ဧရာဝတီ

လူကုန္ကူး ခံရဖူးသူ အမ်ားစုသည္ လံုေလာက္ေသာ လူမႈ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈ မရရွိျခင္းေၾကာင့္ လူကုန္ကူးမႈကို က်ဴးလြန္သည့္ တရားခံမ်ား အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ လာေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးဆုိင္ရာ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အစိုးရ အရာရွိမ်ားက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလိုက္သည္။

လူကုန္ကူး ခံရသူမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့ရန္ သံုးစြဲသည့္ ေငြေၾကး ပမာဏမွာ အလြန္နည္းပါး ေနၿပီး လူကုန္ကူး ခံရသူတို႔၏ ဘ၀ျပန္လည္ ထူေထာင္ရန္ မဆိုထားႏွင့္ တလတာ သံုးစဲြရန္ပင္ မလံုေလာက္ေသာ ပမာဏ ျဖစ္ေနသည္ဟု လူမႈ၀န္ထမ္း ဦးစီးဌာနမွ ဒုတိယ ညႊန္ၾကားေရးမႉး ေဒၚသင္းသင္းျမတ္က ဆုိသည္။

“လူကုန္ကူး ခံရသူေတြကို အကူအညီေပးဖို႔ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔က ေနရာအႏွံ႔မွာ ျပန္႔ေနတယ္။ ေထာက္ပံ့တဲ့ ေနရာမွာလည္း တေယာက္ကို အမ်ားဆံုး က်ပ္ငါးေသာင္း၊ တသိန္းထက္ ပိုမေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြက က်မတို႔ ႀကံဳေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြပဲ” ဟု ေဒၚသင္းသင္းျမတ္က ေျပာသည္။

ႏိုင္ငံျဖတ္ေက်ာ္ မႈခင္းဌာနမႉး ရဲမႉးႀကီးစစ္ေအးက “ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ လူကုန္ကူး ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နစ္နာတဲ့ဘက္၊ ခံရတဲ့ဘက္ကပဲ။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွာ ေရာင္းစားခံရၿပီး သူမ်ားရဲ႕ ေငြ၀ယ္မယားျဖစ္ရတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံဘက္ကို ၾကည့္ရင္လည္း ျမန္မာအမ်ဳိး သမီးငယ္ေတြဟာ ျပည့္တန္ဆာျပဳခံရျခင္း၊ လိင္မႈဆုိင္ရာ ေခါင္းပံုျဖတ္ခံရျခင္း၊ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြမွာ ေက်းကၽြန္သဖြယ္ ခုိင္းေစခံရျခင္း၊ အမ်ဳိးသားေတြဆုိရင္လည္း ငါးဖမ္းသေဘၤာေတြေပၚမွာ ရာသက္ပန္ ေက်းကၽြန္ေတြအျဖစ္ ခုိင္းေစခံရျခင္း စတဲ့ ခါးသီးနာက်ည္းဖြယ္ရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ေတြ႔ေနရပါတယ္” ဟု ဆုိသည္။

ထိုသို႕ဘက္ေပါင္းစံုက အားနည္းေနေသာ အေျခအေနျဖစ္၍ လူကုန္ကူးခံရသူမ်ားကို ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ပိုမိုလိုအပ္ေၾကာင္း ရဲမွဴးႀကီးစစ္ေအးက ဆက္လက္ေျပာသည္။

ပဲခူးၿမဳိ႕မွ လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသူ မေအးေအးက “NGO တခုက က်မတို႔အဖြဲ႔ကို တေယာက္ ၅ ေသာင္းေတာ့ ထုတ္ေခ်းေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတိုးက ေငြ ၁၀၀ ကို ၁၀ ဆိုေတာ့ မလြယ္ဘူး။ အခု ဒီလအတြက္ အတိုးမေပးႏိုင္ဘူး။ အတိုးမေပးႏိုင္ရင္ ထပ္ေခ်းလို႔ မရဘူး။ အျပင္မွာ ေခ်းရတာနဲ႔ မကြာေတာ့ သူတုိ႔ေထာက္ပံ့ေပးတာက ဘာမွမထူးပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။

လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသူ မသီတာ ကလည္း “က်မတို႔ လူကုန္ကူးခံရတာ ဒီအပိုင္း (ဒီရပ္ကြက္) ထဲက လူခ်ည္းပဲ။ ငါးေယာက္စလံုး အတူတူသြား၊ အတူတူစက္႐ံုမွာ အေရာင္းခံရတာ။ ဒါေပမယ့္ ျပန္လာေတာ့ လူေတြအျမင္မွာ ဘ၀ပါ ပ်က္ခဲ့ရတယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ အမွန္က က်မတို႔က လုပ္အားခ မရတာ၊ ေခါင္းပံုျဖတ္ခံရတာ။ လူေတြက မေကာင္းတဲ့ မိန္းမ လုပ္စားခဲ့ရတယ္ ထင္ၿပီး အဖက္မလုပ္ခ်င္ၾက၊ မကူညီခ်င္ၾကေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာျပသည္။

ယင္းကဲ့သုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္ ပစ္ပယ္မႈမ်ား၊ မလံုေလာက္ေသာ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားေၾကာင့္ စီးပြားေရး မေျပလည္သည့္အခါ လူကုန္ကူး ခံထားရသူမ်ားသည္ မည္သုိ႔မည္ပံု လူကုန္ကူးရမည္ ဆုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း သိရွိၿပီးျဖစ္ေနၾကသျဖင့္ ထိုအလုပ္ကုိ လုပ္ကုိင္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ဗဟုိအဖြဲ႔မွ ရဲမႉးႀကီး ရာလ်န္မုန္းက ဆုိသည္။

“သူတုိ႔က လမ္းေၾကာင္းသိတယ္၊ အလုပ္ရွင္ကို သိတယ္။ တခ်ဳိ႕ပြဲစားေတြကို သိလာတယ္။ ဘယ္လုိ ေနထုိင္ရမယ္ လုပ္ကုိင္ရမယ္ ဆုိတာကိုလည္း သိလာေတာ့ ဒီကလူေတြကို အလုပ္ရွာေပးမယ္၊ ေခၚသြားေပးမယ္ဆုိၿပီး ျပန္ေခၚသြားတာ။ ပြဲစားလုပ္တာေတြ မ်ားလာတယ္။ ႐ုိး႐ိုးသားသား ရွာစားလုိ႔ အဆင္မေျပတာရယ္၊ ဥေပဒ တင္းက်ပ္တယ္ဆိုတာကို နားမလည္တာေတြေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္ကုန္တာ” ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံတုိ႔မွ ျပန္ေရာက္လာေသာ လူကုန္ကူးခံရသူမ်ားကို ေထာက္ပံ့မႈႏွင့္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး အပိုင္း အားနည္းေနျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လူကုန္ကူးခံရသူ ၁၀၀ ေက်ာ္မွာ လူကုန္ကူးသူမ်ား အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္ကို ျပန္လည္ဖမ္းဆီးရာတြင္ ေတြ႔ရွိခဲ့ရေၾကာင္း ရဲမႉးႀကီး ရာလ်န္မုန္းက ဆုိသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၀ ဇြန္လအထိ လူကုန္ကူးမႈ ၅၃၄ မႈဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေၾကာင္း၊ တရားခံ ၁၄၅၅ ဦး ဖမ္းဆီး ရမိ ခဲ့ကာ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ေနသည့္ တရားခံ ၃၁၀ ဦးရွိေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးဌာန စာရင္းဇယားမ်ားအရ သိရသည္။

၅ ႏွစ္တာအတြင္း ဖမ္းဆီးရမိသည့္ လူကုန္ကူးမႈမ်ားအနက္ ၇၉.၂ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ ၉.၂ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ၀.၆ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ မေလးရွားႏုိင္ငံႏွင့္ ၁၁.၀ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ျပည္တြင္းတြင္ပင္ လူကုန္ကူး ခံရျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ စစ္အစိုးရ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕က ေနျပည္ေတာ္၌ ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔ အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာျပဳစုေရး လုပ္ငန္းညႇိႏိႈင္း အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၁ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီသို႔ အခ်ိန္မီ တင္သြင္းေရးအတြက္ အစီရင္ခံစာမူၾကမ္း အတည္ျပဳေရး၊ အဂၤလိပ္ဘာသာ ျပန္ဆိုေရး မ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ရွိေၾကာင္း စစ္အစိုးရ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

< Prev		Next >