ပထမဦးစြာ တဲႀကီးၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးတဲႀကီးက အဆိုတင္သြင္းရန္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။တဲႀကီး။ ။ က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္မွာ အရင္ကဆို ရထားေတြ ရပ္ပါတယ္။ အခုက်ေတာ့ ရထားက မရပ္ေတာ့ ခရီးသည္ေတြ ခုန္ခုန္ တက္ေနရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တဲႀကီးက ခရီးသည္ေတြ အဆင္ေျပဖို႔ ၂ မိနစ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ရထားေတြ ရပ္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိမရွိ သိပါရေစ။
ရထားဝန္ႀကီး။ ။ တဲႀကီးမွာ ရပ္ရင္ က်န္တဲ့ တဲလတ္တို႔၊ တဲကေလးတို႔၊ တဲေပါက္စတို႔၊ တဘက္ရပ္တဲတို႔ … အဲဒီလို ၿမိဳ႕နယ္ ၃၆ ၿမိဳ႕နယ္မွာပါ ရပ္မွတရားပါလိမ့္မယ္။ တၿမိဳ႕မွ ၂ မိနစ္ရပ္ရင္ ၃၆ ၿမိဳ႕ဆို ၇၂ မိနစ္ၾကာပါမယ္။ အဲဒီေတာ့ အျမန္ရထား ဘဝကေန အေႏွးရထား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ရဲ႕ အဂၤါရပ္နဲ႔ မညီတဲ့အတြက္ မရပ္ေတာ့ပါဘူး ခင္ဗ်ာ။ အဲဒီလို မရပ္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ရထားေတြကို အရွိန္နည္းနည္း ေလွ်ာ့ေပးပါမယ္။ အဲဒီလို အရွိန္ေလွ်ာ့ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ခရီးသည္ေတြအေနနဲ႔ အဆင္ေျပသလို ခုန္တက္၊ ေက်ာ္တက္၊ ခြတက္၊ ခိုတက္ ႏိုင္ၾကပါတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါမ်ား ေမးေနရေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္က ရထားစီးတဲ့သူေတြ အားလံုး ကၽြမ္းၿပီးသားဥစၥာ။
ဦးတဲႀကီး၏ ေမးျမန္းခ်က္ကို ရထားဝန္ႀကီးက ေျဖၾကားၿပီးေနာက္ ေမးခြန္းေမးရန္ ထရပ္လိုက္သူမွာ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္ ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ ေဒါက္တာ မန္းကီးျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ မန္းကီးသည္ ေဒါက္တာျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေစရန္အတြက္ လည္ပင္းတြင္ နားက်ပ္တခု ခ်ိတ္ထားၿပီး လက္ထဲတြင္ ေဆးထုိးအပ္တေခ်ာင္း ကိုင္ထားသည္။
မန္းကီး။ ။ အခုဆိုရင္ ျမန္မာတျပည္လံုးမွာ ဘယ္ေနရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဆးဝယ္လို႔ ရေနပါတယ္။
ေဒါက္တာမန္းကီး အသံက်ယ္သြားသည့္အတြက္ သူ႔ေဘးတြင္ အိပ္ငိုက္ေနသည့္ ႀကံ့ဖြံ႕အမတ္ ဦးစၾကဝဠာ လန္႔ႏိုးသြားၿပီး ရုတ္တရက္ ထရပ္ကာ “ေထာက္ခံပါတယ္။ ေထာက္ခံပါတယ္” ဟု ေအာ္လိုက္သည္။ ဦးစၾကဝဠာကို ထိန္းသည့္အေနျဖင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊပန္းက စားပြဲခံုကို သစ္သားတူျဖင့္ ၃ ခ်က္ေခါက္ၿပီး သတိေပးလိုက္ရသည္။ ဦးစၾကဝဠာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ ျပန္ထုိင္သြားမွ ေဒါက္တာမန္းကီး စကားဆက္သည္။
