္ ထိုအခြင့္အေရးကို ျငင္းပယ္ ျခင္းခံေနၾကရသည္။ စစ္ေတြတကၠသိုလ္၏ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၲရားကိုလည္း ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။
တခ်ိဳ႕တားျမစ္ခ်က္မ်ားသည္ လူမ်ိဳးေရးအစြန္းေရာက္မႈမ်ားျဖစ္သည္။ ဥပမာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား လက္ထပ္ရာတြင္ တရား၀င္ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးသည့္အခါ ကေလး ၃ ေယာက္ထက္ပိုၿပီး မေမြးရဟု လက္မွတ္ေရးထိုး သေဘာတူ ရသည္။
၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ေရြးေကာက္ပြဲသည္ သူတို႔အေပၚ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္ခ်က္မ်ား ေလ်ာ့ပါးလာႏိုင္သကဲ့သို႔ သူတို႔ အတြက္အဆံုးသတ္ နိဂံုးလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္သည္ဟု ႐ိုဟင္ဂ်ာအမ်ားအျပားက ယူဆေနၾကသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က ဘြဲ႕ရရိွခဲ့ေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူငယ္တဦးက ၎တို႔၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ျပန္လည္ရရိွေရးသည္ အေရးအႀကီးဆံုး အခြင့္အေရးျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
“တကယ္လို႔ ဒီမိုကေရစီသာ ရခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကို ေတာင္းဆိုႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရး ရကိုရမွာ” ဟု သူက ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ေျမပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးလိုက္လွ်င္ လူမႈေရးတင္းမာမႈမ်ား ပိုမို ႀကီးထြားလာႏိုင္သည္ဟု ရခုိင္သမိုင္းပညာရွင္က သတိေပး ေျပာဆိုခဲ့သည္။
“အစိုးရက အခုျပႆနာကို အေမွ်ာ္အျမင္ရိွရိွနဲ႔ မေျဖရွင္းဘူးဆိုရင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ဟာ အနာဂတ္မွာ ေနာက္ထပ္ ဂါဇာ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
ရိုဟင္ဂ်ာျပႆနာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕ေန ႐ိုဟင္ဂ်ာတဦး၊ ရခုိင္အမ်ိဳးသား တဦးႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္ ဗမာတဦးတို႔၏ အျမင္သေဘာထားမ်ားကို ဧရာ၀တီ က ေမးျမန္းထားသည္။ ထို သံုးဦးစလံုး အသက္ ၂၇ ႏွစ္အရြယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ၊ ရခုိင္ႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးစု တခုလံုးကို ကိုယ္စားျပဳ သူမ်ား မဟုတ္ၾကေသာ္လည္း ၎တို႔၏ ေ၀ဖန္ခ်က္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရိွ လူအမ်ား၏ အေတြးအျမင္ တခ်ိဳ႕ကို ထင္ဟပ္ လွ်က္ရိွသည္။
မိဘမ်ား၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတြင္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူငယ္တဦးကို ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ေနထုိင္ေနရေသာ သူ၏ ဘ၀ တစိတ္တေဒသႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပရန္ ေမးျမန္းခဲ့ရာ၌ သူက -
“က်ေနာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြကို ေသတၱာတခုထဲ ပိတ္ေလွာင္ထားသလုိ ခံစားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို တရိစၧာန္ ေတြလို ဆက္ဆံ ၾကတယ္လို႔လည္း ခံစားရတယ္။ ဒီစစ္အစိုးရရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ရင္ဆိုင္ေနၾကရတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တျခား ေဒသေတြမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ညီအစ္ကို ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈကို အဆိုးရြားဆံုး ခံစားေနရပါတယ္။ ဒီအာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးႀကီးကုိ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ထမ္း ထားၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀ကို ဘာေၾကာင့္စာနာ နားလည္မႈ မေပး ၾကသလဲဆိုတာ က်ေနာ္နားမလည္ပါဘူး။ အဲဒီအခ်က္ဟာ ၀မ္းနည္းစရာအေကာင္းဆံုးပါပဲ”ဟု ျပန္လည္ေျဖၾကားသည္။
