ပက္ၾကားအက္ ေျမသားေတြထဲက စိမ့္ညိဳ႕ညိဳ႕ စပါးပင္ေတြ ေခါင္းေထာင္ျပီး ထလာၾကသလို၊ အေငြ႕ေတြ ေထာင္းေထာင္း ထေအာင္ ပူေနတဲ့့ၾကားမွာ လယ္ကြင္းထဲ ခေမာက္ေတြေဆာင္း၊ ပုဆိုးေတြနဲ႔ ေခါင္းေပါင္းျပီး တကုတ္ကုတ္နဲ႔ လယ္အလုပ္ လုပ္ေနၾကသူေတြ ရွိသလို၊ ေခါင္းအေဆာင္းပင္ မပါဘဲ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူ ေတြလည္းရွိတယ္။
အဲသည့္ လယ္လုပ္သူေတြ အားလံုးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေတာ့ ဒီႏွစ္အေၾကြး အားလံုးေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္ေရးပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ လယ္သမားၾကီး ဦးျမင့္ေဆာင္က ေျပာပါတယ္။ကမၻာ့ဆန္ေစ်းနႈန္းေတြ က်ဆင္းေနတာနဲ႔အတူ ျပည္တြင္း စပါးေစ်းေတြကလည္း စပါးတင္း တရာကို က်ပ္ ၃ သိန္း နဲ႔ အထက္မွ၂ သိန္းေအာက္အထိ က်ဆင္းခဲ့တဲ့ အတြက္ စပါးစိုက္ေတာင္သူ အားလံုးနီးပါး စိုက္စရိတ္ မေၾကဘဲ အရႈံးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေၾကာင္း လယ္သမားၾကီး ဦးျမင့္ေဆာင္က ဆိုပါတယ္။
“အခုေတာင္သူေတြမွာ မိုးစပါးစိုက္တုန္းက ေၾကြးေတြ မဆပ္ႏိုင္တဲ့အျပင္၊ ေႏြစပါးစုိက္ဖို႔ အတြက္လည္း စိုက္စရိတ္ မရွိေတာ့ စပါးေပးစနစ္နဲ႔ အသစ္ထပ္ယူၾကရတယ္၊ အဲဒါလည္း ဒီေႏြစပါးေပၚရင္ ထြက္သမွ်စပါး အားလံုး ထိုး ပ္ရမယ့္သူေတြေတာင္ ရွိေနတယ္၊ လယ္သမားေတြ မကိုက္ပါဘူး၊ မိရိုးဖလာ လုပ္စားေနၾကလို႔သာ ေၾကြးတင္ခံျပီး လုပ္ေနၾကတာပဲ၊ အခုဆို လယ္သမားေတြမွာ ေၾကြးလည္ပင္း ခိုက္ေနၾကျပီ”လို႔ သူက လယ္ကန္သင္းေတြ ေပၚကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း ေျပာျပခဲ့တယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံက စပါးစိုက္သူေတြ အေနနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးရာသီတခုျပီးတခု အဓိက ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈၾကီး တခုကေတာ့ စိုက္စရိတ္ ျပသာနာပဲျဖစ္ျပီး အဲဒီသံသရာထဲကေန ေၾကြးကင္းစြာနဲ႔ လြတ္ေျမာက္ လိုၾကတာကလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္က ေတာင္သူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ သူက ေလးေလးနက္နက္ ေျပာပါတယ္။
လယ္ကြင္းေတြထဲက ၀ါးထရံကာ၊ ဓနိမိုးျပီး ခေနာ္ခနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ လယ္ေစာင့္တဲေလး တခုနား အေရာက္မွာ “လူမြဲေတြက မေႏွးေခတ္မီ၊ သူေဌးျဖစ္ေတာ့မည္ တုိ႔နဂါးနီ”လို႔ ဆိုေနတဲ့ နဂါးနီ သီးခ်င္းသံကို ပီပီသသၾကီး ၾကားေနရတယ္။
