ေသာက္သုံးေရ အလုံအေလာက္ မရပါက က်န္းမာေရး ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား ေပၚေပါက္လာမည္ကုိလည္း ေဒသခံတုိ႔က စုိးရိမ္ေနၾကသည္။ေရအရင္းအျမစ္မ်ား ပ်က္စီးၿပီး ေသာက္သုံးေရ မရွိသည့္အခက္အခဲ အလြန္ ႀကီးမားေနေၾကာင္း၊ ထုိအခက္အခဲကုိ ေျဖရွင္းရန္ အကူအညီမ်ား အျမန္ဆုံး လိုအပ္ေနေၾကာင္း ေဒသခံအာဏာပုိင္တုိ႔ကလည္း ေျပာျပသည္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ေက်းရြာအုပ္စုမွာ ေက်းရြာေပါင္း ၂၄ ရြာရွိတယ္။ ဒီေက်းရြာေတြ အားလုံးမွာ အခု ေသာက္သုံးေရ ျပႆနာ ႀကဳံေနရၿပီ” ဟု ေရွာ္ေခ်ာင္း ေက်းရြာအုပ္စု အာဏာပိုင္တဦးက လပြတၱာသုိ႔ ေရာက္ရွိစဥ္ ေျပာျပသည္။
လပြတၱာတြင္ ေရာက္ရိွေနေသာ ႏုိင္ငံတကာ ကူညီေရး အဖဲြ႔မ်ားက ေရျဖန္႔ေဝေနေသာ္လည္း လုံးဝ ေလာက္ငျခင္း မရိွေၾကာင္း မိေက်ာင္းအိုင္ ေက်းရြာမွ ေဒသခံတဦးက ရွင္းျပသည္။
“မိေက်ာင္းအိုင္မွာ အိမ္ေျခ ၄၈ လုံး နဲ႔ လူဦးေရ ရာေက်ာ္ ရွိတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလကုန္ေလာက္က စၿပီး အဖဲြ႔အစည္းေတြက ေရေထာက္ပံ့တယ္။ ရြာထိပ္မွာ ကုလသမဂၢအဖဲြ႔က ဖိုက္ဘာေရပုံးႀကီးတခု ခ်ေပးထားၿပီး အစပိုင္းမွာ ၃ ရက္ တခါေလာက္ အဖဲြ႔အစည္းေတြက ေမာ္ေတာ္နဲ႔ ေရလာျဖည့္ေပးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ရက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ၾကာတ့ဲအထိ ေရလာမျဖည့္ေပးေတာ့ဘူး။ ေရလာျဖည့္တ့ဲ အခ်ိန္တုန္းက လူတဦးကို သုံးရက္စာ တလီတာ ေရဘူး သုံးဘူး ေဝေပးႏုိင္ခ့ဲတယ္” ဟု အဆုိပါ ေဒသခံက ေျပာသည္။
မိေက်ာင္းအိုင္ေက်းရြာသုိ႔ ေရခ်ဳိလာေရာက္ေပးေဝမႈ ၾကန္႔ၾကာေနသည့္အတြက္ ရြာသားမ်ားမွာ ေရငန္ဝင္ေနသည့္ ကန္အတြင္းမွ ခပ္ယူ သုံးစြဲေနရေၾကာင္း၊ လပြတၱာၿမိဳ႕သုိ႔ တက္ၿပီး ေရခ်ဳိဝယ္ယူရန္မွာလည္း တရြာလုံးတြင္ ရြာသူႀကီးပိုင္ ပ့ဲေထာင္ တစီးသာ ရွိေၾကာင္း မိေက်ာင္းအိုင္ ေက်းရြာ အာဏာပိုင္တဦးက ေျပာသည္။
“ေရငန္ဝင္ေနတ့ဲ ကန္ထဲက ေရကိုေတာင္ ခပ္သုံးတာ မ်ားေတာ့ ေရက ေအာက္ေျခကပ္ၿပီး ေျမသားအေရာင္ေပၚလုိ႔ နီေနတယ္။ ေသာက္ေရ အရမ္း လိုတ့ဲ အခ်ိန္က်ရင္ လပြတၱာၿမိဳ႕ တက္ၿပီး ေရဝယ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ရြာသားေတြ ျပန္မွ်ေပးတယ္။ ရြာသားေတြက ေရဝယ္ဖုိ႔ေတာင္ ေငြေၾကး မတတ္ႏုိင္ၾကဘူး” ဟု ၎က ေျပာဆိုသည္။
ကုန္းတြင္းပုိင္းက်သည့္ ေက်းရြာမ်ားမွာ အေျခအေန ပုိမုိ ဆိုးရြားလွေၾကာင္း သိရသည္။
“ျမစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေဝးတ့ဲ ကုန္းတြင္းရြာေတြက ေရျပႆနာ ပိုတက္တယ္။ သူတုိ႔က အဖဲြ႔အစည္းေတြက လာေဝတ့ဲ ေရကိုလည္း ျမစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေဝးေတာ့ မရၾကဘူး။ တခုခု စီစဥ္ေပးသင့္တယ္” ဟု ထင္းစုေက်းရြာမွ ရြာသားတဦးက ရွင္းျပသည္။ ထင္းစုေက်းရြာသည္ အလယ္ေရေက်ာ္ ေက်းရြာ အုပ္စုတြင္ ပါဝင္သည္။
လပြတၱာၿမိဳ႕ ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ေက်းရြာမ်ားတြင္လည္း ေရအခက္အခဲ ႀကဳံေတြ႔ေနရေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။
“လပြတၱာနဲ႔ နီးတယ္ ဆိုေပမယ့္ က်မတုိ႔ဆီမွာလည္း ေရအခက္အခဲ ရိွတာပါပဲ။ အဓိက ႀကဳံရတ့ဲ ျပႆနာက ေသာက္ေရပဲ” ဟု ကညင္ကုန္း ေက်းရြာမွ အိမ္ရွင္မတဦးက ေျပာသည္။
အခက္အခဲ ႀကဳံေတြ႔ေနရသည့္ ေက်းရြာမ်ားက လပြတၱာၿမိဳ႕သုိ႔ လာေရာက္ၿပီး သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ အဖဲြ႔အစည္းမ်ားထံ ေရအခက္အခဲ ေျဖရွင္းေပးရန္ ေတာင္းဆိုခ့ဲၾကသည္ဟု သိရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း စဥ္းစားေပးမည္၊ အထက္သုိ႔ တင္ျပေပးမည္ ဟူေသာ တုန္႔ျပန္မႈမ်ားသာ ရရိွသည္ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံ ၾကက္ေျခနီအသင္း အဖဲြ႔ဝင္ မိေက်ာင္းအုိင္ ေက်းရြာ အာဏာပိုင္တဦးက ေျပာသည္။
“ေရရဖုိ႔ အဖဲြ႔အစည္းေတြကုိလည္း တင္ျပတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ စစ္အာဏာပုိင္ေတြကိုလည္း တင္ျပတယ္။ အကူအညီေတြ ရလိုရျငား စစ္တပ္က ေပးတဲ့ ျပည္သူ႔စစ္သင္တန္းလည္း တက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွ ထူးမလာဘူး” ဟု ၎က ဆိုသည္။
ေက်းရြာမ်ားက စက္ေလွမ်ားျဖင့္ လပြတၱာၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ေရခ်ဳိ လာေရာက္ဝယ္ယူၾကရာတြင္ ေရစည္ပုိင္း တလုံးလွ်င္ ေငြက်ပ္ ၁၂ဝဝ ႏႈန္းျဖင့္ ဝယ္ယူေနရသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
“ေရလာဝယ္တယ္ ဆိုတာက အကုန္အက် မ်ားတယ္။ ပဲ့ေထာင္ (စက္ေလွ)၊ စက္ေမာင္းဖုိ႔ ဒီဇယ္ဆီ၊ ေရဝယ္ဖုိ႔ ေငြေၾကး၊ ဒါေတြ အားလုံးျပည့္စုံမွ ေရဝယ္လုိ႔ရမွာ” ဟု လပြတၱာသုိ႔ ေရာက္လာေသာ ေက်းရြာသားတဦးက ရွင္းျပသည္။
ကူညီေရး လုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္ေနေသာ အဖဲြ႔အစည္းမ်ားတြင္လည္း အခက္အခဲမ်ား ရိွေနသည္ဟု ဆုိသည္။