ေမး။ ။ စစ္အစိုးရက ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု တခုအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳတာ ဘာေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါ သလဲ။
ေျဖ။ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ က်ေနာ္အတိအက် မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အေသအခ်ာ သိတဲ့ အခ်က္က ေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္ရ လြယ္ကူေအာင္ ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့နည္းကို က်င့္သံုးေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္အလားအလာနဲ႔ လူဦးေရးတိုးပြားလာမႈေတြကို အစိုးရက စိုးရိမ္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါ တယ္။ ခင္ဗ်ားသိတဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႔႐ိုဟင္ဂ်ာေတြက အလုပ္အရမ္းႀကိဳးစားၾကၿပီး လူဦးေရကလည္း အခ်ိန္ တိုတို အတြင္းမွာ တိုးပြားႏႈန္းျမန္တယ္ေလ။ စစ္အစိုးရက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကို ျငင္းဆန္ ေနတာ က်ေနာ္တို႔ လူဦးေရးတိုးပြားႏႈန္းနဲ႔လႊမ္းမိုးလာမွာကို ကာကြယ္ဖို႔လို႔ မွန္းဆလို႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဟာ ႐ိုင္းစိုင္း ၿပီး ရန္လိုသူေတြျဖစ္တယ္လို႔ ညီအစ္ကို ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ထင္ေနၾကတယ္။ တခါ တေလမွာ ဒီလိုထင္ တာ မွန္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိျဖစ္ရတာကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈနဲ႔ တားျမစ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ေမး။ ။ ဒီမွာ ဆက္ေနျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားက ဘာလဲ။
ေျဖ။ ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ။ တေန႔ေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ရမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ။ အနည္းဆံုးေတာ့ သိပ္မၾကာေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ က်ေနာ္တို႔အေပၚ တားျမစ္ထားမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဘ၀ေတြ ပိုၿပီးသက္ေသာင့္သက္သာရိွလာၿပီး အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းေတြလည္း ပိုၿပီးတိုးတက္ေကာင္းမြန္လာမွာပါ။
ေမး။ ။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ဘာေတြမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို အာမခံတဲ့ ဒီမိုကေရစီပါ။ ဒါေပမယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကသာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္မက္ေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးႏိုင္မွာပါ။ တကယ္လို႔ တက္လာတဲ့ အစိုးရက က်ေနာ္တို႔ကို ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး မေပးခ်င္ဘူးဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီဟာလည္း မက်က္တက်က္ ဖုတ္ထားတဲ့ မုန္႔လိုပဲျဖစ္မယ္ဆိုတာ အလိုအေလွ်ာက္ နားလည္လုိ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည့္ျပည့္၀၀ က်က္သြားေအာင္လို႔ က်ေနာ္တို႔ကဆက္ၿပီး လုပ္ ေဆာင္ရမွာပါ။ အဲဒီလုိျဖစ္လာခဲ့ရင္ အခုထိေတာ့ ဘယ္လိုဆက္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိေသးပါဘူး။ လက္နက္ကိုင္ ရ မလား၊ လမ္းမေပၚထြက္ရမလား။ တျခားနည္းလမ္း ဘာရိွေသးသလဲ။
ေမာင္းေတာၿမိဳ႕ရွိ ကုမၸဏီတခုတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူ ရခိုင္အမ်ိဳးသားတဦးကိုလည္း ရိုဟင္ဂ်ာ ျပႆနာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎၏အျမင္ကို သိရိွရန္ ေမးျမန္းခဲ့သည္။
