စက္ရုံမွ လြတ္ေျမာက္ ခဲ့သူမ်ား၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ေရာင္ျခည္ဦးကို ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကား လာေသာေၾကာင့္ သြားေရာက္ ကယ္ထုတ္ ေပးခဲ့ရေၾကာင္း၊ ပထမ အႀကိမ္တြင္ အဆင္မေျပဘဲ ယခုလ ၁၁ ရက္ေန႔ကမွ ကယ္ထုတ္ ေပးႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ား လြတ္ေျမာက္ရန္ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ ကူညီခဲ့သူ ေရာင္ျခည္ဦး အဖြဲ႔သား တဦးက ေျပာျပသည္။
“ပထမ တေခါက္မွာ က်ေနာ္တို႔ တကၠစီနဲ႔ သြားေတာ့ သူေဌးလူယံုေတြ မလစ္တာနဲ႔ သူတို႔ ထြက္လာလို႔ မရဘူး။ သူေဌးက သူတို႔ကို အၿမဲတမ္း ေစာင့္ၾကည့္ ခိုင္းထားတာ။ ဒုတိယအႀကိမ္ သြားခိုးထုတ္မွပဲ ရလာတယ္” ဟု ေရာင္ျခည္ဦး (ဘန္ေကာက္) ရံုးတာ၀န္ခံ ကိုေစာဂ်က္က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါ စက္ရံုတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနသူမ်ားမွာ ျပင္ပသို႔ သြားခြင့္မရွိဘဲ ပစၥည္း၀ယ္ခ်င္ပါက စက္ရံု အလုပ္သမား ေခါင္းမွ တဆင့္ ၀ယ္ယူရၿပီး မလႊဲမေရွာင္သာ အျပင္သို႔ ထြက္ရလွ်င္လည္း သူေဌး လူယံုႏွင့္သာ သြားခြင့္ရေၾကာင္း သိရသည္။
ေရာင္ျခည္ဦး အဖြဲ႔သားမ်ားသည္ အဆိုပါ စက္ရံုမွ မခ်မ္းေျမ့ (လြိဳင္ေကာ္)၊ မလဲ့လဲ့ (ရန္ကုန္)၊ ကိုစံလင္းေအာင္၊ မဇင္မာ၊ မျဖဴထြန္းႏွင့္ ကိုတိမ္တိုက္ တို႔ကို ခိုးထုတ္ ကယ္တင္ ႏိုင္ခဲ့သည္။
လြတ္ေျမာက္ လာသူထဲမွ မခ်မ္းေျမ့၏ ေျပာျပခ်က္အရ အဆိုပါ စက္ရံုတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္း တဦး ေခၚေသာေၾကာင့္ မဲေဆာက္မွေန၍ သူေဌး စားရိတ္ျဖင့္ တက္လာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တရက္လွ်င္ ဘတ္ ၇၅၀ (က်ပ္ ၂၂၀၀ ခန္႔) ရမည္ဟု သူငယ္ခ်င္းက ေျပာခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
သို႔ရာတြင္ ၎ အလုပ္စဝင္စဥ္ တေန႔ ဘတ္ ၆၀၊ ၇၀ (က်ပ္ ၂၁၀၀ ခန္႔) သာ ရေၾကာင္း၊ ေန႔စဥ္ ည ၂ နာရီ၊ ၃ နာရီခန္႔ အထိ အလုပ္ လုပ္ရေၾကာင္း။ နံနက္ ၉ နာရီ အလုပ္ ျပန္ဝင္ရ ေၾကာင္းလည္း မခ်မ္းေျမ့က ေျပာျပသည္။
“ဟင္း၀ယ္ စားတာက တေန႔ကို ၄၀ ေလာက္ကုန္တယ္။ ညဥ့္လည္း အရမ္းနက္တယ္။ က်မ အဲဒီမွာ ၃၅ ရက္ ၾကာခဲ့တယ္။ တေန႔ကို ၇၅၀ မေပးနဲ႔ဦး၊ ၂၀၀ ေလာက္ ရရင္ေတာင္ က်မတို႔ ထြက္မေျပးပါဘူး” ဟု သူက ဆုိသည္။
ယခုကဲ့သို႔ မခ်မ္းေျမ့ ထြက္ေျပး လာခဲ့သည့္ အတြက္ ၎ကို ေခၚယူခဲ့သည့္ အဆိုပါ စက္ရံုတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူက အေလ်ာ္ ေပးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း မခ်မ္းေျမ့က ေျပာသည္။
အဆိုပါ စက္ရံု ပိုင္ရွင္သည္ အလုပ္သမား ၆ ဦး ထြက္ေျပး ခဲ့ၿပီးေနာက္ က်န္ရွိသူမ်ားကို ပိုမို တင္းက်ပ္ကာ ေသာ့ခတ္ ပိတ္ေလွာင္ ထားသည္ဟု လြတ္ေျမာက္ လာသူထဲမွ မလဲ့လဲ့က ရွင္းျပသည္။
