ဧရာဝတီ

နာဂစ္မုန္တုိင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရေသာ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသတြင္ ကေလးငယ္မ်ား၏ ပညာေရးအတြက္ အခက္ အခဲမ်ားစြာ ႀကဳံေတြ႕ေနရဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။ 

ယေန႔အထိ သင္ၾကားေရး ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ ေက်ာင္းသုံးပရိေဘာဂမ်ား အလြန္အမင္း လိုအပ္ေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး ကေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းထားရန္ စရိတ္ မတတ္ႏုိင္မႈမ်ားေၾကာင့္ မုန္တုိင္းသင့္ေဒသ ေက်း လက္ေတာရြာမ်ားရွိ ကေလးငယ္မ်ား၏ ပညာေရးမွာ အခက္အခဲမ်ားစြာ ႀကဳံေတြ႕ေနရေၾကာင္း သိရသည္။

မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ အေျခခံပညာေက်ာင္းေပါင္း ၄၀၀၀ ေက်ာ္ ၿပဳိလဲပ်က္စီးခဲ့ရာ မုန္တုိင္းတိုက္ၿပီး တႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္နီးအထိ စာသင္ေက်ာင္းေပါင္း ၁၅၀၀ နီးပါးသာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း ယင္းေဒသတြင္ ေက်ာင္းမ်ားေဆာက္လုပ္ေနေသာ နာမည္ေက်ာ္ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီတခုမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။

“၂၀၀၈-၂၀၀၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္ပိတ္တဲ့ အခ်ိန္ထိ စာသင္ေက်ာင္းေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္အစိုးရက တည္ေဆာက္ ၿပီးစီး တယ္။ အခု၂၀၀၉ -၂၀၁၀ ဘ႑ာေရးႏွစ္အစမွာ ေက်ာင္းေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္ၿပီးစီးေအာင္ တည္ေဆာက္ေနတယ္။  အလွဴရွင္ေတြနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြကပါ တည္ေဆာက္တဲ့ အေရအတြက္ပါထည့္ေပါင္းရင္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ စာသင္ ေက်ာင္း ၄၀၀၀ မွာ ၁၅၀၀ ေလာက္ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေနၾကတယ္”ဟု အဆိုပါ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီ တာ ၀န္ ရွိသူက ဆိုသည္။

မုန္တုိင္းသင့္ေဒသတြင္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားေဆာက္လုပ္ေနေသာ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ စီးပြား ေရး အၾကပ္အတည္း ၾကဳံခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြက္ သတ္မွတ္ခ်ိန္တြင္ၿပီးစီးရန္ အခက္အခဲမ်ားရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

“ေက်ာင္းတခုေဆာက္မယ္ဆုိရင္ အစိုးရဆီက ေငြႀကဳိမရဘူး။ ေဆာက္ၿပီးတဲ့အဆင့္ကိုလိုက္ၿပီး ေငြေလးရစ္ခြဲယူရ တယ္။ ေငြမလည္တဲ့ ကုမၸဏီေတြအေနနဲ႔ စီးပြားေရးအၾကပ္အတည္းေၾကာင့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြ ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ အမီ ၿပီးႏုိင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး”ဟု မုန္တုိင္းဒဏ္ခံ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနေသာ ၀ါ၀ါ၀င္း ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီမွ အင္ဂ်င္နီယာတဦးက ရွင္းျပသည္။

ထုိသို႔ ပ်က္စီးသြားသည့္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္အမီ ျပဳျပင္ၿပီးစီးရန္ လိုအပ္ေနသည့္အျပင္ စာသင္ ေက်ာင္းမရွိေသာ ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားလည္း ရာႏွင့္ခ်ီကာ အမ်ားအျပားရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