သူက “႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက လူမ်ိဳးတမ်ိဳးအျဖစ္ က်ေနာ္တို႔ မယူဆပါဘူး။ သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ေျမေပၚမွာ လာေနရတယ္ ဆိုတာကိုေတာင္ သေဘာမေပါက္ဘဲ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ကို ျပႆနာ ရွာတယ္။ သူတို႔က က်ေနာ္ တို႔ေျမေတြကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားသလို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘာသာ သာသနာကိုလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ေနပါတယ္။ သူတို႔ ဒီလုိ လုပ္တာကို က်ေနာ္တို႔ ခြင့္မျပဳႏိုင္ပါဘူး။ က်ေနာ့္ တဦးတည္းသေဘာေျပာရရင္ သူတို႔ဟာ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ကို ဖ်က္ဆီးမယ့္ သူေတြလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုးကိုၿခိမ္းေျခာက္ေနတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က လူသားေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္ေအာင္မလုပ္သေရြ႕ က်ေနာ္တို႔ လူတိုင္း အေပၚ စာနာမႈ ရိွပါတယ္” ဟု ေျဖၾကားသည္။
ေမး။ ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးေတြ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခဲ့ရင္ သူတို႔နဲ႕အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ရမွာ ေၾကာက္တဲ့ အခ်က္ေတြကို ေျပာျပ ပါလား။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔က ေၾကာက္ရတဲ့အခ်က္လို႔ မေမးပါနဲ႔။ က်ေနာ္တို႔ သူတို႔ကို မေၾကာက္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔စိုးရိမ္ တာက အစၥလာမ္အမ်ားစုေနထိုင္တဲ့ ဘူးသီးေတာင္နဲ႔ ေမာင္းေတာ ၿမိဳ႕ေတြမွာ ေနထိုင္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြ ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကိုပါ။ သူတို႔ရဲ႕ လုံၿခံဳေရးကို က်ေနာ္တို႔ ထည့္စဥ္းစားရလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ေတြမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြက လူနည္းစုျဖစ္ၿပီး အားနည္းၾကပါတယ္။ တကယ္လို႔ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံသားေပးလိုက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ျပည္နယ္ မွာ ဥပေဒ စိုးမိုးမႈမရိွေတာ့ရင္ က်ေနာ္တို႔တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕လုံၿခံဳေရးကို ဘယ္သူက အာမခံမွာလဲ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ႏိုင္ငံသားေပးလိုက္တာနဲ႔တင္ ၿပီးသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ေျပာတာယံုပါ။ အထူးေဒသတခုရရိွဖို႔ သူတို႔ ထပ္ ေတာင္းဆို ပါလိမ့္မယ္။ ေမာင္းေတာနဲ႔ ဘူးသီးေတာင္ကို အထူးေဒသအျဖစ္နဲ႔ သူတို႔ကိုမေပးႏိုင္ဘူး။ ရခိုင္ေတြ ေနထိုင္ ရာ ေဒသကို အထူးေဒသအျဖစ္ ထူေထာင္ခြင့္ေပးသင့္လား။ ဘယ္သူခြင့္ျပဳမွာလဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္ သမားေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထိုင္း အစိုးရက သူတို႔ကို အထူးေဒသ တခု ေပးမယ္လို႔ ထင္လား။
ေမး။ ။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဗာမာစစ္တပ္ေတြ ခ်ထားတာကို ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ေကာင္းပါတယ္။ စစ္တပ္ ဒီမွာရိွေနတာဟာ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ်လာတဲ့ ဘင္ဂါလီေတြရဲ႕ ရန္လို မုန္းထား အျပဳအမူေတြကေန က်ေနာ္တို႔ကို အကာအကြယ္ေပးဖို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က စစ္သားေတြကို က်ေနာ္တို႔ဆီ လာဖို႔ ၀မ္းသာအားရ လက္ခံေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခါတေလ က်ေနာ့္ အဘိုးေျပာတဲ့ စကားကို သတိရ မိတယ္။ တို႔ရခိုင္ျပည္နယ္ဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ စစ္တပ္က အာဏာမသိမ္းခင္အထိ အလြန္ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္တဲ့။ အဲဒီ တုန္းက စစ္သားလည္း အမ်ားႀကီးမရိွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္အာဏာ သိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း စစ္သားေတြပိုၿပီး တပ္စြဲ လာ ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစၥလာမ္နဲ႔ ရခိုင္ေတြအၾကား ျပႆနာေတြလည္း ပိုျဖစ္လာတယ္။ က်ေနာ့္အဘိုးက စစ္တပ္ကို အပစ္တင္တယ္။ အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္ရလြယ္ကူေအာင္ တို႔အၾကားမွာ သပ္လွ်ိဳသြားတယ္လို႔ သူကေျပာတယ္။ သူေျပာ တာ မွန္လား မွားလား က်ေနာ္ မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ေနရတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဟာ တျခားျပည္နယ္ေတြထက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေနာက္က်ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အေျခခံ အေဆာက္အအံုေတြဟာ အလြန္ညံ့ဖ်င္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ရိွအေျခအေနမွာမႀကိဳက္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ျပည္နယ္ မွာ စစ္တပ္ရိွဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ဘာေတြမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ရန္လိုတတ္တဲ့ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာသူေတြ က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕လာရာကေန က်ေနာ္တို႔ကို အကာ အကြယ္ေပးမယ့္ အစိုးရတရပ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ စိုးရိမ္တာက ေနာက္တက္လာတဲ့အစိုးရက က်ေနာ္တို႔ေဒသမွာ ဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ႀကိဳးစားမလုပ္ေဆာင္ဘဲ အစၥလာမ္ေတြကို ႏိုင္ငံသားေပးလိုက္မွာကိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ တာ၀န္ယူ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ ဘယ္အစိုးရကိုမဆို က်ေနာ္ ေထာက္ခံပါတယ္။
အထက္ပါ ျပႆနာရပ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္သည့္ ဗမာအမ်ိဳးသား ကြန္ပ်ဴတာ ကၽြမ္းက်င္သူတဦး အား ေမးျမန္း ခဲ့ရာ ၎က ...
“က်ေနာ္တို႔ ဒီျပႆနာကို ၾကည့္တဲ့အခါ လူသားခ်င္းစာနာတဲ့ရႈေထာင့္တခုတည္းက ၾကည့္လို႔မရပါဘူး။ အဲဒါဟာ ႏိုင္ငံ ေရးေပၚမွာ အေျခခံေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွသာ ရခိုင္နဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာတိုင္းရင္းသားေတြအၾကား တင္းမာမႈေတြနဲ႔ အဓိက႐ုဏ္းေတြ ျဖစ္ပြားလာခဲ့တယ္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ တိုင္းရင္း သားမဟုတ္ဘူးလို႔ အစိုးရကေျပာေနတာရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ အေၾကာင္းေတြ ရိွေနလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ရခိုင္ ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ျပႆနာေတြ ဖန္းတီးတဲ့ အေနနဲ႔ အစိုးရဟာ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ႏိုင္ငံသား အဆင့္ကေန ျပန္ ႐ုပ္သိမ္းလိုက္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ အဲဒီလို လုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ ရခိုင္ေတြရဲ႕အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳး သား ေရးစိတ္ဓာတ္ကို ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဘက္ အာ႐ံုေျပာင္း ေပးလိုက္တာပါပဲ။ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ ရခိုင္ေတြဟာ အမ်ိဳး သားေရး၀ါဒမွာ နာမည္ႀကီးပဲ မဟုတ္လား။ ရခိုင္ေတြဟာ သူတို႔လူမ်ိဳး၊ သူတို႔ေျမ၊ သူတို႔ယဥ္ေက်းမႈ ခ်စ္တဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ထက္ ပိုတယ္။ အဲဒါကို စစ္အစိုးရက အသံုးခ်ခဲ့ပံုရတယ္။ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတဲ့ သူေတြ ထဲက တေယာက္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ညီညြတ္မွျဖစ္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဘံုရန္သူဟာ ရိုဟင္ဂ်ာ လည္း မျဖစ္သင့္သလို တျခားတိုင္းရင္းသား တမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘံုရန္သူဟာ စစ္အစိုးရပဲ ျဖစ္တယ္”ဟု သူ႔အျမင္ကို ေျဖၾကားသည္။