ဒီလိုပူးျပင္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေန႔လယ္ခင္းအခ်ိန္မွာပင္ လယ္သမားေတြဟာ လယ္ေစာင့္တဲေတြထဲမွာ တခဏမွ် အနားမယူႏုိင္ေလာက္ေအာင္ သူတုိ႔ရဲ႕ ပူပန္မႈေတြက သူတို႔ကို ေစခိုင္းေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္ရဲ႕ထံုးစံအရ လယ္သမားေတြဟာ မနက္ ၆ နာရီ ေလာက္ကတည္းက လယ္ ထဲဆင္းျပီး လယ္အလုပ္လုပ္ရင္း မနက္ခင္း ၁၀ နာရီခြဲ ၁၁ နာရီဆိုရင္ပဲ နားၾကျပီ၊ ေနက်သြားတဲ့ ညေန ၃နာရီခြဲ ၄နာရီမွ ကြင္းထဲျပန္ဆင္းၾကတာ အေလ့အထလို ျဖစ္ေနပါျပီ။
“ျပီးခဲ့တဲ့ မိုးစပါးတုန္းက ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ရႈံးလို႔ စိုက္စရိတ္ေတာင္ျပန္မရၾကဘူး၊ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ရႈံးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး အရင္ထက္ကို ႏွစ္ဆသံုးဆေလာက္ ဂရုစိုက္ရတာပဲ၊ဒါေတာင္ လယ္ထဲမွာပိုးက်ေနလို႔ မနက္ ကတည္းကေဆးျဖန္းထားရတယ္၊ ေဆးကလည္း သိပ္စိတ္မခ်ရဘူး”လို႔ အသက္ ၄၀ ၀န္းက်င္ရွိ ကိုထြန္းေရႊ က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေလသံမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာပါတယ္။
ကိုထြန္းေရႊရဲ႕လယ္ေစာင့္တဲကေလးက ပူျပင္းလွတဲ့ေနကြန္ယက္ထဲမွာေတာ့ ေခတၱနားခိုုစရာေနရာ ေလးတခုပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ တဲထဲတခ်ီတခ်ီ၀င္တိုးတတ္တဲ့ေလကလည္း ေလႏုေအးမဟုတ္ဘဲ၊ ေလပူပူၾကီးျဖစ္ေနတယ္။
“စပါးေစ်းက်လို႔ဆိုျပီး က်ဳပ္တို႔ဆီမွာစပါးလာ၀ယ္တဲ့သူမရွိလို႔ က်ဳပ္တုိ႔ရြာကလူေတြအားလံုး ဆန္ခြဲျပီး ပြဲရံု အေရာက္ သြားေရာင္းရတယ္၊ ဆန္တအိတ္မွ က်ပ္ ၉၀၀၀ နႈန္းနဲ႔ေရာင္းခဲ့ရတယ္၊ အဲဒီေငြကလည္း ေၾကြးဆပ္ လုိ႔ေတာင္ မစံုေစ့ပါဘူး”လို႔ ကိုထြန္းေရႊက ဆက္ေေျပာပါတယ္။
ေၾကြးေတြပိေနတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ အိမ္သူေတြနဲ႔ သားသမီးေတြဟာလည္းလယ္ယာလုပ္ငန္းတခု တည္းနဲ႔အဆင္မေျပၾကေတာ့တဲ့အတြက္ ၾကံဳရာအလုပ္ကို ၾကံဳသလိုလုပ္ပါမွ ၀မ္း၀ၾကတဲ့အေနအထားျဖစ္ေနျပီလို႔ လယ္သမားၾကီး ဦးျမင့္ေဆာင္က ေျပာပါတယ္။
“လယ္သမားေတြလယ္စိုက္ရံုနဲ႔ ရပ္တည္လို႔မရေတာ့ဘူး၊ ၾကံဳရာလုပ္စားေနရတာပဲ၊ က်ေနာ့္ အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္ အိမ္မွာ ၾကက္ေတြ၊ ဘဲေတြ၊ ၀က္ေတြ ေမြးထားတယ္၊ ဒီႏွစ္ စိုက္စရိတ္ေၾကြးကို အဲဒီအေကာင္ေတြ ေရာင္းျပီး ဆပ္ရတာပဲ၊ ႏို႔မို႔ဆိုရင္ အိမ္ေရာင္းဆပ္ရမယ့္ ပံုရွိတယ္”လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
လယ္သမားကိုထြန္းေရႊရဲ႕မိ္န္းမဆိုရင္လည္း ရန္ကုန္ သိရီမဂၤလာေစ်းမွာ ကုန္စိမ္းသြင္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ပါ တယ္။ ခုေနခါမွာေတာ့ ဇနီးသည္ဆီက ရတဲ့ ကုန္စိမ္းအျမတ္ဟာ သူမ်ားကို အတိုးေပးရတဲ့ အတိုးေငြ ျဖစ္သြားျပီ လို႔ ကိုထြန္းေရႊက ညည္းေျပာေျပာပါတယ္။