မန္းကီး။ ။ ဒီလိုရွိပါတယ္။ အခုလို လမ္းေဘးကြမ္းယာဆုိင္ကအစ ေနရာတကာ ေဆးဝယ္လို႔ ရေနတဲ့အတြက္ လူေတြဟာ ေတာ္ရံု ဖ်ားတာနာတာဆို ေဆးခန္း မသြားေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီလုိ မသြားတဲ့အတြက္ ေဆးခန္းထုိင္တဲ့ ဆရာဝန္ေတြ ဝင္ေငြ ထိခိုက္ပါတယ္ … အဲ ေယာင္သြားလို႔ … အဲဒီလို ေဆးခန္းမသြားဘဲ ကိုယ့္ဘာသာ ေဆးဝယ္ေသာက္တဲ့အတြက္ လူေတြဟာ ေဆးယဥ္တဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခုလို ေရာင္းခ်ခြင့္ လက္မွတ္မရွိဘဲ ေနရာတကာ ေဆးေရာင္းေနတာကို ဟန္႔တားဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရွိ မရွိ သိခ်င္ပါတယ္။
က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး။ ။ ျမန္မာတႏုိင္ငံလံုးက ကြမ္းယာဆုိင္ေတြကုိ ေဆးမေရာင္းဖို႔ ဟန္႔တားရတာ ေတာ္ေတာ္ ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ကြမ္းထဲမွာကိုက ေဆးက ပါၿပီးသား မဟုတ္လား။ အခု မေရာင္းနဲ႔ ေျပာလည္း ခဏေန ျပန္ေရာင္းမယ့္အတူတူ အာမက္တို႔၊ မာမြတ္တို႔၊ ကိုထြန္းတို႔၊ အမာစိန္တို႔ စတဲ့ ကြမ္းယာသည္ အားလံုးအပါအဝင္ စပ္ေဆး ေရာင္းခ်ေနတဲ့ သူေတြကို ေဆးေရာင္းခ်ခြင့္ လက္မွတ္ ထုတ္ေပးလိုက္မယ္၊ လက္မွတ္ကို ဒီအတုိင္း ထုတ္မေပးဘဲ တေစာင္ ဘယ္ေလာက္ ဆိုၿပီး ေရာင္းရင္ ႏုိင္ငံေတာ္ဘ႑ာလည္း တိုးပါမယ္။ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ေပါ့ ခင္ဗ်ာ။
ဆက္လက္၍ ရလြတ္ပလြတ္ ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘလြတ္ရႊတ္တက ၎ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ အမႈိက္ပံုးမ်ားကို အဝါေရာင္မ်ားအစား အနီေရာင္မ်ားျဖင့္ လဲရန္ အစီအစဥ္ရွိမရွိ ေမးျမန္းရာ စည္ပင္ဝန္ႀကီးက အနီေရာင္သည္ ရဲရင့္ျခင္း သေဘာကို ေဆာင္ေသာ္လည္း အတုိက္အခံမ်ား၏ သေကၤတ ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ထုိ႔အျပင္ စာတုိက္ပံုးႏွင့္ မွားႏိုင္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနီေရာင္မသုတ္ဘဲ အျပာေရာင္ သုတ္ရန္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားသည္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ (ဦးရုကၡစိုးနား ကပ္၍) ဦးရုကၡစိုး သူတို႔ ေမးေန ေျဖေနတာေတြက သိပ္မမိုက္ဘူးေနာ္။
ရုကၡစိုး။ ။ မင္းကလည္း … ဒီမွာက ဇာတ္တိုက္ ထားၿပီးသားေတြပဲ ေမးခြင့္ ရွိတာကြ။ ငါ့အလွည့္က် ၾကည့္လိုက္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ က်ေနာ္ပ်င္းလာၿပီ … ျပန္ရင္ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ ေနစမ္းပါဦးကြာ … နည္းနည္းေတာ့ ရယ္ရပါတယ္။ ငါလည္း နတ္ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ ေမးရဦးမွာ … ခဏေလးေစာင့္။
ထို႔ေနာက္တြင္ ခါတြန္ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ ဦးခါးတြန္႔ မတ္တပ္ထရပ္သည္။