ေမး။ ။ ရခိုင္နဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေတြအၾကား ရင္ၾကားေစ့ဖို႔ ဘာလုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆႏၵျပမႈေတြက ရခိုင္နဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြအၾကား ရင္ၾကားေစ့မႈကို အတိုင္းအတာ တခုအထိ အကူအညီေပးခဲ့တယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္က စစ္ေတြမွာေရာက္ေနတယ္။ အစၥလာမ္လူမ်ိဳး ေလး၊ ငါးေယာက္က ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕ အေရွ႕ကေန ေလွ်ာက္ၿပီး ဆႏၵျပေနတဲ့ျမင္ကြင္းကို ေတြ႕ လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ္ၾကက္သီးထသြားတယ္။ အဓိပၸာယ္က တတိုင္းျပည္လံုးက ျပည္သူေတြရဲ႕အက်ိဳးအတြက္ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို သူတို႔ကအကာအကြယ္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ တမ်ိဳးသားလံုး အက်ိဳး အတြက္၊ အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ရခိုင္နဲ႔ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ၾကတယ္ ဆိုတာကို အဲဒီ အခ်က္က မီးေမာင္း ထုိးျပေနပါတယ္။ စက္တင္ဘာဆႏၵျပပြဲေတြရဲ႕ အရိွန္ကို က်ေနာ္တို႔ မေမ့သင့္ပါဘူး။ တခ်ိန္တည္း မွာပဲ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈကိုလည္း အျပည့္အ၀ သတိရိွေနဖို႔ လိုပါတယ္။
ေမး။ ။ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ရရိွခဲ့ရင္ ျပႆနာရိွလိမ့္မယ္လို႔ ထင္သလား။
ေျဖ။ ။ လံုး၀မထင္ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ ႏုိင္ငံသားေကာင္းေတြျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တျခား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ေဒသေတြကို အမီလိုက္ႏိုင္ဖို႔ သူတို႔ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို သူတို႔အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းၾကပါလိမ့္ မယ္။ ဒီျပႆနာကို စစ္အစိုးရဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ဒီျပႆနာကို အေမွ်ာ္ အျမင္ရိွရိွ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္ ပဋိပကၡေတြရိွမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အစိုးရဟာ ဒီျပႆနာကို ေနာက္တက္လာမယ့္ အရပ္ သား အစိုးရလက္ထဲ လႊဲေျပာင္းမေပးသင့္ပါဘူး။ ဒီျပႆနာကို သူတို႔ဖန္တီးခဲ့တာပါ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ ေျဖးရွင္းရပါမယ္။ ဒီျပႆနာကို အနာဂါတ္ မ်ိဳးဆက္ေတြအထိ အေမြမထားခဲ့သင့္ပါဘူး။
ေမး။ ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တက္လာတဲ့အစိုးရဟာ တိုင္းရင္းသားအားလံုးရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေလးစား လိုက္နာတဲ့ အစိုးရျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္မေမွ်ာ္လင့္ရဲပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ေနာက္တက္လာတဲ့အစုိးရဟာ ဘယ္ေလာက္ ႐ိုးသားမႈ ရိွၿပီး လူသားဆန္လဲဆိုတာ က်ေနာ္မသိလို႔ပါပဲ။ ေနာက္တက္လာမယ့္ အစိုးရဟာ တျခား ကိစၥရပ္ေတြမွာ ဘယ္လိုျပဳမူ ေဆာင္ရြက္မလဲဆိုတာ အခု႐ိုဟင္ဂ်ာျပႆနာက အေကာင္းဆံုး နမူနာ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
မင္းခက္ေမာင္ ေရးသားသည့္ Burma’s Gaza? ေဆာင္းပါးကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
