ယင္းေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္အတြက္ ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက အခမဲ့နီးပါး ျပဳလုပ္ေပးေနေသာ္လည္း တာ့ခ္ခ႐ိုင္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ၾကားပြဲစားတခ်ိဳ႕က လူတဦးလွ်င္ ထိုင္းဘတ္ေငြ ေထာင္ေသာင္းခ်ီ ေတာင္းခံေနသျဖင့္ သတိထား ေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္ အဖြဲ႔မ်ားကလည္း သတိေပးေနၾကသည္။မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာအလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအေရး ပူးတြဲလႈပ္ရွားမႈေကာ္မီတီ (JACBA) ဥကၠ႒ ဦးမိုးႀကိဳးက “၁၀ ႏွစ္ခံ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ကို ထိုင္းအစိုးရက အလကားနီးပါး လုပ္ေပးေနတယ္။ ဓာတ္ပံုႏွစ္ပံုနဲ႔ ဘတ္ေငြ ၈၀ ပဲ ေပးရတယ္။ မသိနားမလည္တဲ့ ျမန္မာတခ်ိဳ႕ကို အခြင့္ေကာင္းယူတဲ့ ၾကားပြဲစားေတြက အဲဒီ လက္မွတ္လိုခ်င္ရင္ တေယာက္ကို ဘတ္ ၁ ေသာင္းတို႔၊ တေသာင္းခြဲတို႔ ေတာင္းေနတာေတြရိွတယ္။ ဒါေတြက တရား မ၀င္ဘူး။ အလိမ္ခံရတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္” ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရာတြင္ မိမိကို အာမခံေပးမည့္ ထိုင္းလူမ်ိဳး အိမ္ရွင္ပါရိွရမည္ျဖစ္ၿပီး လက္မွတ္ျပဳလုပ္မည့္သူႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္ထားရမည္ျဖစ္ကာ အာမခံေပးမည့္သူ ရိွမွသာ ေလွ်ာက္ထားခြင့္ရိွသည္။ ၎ေနထိုင္ခြင့္ လက္မွတ္ကို ထိုင္းဘာသာျဖင့္ (ေထာေရာ ၃၈/၁) ဟု ဆိုသည္။
လက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္သူသည္ လက္မွတ္ျပဳလုပ္ထားသည့္ သက္ဆိုင္ရာေဒသအတြင္း တရား၀င္ ေနထိုင္ခြင့္ ရရိွမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ႏွင့္ ေစ်းေရာင္းပိုင္ခြင့္မရိွေၾကာင္း ေစ်းေရာင္းလိုသူမ်ားအေနႏွင့္ သီးျခားလက္မွတ္ ျပဳလုပ္ရေၾကာင္း သိရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္က မဲေဆာက္တြင္ ၁၀ ႏွစ္သက္တမ္းရိွ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္မ်ား လုပ္ေပးရာတြင္ ၾကားပြဲစားမွတဆင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ လက္မွတ္မရသည့္အျပင္ ဘတ္ ၁ ေသာင္းခြဲ ဆံုးရံႈးခဲ့ရသည္ဟု မဲေဆာက္ေစ်းမွ ျမန္မာကုန္ပစၥည္းေရာင္းသည့္ မစိန္က ေျပာသည္။
ၾကားပြဲစားမ်ားကို အားကိုးရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ မစိန္က “ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ကို ထိုင္းအိမ္ရွင္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရွင္ေတြက သူတို႔အလုပ္သမားေတြကို လုပ္ေပးတဲ့ လူက နည္းၿပီး မလုပ္ေပးတဲ့လူက မ်ားတယ္။ ဒီေတာ့ လက္မွတ္လိုခ်င္တဲ့လူေတြသာ ကိုယ့္အစီအဥ္နဲ႔ကိုယ္ အျပင္မွာ လက္မွတ္လုပ္ဖို႔ အာမခံေပးမယ့္ လူေတြကို လိုက္ရွာၿပီးလုပ္ၾကရတယ္။ ဒီလက္မွတ္ရိွရင္ အဖမ္းအဆီးအတြက္ မစိုးရိမ္ရေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အာမခံေပးတဲ့လူက အာမခံေၾကးဆိုၿပီး ေသာင္းခ်ီၿပီးေတာ့ ေတာင္းတာရိွတယ္။ က်မဆိုရင္ အာမခံတဲ့လူ ေျပးေတာ့ ဘတ္ ၁ ေသာင္းခြဲ ပါသြားတယ္” ဟု ရွင္းျပသည္။
ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္တဦးက ယခင္က ၾကားပြဲစားမ်ားကို တရားမ၀င္ ေပးရသည့္ႏႈန္းမွာ ဘတ္ ၅ ေထာင္ ေအာက္တြင္သာရိွခဲ့ေသာ္လည္း မဲေဆာက္ႏွင့္ ထိစပ္ေနသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျမ၀တီခရိုင္အတြင္း ေနထိုင္သူမ်ားက လက္မွတ္ရရိွေရးအတြက္ ၾကားပြဲစားမ်ားကို ပြဲခ အဆမတန္ေပးရာမွ ပြဲခမ်ား တက္သြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ လဆန္းမွစတင္ကာ မဲေဆာက္ေဒသအတြင္းရိွ ရပ္ကြက္ႏွင့္ေက်းနယ္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္မ်ား ရမည္ဟုဆိုကာ ပြဲစားမ်ားက လိုက္လံစည္း႐ံုးေနေသာ္လည္း ယခင္အႀကိမ္က ရြာလံုးကၽြတ္ အလိမ္ခံထားရသျဖင့္ စိတ္၀င္စားသူ နည္းပါးသြားသည္ဟု မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ျပင္ရိွ ဖာဒဲရြာမွ အလုပ္သမား ကိုအညာသားက ေျပာသည္။
၎က “အရင္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္က ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာပြဲစားေတြ ဖာဒဲရြာကိုလာၿပီး ၁၀ ႏွစ္ခံေနထိုင္ခြင့္အတြက္ တေယာက္ကို ဘတ္ ၂၅၀၀ ႏႈန္းနဲ႔ ရမယ္ဆိုလို႔ တရြာလံုးနီးနီး လုပ္ၾကတယ။ ၀ါးနဲ႔တူလုပ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္႐ံုက လူေတြလည္းပါတယ္။ အားလံုးအလိမ္ခံရတယ္။ ဖြတ္မရ ဓားမ ဆံုးပဲ။ ျမန္မာေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ၾကဖို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
မဲေဆာက္ရိွ ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးတဦးက ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ ေလ်ာက္ထားသူမ်ားအေနနွင့္ တရား၀င္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ေရရွည္အတြက္ လံုၿခံဳ စိတ္ခ်ရမည္ဟု ေျပာသည္။
Workers Solidarity Association (WSA) ၏ အစီရင္ခံစာအရ ယမန္ႏွစ္က ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနေသာ တရား၀င္ ျမန္မာအလုပ္သမား ၅ သိန္းေက်ာ္ ရွိေနေၾကာင္းသိရသည္။
ျမန္မာအလုပ္သမားအေရး ကူညီေျဖရွင္းေပးေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေပါင္း ၂ သန္းခန္႔အထိ ရွိႏုိင္ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