ခါးတြန္႔။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္မွာ လမ္းေတြက ေျမႀကီးလမ္းေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ မိုးတြင္းဆို ဗြက္ေပါက္ၿပီး ေႏြရာသီနဲ႔ ေဆာင္းရာသီဆို ဖုန္အရမ္းထပါတယ္။ အဲဒီလို မျဖစ္ေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္။
လမ္းတံတားဝန္ႀကီး။ ။ က်ေနာ္တို႔ လမ္းတံတားဝန္ႀကီးဌာနဟာ ဆိုလို႔ရွိလို႔ရွိရင္ တႏွစ္တႏွစ္ကို လမ္းေပါင္း၊ တံတားေပါင္း ႏွစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းေလာက္ ေဖာက္လုပ္ေနရလို႔ အားတယ္လို႔ကို မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႔လဲေတာ့ မသိဘူး ေဖာက္ၿပီးသား လမ္းေတြနဲ႔ တံတားေတြဟာ တလေတာင္မခံဘဲ ပ်က္ဆီးသြားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ပ်က္ေနတာကို ျပန္ျပင္လိုက္၊ ျပင္ၿပီးသား ျပန္ပ်က္လိုက္နဲ႔ တုိင္ပတ္ၿပီး ခါတြန္ၿမိဳ႕နယ္အထိ စီမံကိန္းက မေရာက္လာႏုိင္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္မထ၊ ဗြက္မေပါက္ရေအာင္ ခါတြန္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကတၱရာလမ္း ေဖာက္ဖို႔ တအိမ္ တက္ဆင္း အလွဴေငြ လိုက္ေကာက္ပါလို႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဒါမ်ား လႊတ္ေတာ္ထိ လာေမးေနေသးတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ အေစာႀကီးကတည္းက အလွဴခံၿပီး လမ္းေဖာက္လိုက္ ၿပီးေနၿပီ။
ထို႔ေနာက္ ဂြတိုၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္မွ ဦးဂြရွည္က လွ်ပ္စစ္မီး အခ်ိန္မွန္မွန္ မပ်က္ဘဲ ပ်က္ခ်င္သလို ပ်က္ေနသည့္ အတြက္ အခ်ိန္မွန္မွန္ ပ်က္ေပးရန္ အစီအစဥ္ရွိ မရွိေမးျမန္းရာ လွ်ပ္စစ္ဝန္ႀကီးက ယခုကာလတြင္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ အခ်ိန္မွန္မွန္ မပ်က္ဘဲ ႀကံဳသလို မီးျဖတ္ေနရေသာ္လည္း ၂၀၁၃ ႏွင့္ ၂၀၁၄ တြင္ လွ်ပ္စစ္မီးကို အခ်ိန္မွန္မွန္ ျဖတ္ေပးႏုိင္ရန္ စီမံကိန္းခ် ေဆာင္ရြက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖၾကားသည္။
ဦးဂြတို၏ ေမးျမန္းခ်က္ကို ေျဖၾကားအၿပီးတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နယ္ သင္းပိုင္ကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသန္းကြန္႔ ထရပ္ သည္။ ဦးသန္းကြန္႔က ေမးခြန္းေမးရန္ ပါးစပ္ဟရံုရွိေသးသည္ အိပ္ငိုက္ေနေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ားက “ကန္႔ကြက္ပါတယ္၊ ကန္႔ကြက္ပါတယ္” ဟု ထေအာ္ၾကသျဖင့္ ဘာမွ မေမးလိုက္ရဘဲ ျပန္ထုိင္လိုက္ရသည္။
ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ နတ္ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ ဦးရုကၡစိုးအား ေမးျမန္းခြင့္ျပဳရာ ဦးရုကၡစိုး ထရပ္သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ က်ဳပ္ ေမးခ်င္တာကေတာ့ ျပည္ပကို အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာက္ေနတဲ့ နတ္ေတြထဲမွာ နတ္မႈေရးရာ ကၽြမ္းက်င္သူေတြ၊ နတ္ပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီး ပါေနပါတယ္။ အဲဒီ နတ္ေတြကို ျပန္လာဖို႔ ေခၚ မေခၚဆိုတဲ့ ကိစၥ သိခ်င္ပါတယ္။