“ေရသယ္ဖုိ႔ ေမာ္ေတာ္ေရယာဥ္ႀကီးေတြ လိုတယ္။ ေရခပ္ရတ့ဲ ေနရာနဲ႔ ေရသြားေဝရတ့ဲ ေက်းရြာေတြက တအား ေဝးေတာ့ ေရလိုတ့ဲ ရြာေတြဆီ အခ်ိန္မွန္ ေရေဝဖုိ႔ တအား ခက္ခဲပါတယ္။ ဥပမာ ေရခ်ိဳခပ္လုိ႔ရတ့ဲ ဘီတြတ္ေက်းရြာနဲ႔ ေရသြားေဝရတ့ဲ လပြတၱာ ေအာက္ပိုင္း ေက်းရြာေတြက အေတာ့္ကို ေဝးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီရြာေတြကို ေသာက္ေရေဝဖုိ႔ ဆိုရင္ ဘီတြတ္မွာ ေရခပ္ျပီးေတာ့ နာရီေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ေမာ္ေတာ္ ေမာင္းၿပီးမွ ေရေဝရတ့ဲ ေက်းရြာ ေရာက္တာ ဆိုေတာ့ တခါေရေဝဖုိ႔ အခ်ိန္ အမ်ားႀကီး ယူရသလို ပုံမွန္ ေရေဝႏုိင္ဖုိ႔ ဆိုတာလည္း ခက္ခဲပါတယ္” ဟု ႏုိင္ငံတကာ အဖဲြ႔အစည္းႀကီးတခုမွ ျမန္မာဝန္ထမ္းတဦးက သုံးသပ္ျပသည္။ျပင္သစ္အေျခစိုက္ ACTED အဖဲြ႔သည္ လပြတၱာရိွ ေက်းရြာေပါင္း ၈၈ ရြာကို ေရေပးေဝလ်က္ရိွသည္။ ထုိအဖဲြ႔တြင္ ေရဂါလန္ ရာဂဏန္းေက်ာ္ သယ္ေဆာင္ႏုိင္သည့္ ေမာ္ေတာ္ေရယာဥ္ ၁၅ စီးသာ ရိွသည္ဟု သိရသည္။
လုပ္ငန္းမ်ား ေႏွာင့္ေႏွးရသည့္ အေၾကာင္းတခုမွာ အာဏာပိုင္ အဖဲြ႔အစည္း အဆင့္ဆင့္ထံ တင္ျပၿပီး ခြင့္ျပဳမိန္႔ ေတာင္းခံရျခင္းပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
“အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ဥပမာ အဖဲြ႔အစည္း တခုခုက ေရသြားေဝမယ္ ဆိုရင္ ဘယ္ရြာကို ေရသြားေဝခ်င္လုိ႔ပါ ဆိုၿပီး ၿမိဳ႕နယ္ မယက၊ စစ္ေဒသနဲ႔ တျခား အဖဲြ႔အစည္းေတြဆီ တင္ျပရတယ္။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တုိင္းကို တင္ျပရတယ္” ဟု ႏုိင္ငံတကာ အဖဲြ႔အစည္းတခုမွ အမည္ မေဖာ္လိုေသာ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး ဝန္ထမ္းတဦးက ရွင္းျပသည္။
“အမွန္က အစိုးရ အာဏာပိုင္ရယ္၊ အဖဲြ႔အစည္းေတြရယ္ ပူးေပါင္းၿပီး အစြမ္းကုန္ လုပ္မွ ေဒသခံေတြ အတြက္ အဆင္ေျပမွာပါ”ဟု အဆုိပါ ဝန္ထမ္းက ေျပာျပသည္။
ၿပီးခ့ဲသည့္ႏွစ္ ေမလက ျမန္မာႏုိင္ငံေအာက္ပုိင္းတြင္ တုိက္ခတ္ခ့ဲေသာ နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္း မုန္တုိင္းေၾကာင့္ လူေပါင္း သိန္းႏွင့္ခ်ီ ေသဆုံးခ့ဲရသည္။ ဧရာဝတီတုိင္းသည္ အဆုိးရြားဆုံး ပ်က္စီး ဆုံးရႈံးခ့ဲသည့္ ေဒသျဖစ္သည္။
မုန္တုိင္းသင့္ လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း ၅ဝ၊ ေက်းရြာေပါင္း ၅ဝဝ နီးပါး ရွိသည္။ ထုိေဒသတြင္ ေသာက္သုံးေရ ေပးေဝသည့္ လုပ္ငန္းကုိ ကုလသမဂၢ ေအဂ်င္စီမ်ား၊ Save the Children, Merlin, ADRA, ACTED ႏွင့္ အကူအညီေပးေရး အဖဲြ႔အစည္း တခ်ဳိ႕က လုပ္ကုိင္လ်က္ရိွသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
