အရပ္သားမ်ားကို ထိခိုက္ေစခဲ့သည့္ ဤအၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္မ်ားအား ကနဦးအေနႏွင့္ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ရမည္ ျဖစ္သည္။
စနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားေသာ ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ရွိသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားအျဖစ္ ယူဆႏိုင္ေသာ ယင္းတိုက္ခိုက္မႈမ်ားသည္ မည္သူ႔ လက္ခ်က္ ဆိုသည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သံသယပြားေနဆဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ဗံုးခြဲသူမ်ား၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနသူမ်ားအား ထုိးႏွက္တိုက္ခိုက္ရန္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္မွာ သိသာထင္ရွားလွသည္။
စစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ သားသမီးမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ မိတ္ေဆြမ်ားသည္ ရန္ကုန္ဗံုးကြဲမႈ၏ ပစ္မွတ္ျဖစ္ၿပီး ကခ်င္ ျပည္နယ္အတြင္း ေပါက္ကြဲမႈ၌ ထိခုိက္ခံခဲ့ရသူမ်ားမွာမူ China Power Investment Corporation ႏွင့္ Asia World Company တို႔တြင္ အလုပ္လုပ္သည္ဆိုေသာ “ျပစ္မႈ” ကို က်ဴးလြန္ၾကသည့္ တရုတ္အလုပ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္း ကုမၸဏီႏွစ္ခုသည္ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို အဓိက ကန္ထရိုက္ယူထားသည့္ ကုမၸဏီမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ေဒသခံသတင္းရပ္ကြက္မ်ား၏ အဆိုအရ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ဆံုရွိ ေရကာတာစီမံကိန္းႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္ ေနရာ ၃ ေနရာတြင္ ဗံုး ၂၆ လံုး ေပါက္ကြဲခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ယင္းေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ တရုတ္အလုပ္သမား ၄ ဦး ေသဆံုး၍ ၉ ဦး ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း ခ်င္းမိုင္ အေျခစိုက္ ကခ်င္သတင္း ေအဂ်င္စီက သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗုံးေပါက္ကြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ကန္ေတာ္ႀကီးပတ္လမ္းရွိ ေရကစားမ႑ပ္တခုတြင္ လူစည္ကားခ်ိန္၌ ဗုံးသံုးလံုး ေပါက္ကြဲခဲ့ေၾကာင္း၊ ယင္းေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ လူ ၈ ဦးေသဆံုး၍ ၁၇၀ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ေၾကာင္း စစ္အစိုးရထုတ္ သတင္းစာက ေရးသားေဖၚျပခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံတြင္း မည္သို႔ေသာ ဗံုးကြဲမႈမ်ိဳး ျဖစ္ပြားေစကာမူ ယင္းေဖာက္ခြဲမႈသည္ အစိုးရဆန္႔က်င္သည့္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ခြဲထြက္ေရး အဖြဲ႔မ်ား၏ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု စစ္အစိုးရက တေလွ်ာက္လံုး လႊဲခ်ခဲ့သည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ ယခု ေပါက္ကြဲမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းကမွ် ၎တို႔၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု အရိပ္အျမြက္ေျပာၾကားျခင္း မရွိေသးသည့္ အျပင္ စစ္အစိုးရ သတင္းဌာနမ်ားကလည္း ဗံုးေဖာက္ခြဲသူမ်ားအား “အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား” ဟုသာ လြယ္လြယ္ကူကူ သံုးစြဲလ်က္ရွိသည္။
အႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္မီးေတာက္ေလာက္ေနေသာ ႏိုင္ငံတခု၌ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္မႈမ်ားသည္ ထူးျခားသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ သို႔ရာတြင္ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈမ်ား၌ ၿမိဳ႕ျပရွိ သာမန္အရပ္သားမ်ား ျဖစ္စဥ္အတြင္း အက်ံဳး၀င္မႈရွိလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ အဆိုးဆံုးေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စူပါမားကက္ ၂ ခုႏွင့္ ကုန္စည္ျပပြဲခန္းမ တခုတို႔တြင္ ေပါက္ကြဲမႈမ်ား ျဖစ္ပြား ခဲ့ၿပီး ယင္းေပါက္ကြဲေၾကာင့္ လူ ၁၉ ဦး ေသဆံုး၍ ၁၆၀ ေက်ာ္ ဒဏ္ရာ ရရွိခဲ့သည္။ ယင္းႏွစ္ ဧၿပီလ တြင္လည္း မႏၱေလးၿမိဳ႕ အထင္ကရ ေစ်းခ်ိဳ၌ ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး လူ ၄ ဦး ေသဆံုးခဲ့သည္။