ဦးရုကၡစိုး၏ ေမးခြန္းကို ေျဖရန္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဒု ခ်ိဳကုပ္ႀကီး ခိုခို ထလိုက္သည္။
ခိုခို။ ။ ဒါက မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိတဲ့ အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ နတ္တပါးခ်င္းစီရဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေပါ့ ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ျပန္လာပါလို႔ မေခၚလိုဘူး။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိရင္ ျပန္လာၾကမွာပဲ။ က်ေနာ္တို႔က ဘယ္နတ္ကိုမွ သြားၾကပါလို႔ မေျပာခဲ့သလို ျပန္လာပါ လို႔လည္း ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ႏုိင္ငံကို ခ်စ္တဲ့နတ္က သူ႔ဘာသာ ျပန္လာမွာပဲ။ တခ်ိဳ႕နတ္ေတြက ႏုိင္ငံျခားမွာ နတ္တကၠသိုလ္ေတြ သြားတက္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္တာေတြ ရွိတယ္။ ဒါဟာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ မရွိတာပဲေလ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီနတ္ေတြအတြက္ ေနရာမွ မရွိဘဲ။ ေနာက္ၿပီး နတ္ပညာရွင္ေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းလည္း မရွိေတာ့ ဒီနတ္ေတြ ဘယ္လို ျပန္လာမလဲ။
ခိုခို။ ။ ဒါက ဒီလိုရွိပါတယ္ ဦးရုကၡစိုး။ ျမန္မာျပည္မွာ နတ္ေတြအတြက္ ေနရာမရွိဘူး၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း မရွိဘူး ဆုိတာဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္ သက္သက္ပါ။ နတ္ေတြေနစရာ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ပစ္တယ္ဆိုေပမယ့္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ႏွစ္ရွည္ပင္ ႀကီးေတြကိုပဲ ခုတ္တာပါ။ ဒီလိုခုတ္ေပမယ့္လည္း တန္ဖိုးနည္း သစ္ပင္ေတြ ထပ္စိုက္ေနတာ အခုဆို တထြာသာသာ ရွိေနပါၿပီ။ ဒီနတ္ေတြ တကယ္ အလုပ္လုပ္ခ်င္သပ ဆိုရင္ အတိတ္စိမ္းတို႔ အိပ္မက္ဂဏန္းတို႔ ေပးဖို႔ ခ်ဲဒိုင္၊ ႏွလံုးဒိုင္ေတြ ေနရာအႏွံ႔ ရွိေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဝါသနာပါရင္ ကလို႔ေတာင္ ရပါေသးတယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ အဲဒါ စပယ္ယာေတြ ကားထဲကို လူအျပည့္အသိပ္ ထိုးထည့္ခ်င္ရင္ ေျပာတာမဟုတ္လား ဖိုးရႈပ္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ရႈး … တိုးတုိး။ သူ ေျပာခ်င္တာက နတ္ကႏၷားပဲြ ထင္တယ္ကြ။