အခုလို ေႏြစပါးစိုက္ဖို႔ စိုက္စရိတ္မရွိလို႔ ကုန္သည္ဆီကေန စပါးေပးစနစ္နဲ႔ စပါး တင္း၂၀၀ အတြက္ ေငြ ေခ်းရ ေၾကာင္းလည္း သူက ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ စပါးေပးယူရတာအရမ္းနစ္နာတယ္၊ အခုဆိုက်ေနာ္က စပါး တင္း၂၀၀ အတြက္ ေငြယူလုိက္တယ္၊ တကယ္လုိ႔ က်ေနာ့္လယ္ကရာသီဥတု မေကာင္းလုိ႔ သူ႔ကို စပါး တင္း၂၀၀ ျပည့္ ျပန္မဆပ္ႏိုင္ဘူး၊ တင္း၁၅၀ ပဲ ဆပ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အေၾကြး တင္း ၅၀ က်န္တယ္။ ဒါဆိုရင္ေနာက္ႏွစ္မွာ ဆတိုးနဲ႔ တင္းတရာျပန္ေပးရတာပဲ၊ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္္ ဒီႏွစ္လည္းစိုက္စရိတ္လိုလို႔ ေနာက္ထပ္ တင္း၂၀၀ ဖိုးယူလုိက္ရင္ ေနာက္ႏွစ္က်ေတာ့ အရင္ႏွစ္က တင္း ၅၀ အတြက္ တင္း ၁၀၀၊ ဒီႏွစ္ဆပ္ရမယ့္ တင္း၂၀၀ နဲ႔ ထြက္သမွ်စပါးအားလံုးထိုးေပးလိုက္ရတာေတြလည္း ရွိတယ္”လုိ႔ သူကရွင္းျပပါတယ္။
စပါးေပးယူစနစ္ဆိုတာက လက္ရွိအျပင္မွာ စပါးေစ်း က်ပ္၂၃၀၀၀၀ ေေပါက္ေစ်းေပါက္ေနခ်ိန္မွာ ေတာင္သူက စိုက္စရိတ္လိုတဲ့အတြက္ ေငြရွင္ကုန္သည္က ၾကိဳပြိဳင့္အေနနဲ႔စပါးတင္း တရာဖိုးကို ေငြ၂ သိန္း ၀န္းက်င္ေလာက္ ႏွင့္ လက္ရွိေပါက္ေစ်းထက္ ေလ်ွာ့တဲ့ေစ်းနဲ႔ ေငြထုတ္ေပးပါတယ္။ ေတာင္သူက စပါးေပၚတာႏွင့္ စပါးတင္း ၁၀၀ ထိုးအပ္ျပီး အေၾကြးျပန္ဆပ္ရတဲ့ စနစ္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေတာင္သူမ်ားအေနနဲ႔အစိုးရကေနထုတ္ေခ်းေပးတဲ့ တဧက က်ပ္ ၈၀၀၀ နႈန္းနဲ႔စိုက္စရိတ္ဟာလည္း အမွန္ တကယ္ကုန္က်တဲ့စိုက္စရိတ္နဲ႔ကြာျခားလြန္းလို႔ ေတာင္သူေတြဟာ စပါးစိုက္စရိတ္အတြက္အျပင္ကေန အတိုးၾကီးၾကီးနဲ႔ ထုတ္ေခ်းၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားစုကေတာ့ စပါးေပးစနစ္နဲ႔ ေငြယူၾကျပီး၊ ထြက္လာတဲ့စပါးကို ေၾကြးဆပ္ပိုတဲ့စပါးကိုမွ ထုတ္ေရာင္းရတဲ့ အတြက္ စပါးကိုေစ်းေကာင္းရခ်ိန္ထိ မထားႏုိင္ဘဲ၊ ေတာင္သူမွာ ေနာက္ရာသီ စိုက္စရိတ္ျပန္မရဘဲ စိုက္စရိတ္ လိုေနတဲ့ သံသရာထဲမွာလည္ေနရျခင္းျဖစ္တာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
စိုက္ပ်ိဳးစရိတ္ကုန္က်စရိတ္ဟာလည္း တႏွစ္ထက္တႏွစ္တက္လာေၾကာင္း၊၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေႏြစပါးစိုက္ရာသီမွာ တဧက က်ပ္ ၁ သိန္း ၃ ေသာင္း၀န္းက်င္ရွိခဲ့ျပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မိုးစပါးစိုက္ပ်ိဳးတုန္းက တဧက စိုက္စရိတ္မွာ က်ပ္၂ သိန္းထိ ကုန္က်ခဲ့ေၾကာင္း၊ အခု ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္းမွာေတာ့ ဒီဇယ္ေစ်းနဲ႔ ေျမၾသဇာေစ်းနႈန္းအနည္းငယ္ က် ဆင္း ခဲ့ေပမယ့္ တျခားလယ္လုပ္သားမ်ားရဲ႕လုပ္အားခမ်ားနဲ႔ ျခားစရိတ္တို႔မွာ က်ဆင္းျခင္းမရွိတဲ့အျပင္ စပါးေစ်း က်ေန သည့္အတြက္ အရင္ႏွစ္ေတြကထက္ ပိုခက္ခဲလာေၾကာင္း၊ မရွိဆင္းရဲသား လယ္ဧကအနည္းငယ္သာ ပိုင္သူမ်ား မွာပိုဆိုးေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း တို္က္ၾကီးျမိဳ႕နယ္မွ ေတာင္သူေတြက ဆုိပါတယ္။
