အက်ဥ္းေထာင္ႏွင့္ ရဲဘက္စခန္း စုစုေပါင္း ၁၇ ခုတြင္ ေရသန္႔စက္မ်ားကုိ အလႉရွင္မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ တပ္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္ သည္ဟု ဆိုသည္။
ေရသန္႔စက္ တပ္ဆင္ၿပီးသည့္ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ေသာက္ေရသန္႔ အသုံးျပဳႏုိင္ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၀မ္းပ်က္ ၀မ္းေလွ်ာ၊ အသည္းေရာင္ စသည့္ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ပြားမႈ သိသိ သာသာ ေလ်ာ့နည္းသြားသည္ေၾကာင္းလည္း ဂ်ာနယ္တြင္ ပါရွိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတဝန္းရိွ ေထာင္ႏွင့္ ရဲဘက္ စခန္းမ်ားတြင္ ေရသန္႔စက္ တပ္ဆင္လႉဒါန္းလုိပါက အက်ဥ္းဦးစီးဌာနသုိ႔ ဆက္သြယ္ ႏိုင္ သည္ဟု ၎ဂ်ာနယ္တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။
ေရသန္႔စက္ ဆက္လက္ တပ္ဆင္မည့္ ေနရာမ်ားမွာ ေတာင္ႀကီးေထာင္၊ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ေရး အလုပ္ၾကမ္း စခန္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕အနီးရိွ ဘဲလင္ အမ်ိဳးသမီး ရဲဘက္ စခန္း၊ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕အနီးရိွ မုပၸလင္ အမ်ိဳးသား ရဲဘက္ စခန္း စသည့္ ၃ ေနရာျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
နာမည္ေက်ာ္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ေရသန္႔စက္မွ တေန႔လွ်င္ ေသာက္ေရသန္႔ ဂါလံ တေသာင္းေက်ာ္ ျဖန္႔ေဝႏုိင္သည္ဟု သိရသည္။
ထိုေရသန္႔စက္ကုိ ေငြေၾကး တတ္ႏုိင္သည့္ အက်ဥ္းသားတဦး၏ မိသားစုက လႉဒါန္းခ့ဲခင္းျဖစ္သည္ဟု အက်ဥ္းဦးစီးဌာနႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“အမွန္တကယ္က အစိုးရက တပ္ဆင္တာ တခုမွ မရွိဘူး၊ အက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့ လူေတြက တီဗီြတို႔ ဘာတို႔ကအစ ဒီလိုမ်ဳိးပဲေလ ပုိက္ဆံရွိတဲ့ လူေတြက ေနေရး စားေရးအတြက္ လႉတာ။ ေရသန္႔စက္ေတြကလည္း ဒီလိုပဲ။ တခါတေလ ကုမၸဏီကလူေတြ ေထာင္က်တာေတြ ရွိတယ္၊ အဲဒီကေန လာလႉတာေတြ ရွိတယ္” ဟု ၎က ဆိုသည္။
အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ေရသန္႔စက္မ်ား တည္ေဆာက္ေပးျခင္းကုိ ထိုင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း (AAPP) က ႀကိဳဆုိလုိက္သည္။
“ေရသန္႔စက္ရုံတို႔ ဘာတို႔ ေထာင္တယ္ဆိုတာက ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုလို႔ရပါတယ္” ဟု AAPP ၏ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ကိုဘိုၾကည္က ေျပာသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေရသန္႔ရရိွေရးအတြက္ အက်ဥ္းသားမ်ားက ကုိယ္ထူကုိယ္ထ လုပ္ေနၾကရသည္ဟု သူက ေထာက္ျပသည္။
“ျပႆနာက အစိုးရ ဘက္ဂ်က္ေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္ ဘက္ဂ်က္ေတြနဲ႔ သံုးမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အက်ဥ္းသားေတြကုိပဲ မိုက္ေၾကး ခြဲၿပီးေတာ့၊ ဖိႏွိပ္ၿပီးေတာ့ စုခိုင္းမယ့္ဟာ ေတြပဲ။ ေရသန္႔စက္ ျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ အက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကပဲ လုပ္ရမယ္၊ အဲဒါကေတာ့ မေကာင္းဘူး” ကုိဘိုၾကည္က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အက်ဥ္းေထာင္ ၃၉ ခု ႏွင့္ ရဲဘက္စခန္း ၃၂ ခု ရိွေၾကာင္း AAPP ၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
၁၉၉၉ မွ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္အတြင္းအျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ၾကက္ေျခနီ အဖြဲ႔ (International Committee of the Red Cross - ICRC) သည္ ထုိေနရာမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး လြတ္လပ္စြာ စစ္ေဆးခြင့္ ရခ့ဲသည္။ ထုိ႔အျပင္ အက်ဥ္းသားမ်ား အခြင့္အေရး ရရိွရန္ အာဏာပုိင္တုိ႔ႏွင့္ ညိွႏိႈင္းၿပီးစီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခ့ဲသည္။
၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ ICRC၏ အက်ဥ္းသားမ်ားထံသုိ႔ သြားေရာက္မႈမ်ား ရပ္ဆုိင္းသြားသည္။ အာဏာပုိင္မ်ားက ၎တုိ႔၏ လူမႈေရးအဖဲြ႔ တခုျဖစ္သည့္ ျပည္ေထာင္စု ႀက့ံခုိင္ေရးႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးအသင္းႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး အက်ဥ္းေထာင္မ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ICRCက သီးျခား လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္လုိေသာ္လည္း အစုိးရက ခြင့္မျပဳခဲ့ေၾကာင္း သိရ သည္။
| < Prev | Next > |
|---|