ခုိခို။ ။ တကယ္က က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ သြားအလုပ္လုပ္ခြင့္ ျပဳထားတာ နတ္ပညာရွင္ေတြ မပါပါဘူး၊ နတ္ ေဂ်ာ္နီေဝါ့ကား အဲ ေယာင္လုိ႔ နတ္ ဂ်န္နရယ္ေဝါ့ကားလို႔ ေခၚတဲ့ နတ္အေထြေထြ လုပ္သားေတြပါ။ နတ္ပညာရွင္ေတြက ျပည္တြင္းမွာပဲ ရွိေနၾကရမွာပါ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ေဂ်ာ္နီေဝါ့ကားက သူႀကိဳက္တာထင္တယ္ကြ။
ဒု ခ်ိဳကုပ္ႀကီး ခိုခိုက “ျပည္ပကို တရားမဝင္ ေအာက္လမ္းက ကိုယ္ေဖ်ာက္ ထြက္သြားတဲ့ နတ္ေတြကို က်ေနာ္တို႔က အာဆီယံနတ္ရဲေတြ၊ ႏုိင္ငံတကာ နတ္ရဲေတြနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီး ဖမ္းဖို႔ စီစဥ္သြားမွာပါ” ဟု ေျပာရင္း သူ႔အေျဖကို အဆံုးသတ္လိုက္ သည္။
ဖုိးရႈပ္။ ။ ဟင္ … ဖမ္းမယ္ ဆိုတာႀကီးပဲ။
ဦးရုကၡစိုးမွာ အာဆီယံနတ္ရဲ၊ ႏုိင္ငံတကာ နတ္ရဲမ်ားႏွင့္ ညိႇႏႈိင္း ဖမ္းဆီးမည္ ဆိုျခင္းေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ ဆီးရြက္ခန္႔သာ ရွိေတာ့သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါ … ဒါဆို … က်ဳပ္တို႔လို ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ႏွစ္ဘက္ ခြထုိင္ေနတဲ့ နတ္ေတြကိုေကာ။
ခိုခို။ ။ ဟာ က်ေနာ္တို႔က ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုေတြကို ဝဲလ္ကမ္းပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို မေႏွာင့္ယွက္ဘူး ဆုိရင္ အိုေကပါတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို မေႏွာင့္ယွက္ဘူး ဆိုတာ ဘာနဲ႔ တုိင္းပါသလဲ။ ၁၉၅၀ ေလာက္က ျပဌာန္းထားတဲ့ လိုရင္လိုသလို ဆြဲေစ့ႏုိင္တဲ့ ၅ ည နတ္ဥပေဒႀကီးကိုေကာ ျဖဳတ္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါသလား။
ခိုခို။ ။ အဲဒါကေတာ့ ျဖဳတ္လို႔မရပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဒီဥပေဒက သားေရကြင္းကဲ့သို႔ ဆန္႔ႏုိင္က်ံဳ႕ႏုိင္ေသာ ဥပေဒ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ အခုကိုပဲ ၾကည့္ … ဦးရုကၡစိုးက နတ္ေတြဆူပူေအာင္ ေသြးထုိးလႈံ႔ေဆာ္တဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ ေမးေနတယ္။ ဦးရုကၡစိုးနဲ႔ ပါလာတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္လိုလိုဘာလိုလို ႏွစ္ေယာက္က တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးေတြ အျမင္ ေဝဝါးေစမယ့္ စကားမ်ိဳးေတြ ေျပာေနတယ္။ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြကို ဖမ္းဖို႔ ဒီဥပေဒက ျပဌာန္းထားတာပါ … ဒီေတာ့ … ဒီဥပေဒဟာ …. ဟာ …။
ဒု ခ်ိဳကုပ္ႀကီး ခိုခုိ၏ စကားမဆံုးခင္ အတြင္းသိ အစင္းသိ … အေျခအေနမွန္ကို သိထားေသာ ဦးရုကၡစိုး၊ ဖိုးရႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔မွာ လႊတ္ေတာ္ မလြယ္ေပါက္မွတဆင့္ ဖဝါးႏွင့္တင္ပါး တသားတည္းက်ေအာင္ ဒုန္းစိုင္း၍ ေျပးႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ေလေတာ့ သတည္း။ ။
| < Prev | Next > |
|---|