“ဒါက လယ္သမားေတြရဲ႕ စားစရိတ္ကို ထည့္မတြက္ ထားပါဘူး၊ ျပီးေတာ့ မိုးမ်ားလို႔ ၊ ေရၾကီးလို႔ ပ်က္စီးသြားတဲ့ အခါ ျပန္ျပီးစုိက္ရတဲ့ စရိတ္ေတြ မပါေသးဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ ေဒသက ျမစ္နဲ႔နီးေတာ့ ျမစ္ေရၾကီးရင္ျပန္စိုက္ ရတာ ေတြလည္းရွိတယ္”လို႔ ဦးျမင့္ေဆာင္က ဆိုပါတယ္။၄င္းတု႔ိေဒသမွာ ေမွာ္ဘီဆန္းတို႔၊ ဇီယာတို႔၊ မေနာသုခ၊ မေနာထြန္း၊ ဆင္းသြယ္လတ္တို႔ စိုက္ပ်ိဳးၾကျပီး တဧက ထြက္နႈန္းဟာ အမ်ားဆံုး တင္း ၅၅ နႈန္းထက္ မပိုေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ အကြက္မ်ားဆိုရင္ တင္း ၃၀ ၀န္းက်င္သာရရွိ တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ မိုးစပါးတုန္းက ၁ တင္းကို ေငြ က်ပ္၂ ေထာင္ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းခဲ့ရတဲ့အတြက္ တဧက ကို ေငြက်ပ္ ၁ သိန္း ၀န္းက်င္ပဲ ျပန္ရျပီး့ ၁ ဧကကို ေငြ က်ပ္ ၁ သိန္းေလာက္ ရႈံးၾကေၾကာင္း လယ္သမား ေတြ က ေျပာျပၾကပါတယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့ မိုးစပါးတုန္းက ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရံႈးလိုက္ၾကတ့ဲအတြက္ ဒီႏွစ္ေေႏြစပါးကို မစိုက္ေတာ့ပါဘူးလို႔ သူ႔လို ဆံုးျဖတ္ၾကသူေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ ကိုထြန္းေရႊက ေျပာျပပါတယ္။ သူေတာင္မွ လယ္ ၁၀ ဧကမွာ ၅ ဧကပဲ စပါး စိုက္ျပီး က်န္တာကို သခြားနဲ႔ ခ်ဥ္ေပါင္စိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးခဲ့ပါေသးတယ္။ ေတာင္သူအမ်ားစုကေတာ့ ဒီႏွစ္စပါးကုုိ ေလ်ွာ့စိုက္လာၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အရင္ႏွစ္က ၁၀ ဧက စိုက္တဲ့သူက အခု ၅ ဧက၊ အရင္ ဧက၂၀ စိုက္တဲ့ သူေတြက အခု ၁၀ ဧက အဲဒီလို ထက္၀က္ေလာက္ ေလ်ွာ့ျပီး စိုက္လာၾကပါတယ္။
မိုးစပါးစိုက္တုန္းက အစိုးရဆီကေန ၁ ဧက က်ပ္ ၈၀၀၀ နႈန္းနဲ႔ ေခ်းထားတဲ့သူေတြ ဒီႏွစ္ဆန္း ဇန္န၀ါရီ လထဲမွာ အျပီးဆပ္ရမွာ မဆပ္ႏိုင္တဲ့သူကမ်ားတယ္လို႔ လယ္သူမၾကီး ေဒၚခင္ဦးက ေျပာျပပါတယ္။
“မိုးစပါးတုန္းက စိုက္ဘဏ္က ၁ ဧကကို ၈၀၀၀ နႈန္းနဲ႔ ေခ်းေပးတယ္၊ အတိုးက ၁ က်ပ္ ခြဲ ႏႈန္း၊ လယ္သမားေတြ မွာ ဒီႏွစ္က ထြက္နႈန္းလည္းမေကာင္း ေစ်းကလည္း က်ဆိုေတာ့ စိုက္စရိတ္မေက်ဘူး၊ ဒါကို အစိုးရက၂ လ ပိုင္း မွာ အကုန္အျပီးဆပ္ခိုင္းထားတယ္၊ အမွန္ေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းဆို ၁ လပိုင္းမွ ဆပ္ရမယ္၊ မဆပ္ႏို္င္တဲ့သူက မ်ား လို႔ ဆပ္ရက္က ၂ လပိုင္းထိ ေရႊ႕ေပးတယ္၊ အဲဒီလို ရက္ေရြ႕ေပးရတဲ့သူေတြကို ေနာက္က်ေၾကးအေနနဲ႔လူကို ဒဏ္ရိုက္တယ္၊ ေငြဒဏ္ရိုက္တယ္၊ အတိုး ၁ ဆကို ဒဏ္ေငြအျဖစ္ ျပန္ေပးရတယ္”လို႔ သူမက ေျပာျပပါတယ္။