ယခုႏွစ္တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအား ဗံုးခြဲေႏွာင့္ယွက္ရန္ စီစဥ္ေနသည့္ လူ ၁၁ ဦးကို ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္ဟု စစ္အစိုးရက ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီလ၌ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ “အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား” သည္ ေရြးေကာက္ပြဲအား လမ္းလႊဲပစ္ ရန္ အစီအစဥ္ျဖင့္ ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎တို႔ ၁၁ ဦးသည္ ရန္ကုန္စက္မႈဇုန္တြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလ၌ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေပါက္ကြဲမႈ ၇ ခုတြင္ တာ၀န္ရွိေၾကာင္း အစိုးရပိုင္ သတင္းဌာနမ်ားက ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း အၾကမ္းဖက္မႈ ျမင့္မားလာျခင္းသည္ ႏိုင္ငံ မတည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္လွ်က္ရွိသည္။ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရး အတိုက္အခံမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ေနမႈႏွင့္ စစ္တပ္က တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားကို ဖိႏွိပ္ေနမႈမ်ားသည္ ႏိုင္ငံမတည္ၿငိမ္မႈကို ျဖစ္ေပၚေစ သည္။ စစ္အစိုးရသည္ ဦးေဆာင္သူမ်ားကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ျခင္းျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားအေပၚ မဆင္မျခင္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္သကဲ့သို႔ အပစ္အခပ္ရပ္စဲထားေသာ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း ၎ေျခဖ၀ါးေအာက္ေရာက္လာေစရန္ ရာဇသံျဖင့္ အဓမၼ ဖိအားေပးလွ်က္ရွိသည္။ ယင္းတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားအေနႏွင့္ စစ္တပ္ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ရွိ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ မ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ သို႔မဟုတ္ လက္နက္ခ်ရန္ စစ္အစိုးရက ဖိအားေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္မႈသည္ ႏိုင္ငံအတြင္း၌ ပိုမို ဆိုးရြားေသာ ဒုကၡႏွင့္ ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ားကို ဖန္တီးရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္ မျဖစ္သင့္ဟု ျမင္သည္။
လူသားျဖစ္တည္မႈကို တန္ဖိုးထားေသာ ကမၻာႀကီး၌ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူတိုင္း ထိုက္တန္သည့္ ျပစ္ဒဏ္ကို ခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရကလည္း ရွင္းလင္းျမင္သာေသာ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျဖင့္ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရမည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌မူ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္မႈ ျဖစ္ပြားသည့္ အခ်ိန္တိုင္း ယင္းျဖစ္ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တာ၀န္ခံမႈရွိရွိႏွင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ စစ္အစိုးရက မည့္သို႔မွ် ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမရွိသည္ကုိ ေတြ႔ ရသည္။ ထိုမွ်သာမက ျဖစ္ရပ္အေပၚ သတင္းအေမွာင္ခ်သည့္အျပင္ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈ ထပ္ခါတလဲလဲ ျပဳလုပ္ သျဖင့္ မည့္သည့္အခါကမွ် အမွန္တရားကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
အမွန္စင္စစ္ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈမ်ားမွ မည္သည့္အရာမွ် ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ယင္းေပါက္ကြဲမႈမ်ားသည္ တိုင္းျပည္ မတည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ လံုျခံဳမႈမရွိျခင္းတို႔၏ ျပယုဂ္မွ်သာ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
Thingyan Bombings Rally No One ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆို ေဖာ္ျပသည္။
| < Prev | Next > |
|---|