ယင္းအမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေရာင္ျခည္ဦး (ဘန္ေကာက္) မွတ္တမ္းတြင္ “အလုပ္သမား မ်ားအား နံနက္ ၉း၀၀ မွ စတင္ ခိုင္းေစျပီး ေနာက္တေန႔ နံနက္ ၃း၀၀ နာရီ အထိ အလုပ္ လုပ္ခိုင္းသည္။ အလုပ္မ်ားအား ပုတ္ျပတ္ လုပ္ကိုင္ခိုင္းျပီး စုစုေပါင္း တေန႔ အလုပ္ခ်ိန္ ၁၈ နာရီ ခိုင္းေစ ေသာ္လည္း တေန႔လွ်င္ ဘတ္ ၆၀ မွ ၈၀ (က်ပ္ ၁၈၀၀ မွ က်ပ္ ၂၄၀၀) အတြင္းသာ ရရွိၾကသည္။ ၁၅ ရက္ တခါ ဘတ္ေငြ ၇၅၀ ထုတ္ေပးျပီး တျခား လုပ္အားခ ေငြမ်ား ထုတ္ေပးျခင္း မရွိ။ ကယ္ရီစရိတ္ မေၾကေသး သူမ်ားကို ကယ္ရီစရိတ္ ျဖတ္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုျပီး ကယ္ရီ စရိတ္ေၾက (အေႂကြး ေၾကသူမ်ား) သူမ်ားထံမွ အာမခံေၾကး ဘတ္ ၄၀၀၀ (က်ပ္ ၁၂၀၀၀၀ ခန္႔) အထိ ျဖတ္ယူမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္” ဟု ေရးသား ထားသည္။
ဇြန္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ အလုပ္ရွင္၏ မတရား ေခါင္းပုံျဖတ္မႈကို မခံႏိုင္ေသာ အလုပ္သမား ၆ ဦး ထြတ္ေျပး လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရာ ၎ အလုပ္သမားတို႔၏ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ျဖန္႔ေ၀ၿပီး ရွာေဖြ သတင္းေပး ႏိုင္သူမ်ားအား ဘတ္ ၁၀၀၀၀ (က်ပ္ ၃ သိန္းခန္႔)၊ လာေရာက္ ခိုးထုတ္သူကို ရွာေဖြ သတင္းေပး ႏိုင္သူအား ဘတ္ ၁၀၀၀၀ (က်ပ္ ၃ သိန္းခန္႔) ေပးမည့္ဟု ဆုေငြ ထုတ္ထားေၾကာင္း၊ ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီသမားမ်ား၊ တကၠစီ ယာဥ္ေမာင္းမ်ား အျပင္ ဘန္ေကာက္ နယ္ေျမ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ား ကိုလည္း ၀ိုင္း၀န္း ရွာေဖြေပးရန္ အကူအညီ ေတာင္းထားေၾကာင္း ေရာင္ျခည္ဦး၏ မွတ္တမ္းဖိုင္တြင္ ေရးသားထားသည္။
ယင္းသို႔ ကူညီကာ ခိုးထုတ္ ကယ္တင္ခဲ့ေသာ ေရာင္ျခည္ဦး (ဘန္ေကာက္) အဖြဲ ့မွ တာ၀န္ရွိသူ မ်ားကို ေတြ႔လိုေၾကာင္းကို အဆိုပါ စက္ရံုမွ စကားျပန္ ကိုေကာင္းျမတ္က အေၾကာင္းၾကားလာ သျဖင့္ ေရာင္ျခည္ဦး (ဘန္ေကာက္) ႏွင့္အတူ ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္ေသာ အဖြဲ႔မ်ား ပူးေပါင္းကာ သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုရန္ စီစဥ္ေန ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
စက္ရံုပိုင္ရွင္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ရွမ္းတရုတ္ လူမ်ိဳး ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာခရီးသြား လက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္သူဟု သိရသည္။ သူ၏ ဇနီးမွာ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕သူ ထိုင္းႏိုင္ငံသား ျဖစ္သည္။ အလုပ္သမား အားလံုးက ၎တုိ႔ကို အစ္ကိုႏွင့္ အစ္မ ဟူ၍ ေခၚေဝၚၾကသျဖင့္ ၎တို႔ အမည္မ်ားကို မသိၾကေပ။
အဆိုပါ စက္ရံုသည္ ဘန္ေကာက္ ၿမိဳ႕လယ္ ဒင္းဒဲအရပ္မွ PM tower ႏွင့္ ေဟြ ့ခြန္ ေစ်းအနီးတြင္ ရွိသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