တျခား လယ္သမားေတြကေတာ့ အစိုးရရဲ႕စိုက္စရိတ္ေၾကြးဆပ္ဖို႔ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ၀က္၊ၾကက္၊ ဘဲ ရွိသမွ် တိရစၧာန္ေတြအားလံုး ေရာင္းခ်ျပီးဆပ္ အိမ္ေမြးတိရစၧာန္မရွိတဲ့ သူေတြကေတာ့ လယ္ယာမွာ ခိုင္းေနတဲ့ႏြား ကိုပင္ေရာင္းျပီး ဆပ္ၾကရေၾကာင္း လယ္သမားၾကီး ဦးျမင့္ေဆာင္က ေျပာပါတယ္။
“ေတာင္သူေတြမွာ ထြက္နႈန္းေကာင္းတဲ့ မ်ိဳးေတြမရွိဘူး၊ သူတုိ႔သံုးေနတဲ့မ်ိဳးေတြက စပါးေပၚတဲ့အခါ မ်ိဳးစပါး အေန နဲ႔အလြယ္ဖယ္ထားတာေတြကို သံုးေနၾကရတာ၊ ဒီထဲမွာ အဖ်င္းပါမပါ၊ မ်ိဳးသန္႔မသန္႔လည္း စစ္ေဆးမႈေတြ မရွိဘူး ဆိုေတာ့ သူတို႔ အထြက္နႈန္းက က်သထက္ က်လာဖို႔ပဲ ရွိတယ္၊ လယ္သမားေတြကို မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳးသန္႔ ျဖန္႔ေ၀ ေပးဖို႔လည္း လိုအပ္ေနျပီ္”လို႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ၀န္ၾကီးဌာမွ၊ အျငိမ္းစား အရာရွိ ၾကီးတဦးက အၾကံျပဳ ေျပာဆို ပါတယ္။
မ်ိဳးမေကာင္းျခင္း၊ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ အရည္အေသြးျမင့္ ေျမၾသဇာမ်ား မသံုးစြဲႏိုင္ျခင္း၊ စပါးပင္မ်ား ပိုးက် ျခင္းစတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ေတာင္သူေတြဟာ စပါးေစ်းေတြက်လာတဲ့အခါမွာ နာလန္ထူရခက္ ေလာက္ေအာင္ကို အထိနာသြားျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ အျငိမ္းစားအရာရွိက သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ စုိက္ပ်ိဳးေရးကို အဓိက ထားျပီး စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့အတြက္ စပါးစိုက္ေတာင္သူ လယ္သမားဦးေရမွာလည္း ႏုိင္ငံလူဦးေရရဲ႕ ၇၀ ရာခိုင္နႈန္း ၀န္းက်င္အထိ ရွိေၾကာင္း လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ၀န္ၾကီးဌာနမွ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ သိရပါတယ္။
“ေတာင္သူလယ္သမားေတြ တိုးတက္လာျခင္းဟာ တုိင္းျပည္တိုးတက္လာျခင္းလို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္၊ ေတာင္ သူ ေတြ တိုးတက္ဖို႔ဆိုတာ သူတုိ႔ေတြခုထက္ပိုျပီး ကုန္ထုတ္ႏိုင္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္၊ ေတာင္သူေတြကို ကုန္ထုတ္ လုပ္မႈ အတြက္ အစိုးရအေနနဲ႔ အဘက္ဘက္က အျပည့္အ၀ကူညီပ႔ံပိုးေပးဖို႔လိုပါတယ္”လို႔ စီးပြားေရးပညာရွင္ တဦးက သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။
| < Prev | Next > |
|---|