“ရြာေပါင္း၂၄ ရြာ ရွိတဲ့ ဒုိင္နယ္(ေက်းရြာအုပ္စု) တခုမွာ မူလတန္း စာသင္ေက်ာင္းက ဆယ္ေက်ာင္းေလာက္ ပဲရွိ တယ္။ ရြာတုိင္းမွာ စာသင္ေက်ာင္းမရွိေတာ့ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ အရမ္းခက္ခဲတယ္။ မိုးတြင္းလို အခ်ိန္မ်ဳိးဆိုရင္ ကေလး ေတြေက်ာင္းတက္ဖို႔လုံး၀ခက္ခဲပါတယ္”ဟု လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္၊ ေရွာ္ေခ်ာင္းေက်းရြာအုပ္စု၀င္မိေက်ာင္းအုိင္ ေက်းရြာမွ ေက်းရြာအာဏာပိုင္တဦးက ေျပာသည္။

တခ်ိဳ႕စာသင္ေက်ာင္းရွိေသာ ေက်းရြာမ်ားတြင္ သင္ၾကားမည့္ ဆရာ၊ ဆရာမ မရွိသည့္အတြက္ ေက်းရြာ က ေငြေၾကးစုေဆာင္း၍ ျပင္ပမွ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို ခက္ခက္ခဲခဲ ငွားရမ္းရမႈမ်ားလည္းရွိေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။

“မူလတန္းဆရာ၊ ဆရာမ တေယာက္ ငွားမယ္ဆိုရင္ စာသင္ႏွစ္ တႏွစ္အတြက္စပါးတင္းတရာ၊ တရာ့ငါးဆယ္ (ေငြသုံးသိန္းႏွင့္ငါးသိန္းၾကား) ခ်က္ခ်င္းေပးရတယ္။ ဒါေတာင္ ခက္ခက္ခဲခဲငွားရတာ။ အစိုးရက တာ၀န္ခ်ေပး မယ့္ ဆရာ၊ ဆရာမက ရခ်င္မွရတာ”ဟု ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ ေက်းရြာအုပ္စုႀကီးတခုမွ ရြာလူႀကီးတဦးက ေျပာ သည္။

ေက်းရြာမ်ားတြင္ မူလတန္းၿပီးဆုံးသြားပါက အလယ္တန္းႏွင့္ အထက္တန္းပညာမ်ားသင္ယူရန္ စာသင္ေက်ာင္း မရွိဘဲ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူမ်ားသာ ရြာႀကီးမ်ား၊ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ အလယ္တန္းေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း မ်ားတြင္ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကားႏုိင္ၾကေၾကာင္း၊ ကေလးအမ်ားစုမွာ ဆက္လက္စာသင္ၾကားႏုိင္ျခင္း မရွိဘဲ ေက်ာင္းမွထြက္ကာ လယ္လုပ္ငန္း၊ တံငါလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကရေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

“မူလတန္းၿပီးရင္ အလယ္တန္းနဲ႔ အထက္တန္းတက္ဖို႔ တြဲဖက္အထက္တန္းေက်ာင္းရွိတဲ့ရြာႀကီးေတြမွာသြားတက္ ရမွာဆိုေတာ့ ေတာ္ရုံတန္ရုံေငြေၾကးမရွိတဲ့ လယ္သမား၊ တံငါသမားအမ်ားစု သားသမီးေတြက ေက်ာင္းထြက္ၿပီး လယ္လုပ္ ငါးဖမ္းလုပ္ၾကတယ္”ဟု လပြတၱာ၊ စလူေခ်ာင္းေက်းရြာသား တဦးက ဆိုသည္။

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားတြင္ ေလးတန္းထိသာ ပညာသင္ၾကားရေသာ ကေလးအမ်ားစု ရွိေနၿပီး အလယ္တန္းႏွင့္ အထက္တန္း ပညာသင္ၾကားရေသာ ကေလးအေရအတြက္နည္းပါးလွသည္ဟု သိရွိရသည္။

ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတခုလုံးတြင္ အေျခခံပညာေက်ာင္းေပါင္း ၆၃၂၄ ေက်ာင္းရွိသည့္အနက္ အလယ္ တန္း ေက်ာင္း ၄၃၂ ေက်ာင္းႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း၂၅၇ ေက်ာင္းသာ ရွိေၾကာင္း ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ၏ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ေသာ စာရင္းဇယားမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။