ေလေဘးသင့္ေဒသမ်ား၌ က်န္းမာေရးႏွင့္ ပညာေပးေရးဆိုင္ရာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္ေနေသးေသာ္လည္း ယခုအခါ သက္ဆိုင္ရာ၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ေၾကာင့္ NGO မ်ား၏ ဆရာ၀န္မ်ား ေလ်ာ့နည္းခဲ့ၿပီျဖစ္္ေၾကာင္း လပြတၱာအေျခစိုက္ NGO အဖြဲ႔မွ တာ၀န္ခံ ဆရာ၀န္ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
“၂၀၀၉ မတ္အကုန္မွာ လုပ္ငန္းေတြေလွ်ာ့ေပး ခဲ့ရတယ္၊ နာဂစ္ၿဖစ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ေဒသခံေတြရဲ႕ ေရာဂါ အမ်ဳိးမ်ိဳး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရတာေတြ၊ အဟာရေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးတာေတြကို ဆရာ၀န္ ၁၀ ဖြဲ႔ ခြဲၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္။ အခုဆရာ၀န္အဖြဲ႔ေတြ ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ေတာ့ ၂ ဖြဲ႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္” ဟုအထက္ပါဆရာ၀န္ ကေျပာသည္။
က်န္ရွိေနသည့္ အဖြဲ႔ ၂ ဖြဲ႔မွာ အေရးေပၚအေျခအေနမ်ားကို ကုသရန္ ထားရွိ ေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ ေျပာၾကားသည္။
အစိုးရမဟုတ္ေသာ တခ်ုိဳ႕ လူမႈအေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ေက်းလက္ က်န္းမာေရးဌာန မ်ားသို႔ေဆး၀ါးမ်ား အခမဲ့ပံ့ပိုကူညီေပး ခဲ့ႀကေသာ္လည္း အစိုးရ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္း တခ်ဳိ႕က ေလေဘးသင့္သူမ်ားထံမွ အခေၾကးေငြ ယူကာ ေဆး၀ါးကုသေပးလ်က္ ရွိေၾကာင္း ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္ က်ဳံဒတ္ ေက်းရြာအုပ္စု၀င္ ေက်းရြာ တရြာမွ သိရသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္မွာ သူနာျပဳဆရာမ တေယာက္တည္း ရွိတယ္။ အေရးအေၾကာင္း ရွိလို႔ သြားေခၚရင္ သူနဲ႔ အလ်င္းသင့္တဲ့သူ ေခၚမွလိုက္တယ္။ ကုန္းေၾကာင္းဆိုရင္ မလိုက္ဘူး။ စက္ေလွနဲ႔မွ လိုက္မယ္လို႔ ေျပာလႊတ္ တာ ႀကံဳရတယ္။ ဆရာမ တေယာက္တည္းနဲ႔ ဘယ္လိုမွ မလံုေလာက္ဘူး” ဟု က်ဳံဒတ္ေက်းရြာအုပ္စုမွ ေဒသခံ တဦးကေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ေဒသခံအမ်ားစုမွာ က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ အရပ္တြင္းရွိ ရမ္းကုဆရာမ်ားကို အဓိက အားကိုးရေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။
“သူနာျပဳဆရာမ မလံုေလာက္ေတာ့ အပ္ပုန္းဆရာ (ရမ္းကု) ကို အားကိုးရတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ သူနာျပဳ ဆရာမက တိုင္မယ္၊ ေတာမယ္လုပ္ေတာ့ မကုရဲေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ေနရတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
